All Posts in "Zdrowe odżywianie"

Czy kawa rozpuszczalna jest zdrowa?

Kawa rozpuszczalna nazywana inaczej kawą instant albo kawą błyskawiczną to osuszony ekstrakt ze świeżo zmielonych ziaren kawowych. Jest łatwa i szybka w przygotowaniu, a od tradycyjnej kawy palonej odróżnia ją także łagodniejszy smak. Kawa instant cieszyła się dużą popularnością podczas I i II Wojny Światowej ze względu na łatwość przygotowania i transportu. Dziś ma zarówno swoich zwolenników jak i przeciwników. Jednak czy kawa rozpuszczalna jest zdrowa?

Z czego produkuje się kawę rozpuszczalną?

Kawę rozpuszczalną produkuje się z ziaren kawowych tak samo jak tradycyjną kawę. Nie należy mieć jednak złudzeń co do jakości ziaren wykorzystywanych przy jej produkcji. Najlepsze ziarna z plantacji przeznaczone są na sprzedaż do palarni. Te z kolei, które nie przeszły selekcji, czyli najczęściej niedojrzałe, przejrzałe lub nawet nadgniłe są przeznaczane właśnie na produkcję kawy błyskawicznej.

Jak powstaje kawa rozpuszczalna?

kawa rozpuszczalna czy zdrowa

Produkcja kawy rozpuszczalnej w skrócie sprowadza się do zaparzenia kawy, a następnie jej wysuszenia i zagęszczenia. Na wstępie suche ziarna są opalane w temperaturze około 200-240 stopni Celsjusza i mielone. Tak przygotowane ziarna są poddawane parzeniu w obecności niewielkiej ilości wody. Parzenie odbywa się w wysokiej temperaturze sięgającej od 60 do 180 stopni Celsjusza, pod wysokim ciśnieniem w specjalnych wielopoziomowych ekstraktorach. Wysokie ciśnienie zapobiega wrzeniu wody. W ten sposób powstały ekstrakt należy następnie wysuszyć.

Istnieją dwie główne metody suszenia wykorzystywane w procesie produkcji kawy rozpuszczalnej. Pierwszą z metod jest suszenie rozpyłowe. Proces trwa zaledwie od 5 do 30 sekund i polega na suszeniu ekstraktu w strumieniu gorącego powietrza. W jego wyniku uzyskuje się granulki lub drobny proszek.

Drugą z metod jest liofilizacja. Ekstrakt kawowy poddaje się suszeniu poprzez wymrażanie w temperaturze około – 40 stopni Celsjusza. Powstały w tym procesie lód sublimuje pod niskim ciśnieniem, pozostawiając bryłę, która następnie jest cięta na charakterystyczne kryształki. Kawa rozpuszczalna powstała w procesie liofilizacji, zawiera bardzo małe ilości wody, dlatego jest bardziej aromatyczna niż kawa powstająca poprzez suszenie rozpyłowe.

Powiązane artykuły:

Rodzaje kawy rozpuszczalnej

  • Liofilizowana – kawa w postaci wielościennych kryształków
  • Suszona rozpyłowo – kawa w formie proszku
  • Aglomeryzowana – kawa w postaci granulek (powstaje w procesie suszenia rozpyłowego)

Co zawiera kawa rozpuszczalna?

kawa rozpuszczalna zdrowie

Jedna filiżanka kawy rozpuszczalnej bez dodatku cukru i mleka zawiera zaledwie około 4 kcal. Zawiera także znacznie mniej kofeiny niż tradycyjna kawa. W 100 g kawy jest to około 26 mg kofeiny. W kawie rozpuszczalnej znajdują się duże ilości antyoksydantów, mających działanie przeciwnowotworowe.

To, co budzi niepokój to fakt występowania w kawie rozpuszczalnej akrylamidu, czyli substancji powstającej w procesie obróbki termicznej, która wykazuje działanie rakotwórcze i neurotoksyczne. Kawa rozpuszczalna zawiera dwa razy więcej akrylamidu niż świeżo palona kawa, jednak dawka ta nie jest szkodliwa dla organizmu.

Powyższe dane mogą być różne w zależności od rodzaju kawy i zastosowanych dodatków. Kawy błyskawiczne w rodzaju „2w1” i „3w1” nie dość, że zawierają zaledwie około 10% kawy, to na dodatek są pełnie dodatków takich jak cukier, mleko w proszku czy tłuszcze trans.

Przykładowy skład kawy „3w1”: cukier, syrop glukozowy, kawa rozpuszczalna 10,3%, utwardzony tłuszcz roślinny (całkowicie utwardzony tłuszcz palmowy), odtłuszczone mleko w proszku, regulatory kwasowości (E 340 ii, E 451 i, E 452 i, E 331 iii), białko mleka, tłuszcz roślinny, emulgatory (E 471, E 472 e), aromaty, substancja przeciwzbrylająca (E 551), stabilizator (E 339), sól.

Wartość odżywcza kawy rozpuszczalnej na 100 g:

  • wartość energetyczna – 1 kcal,
  • tłuszcz – 0 g,
  • kwasy tłuszczowe nasycone – 0 g,
  • cholesterol – o mg,
  • sód – 4 mg,
  • potas – 30 mg,
  • węglowodany – 0,3 g,
  • błonnik – 0 g,
  • cukry – 0 g,
  • białko – 0,1 g.

Wpływ kawy rozpuszczalnej na zdrowie

Kawa rozpuszczalna w działaniu podobna jest do kawy tradycyjnej. Kofeina zawarta w kawie rozpuszczalnej rozszerza naczynia krwionośne i przyspiesza akcje serca, co pozwala na lepsze dotlenienie organizmu. Palona kawa ma jednak większą zawartość kofeiny niż kawa instant, dlatego jej działanie pobudzające będzie większe. Kawa może przyspieszać tempo przemiany materii.

Obecny w kawie kwas chlorogenowy ma działanie przeciwutleniające, przeciwbakteryjne i przeciwwirusowe. Chroni także przed nowotworami i wpływa na obniżenie poziomu trójglicerydów i lipoprotein.

Kawa rozpuszczalna zawiera nieco mniej cholesterolu niż kawa z ekspresu, jednak jest prawie dwukrotnie bardziej bogata w szczawiany. Kwas szczawiowy może powodować obniżenie wchłaniania metali, co jest szczególnie niebezpieczne w przypadku chorób nerek i układu moczowego.

Kawa rozpuszczalna zawiera także dwa razy więcej akrylamidu niż zwykła kawa. Nie jest to jednak dawka szkodliwa.

Szczególnie nie poleca się spożywania kawy typu „3w1” w diecie osób chorych na cukrzycę ze względu na dużą zawartość cukru.

Czy kawa rozpuszczalna jest zdrowa?

czy kawa rozpuszczalna jest zdrowa

To czy kawa rozpuszczalna jest zdrowa dla organizmu, zależy przede wszystkim od przyjmowanej dawki. Każda kawa nawet najlepszej jakości może w zbyt dużych ilościach być szkodliwa dla zdrowia.

Nie ma jednak dowodów na to by picie kawy rozpuszczalnej zwłaszcza w rozsądnych ilościach 2-5 filiżanek na dobę miało być szkodliwe.

W jej skład wchodzą cenne minerały takie jak wapń, cynk, magnez i mangan a także witaminy z grupy B. Jest to także napój zawierający najwięcej antyoksydantów i cechujący się najwyższą aktywnością przeciwutleniającą ze wszystkich dostępnych kaw.

Warto wspomnieć, że mowa tutaj wyłącznie o tradycyjnej kawie rozpuszczalnej. Takie produkty jak napoje kawowe w proszku, pełne dodatków i z wysoką wartością kaloryczną nie powinny znaleźć się w zdrowej, zbilansowanej diecie. Mogą one prowadzić do wystąpienia negatywnych skutków i zwiększać ryzyko zachorowania na otyłość. Czy kawa szkodzi wątrobie?

Spożycie kawy

Umiarkowane spożycie kawy zmniejsza ryzyko:

  • zachorowania na choroby układu krążenia
  • zachorowania na cukrzyce typu 2
  • rozwoju nowotworów
  • zachorowania na choroby wątroby
  • wystąpienia chorób neurodegeneracyjnych
  • wystąpienia chorób metabolicznych

Zalety i wady kawy rozpuszczalnej

Zalety

  • szybka w przygotowaniu – do przygotowania kawy wystarczy woda
  • cena
  • długi termin przydatności do spożycia – możemy mieć paczuszkę kawy w torebce przez długi czas i wykorzystać ją w razie potrzeby

Wady

  • niska jakość ziaren kawy – ziarna trafiające do fabryk kawy instant są często są drugiego sortu, niedojrzałe lub zepsute i robaczywe
  • mniejsze walory smakowe – niższa jakość ziaren i obróbka termiczna wpływają na obniżenie walorów smakowych

Jaki rodzaj kawy rozpuszczalnej wybrać

Nie da się ukryć, że nawet najlepsza kawa rozpuszczalna nie będzie prezentować takich walorów smakowych jak kawa naturalna ze świeżo palonych ziaren. Jednak w przypadku kawy rozpuszczalnej produkowanej metodą liofilizacji możemy się spodziewać nieco lepszego smaku niż w przypadku kawy powstałej w wyniku suszenia rozpyłowego. Kawa liofilizowana zawiera bardzo małe ilości wody, dzięki czemu jest bardziej aromatyczna i ma delikatniejszy smak. Ponadto kawa suszona rozpyłowo z użyciem wysokiej temperatury traci wiele swoich właściwości.

Jeśli już więc decydujemy się urozmaicić dietę kawą rozpuszczalną, najlepiej będzie wybierać właśnie kawę liofilizowaną.

Redakcja by — 22 października, 2022 in Zdrowe odżywianie 0
Zbawienne właściwości grejpfrutów nie tylko w walce z cukrzycą

Współczesny człowiek żyjący w ciągłym pośpiechu i permanentnym stresie narażony jest na różnego rodzaju choroby nazywane chorobami cywilizacyjnymi. Wykazują one systematyczny, destrukcyjny wpływ na organizm. Jedną z takich chorób, nękających społeczeństwo na całym świecie jest, stosunkowo niewidoczna gołym okiem, choroba nazywana cukrzycą. Określana jest też mianem cichego zabójcy, który powoli, długotrwale wyniszcza kolejne komórki ciała człowieka.

Diabetolodzy, a także osoby zmagające się na co dzień z cukrzycą, nieustannie poszukują rozwiązań i działań, które spowolnią postępowanie schorzenia lub wykażą właściwości profilaktyczne. Coraz częściej wspomina się o zbawiennym działaniu produktów spożywczych, dzięki którym można obniżyć skoki poziomu glukozy we krwi czy regulować wydzielanie i wchłanianie insuliny w organizmie człowieka.

Cukrzyca co to jest?

Cukrzyca jest chorobą metaboliczną, przewlekłą, polegającą na podwyższonym poziomie glukozy we krwi spowodowanym niewłaściwym wydzielaniem insuliny przez komórki trzustki. Organizm człowieka, który zmaga się z cukrzycą narażony jest na zaburzenia czynnościowe większości organów wewnętrznych. Cukrzyk, częściej niż zdrowy człowiek, doświadcza powolnej utraty wzroku, chorób serca, nerek czy naczyń krwionośnych. Zwiększone ryzyko zachorowania na tą chorobę występuje u osób obciążonych genetycznie. Dlatego osoby, które pochodzą z rodzin, gdzie występowała cukrzyca, zachęcane są do regularnych badań, aby jak najszybciej podjąć leczenie we wczesnym stadium rozwoju choroby.

Medycyna wyróżnia trzy główne rodzaje cukrzycy:

  • cukrzyca typu 1 – Najczęściej dotyka dzieci i młodzież. Wiąże się z koniecznością podawania insuliny ponieważ układ immunologiczny człowieka niszczy część komórek trzustki, które są odpowiedzialne za wydzielanie tego hormonu,
  • cukrzyca typu 2 – Jest najbardziej rozpowszechnionym typem tej choroby, który dotyka ponad 80% chorujących. W tym przypadku zaburzenia trzustki dotyczą zarówno wydzielania jak i działania insuliny. Podłożem prowadzącym do rozwinięcia się cukrzycy typu 2 jest insulinooporność – niewielka, oporna wrażliwość organizmu na działanie hormonu,
  • cukrzyca ciążowa – Jest to zaburzenie czasowe, które może pojawić się u zdrowych kobiet w momencie ciąży. Wynika ze zwiększonego stężenia glukozy we krwi, a nawet w moczu. Zwykle schorzenie ustępuje całkowicie po zakończeniu ciąży.

Szybkie rozpoznanie choroby pozwala wdrożyć odpowiednie leczenie i spowolnić szkodliwe konsekwencje dla organizmu. Najbardziej popularnymi objawami, które mogą świadczyć o początkach choroby cukrzycowej są:

  • częste oddawanie moczu w ciągu dnia,
  • zwiększone pragnienie,
  • napady głodu,
  • senność,
  • osłabienie i zmęczenie,
  • kłopoty z koncentracją.
  • Rozwiązaniami profilaktycznymi, o których coraz częściej naucza się w szkołach, jest regularność aktywności fizycznej i odpowiednia dieta.

Aktywność fizyczna

Cukrzyca jest chorobą nieuleczalną siejącą spustoszenie w organizmie. Warto podjąć działania, które mogą przyczynić się do zredukowania wystąpienia choroby. Amerykańskie Towarzystwo Diabetologiczne zwraca szczególną uwagę na aktywność fizyczną podejmowaną chociaż przez 3 godziny tygodniowo. Nie musi to być wcale forsujący i wysiłkowy sport. Zbawienny jest już szybki, nieprzerwany spacer, który pobudza do prawidłowego działania wszystkie części ciała. Wskazane są również sesje intensywnych, krótkich ćwiczeń przerywanych spokojnymi elementami ruchu. Ma to istotny, korzystny wpływ na hamowanie zbyt dużego wydzielania insuliny u osób z insulinoopornością.

Dieta Grejpfrutowa

czy grejpfrut obniża cukier

Pojawia się coraz więcej głosów mówiących o ogromnym wpływie na ludzki organizm, posiłków, które spożywamy każdego dnia. Lekarze podkreślają korzyści płynące ze spożywania produktów o niskim indeksie glikemicznym (do 55), co oznacza, że produkty te powodują powolny wzrost i powolny spadek glukozy we krwi, a także pozwalają kontrolować wydzielanie insuliny po ich spożyciu. Wspomina się także o ograniczeniu lub nawet całkowitym wyeliminowaniu napojów alkoholowych oraz urozmaiceniu posiłków, przede wszystkim, o umiarkowanej zawartości tłuszczów oraz zadbanie o odpowiednią ilość produktów bogatych w błonnik. Więcej informacji znajdziesz w artykule: dieta grejpfrutowa efekty

Jednym z produktów, który wykazuje korzystne oddziaływanie w cukrzycy jest właśnie grejpfrut.

Grejpfrut trochę historii

Grejpfrut jest owocem cytrusowym uprawianym od XVII wieku na Wyspie Barbados leżącej na Oceanie Atlantyckim. Ma charakterystyczny okrągły kształt, wnętrze owocu ukryte jest pod grubą, lekko pomarańczową lub czerwonawą, gorzką skórką. W środku znajduje się miąższ o strukturze blaszkowej, o słodko-kwaśnym smaku z delikatnym posmakiem goryczy. Owoce rosną na drzewach osiągających wysokość do 15 metrów.

Grejpfrut bogaty jest w witaminy z grupy A i B, witaminę C, potas, substancje obniżające poziom cholesterolu we krwi, ma też niską zawartość cukrów.

Istnieje wiele rodzajów tego owocu. Różnią się od one siebie kolorem, smakiem i zasobem wartości odżywczych. Najbardziej popularnym i najzdrowszym grejpfrutem jest odmiana czerwona, która zawiera najwięcej witamin i korzystnych substancji, przez to najsilniej odczuwa się w nim posmak goryczy. Nieco łagodniejsza w smaku jest odmiana żółta, a najsłodszą pozostaje odmiana zielona.

Zobacz także:

Właściwości lecznicze grejpfruta

Ze względu na dużą zawartość wartości odżywczych, niską kaloryczność i bogactwo witamin owoc też wykazuje pozytywne oddziaływanie na poprawę stanu skóry, krążenia krwi oraz wzmacnia układ odpornościowy. Ponadto, zawarte w nim flawonoidy wykazują zbawienne działanie przeciwbakteryjne i przeciwzapalne. Substancja ta jest obecna, w największym stężeniu, w pestkach owocu. Przeprowadzone badania udowodniły korzystne oddziaływanie, wspomnianej substancji, chroniące przed nowotworami np. nowotworem żołądka, jelit, prostaty, układu moczowego czy szyjki macicy. Najmniej smaczne blaszki oddzielające soczysty miąższ wpływają na znaczące obniżenie poziomu cholesterolu, a tym samym działają profilaktycznie przeciwko miażdżycy.

Inne właściwości grejpfrutów

Ten niezwykły owoc jest powszechnie stosowany przez dietetyków czy osoby, które na własną rękę próbują zrzucić zbędne kilogramy. Ma działanie wspomagające szybką przemianę materii, usprawnia spalanie tłuszczów oraz posiada pozytywną moc detoksykującą. Ekstrakt z tego owocu ma także zastosowanie w kosmetyce, gdyż wykazuje dodatnie działanie na jakość skóry. Polecany jest szczególnie osobom z tendencją do skóry tłustej i trądzikowej. Przyspiesza gojenie ran oraz rozjaśnia przebarwienia skórne.

Grejpfrut a cukrzyca

Owoc polecany jest szczególnie osobom chorującym na cukrzycę. Niski indeks glikemiczny grejpfruta sięga 20. W 100 gramach owocu znajduje się około 6 gram cukru. Liczba kalorii w takiej porcji wynosi 42. Stąd też wynika duża popularność tego produktu w diecie cukrzyka.

Przede wszystkim spożycie owocu spowalnia wzrost poziomu cukru we krwi, a tym samym wydłuża się uczucie sytości w organizmie. Dodatkowa stymulacja wydzielania insuliny z trzustki wpływa na obniżenie poziomu glukozy. Ze względu na to korzystne działanie zaleca się spożywanie co najmniej połówki grejpfruta przed posiłkiem.

W krótkim czasie po posiłku w organizmie człowieka dochodzi do naturalnego wzrostu poziomu glukozy. Jeden z antyoksydantów znajdujących się w grejpfrucie zwiększa wrażliwość komórek na oddziaływanie wytwarzanej w organizmie insuliny oraz pobudza do pracy grupę białek odpowiedzialnych za rozkład kwasów tłuszczowych. Dzięki temu, swoim działaniem, wywołuje efekt jaki dają przeciwcukrzycowe leki farmakologiczne. Badania naukowców z Uniwersytetu w Jerozolimie okazały się pozytywne szczególnie u osób zmagających się z cukrzycą typu 2 oraz osób z insulinoopornością.

Zaleca się spożywanie tego produktu w ciągu dnia oraz unikanie go w godzinach wieczornych, szczególnie tuż przed pójściem spać. W przypadku osób borykających się z cukrzycą poleca się spożycie owocu lub wypicie wyciśniętego z niego soku na 30 minut przez spożyciem posiłku, aby uaktywnić pozytywne działanie owocu w organizmie.

Wskazana jest ostrożność w spożywaniu grejpfruta przy stosowaniu leków w leczeniu nadciśnienia, leków przeciwwirusowych oraz leków przeciwhistaminowych.

Chociaż działania naukowców na polu walki z cukrzycą wykazują duże korzyści wynikające ze spożywania grejpfrutów jako produktów zawierających flawonoidy, to jednak nadal brakuje jednoznacznych stwierdzeń dotyczących skuteczności leczenia tej choroby cywilizacyjnej jedynie przez flawonoidy i ich pochodne. Rozsądnym wydaje się więc połączenie działań związanych z uskutecznieniem zbilansowanej diety bogatej w odpowiednie wartości odżywcze, w tym grejpfrutów, oraz regularnej aktywności fizycznej.

Redakcja by — 19 października, 2022 in Zdrowe odżywianie 0
Co na obiad z niskim IG?

Obiad powinien zawierać od 30 do 40% dziennej kaloryczności, więc ponad 1/3 dziennego spożycia. Osoby bez ograniczeń dietetycznych niejednokrotnie zastanawiają się, co zjeść na obiad, nie mają na niego pomysłu, szukają przepisów w internecie. Jeszcze większy problem pojawia się w momencie, gdy należy odrzucić niektóre produkty nie tylko ze względu na wartość energetyczną, ale też na indeks glikemiczny. Co więc jeść na obiad z niskim IG?

Indeks glikemiczny – co to jest?

IG to wskaźnik, który opisuje wpływ spożycia danego produktu na poziom glukozy we krwi. Im niższy indeks glikemiczny, tym lepiej dla zdrowia. Wskaźnik ten jest szczególnie ważny dla osób chorujących na cukrzycę, będących na diecie odchudzającej lub zmagających się z insulinoopornością. Spożywając produkty z wysokim IG, odpowiedź organizmu jest gwałtowna: szybki wzrost poziomu cukru we krwi oraz szybki spadek, co wiąże się z szybszym odczuciem głodu po skończeniu posiłku. Produkty węglowodanowe, ze względu na indeks glikemiczny dzieli się na:

  • produkty o niskim IG (≤ 55)
  • produkty o średnim IG (55-69)
  • produkty o wysokim IG (≥70)

Co wpływa na indeks glikemiczny?

W wielu przypadkach na wartość IG wpływa sposób obróbki cieplnej produktu. Niższy indeks będą miały warzywa surowe, niż gotowane – dobrym przykładem jest tutaj marchew, której IG wynosi 16, gdy jemy ją na surowo oraz 47 po ugotowaniu. Kolejnym przykładem są tutaj ziemniaki: od razu po ugotowaniu mają bardzo wysoki IG – 95. Po ostudzeniu, w ziemniakach wytwarza się skrobia oporna, która nie jest wchłaniana przez organizm i traktowana tak, jak błonnik, dzięki czemu nie podnosi poziomu glukozy we krwi. Idealnym pomysłem dla cukrzyków lubiących ziemniaki jest więc sałatka ziemniaczana czy ugotowanie bulw dzień wcześniej i odgrzane do temperatury poniżej 55°C (ogrzanie powyżej tej temperatury powoduje ponowne przyswajanie skrobi, więc indeks glikemiczny wzrasta).

Podobne artykuły:

Przykładowe produkty o niskim i średnim IG

Poniżej podane są wartości indeksu glikemicznego dla przykładowych produktów przydatnych w planowaniu obiadów:

  • kalafior, IG = 15
  • sałata, IG = 10
  • szpinak, IG = 15
  • bakłażan, IG = 20
  • pomidor, IG = 15
  • rzodkiewka, IG = 15
  • papryka, IG = 15
  • pieczarki, IG = 10
  • soczewica czerwona ugotowana, IG = 26
  • ryż brązowy ugotowany, IG = 60
  • kasza gryczana ugotowana, IG = 54
  • mięso, IG = 0 (nie zawierają węglowodanów lub zawierają śladowe ilości)
  • tłuszcze, IG = 0 (również nie zawierają węglowodanów)

Obiady o niskim IG

obiady z niskim indeksem glikemicznym

Jak widać, najniższy indeks glikemiczny mają surowe warzywa. Do obiadu należy więc obowiązkowo podać surówkę, złożoną z wielu warzyw, takich, jak na przykład: sałata, pomidor, papryka. Dobrym pomysłem jest także użycie soczewicy, która nie tylko ma niską wartość wspomnianego wskaźnika, ale też jest dobrym źródłem białka. Mięso, jaja czy ryby nie mają indeksu glikemicznego, należy jednak pamiętać o tym, że panierka do kotleta zawiera węglowodany (bułka tarta, IG około 65). W celu obniżenia indeksu glikemicznego trzeba wybierać mięso bez panierki, najlepiej pieczone lub duszone. W przypadku produktów skrobiowych (makarony, kasze, ryże), które dla wielu osób są niezbędnym elementem obiadu, najlepiej wybierać te pełnoziarniste.

Przykładowe pomysły na obiad o niskim indeksie glikemicznym:

  • Potrawka z soczewicy w sosie pomidorowym + surówka z marchwi i jabłka
  • Ryba gotowana na parze ze szpinakiem, ziemniaki ugotowane dzień wcześniej i podgrzane do max. 55°C + kapusta kiszona
  • Tofu w sosie sojowym z warzywami i kaszą bulgur + sałatka z kapusty pekińskiej
  • Makaron z cukinii z sosem serowym
  • Sałatka z kalafiora i pomidorów z jajkiem gotowanym na twardo, polana domowym sosem czosnkowym na jogurcie
  • Bakłażan faszerowany ryżem brązowym, kurczakiem i papryką + surówka

Czy tylko indeks glikemiczny ma znaczenie?

obiad niski ig

Warto wspomnieć także o tym, że sam indeks glikemiczny to nie wszystko. Wybierając produkty należy zwrócić uwagę także na ładunek glikemiczny, który uwzględnia nie tylko IG produktu, ale także ilość węglowodanów zawartą w porcji produktu: zjedzenie produktu o wysokim IG (np. arbuz), który w porcji 100 g zawiera mniej węglowodanów, daje podobną odpowiedź organizmu na zjedzenie produktu o niskim IG, który zawiera dużo węglowodanów na porcję (np. czekolada). Jak więc się nie pogubić? Odpowiedź jest prosta: zdrowy rozsądek. W przypadku braku poważnych przeciwwskazań zdrowotnych (np. cukrzyca), popełnienie błędu dietetycznego w postaci zbyt wysokiego IG nie jest niebezpieczne dla zdrowia. Należy pamiętać też o tym, że nie wolno rezygnować lub restrykcyjnie ograniczać węglowodanów: są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu, więc bez specjalnych wskazań, przechodzenie na diety z bardzo małą ilością węglowodanów, może być szkodliwe.

Redakcja by — 13 października, 2022 in Poradniki 0
Jakie słodycze mają niski indeks glikemiczny?

Niektóre przekąski dana osoba może jeść bez obaw o nagły wzrost wagi czy poziomu glukozy we krwi.

Co to jest Indeks glikemiczny?

Indeks glikemiczny to przede wszystkim sposób na kategoryzację produktów spożywczych na podstawie ich wpływu na poziom cukru we krwi. Pokarmy o wysokim indeksie glikemicznym szybko podnoszą poziom cukru we krwi. Żywność o niskim indeksie glikemicznym zawiera owoce i warzywa, które są bogate w błonnik i przeciwutleniacze. Są one dobre dla człowieka, ponieważ podnoszą tempo metabolizmu. Dlatego spożywanie słodkich przepisów o niskim indeksie glikemicznym jest dobre dla zdrowia. Ludzie wybierają słodkie przepisy o niskim indeksie glikemicznym, stosując odpowiednie składniki oraz metody gotowania.

Sprawdź powiązane artykuły:

Przepisy na niski indeks glikemiczny- Słodycze

Jakie słodycze mają niski indeks glikemiczny? Przepisy na słodkie potrawy o niskim indeksie glikemicznym obejmują między innymi miód o niskim indeksie glikemicznym, słodziki węglowodanowe o niskim indeksie glikemicznym, syrop z brązowego ryżu czy też melasę z czarnego paska. Są to słodkie i zdrowe przepisy, ponieważ mają niski indeks glikemiczny i są dla człowieka zdrowe. W związku z tym może on wybrać dowolny z nich, aby przygotować słodkie przepisy o niskim indeksie glikemicznym. Na przykład może zrobić brownie, używając w przepisie melasy z czarnego paska, mąki owsianej, orzechów włoskich i miodu o niskim indeksie glikemicznym. Przepisy na słodycze o niskim indeksie glikemicznym są łatwe w przygotowaniu i mogą pomóc w zrzuceniu wagi.

Pozostałe słodycze posiadające niski indeks glikemiczny to między innymi:

Jakie słodycze mają niski indeks glikemiczny?

-Lody mleczne bez dodatków.

-Gorzka czekolada.

-Suszone owoce (żurawina, morele, jabłka)

-Sorbety owocowe bez cukru.

Przepisy na słodycze o niskim indeksie glikemicznym obejmują również owoce, takie jak jabłka, gruszki i banany; warzywa takie jak pomidory, zielona fasolka, kukurydza i zielony groszek; produkty pełnoziarniste jak brązowy ryż; orzechy i nasiona, takie jak migdały, orzechy nerkowca. To także nabiał, którym jest twarożek, jogurt i pełnotłusta śmietana, pierś z indyka itp. Używanie tych składników w słodkich przepisach o niskim indeksie glikemicznym sprawia, że są pyszne. Przepisy można znaleźć w Internecie, w książkach kucharskich lub czasopismach poświęconych słodkim przepisom o niskim indeksie glikemicznym.

Ciasta z niskim indeksem glikemicznym

Robiąc domowe smakołyki o niskim IG, dana osoba może zastąpić rafinowany cukier i słodziki naturalnymi syropami, takimi jak miód albo też syrop z agawy (miód akacjowy ma niski IG). Natomiast masło czy też margarynę można zastąpić zdrowszym olejem kokosowym lub ryżowym. Można też wykorzystać słodkie owoce.

I tak na przykład niskie miejsce w indeksie glikemicznym zajmują truskawki (IG 40), nektarynki (IG 35), gruszki (IG 38), maliny (IG 25), Migdały (GI 15), pistacje (GI 14), orzechy (GI 15), które sprawdzają się w różnych smacznych i zdrowych deserach.

Przygotowując niskoglikemiczne ciasta albo ciastka, warto by osoba zastąpiła tradycyjną białą mąkę mąką razową lub też gryczaną. Użycie otrębów czy też płatków owsianych to kolejny ciekawy pomysł. Zamiast cukru można zastosować wspomniany już wcześniej miód lub starte migdały. Są one świetnym zamiennikiem dla słodkiej śmietanki!

Batony posiadające niski indeks glikemicznym

Jakie słodycze mają niski indeks glikemiczny? Batony czekoladowe sprzedawane w sklepach nie są odpowiednie dla diabetyków czy też dietetyków. Na szczęście domowe słodycze o niskim IG można nimi zastąpić. Takie batony są szybkie oraz łatwe do zrobienia. W związku z tym osoba je przygotowująca powinna wymieszać płatki owsiane, ulubione musli, żurawinę, orzechy oraz masło orzechowe i mleko razem. Następnie uformować powstałą masę w batoniki i zapiec w piekarniku przez kilka minut. Pozostałą ciekawą opcją są niskoglikemiczne batony z ciemną czekoladą i wiórkami kokosowymi.

Niski indeks glikemiczny – Podsumowanie

Choć słodycze kojarzą się z dużą zawartością cukru, a także wysoką kalorycznością, nie zawsze musi tak być. Jest wiele słodkich przysmaków, które są smaczne oraz zdrowe.

Przepisy na słodycze o niskim indeksie glikemicznym mogą pomóc w zarządzaniu dietą, zapewniając zdrową alternatywę dla słodyczy o wysokim indeksie glikemicznym. Osoba korzystająca z tych przepisów, może stworzyć dowolny rodzaj deseru, używając wszystkich składników zalecanych w książce kucharskiej o niskim indeksie glikemicznym. Nic nie przebije satysfakcji z jedzenia pysznego deseru wykonanego ze wszystkich naturalnych składników!

Przekąski o niskim IG dostępne są również w sklepach ze zdrową żywnością oraz na stoiskach dedykowanych diabetykom.

Redakcja by — 22 września, 2022 in Zdrowe odżywianie 0
Grejpfrut – wyjątkowy król cytrusów

Piramida zdrowego żywienia

Owoce i warzywa są kluczowym składnikiem diety. Każdy wie, że składnik roślinny powinien pojawić się we wszystkich spożywanych posiłkach w ciągu dnia. Już na początku ścieżki edukacyjnej, jeszcze wcześniej niż pisać i czytać, dziecko uczy się, że podstawą zdrowego żywienia jest spożywanie pięciu porcji warzyw i owoców dziennie.

Zwykle wybór warzyw i owoców w diecie oparty jest na preferencjach smakowych i kolorystycznych. Nie bez znaczenia pozostaje też poziom łatwości przygotowania danego produktu.

Naturalnie dla większości ludzi owoce wydają się najczęściej bardziej atrakcyjne niż warzywa. Przede wszystkim ze względu na ich wysoką smakowitość, ale także na prostotę spożycia. W przeciwieństwie do wielu warzyw, które najczęściej należy poddać obróbce termicznej, w przypadku owoców przed spożyciem zwykle wystarczy ich umycie i już można cieszyć się ich smakiem i dobroczynnym wpływem na zdrowie.

Jednak owoc owocowi nierówny i choć wszystkie owoce zawierają zdrowotne wartości odżywcze, niektóre z nich odznaczają się wyjątkowym bogactwem witamin i minerałów. Za najzdrowsze uznaje się potocznie owoce cytrusowe, których wysoka zawartość witaminy c cieszy się opinią świetnego narzędzia do walki z przeziębieniem i grypą.

Grejpfrut niewątpliwie wyróżnia się spośród innych owoców cytrusowych ze względu na jego wyjątkowo zróżnicowane właściwości lecznicze oraz fakt, że posiada najwięcej witamin.

Sprawdź również:

Żółte i czerwone grejpfruty

grejpfrut czerwony właściwości

Grejpfrut to tropikalny owoc, który uprawiany jest w krajach strefy podzwrotnikowej, szczególnie w krajach Afryki południowej. Cytrus ten występuje w wielu odmianach, jednak w naszych rodzimych sklepach pojawiają się najczęściej dwie z nich: grejpfrut biały i grejpfrut czerwony. W sklepach grejpfrut dostępny jest przez cały rok, co przy jego unikalnych właściwościach zdrowotnych czyni go potencjalnie bardzo przystępnym i atrakcyjnym składnikiem diety przeciętnego Polaka.

Cząstki soczystego miąższu ukryte pod miękką, grubą skórką, którą można stosunkowo łatwo obrać i jeść grejpfruta, a także ręcznie bez wysiłku wycisnąć z niego sok. Owoc ten charakteryzuje się bardzo wyraźnym, lekko gorzkim i intensywnie kwaśnym smakiem. W kuchni bywa też używany jako składnik sałatek czy koktajli.

Poza wyróżniającym się smakiem, którego nie sposób pomylić z żadnym innym owocem, na specjalna uwagę zasługują jego właściwości odżywcze. Regularne spożywanie grejpfrutów oraz ich soku przynosi wiele korzyści zdrowotnych przede wszystkim ze względu na wyjątkowo wysoką zawartość składników mineralnych.

Grejpfrut wartości odżywcze

Polacy bardzo często wybierają do picia sok z grejpfruta – ten w wersji świeżo wyciskanej jest dostępny w menu niemal każdej kawiarni i restauracji. Według dietetyków więcej korzyści jednak otrzymamy jedząc owoc niż pijąc sok. Owoc ten zawiera bowiem dużą ilość błonnika, który w soku obecny jest jedynie w śladowych ilościach.

Nie bez znaczenia jest również fakt, że oprócz orzeźwiającego smaku grejpfrut ma dobroczynny wpływ zarówno na układ odpornościowy jak i na obniżenie poziomu cholesterolu.

Dzięki dużej zawartości witaminy C grejpfrut korzystnie wpływa na odporność organizmu, pomaga leczyć objawy przeziębienia i grypy. Cytrus ten, a szczególnie grejpfrut czerwony, zawiera jednak nie tylko witaminę c.

Owoc grejpfrutu jest wyjątkowym źródłem witamin z grupy b, kluczowych w walce ze stresem oksydacyjnym, oraz beta karotenu.

Ponadto badania wykazały, że regularne spożywanie grejpfrutów i soku z nich wzmacnia naczynia krwionośne, opóźnia proces starzenia i pomaga zwalczyć nadciśnienie tętnicze.

Grejpfrut ważnym składnikiem diety

Właściwości grejpfrutów wykraczają daleko poza wysoką zawartość witaminy c.

Oprócz tego, że obniżają poziom cholesterolu, warto o nich pamiętać starając się zrzucić zbędne kilogramy, bowiem spożycie tych owoców zapewnia uczucie sytości. Wyjątkowo istotny jest fakt, iż grejpfruty, w przeciwieństwie do większości owoców, charakteryzują się stosunkowo niską zawartością cukru.

Grejpfruty mają również wyjątkowo niski indeks glikemiczny. Spożywane regularnie znacząco poprawiają przemianę materii, obniżają poziom glukozy oraz poziom cholesterolu, dzięki czemu wpływają leczniczo na zaburzenia lipidowe, a także ciśnienie tętnicze.

Nie tylko soczysty miąższ – magiczny wyciąg z pestek grejpfruta

W przypadku zawahania się przed spożyciem grejpfruta warto mieć na uwadze kolejny dobroczynny aspekt tego cytrusa.

O ile większość owoców zjadanych jest na surowo w całość, bez skórki lub wyciskany jest z nich sok, tak w przypadku grejpfrutów niepowtarzalne wartości zdrowotne mają też ich pestki.

Wyciąg z pestek grejpfruta jest popularnym składnikiem preparatów o właściwościach antybakteryjnych i przeciwwirusowych. Nic tak nie wspiera działania układu odpornościowego jak tego typu preparat czy też same pestki. Spożywając grejpfruty należy pamiętać, by pestek nie wyrzucać. Jest to kolejna cecha tych cytrusów, która tak znacząco je wyróżnia na tle innych owoców.

Przygotowując swój jadłospis i dobierając suplementację warto pamiętać o odpowiedniej podaży owoców grejpfruta lub wyciągu z jego pestek.

Grejpfrut dostarcza antyoksydantów

Kiedy wydawać by się mogło, że wymienione zostały już wszystkie możliwe dobroczynne wartości grejpfrutów, nie sposób nie wspomnieć o jeszcze jednym elemencie życia, na który cytrus ten ma niewątpliwie korzystny wpływ. Jest to aspekt, który może cieszyć się szczególnym zainteresowaniem w czasach gdy kult młodości i choroby cywilizacyjne pozostają jednym z najważniejszych tematów w dyskursie publicznym.

Wyjątkowe właściwości zdrowotne grejpfruta dotyczą także działania anti aging. Zawarte w grejpfrutach wartości odżywcze, a w szczególności wspomniana już witamina c, hamują wolne rodniki i działają korzystnie na wspomaganie opóźniania procesu starzenia.

Podsumowując, biorąc pod uwagę wszystkie dobrodziejstwa, jakie płyną ze spożywania tego cytrusa, trudno nie zgodzić się z faktem, że grejpfrut powinien na stałe zagościć w jadłospisach Polaków.

O czym warto pamiętać sięgając po grejpfruta lub sok grejpfrutowy?

czy grejpfrut jest zdrowy

Alergie spożywcze

Pomimo wymienionych nieodzownych pozytywnych skutków spożywania grejpfruta, należy być świadomym kilku kwestii, które mogą wpłynąć na organizm negatywnie. Dzięki tej wiedzy można uniknąć potencjalnie poważnych komplikacji zdrowotnych.

Warto wiedzieć, że pomimo iż spożywanie grejpfruta w znacznej większości przypadków może bardzo korzystnie wpływać na zdrowie, nierzadko może też stać się przyczyną alergii. Przed spożyciem grejpfruta po raz pierwszy warto wykonać próbę uczuleniową i powstrzymać się przed pochłanianiem większej ilości owocu nie mając pewności jak organizm zareaguje na jego podaż.

Jedzenie grejpfruta w ciąży i w czasie karmienia piersią

W literaturze naukowej istnieją liczne hipotezy i badania wskazujące na pozytywny wpływ włączania grejpfruta do diety przyszłych mam w czasie ciąży. Między innymi ze względu na kwas foliowy, który jest w tych cytrusach obecny w dużej ilości. Jest to związek chemiczny niezbędny szczególnie w diecie osób planujących posiadanie potomstwa. Grejpfrut, będąc dobrym jego źródłem, jest więc również naturalnie świetnym składnikiem potencjalnego jadłospisu w tym szczególnym czasie.

Z drugiej strony jednak równie dużo mówi się o konieczności powstrzymania się przed jedzeniem cytrusów przez młode mamy ze względu na możliwe choroby alergiczne. W czasie karmienia piersią potencjalne alergeny mogą stanowić zagrożenie nie tylko dla matki, ale także dla dziecka. Nie jest to jednak wskazaniem do proaktywnej zupełnej eliminacji cytrusów z diety, wręcz przeciwnie – ze względu na wyjątkowe wartości odżywcze zawarte w owocach cytrusowych, a zwłaszcza w grejpfrutach, lekarze zachęcają do kontynuowania spożywania ich przy jednoczesnym zachowaniu ostrożności, umiaru i bacznej obserwacji reakcji własnego organizmu i organizmu maluszka.

Okres ciąży i karmienia piersią jest wyjątkowym czasem, w który zdrowie matki powinno być traktowane priorytetowo. Kwestią dyskusyjną pozostaje czy nie powinno się wtedy pić soku i jeść grejpfrutów. Wszelkie wątpliwości powinny być zawsze indywidualnie konsultowane podczas porady lekarskiej.

Cytrusy z lekami

grejpfrut właściwości zdrowotne

Szczególną uwagę powinniśmy także zachować spożywając grejpfruty z lekami.

Substancje zawarte w owocach grejpfruta, pomimo iż pomagają w leczeniu nadciśnienia tętniczego i leczeniu wrzodów żołądka, spowalniają niestety metabolizm leków, co może mieć niekorzystny wpływ na poziom działania leków. Zwykle biorąc leki oczekuje się szybkich i widocznych rezultatów ich działania. Z tego powodu warto pamiętać, że nasza dieta może znacząco wpływać na proces leczenia i nieprzestrzeganie podstawowych zasad może zadziałać na niekorzyść pacjenta, wydłużając czas procesu kuracji.

Ze względu na wymienione możliwe działania niepożądane przed przyjęciem leku należy zapoznać się z jego ulotką. Jednak dla pewności najlepiej będzie nie spożywać grejpfrutów ani ich soku o tej samej porze, o której zażywane są leki.

Pamiętając o umiarze

Dobroczynną dużą ilość witamin łatwo przyswoimy racząc się sokiem grejpfrutowym lub zjadając grejpfruta w całości. Grejpfrut jest źródłem niezliczonych wartości odżywczych, których pozytywny wpływ na organizm pozostaje nieoceniony. Dlatego warto włączyć do swojej codziennej diety szczególnie czerwone grejpfruty, które mają jeszcze więcej witamin niż biała odmiana.

Mimo wszystkich pozytywnych aspektów jakie niesie ze sobą regularne spożywanie owoców i warzyw należy także pamiętać, że w przypadku problemów zdrowotnych, chcąc obniżyć poziom cholesterolu czy ciśnienie, a także w okresie ciąży czy karmienia piersią nawet najbardziej soczysty i pełen witamin grejpfrut nie zastępuje porady lekarskiej.

W trosce o własne zdrowie przed spożyciem owocu grejpfruta czy soku grejpfrutowego warto zwracać uwagę także na przyjmowane już leki tak, by niepotrzebnie nie ryzykować osłabieniem ich działania.

Redakcja by — 13 września, 2022 in Zdrowe odżywianie 0
Zdrowe odżywianie – co na śniadanie z niskim IG?

Indeks glikemiczny został stworzony, by odzwierciedlać wpływ produktów spożywczych na gwałtowność wzrostu poziomu cukru we krwi. Im wyższy wskaźnik IG posiada produkt, tym większy będzie wyrzut glukozy do krwiobiegu po jego spożyciu. Indeks dzieli się na trzy kategorie:

  • produkty o niskim indeksie glikemicznym (<50)
  • produkty o średnim indeksie glikemicznym (55-70)
  • produkty o wysokim indeksie glikemicznym (>70)

Należy jednak pamiętać, że w zależności od pewnych czynników, wskaźnik IG może ulec zmianie. Wpływ na jego wzrost mają m.in.:

  • stopień rozdrobnienia produktu
  • dojrzałość owoców
  • długi czas obróbki termicznej

Zobacz także inne nasz artykuły związane z niskim indeksem glikemicznym:

Kiedy zwracać uwagę na indeks glikemiczny?

Indeks glikemiczny jest powszechnie stosowany przy insulino-oporności oraz cukrzycy typu II. Osoby cierpiące na te choroby powinny przykładać szczególną wagę do tego co spożywają – dbać o to, by posiłki miały odpowiednio niski wskaźnik. Dieta niskiego IG jest odpowiednia również dla zmagających się z nadwagą oraz otyłością. Osoby stosujące się do jej zasad mogą zrzucić zbędne kilogramy oraz wpłynąć korzystnie na swoje zdrowie, przede wszystkim zapobiegając rozwinięciu się insulino-oporności. 

Co jeść na diecie z niskim IG?

Decydując się na stosowanie tej diety, powinniśmy kierować się głównie dwoma zasadami:

  • wybieraniem produktów znajdujących się w grupie niskiego IG, okazjonalnie stosując również produkty ze średnim IG
  • przyrządzaniem posiłków w sposób jak najmniej wpływający na podniesienie się wskaźnika IG

Co na śniadanie z niskim IG?

Co na śniadanie z niskim IG

Bycie na diecie nie musi oznaczać monotonni oraz spożywania prawie samych warzyw. Można w pewnym stopniu pozostać przy starych nawykach, dostosowując je jednak do panujących na wybranej diecie zasad. 

Jakie popularne posiłki można zjeść na śniadanie?

  • jajecznica – wiele osób myśląc o śniadaniu, wyobraża sobie właśnie ją. Nie trzeba z niej rezygnować. Jajka niemal nie posiadają węglowodanów, dzięki czemu ich IG wynosi 0. Można dodać do niej cebulę (IG=15), boczek (IG=0), pomidory (IG=30) czy tradycyjnie posypać szczypiorkiem (IG=30). 
  • kanapki – wybierając je jako posiłek, powinno pamiętać się o kategorycznym unikaniu białego pieczywa, które posiada wysoki wskaźnik IG. Można zamienić je na chleb pełnoziarnisty, najlepiej przygotowany na zakwasie. Istnieją również alternatywy bez mąki, wypieki wytworzone głównie przy użyciu nasion. Jeśli lubi się kulinarne eksperymenty, świetnym rozwiązaniem może okazać się użycie jako spodu jakiegoś warzywa. Odpowiednia będzie do tego papryka (IG=15), liść cykorii (IG=15) czy seler naciowy (IG=15).
  • owsianka – zdrowsza alternatywa tradycyjnych płatków śniadaniowych. Płatki owsiane posiadają wskaźnik IG równy 40, czyli niższy niż żytnie pieczywo. W zależności od upodobań, można przygotować je na wodzie, mleku (IG=32) lub mleku roślinnym – najlepiej sojowym (IG=15). Sięgając po owoce powinno wzbogacić się ją o źródło witamin. Odpowiednim wyborem będą gruszki (IG=38), jabłka (IG=38), wiśnie (IG=22) czy niezbyt słodkie truskawki (IG=40).

Śniadania o niskim indeksie glikemicznym – przykładowe przepisy

Szakszuka

Danie popularne w Tunezji oraz krajach Afrykańskich. Bardzo szybkie oraz proste w przygotowaniu, wymagające jedynie kilku składników. Idealne dla osób, które rano posiadają mało czasu na przygotowanie posiłku, jednak lubią jeść śniadania na ciepło. Świetnie nadaje się do eksperymentów – można dodać do niej inne warzywa, mięso czy przyprawy, dzięki czemu nigdy nie staje się nudna. 

Składniki:

  • 2 pomidory (IG=30)
  • pół cebuli (IG=15)
  • 2 jajka (IG=0)
  • olej rzepakowy (IG=0)
  • sól
  • szczypiorek (IG=30)
  • kmin rzymski (opcjonalnie)

Przygotowanie:

Cebulę oraz pomidory pokroić w kostkę. Zeszklić cebulę na oleju. Dodać pomidory, posolić. Smażyć do momentu, w którym skórki pomidorów zaczną oddzielać się od miąższu. Opcjonalnie można dodać kmin rzymski. Gdy pomidory zmiękną, rozłożyć je na powierzchni patelni. Wbić na nie jajka. Posolić. Smażyć pod przykryciem do momentu ścięcia białek. Podawać posypane posiekanym szczypiorkiem.

Nocna owsianka o smaku szarlotki

Nocne owsianki są świetnym rozwiązaniem dla osób lubiących późne wstawanie. Dzięki przygotowaniu ich poprzedniego wieczoru, nie trzeba martwić się o znalezienie czasu na zrobienie śniadania.

Składniki:

  • płatki owsiane (IG=40)
  • jabłko (IG=38)
  • cynamon 
  • woda lub mleko (IG=32)
  • słodzik – najlepiej erytrol lub stewia (IG=1)

Przygotowanie:

Płatki wsypać do naczynia z zamknięciem (słoik lub pojemnik z przykrywką), zalać wodą lub mlekiem. Dosłodzić według uznania. Dodać cynamon. Na wierzchu ułożyć starte na dużych oczkach jabłko. Pozostawić na noc w lodówce. Gotową owsiankę można podgrzać – np. w mikrofali. 

Redakcja by — 9 września, 2022 in Zdrowe odżywianie 0
Ryba z piekarnika

Ryby są doskonałym źródłem białka, które jest ważne dla utrzymania wagi i utraty wagi. Zdrowe tłuszcze i antyoksydanty spowalniają starzenie się skóry i powstawanie zmarszczek. Zawierają jako jedne z nielicznych witaminę D. Witamina D aktywuje układ odpornościowy do walki z bakteriami, wirusami i komórkami rakowymi. Wraz z wapniem i fosforem jest niezbędna do budowy kości i zapobiegania osteoporozie. Idealny puls dorosłego człowieka w spoczynku wynosi od 50 do 60 uderzeń na minutę. Udowodniono naukowo, że szybki puls skraca życie. Mówi się, że jedzenie dużej ilości ryb go nieco spowalnia. Kobiety kochające ryby rzadko cierpią na depresję, a to dzięki zdrowym tłuszczom. Kiedy w organizmie występuje wysoki poziom kwasów tłuszczowych omega-3, wysoki jest również poziom serotoniny, hormonu dobrego samopoczucia. Dodatkowo polepszają pamięć. Kwasy omega-3 działają ochronnie na neurony w istocie szarej mózgu i zapobiegają ich utracie w obszarze związanym z pamięcią i uczeniem się.

Ryby są źródłem ważnych pod względem odżywczym białek, lipidów, witamin i minerałów. Mięso rybie ma korzystny wpływ na zdrowie człowieka, konsumenci mięsa rybiego mają najniższą śmiertelność z powodu choroby niedokrwiennej serca. Mięso rybie ma zatem działanie zapobiegawcze przeciwko chorobom serca, obniża poziom cholesterolu we krwi i korzystnie wpływa na układ krwionośny. Z naszych ryb najbardziej cenione i poszukiwane jest mięso karpia, sandacza, pstrąga, szczupaka i węgorza. Ryby słodkowodne można przyrządzać przy użyciu różnych technik kulinarnych.

Dlaczego akurat ryba z piekarnika?

Pieczenie to jedna z  najstarszych metod gotowania, prosta, naturalna i zdrowa. To nie przypadek, że mówią, że wszystko genialne jest proste, a ludzkość nie wymyśliła jeszcze niczego prostszego niż pieczenie jedzenia Ryba z piekarnika jest podobna do ryby smażonej ze względu na złocistą, chrupiącą skórkę, ale bez błędów smażonych potraw. Wszyscy wiedzą, że po podgrzaniu oleje roślinne uwalniają substancje rakotwórcze, które również są szkodliwe dla zdrowia. Smażona ryba jest nasycona tłuszczem i staje się bardziej kaloryczna. Jedzenie pieczonych ryb prosto z pieca dostarcza wszystkich wartości odżywczych, minerałów i mikroelementów, a także przeciwutleniaczy, które wzmacniają układ odpornościowy i zapobiegają przedwczesnemu starzeniu się.

Jak dobrze przyprawić rybę do piekarnika?

pieczenie ryby

Przyprawianie ryb w piekarniku jest bardzo proste. Wystarczy natrzeć ją odrobiną oleju i przyprawić tak, jak każde inne mięso. Najlepsze jest to, że możesz to zrobić podczas gotowania ryby, więc z jednego kawałka ryby możesz uzyskać dwa posiłki. Możesz również gotować rybę na ruszcie lub patelni, aby uzyskać ładną chrupiącą skórkę na zewnątrz. Dzięki temu ryba będzie delikatna i soczysta w środku. Ważne jest, aby obserwować rybę podczas gotowania, aby nie wyschła. Jeśli tak się stanie, wystarczy dodać trochę więcej oleju lub wody.

Ile robi się ryba w piekarniku?

Jeśli chodzi o pieczenie ryby w piekarniku, ilość czasu potrzebnego do ich ugotowania zależy od rodzaju ryby i jej grubości. W przypadku cienkich filetów, takich jak łosoś czy tuńczyk, zajmie to tylko około pięciu minut. Dla grubszych kawałków, które są bliższe wielkości steku, takich jak halibut lub miecznik, zajmie to dziesięć do 15 minut. A dla grubszych kawałków, które są podobne do piersi kurczaka, takich jak tilapia lub dorsz, będziesz musiał gotować je przez 20 minut, aby uzyskać pyszną i delikatną rybę pieczoną.

Innym czynnikiem, który może wpłynąć na to, jak długo trwa gotowanie ryb w piekarniku jest to, czy używasz blachy do pieczenia zamiast patelni. Blachy do pieczenia pozwalają na gotowanie więcej niż jednego kawałka ryby jednocześnie bez przepełnienia piekarnika. Jeśli użyjesz patelni, każdy kawałek ryby będzie wymagał osobnego miejsca w piekarniku, aby wszystkie gotowały się w mniej więcej tym samym tempie.

Jak zrobić mrożoną rybę w piekarniku?

Mrożona ryba to jeden z najprostszych sposobów na przygotowanie ryby. Mrożona ryba jest po prostu zapakowana w lód i przechowywana w zamrażarce do czasu, gdy będziesz chciał ją wykorzystać. Kiedy jesteś gotowy do użycia mrożonej ryby, po prostu rozmrażaj ją w temperaturze pokojowej, osuszaj papierowymi ręcznikami i gotuj jak zwykle. Zobacz także artykuł czy ryby wędzone można mrozić.

Zła wiadomość jest taka, że mrożona ryba będzie się gotować inaczej niż świeża. Będzie trudniejsza do ugotowania, ponieważ zatrzymuje wilgoć, więc być może będziesz musiał dodać więcej oleju lub masła, aby zapobiec wysuszeniu. Ponadto, rozmrażanie mrożonej ryby może zająć dużo czasu. Jeśli chcesz, aby Twoja ryba była szybko gotowa na obiad, to mrożonka prawdopodobnie nie jest dla Ciebie. Jednak jeśli szukasz przyjaznego dla budżetu sposobu na przygotowanie świeżych filetów z łososia, to mrożone mogą być najlepszym rozwiązaniem.

Zobacz także:

Ryby nadające się do pieczenia

Dorsz pieczony jest niskotłuszczowym źródłem białka, co czyni go doskonałym wyborem dla osób, które chciałyby ograniczyć spożycie tłuszczu i poprawić zdrowie serca. Dorsz zawiera również znaczną ilość jodu, który jest ważnym minerałem dla funkcjonowania tarczycy. W sklepie znajdziesz dwa rodzaje dorsza, dorsz z Oceanu Atlantyckiego i dorsza z Oceanu Spokojnego. Dorsz z pacyfiku charakteryzuje się przeważnie grubszymi i bardziej tłustymi filetami. Oba rodzaje dorszy są doskonałym źródłem kwasów tłuszczowych omega 3, które są świetne dla serca. Są również pełne chudego białka i witaminy B12. Dorsz ma nieco wyższą zawartość sodu, ale ogólnie rzecz biorąc, jeśli jesz go z umiarem, może to być bardzo zdrowa opcja. Mimo to ta ryba może być doskonałym wyborem do diety, jeśli jest spożywany z umiarem. Ponadto dorsz pieczony jest bardzo atrakcyjnym pomysłem na szybki obiad lub kolację dla jednej osoby lub dla całej rodziny.

Należy pamiętać, że dorsz jest świetną rybą do pieczenia ale nie jedyną. Na szczęście jest ich o wiele więcej. Na które również warto zwrócić uwagę?

Łosoś jest uwielbiany za wszechstronność, szybki czas gotowania i łagodny smak. Nawet osoby nienawidzące ryb mogą zakochać się w jego subtelnym smaku, zwłaszcza jeśli jest podawany w kremowym sosie, przyprawach lub salsie owocowej. Jak większość ryb, łosoś może być pieczony, smażony, wolno gotowany i grillowany. Jest na tyle wszechstronny, że można go łączyć ze wszystkim, od świeżej sałatki po makaron.

Pstrąg tęczowy jest pełen białka i kwasów omega-3 i często jest sprzedawany w całości, ponieważ ryba jest niewielkich wymiarów. Inne rodzaje pstrąga to pstrąg stalowogłowy i golec arktyczny, ale mogą być trudniejsze do znalezienia w pobliskim supermarkecie. Pstrąg jest pyszny grillowany, pieczony i smażony.

Mintaj: jego łagodny smak i lekka konsystencja sprawiają, że jest on popularnym wyborem do mrożonych paluszków rybnych i innych panierowanych ryb. Mintaj idealnie nadaje się do smażenia i pieczenia, szczególnie dla osób które nie przepadają za wyrazistym rybnym smakiem.

Makrela: Ma bogatą, miękką konsystencję i wyraźny smak, który jest słodki i rybny, trochę jak tuńczyk. Ciemniejsze części mięsa mają mocniejszy smak, więc możesz je wyciąć, aby uzyskać łagodniejszy smak. Jest powszechnie grilowany, pieczony a nawet smażony.

Szczupak: Szczupak jest bardzo zdrową rybą, o ile pochodzi z czystej wody. Są bogate w białko, witaminę B, zdrowe kwasy tłuszczowe Omega 3, a także wiele innych witamin i minerałów.

Łatwy i smaczny dorsz z piekarnika

pieczony dorsz

Dorsz pieczony w piekarniku to jeden z najlepszych pomysłów na smaczny obiad, a efekt końcowy jest zawsze satysfakcjonujący. Filety z dorsza mają bardzo łagodny smak, więc aby upiec rybę wystarczy kilka składników, takich jak sok z cytryny (lub plasterki cytryny) i kilka przypraw. Poniżej przedstawiamy prosty i uniwersalny przepis na przygotowanie dorsza pieczonego z piekarnika.

Składniki:

  • Filety z dorsza,
  • masło
  • sok z cytryny (Do tego przepisu najlepiej użyć świeżego soku z cytryny)
  • kilka plasterków cytryny (Jeśli nie lubi się lekkiej goryczy upieczonej cytryny, można pominąć pokrojoną cytrynę, goryczka pochodzi z miąższu, więc sam sok jest idealny do użycia bez wywoływania tej nuty goryczy)
  • oliwa z oliwek
  • 2 ząbki czosnku (Można użyć ½ łyżeczki suszonego czosnku w proszku zamiast świeżo przeciśniętego czosnku.)
  • sól
  • pieprz
  • opcjonalnie pietruszka (Pietruszka jest absolutnie opcjonalna, zrozumiałe jest, że często nie ma się jej pod ręką. Nie ma to kluczowego znaczenia dla sukcesu tego przepisu, ale dodaje przyjemnego smaku)

Aby upiec dorsza należy najpierw nagrzać piekarnik do 200 stopni Celsjusza. Następnie opłukać rybę pod bieżącą wodą i osuszyć ją ręcznikiem papierowym, aby pozbyć się namiaru wody.

Przyprawić rybę z obu stron solą i pieprzem i włożyć do wysmarowanej oliwą formy do pieczenia (skórą do dołu, jeśli na filetach jest skóra). Każda forma jest w porządku, jeżeli nie ma się specjalnego naczynia można użyć blachy oraz folii aluminiowej (najlepiej jednak jest upiec rybę w naczyniu żaroodpornym).

Następnie należy wymieszać masło i oliwę z przeciśniętym przez praskę czosnkiem. Opcjonalnie można ułożyć plasterki cytryny na powierzchni ryby. Polej całość masłem wymieszanym z oliwą i czosnkiem, tak by objęło to całą rybę. Na końcu całość polej sokiem z cytryny w zależności ile się lubi, trzeba jednak uważać z ilością i najbezpieczniej będzie jedynie ją pokropić.

Do nagrzanego piekarnika włożyć naczynie żaroodporne razem z rybą. Można całe naczynie przykryć folią aluminiową, aby ryba za bardzo nie wyschła. Czas pieczenia to około 15-20 minut. Na koniec rybę można posypać natką pietruszki i polać masłem. Tak przygotowany dorsz idealnie pasuje do frytek, brązowego ryżu czy też szparagów.

Redakcja by — 30 sierpnia, 2022 in Poradniki 0
Jak zrobić rybę na parze? Porady i wskazówki

Gotowanie na parze cieszy się coraz większą popularnością. W ten sposób przygotowuje się zarówno warzywa, mięsa jak i ryby, które są lekkostrawne i mniej tłuste od smażonych lub pieczonych. Lekarze i dietetycy podkreślają ponadto, że gotowanie na parze jest jednym z najbardziej zdrowych sposobów przyrządzania jedzenia i pozwala zachować cenne witaminy i składniki odżywcze w przygotowywanych potrawach. Jak zatem zrobić rybę na parze?

Jakie rodzaje ryb nadają się do gotowania na parze i jak je przyrządzić?

Praktycznie wszystkie gatunki ryb mogą być gotowane na parze. Warto jednak pamiętać, aby przed samym gotowaniem ryby oczyścić i przekroić na pół oraz skropić sokiem z cytryny, co pozwala pozbyć się charakterystycznego zapachu ryby, który nie każdemu przypada do gustu. Jeśli rybę gotujemy w wielowarstwowym naczyniu żaroodpornym to wówczas należy umieścić ją na samym dole, tak aby soki i aromaty, które z niej wypłyną nie skapywały na warzywa czy inne, gotująca się potrawy. Wynika to z faktu że ryba posiada specyficzny zapach, który może zmienić smak i aromat innych dań.

Część osób decyduje się gotować rybę na parze w oddzielnym naczyniu, a zamiast wody używać np. bulionu doprawionego ziołami, co nadaje rybie ciekawego aromatu i sprawia, że jest jeszcze smaczniejsza. Rybę można też gotować na samej wodzie, jednak warto pamiętać by zachować odpowiednią odległość ryby od wody – min. 2,5 cm.

Ciekawostką jest fakt. że ryby nadają się również do gotowania na paprze w papilotach i wystarczy przed umieszczeniem ich w naczyniu zawinąć je w papier pergaminowy lub np. w smażone liście kapusty pekińskiej lub sałaty. Dzięki temu ryba przyrządzona na parze przesiąknie aromatem warzyw i przypraw i będzie jeszcze smaczniejsza.

Może zainteresować Cię:

Jak zrobić rybę na parze KROK PO KROKU?

Aby ryba gotowana na parze była smaczna i zachwyciła wszystkich domowników warto zastosować się do kilku wskazówek. Zatem jak zrobić rybę na parze?

  • Gotowanie ryby na parze należy rozpocząć od przygotowania odpowiedniego naczynia. Większość osób korzysta z odpowiedniego garnka ze szklaną nadstawką, umieszczoną u góry i przeznaczoną specjalnie do gotowania na parze. Wówczas do garnka należy wlać niewielką ilość wody i podgrzać ją do temperatury wrzenia, a następnie umieścić szklaną nadstawkę, która znajduje się nad wodą. Należy pamiętać aby podczas gotowania ryby na parze nadstawka była przykryta pokrywką, tak aby para nie uciekała na bok, ale wypełniała cały garnek;
  • Osoby, które nie mają specjalnego naczynia do gotowania na parze lub też parowaru mogą użyć zwykłego garnka, na którym ustawia się naczynie żaroodporne lub siteczko, a na nim np. talerz. Istotne znaczenie ma przykrycie. które nie pozwala wydobyć się na zewnątrz parze, a dzięki temu ryba może się odpowiednio gotować;
  • Sam czas i sposób gotowania ryby na parze uzależniony jest rodzaju ryby. Jeśli są to gotowe filety to wystarczy je po prostu umieścić w specjalnym naczyniu, przykryć pokrywką i gotować przez okres ok. 10 minut. Oczywiście. w tym czasie rybę należy doprawić do smaku solą i pieprzem, a wcześniej skropić sokiem z cytryny. W przypadku gotowania całej ryby, zwłaszcza dość dużej i grubej, czas gotowania wynosi nawet 20 minut lub więcej. Warto w praktyce co jakiś czas podnosić pokrywką i sprawdzać czy ryba jest już gotowa.
  • Gotowanie na parze zasada tą zaletę, że można w dowolnym momencie sprawdzić poziom ugotowania ryby i dopasować to do swoich własnych upodobań. W praktyce delikatne mięso ryby gotuje są znacznie szybciej i wówczas warto uważać aby ryba nie przygotowała się i nie rozpadała.

Czy przed gotowaniem na parze rybę należy zawsze skropić sokiem z cytryny?

Wiele osób zastanawia się jak zrobić rybę na parze aby pozbyć się charakterystycznego zapachu, której jest nieodłączny dla pewnych rodzajów ryb. Otóż idealnym rozwiązaniem jest polanie ryby sokiem z cytryny przed ugotowaniem jej na parze. W ten sposób doprawia się np. pstrągi. Warto jednak zawsze sięgać po świeżą cytrynę. która dodaję też aromatu i nie decydować się na zamienniki, takie jak np. kwasek cytrynowy.

Wiele osób decyduje się też doprawiać ryby np. czosnkiem, pieczarkami czy pomidorami, ponieważ metody są różne i pochodzą z różnych kuchni świata. Warto eksperymentować w kuchni by odkrywać nowe smaki ryby przyrządzonej na parze. 

Jak długo gotować rybę na parze?

Ryba gotowana na parze należy gotować w zależności od wielkości kawałków. Poniżej przedstawiają się poszczególne czasy gotowania:

  • Pokrojone na paski filety – ok. 10 minut,
  • Całe i grubsze filety oraz dzwonka – ok. 15-20 minut,
  • Całą gotową rybę – 25-30 minut.

Jak zrobić rybę na parze zgodnie z zasadami zdrowego odżywiania się?

Ryba gotowana, a także gotowanie na parze wpisuje się w trend zdrowego odżywiania się, ponieważ w ten sposób nie traci się cennych wartości odżywczych, a dania są zdrowe i lekkostrawne. Dotyczy to również ryby gotowanej na parze, jednak w tym przypadku należy uważać aby podczas gotowania ryba nie rozpadła się.

Funkcję gotowania na parze posiadają niektóre kuchenki mikrofalowe, ale tak naprawdę można użyć garnka ze szklaną nadstawką, szybkowaru lub piekarnika parowego. Zgodnie z zasadami zdrowego odżywiania się w czasie gotowania na parze nie należy dodawać soli do ryby, ponieważ podczas gotowania wydobywają się z niej własne olejki eteryczne i inne, bardzo aromatyczne substancje. Dlatego często wskazuje się, że ryby należy solić już po ugotowaniu na paprze.

Inną, bardzo ważną kwestią jest odpowiednia wielkość garnka, ponieważ jak sama nazwa wskazuje, do gotowania na parze niezbędna jest para, a więc w praktyce także odpowiednia przykrywka, dzięki której para nie będzie uciekała na boki. Samo gotowanie powinno odbywać się powoli, aby woda tylko bulgotała i nie rozlewała się po kuchence. Jedną z zasad zdrowej kuchni jest też dodawanie do wody wina lub innych, aromatycznych przypraw.

Posiadając garnek do gotowania na parze można oprócz ryby przygotować np. aromatyczny ryż, którego saszetkę można włożyć do garnka, a na nim ustawić nadstawkę z rybą. Warto jednak pamiętać, że przesiąknie on smakiem i aromatem ryby, gdyż soki z niej będą skapywać do wody z gotującym się ryżem. Aby uzyskać ciekawy smak warto do ryżu dodać ulubione zioła, takie jak np. posiekany koperek, natkę pietruszki, ząbek czosnku, cebulę itp.

Z przeprowadzonych badań wynika, że gotowanie na parze pozwala zachować nawet do 90% witaminy C i jest najzdrowszą metodą przygotowywania posiłków. Badacze z zakresu toksykologii z Uniwersytetu w Sewilli opublikowali badania, które dowodzą, że gotowanie na parze ryb słodkowodnych zmniejsza też obecność cyjanotoksyn, które są bardzo szkodliwe dla organizmu człowieka oraz dla całego środowiska naturalnego. Dlatego dietetycy i lekarze zdecydowanie polecają gotowanie na parze jako najbardziej zdrową, a jednocześnie szybką i łatwą metodę przygotowywania posiłków.

Redakcja by — 28 sierpnia, 2022 in Poradniki 0
Pieczarki wartości odżywcze i zdrowotne

Pieczarki to cudowne grzyby, które są często wykorzystywane w kuchni mieszkańców polski, jak i wielu krajów Europejskich. To uniwersalne grzyby, które można wykorzystać do różnorodnych potraw. Ze względu na właściwości zdrowotne pieczarek, warto po nie sięgać, chociażby raz w tygodniu. To doskonały dodatek, który można poddawać smażeniu, grillowaniu, duszeniu, pieczeniu czy gotowaniu. Pieczarki da się też marynować i konserwować. Jakie są właściwości zdrowotne pieczarki i dlaczego warto po nie sięgać?

Charakterystyka pieczarki

Pieczarki to najczęściej uprawiane grzyby w Europie, które są spożywane na całym świecie. W sklepach spotkać można przede wszystkim pieczarki białe, które są gładkie i mają kolor kości słoniowej. Ich rozmiar może osiągnąć do 10 cm średnicy. To łagodne w smaku grzyby, które można łączyć z innymi odmianami, takimi jak pieczarki portobello czy pieczarki brązowe. Uprawą pieczarek jako piersi zajęli się Francuzi, a miało to miejsce aż 300 lat temu. Kiedyś były one drogie, a więc stanowiły symbol luksusu. Dosyć szybko zostały jednak spopularyzowane, z uwagi na łatwość w hodowli. Grzyby te nie są wymagające. Największe ich produkcje znajdują się we Francji, Holandii, a także w Polsce.

Rodzaje pieczarek

pieczarki składniki odżywcze

Pieczarka biała

Najczęściej używana w kuchni i dostępna w różnych rozmiarach. W sprzedaży znajdują się niewielkie pieczarki idealne do sałatek, jak i duże, polecane na grilla. Co ważne, można je spożywać na surowo. Żeby nie ściemniały, należy je skropić sokiem z cytryny. Pieczarka dwuzarodnikowa ma świetne wartości odżywcze. Spożywanie pieczarek dostarcza organizmowi wielu witamin i błonnika pokarmowego. Właściwości pieczarek są niedocenione, jednak trzeba pamiętać, że niosą one wiele korzyści dla zdrowia człowieka.

Pieczarka portobello

Jej cechą charakterystyczną jest duży, płaski kapelusz o średnicy ok. 10 cm. Są one polecane zwłaszcza do faszerowania, wegańskich kotletów czy grillowania.

Pieczarki brązowe

Cechuje je silny aromat i ciemny kolor. Można po nie sięgać zwłaszcza w celu przygotowania sosu do mięs czy makaronów. Znajdują zastosowanie zwłaszcza w przypadku potraw o wyrazistym smaku. Działają antystresowo i wzmacniająco.

wartości odżywcze pieczarek brązowych

Składniki odżywcze pieczarek

Regularne spożywanie pieczarek niesie ze sobą wiele zalet. Grzyby te zaliczane są d żywności funkcjonalnej, z uwagi właśnie na właściwości zdrowotne. Zapewniają one organizmowi pełnowartościowego białka, jak i łatwo przyswajalne węglowodany. Oprócz tego, znajdują się w nich takie składniki, jak:

  • wielonienasycone kwasy tłuszczowe,
  • potas,
  • miedź,
  • kwas foliowy,
  • selen,
  • błonnik,
  • witamina d,
  • witamina b,
  • witamina e,
  • witamina a.

Pieczarki wartości odżywcze i lecznicze

Witaminy

Tak jak większość grzybów, pieczarki składają się przede wszystkim z wody. Z tego względu świeże grzyby mają niską kaloryczność, która wynosi 22 kalorie w 100 g pieczarek. Białe pieczarki są świetnym źródłem większości witamin z grupy B (B2, B5), a także stanowią bogactwo witaminy B1, B6 i kwasu foliowego. Ponadto pieczarki dostarczają również witaminę D, witaminę C i B12. Witamina B12 jest istotna dla prawidłowego działania narządu wzroku, jak i bierze udział wraz z witaminą A w działaniu błon śluzowych, śluzówki przewodu pokarmowego, dróg oddechowych, nabłonka naczyń krwionośnych oraz skóry. Jest też ważna dla działania układu nerwowego oraz bierze udział w przemianach białka i tłuszczów.

Witamina B3 odgrywa rolę w syntezie i rozkładzie węglowodanów, białek i tłuszczów w przemianach metabolicznych, które służą do uwalniania energii. Współuczestniczy też w produkcji czerwonych krwinek krwi, powstrzymuje toksyczne działanie związków chemicznych i leków, jak i reguluje poziom cholesterolu we krwi. Witamina B5 jest natomiast potrzebna do prawidłowego metabolizmu węglowodanów, tłuszczów i białek, jak i do syntezy pewnych hormonów. Przyspiesza też gojenie się ran i to od niej zależy prawidłowy mechanizm uwalniania energii. Witamina ta usprawnia również układ sercowo-naczyniowy, układ pokarmowy i układ nerwowy, jak i przeciwdziała zmęczeniu.

Sprawdź także:

Minerały

Jedzenie pieczarek działa korzystnie na zdrowie człowieka również dlatego, iż jest w nich wiele cennych minerałów. Poprzez spożycie 100 g pieczarek można zaspokoić dzienne zapotrzebowanie na miedź w wysokości 35 procent. Miedź to ważny pierwiastek, biorący udział w transportowaniu tlenu do wszystkich komórek organizmu. To mikroelement obecny w centrach aktywnych wielu enzymów. Minerał ten wchodzi też w skład dysmutazy ponadtlenkowej, enzymu o właściwościach przeciwutleniających, który ochrania błony komórkowe przed szkodliwym wpływem wolnych rodników. Miedź przyczynia się też do tworzenia tkanki łącznej.

Spożycie pieczarek dostarcza też organizmowi innych ważnych dla niego składników mineralnych jak selen, fosfor, potas i cynk. Zadaniem selenu jest tworzenie silnego antyutleniacza, czyli peroksydazy glutationowej. Enzym ten ochrania czerwone krwinki oraz błony komórkowe przed niszczycielskim działaniem wolnych rodników, jak i zmniejsza ilość szkodliwych związków, które przyczyniają się to rozwoju reumatoidalnego zapalenia stawów. Selen jest też niezbędnym minerałem dla prawidłowego działania tarczycy oraz układu odpornościowego.

Inne substancje

W pieczarkach obecny jest też beta glukan, a więc substancja odznaczająca się silną aktywnością biologiczną. Beta glukan przyczynia się do obniżenia zawartości złego cholesterolu we krwi, a także wspiera normalizowanie poziomu glukozy we krwi. Jego działanie pomaga więc w zapobieganiu rozwoju cukrzycy typu 2, jak i zmniejsza ryzyko pojawienia się choroby wieńcowej. Substancja ta obniża ciśnienie krwi, a więc wspiera osoby z nadciśnieniem tętniczym. Ma też właściwości antynowotworowe. Grzyby te są też bogactwem polifenoli i sprzężonego kwasu linolowego (CLA).

Co warto jeszcze wiedzieć o pieczarkach?

  • pieczarki powinny być przechowywane w lodówce w temperaturze 1-4 stopni C, najlepiej w papierze. Wszelkie plastikowe i foliowe opakowania przyczyniają się do szybszego psucia grzybów. Mycie grzybów przed przechowywaniem sprzyja rozwojowi pleśni. Grzyby te można suszyć oraz mrozić. W lodówce powinny być przechowywane od 4 do 6 dni (odmiana portobello),
  • pieczarki są produkowane na szeroką skalę, ale można je też skutecznie hodować w przydomowym ogródki, jak i w domu,
  • w całej Europie spożywa się łącznie nawet powyżej 1 mln ton pieczarek,
  • nawet 1/3 europejskich pieczarek eksportowane jest z Polski, a ich uprawą zajmują się także Holendrzy i Francuzi.

W jaki sposób spożywać pieczarki?

wartość odżywcza pieczarek

Jeśli grzyby te nie są zbytnio zabrudzone, wówczas nie trzeba ich wcale obierać. Należy je tylko opłukać pod bieżącą wodą na sitku, po czym wysuszyć na papierowym ręczniku. Nie wolno zostawiać świeżych grzybów w wodzie, gdyż ją wchłoną. Spowoduje to utracenie walorów smakowych, jak i zmianę ich konsystencji. W przypadku dużych zabrudzeń, pieczarki można obrać ze skórki, a końcówkę trzonka odkroić. Świeże pieczarki należy zużyć dosyć szybko, gdyż po kilku dniach w lodówce tracą swój dobry smak. Najlepiej więc przygotować je od razu po zakupie, czy też poddać działaniu temperatury, co wydłuży ich przydatność do spożycia.

Grzyby te można dusić, smażyć, piec, grillować. Warto jedna pamiętać, że poddanie ich działaniu wysokiej temperatury doprowadzi do utracenia wielu cennych dla zdrowia minerałów i witamin.

Jakie zastosowanie w kuchni mają te grzyby?

Grzyby te dostępne są przez cały rok i można je znaleźć w prawie każdym sklepie spożywczym. Są to produkty o wszechstronnym zastosowaniu w kuchni. Można je dodawać do:

  • sosów,
  • sałatek,
  • omletów,
  • jajecznic,
  • pizzy,
  • makaronów,
  • mięs,
  • pasztetów.

Nadają się też doskonale do faszerowania. Za ich pomocą można stworzyć pyszną przystawkę, sałatkę, zupę, czy też danie główne. Grzyby te są polecane osobom na diecie wegańskiej czy wegetariańskiej. Z uwagi na wysoką zawartość białka, są w stanie świetnie zastąpić mięso.

Pieczarki to niskokaloryczne grzyby, po które warto sięgać jak najczęściej. Obniżają poziom LDL cholesterolu oraz glukozy we krwi. Usprawniają pracę jelit, a ponadto mają właściwości przeciwnowotworowe. Oprócz tego charakteryzują się wysoką zawartością białka. Można je używać do prawie każdego rodzaju dań. Poza doskonałym smakiem są one w stanie przynieść wiele korzyści dla ludzkiego zdrowia.

Redakcja by — 9 sierpnia, 2022 in Zdrowe odżywianie 0
Czy cebula jest zdrowa?

Cebula jest jednym z najstarszych warzyw, hodowanych w przydomowych ogródkach od tysięcy lat. Jej ogólnie przyjęta nazwa botaniczna to czosnek cebula, a w medycynie ludowej od wieków doceniana jest za swoje właściwości lecznicze oraz regeneracyjne dla organizmu. Obecnie, przez część społeczeństwa stosującą naturalne metody leczenia wciąż wykorzystywana jest jako remedium na różne dolegliwości, a dodatkowo jej charakterystyczny smak sprawdza się podczas przygotowywania różnorodnych potraw. Czy cebula jest zdrowa? Jakie są rodzaje cebuli?

Rodzaje cebuli – najważniejsze informacje

Cebula jest warzywem, które zaczęto uprawiać już 5000 lat przed naszą erą, na terenach Starożytnych Chin. Starożytne ludy doceniały roślinę za jej walory smakowe, a także liczne właściwości zdrowotne, które wykorzystywano w celach leczniczych oraz profilaktycznych. Zgodnie z najnowszą wiedzą botaniczną, cebula zwyczajna należy do rodziny amarylkowatych roślin, do których zalicza się również czosnek, por, a także szczypiorek. Warzywo, ze względu na mocny, charakterystyczny smak uprawiana jest na całym świecie, a warunki klimatyczne nie stanowią przeszkody do jej hodowania we własnym ogródku.

Sprawdź również artykuł makaron ryżowy czy jest zdrowy.

Rodzaje cebuli – jaką cebulę wybrać?

cebula wartości odżywcze

Surowa cebula jest bardzo zdrowym, wartościowym warzywem. Obecnie, dostępnych jest wiele odmian cebuli, które różnicuje wybarwienie, kształt, a przede wszystkim smak. Najpopularniejszymi rodzajami cebuli są:

  • cebula cukrowa – to odmienna nazwa cebuli zwyczajnej, która wyróżnia się łagodnym, minimalnie słodkim smakiem, a także kruchym miąższem,
  • cebula czerwona – ma łagodny oraz słodki smak, co wynika z wysokiej zawartości cukrów prostych w jej miąższu i soku,
  • cebula żółta – to najpopularniejsza odmiana warzywa, która najczęściej wybierana jest do przygotowywania dań. Wyróżnia się mocnym smakiem, a także dużą ilością soku, który widoczny jest podczas krojenia cebuli,
  • cebula szalotka – zgodnie z wiedzą botaniczną to czosnek, niemniej jednak jej łagodny smak oraz charakterystyczny zapach, związany z wysoką zawartością olejków eterycznych sprawia, że używana jest jak cebula.

Czy cebula jest zdrowa? – składniki odżywcze warzywa

Właściwości lecznicze cebuli są ściśle związane z jej bogatym składem chemicznym. Szereg właściwości leczniczych warzywa jest udowodniony badaniami naukowymi, które potwierdzają wysoką zawartość witamin, minerałów, a także antyoksydantów i prozdrowotnych związków chemicznych w jej miąższu i soku. Sprawdź także:

W cebuli zwyczajnej, a także innych rodzajach cebuli można znaleźć cenne dla zdrowia składniki, do których należą:

  • związki siarki, które odpowiadają za zapach i smak cebuli, a także jej liczne właściwości przeciwnowotworowe i lecznicze,
  • cynk oraz magnez,
  • fluor, kwas foliowy,
  • wapń, krzem, żelazo, a także potas,
  • witaminy z grupy B,
  • witamina C, K, E, A,
  • błonnik pokarmowy,
  • antyoksydanty,
  • kwercetyna, czyli silny przeciwutleniacz.

Szereg właściwości zdrowotnych warzywa wynika przede wszystkim z wysokiej zawartości związków siarki oraz dużej ilości przeciwutleniaczy w jej miąższu i soku. Dodatek witamin i minerałów sprawia, że poszczególne rodzaje cebuli wpływają na ogólną kondycję ustroju, układ odpornościowy, a także uzupełnienie podaży związków witaminowych i mineralnych w ciągu doby. 

Cebula – właściwości i wpływ warzywa na funkcjonowanie organizmu

wartości odżywcze cebuli

Warto przeczytać:

Cebula zawiera duże ilości składników odżywczych, które sprawiają, że warzywo jest nie tylko smacznym dodatkiem w kuchni, ale też doskonałym produktem o działaniu prozdrowotnym. Składniki zawarte w warzywie są biozgodne z organizmem, dzięki czemu niemal natychmiast wchłaniają się do tkanek i komórek organizmu, rozpoczynając swoje lecznicze działanie.

Najważniejsze właściwości lecznicze cebuli to:

  1. Działanie przeciwnowotworowe – Działanie cebuli o charakterze przeciwnowotworowym jest wciąż badane przez specjalistów z tej dziedziny. Zgodnie z najnowszą wiedzą, cebula zjadana w postaci surowej zmniejsza ryzyko zachorowania na choroby nowotworowe, zwłaszcza raka jelita grubego oraz żołądka. Warzywo, a raczej składniki w nim zawarte wspierają i stymulują procesy regeneracyjne toczące się wewnątrz ustroju, dzięki czemu możliwe jest wyodrębnienie działania przeciw powstawaniu komórek nowotworowych.
  2. Działanie przeciwcukrzycowe – Cebula pomaga skutecznie obniżać poziom cukru we krwi, a także efektywnie regulować jego stężenie. Wynika to z wysokiej zawartości chromu w cebuli, który wpływa na kontrolowanie wydzielania substancji do mięśni oraz komórek ciała. Cebula może być stosowana w profilaktyce cukrzycy, a także jako środek wspierający profilaktykę choroby.
  3. Stymulowanie układu immunologicznego – Cebula jest warzywem, które jest doskonałym produktem wspierającym działanie układu odpornościowego. Olejki eteryczne zawarte w cebuli, a także liczne antyoksydanty uczestniczą w produkcji czerwonych krwinek, dzięki czemu naturalna odporność zyskuje lepszą odpowiedź na wnikające do ustroju patogeny. Układ immunologiczny, po dostarczeniu substancji zawartych w syropie z cebuli lub soku pracuje wydajniej, co zmniejsza ryzyko zachorowania na infekcje sezonowe, zwłaszcza dróg oddechowych.
  4. Działanie antybakteryjne – Cebula, w swoim soki oraz miąższu zawiera substancje, które wykazują działanie bakteriobójcze. Jej receptura sprawia, że stosowana jest jako naturalny antybiotyk, który pomaga zwalczać infekcje, a także objawy przeziębienia. Okłady z cebuli pomagają również w procesie leczenia ran o charakterze bakteryjnym, dzięki wysokiej zawartości związków zwalczających bakterie.
  5. Wpływ na układ pokarmowy – Wiele osób cierpiących na dolegliwości żołądkowe docenia cebulę za jej działanie na układ pokarmowy. Substancje, które zawiera warzywo usprawniają trawienie, a także wspierają procesy regeneracyjne uszkodzonych komórek błony śluzowej żołądka.
  6. Działanie na układ krążenia – Wartości odżywcze cebuli, a także jej skład chemiczny wpływają na działanie układu krążenia. Regularne spożywanie warzywa w formie surowej prowadzi do rozszerzenia naczyń krwionośnych, a także obniżenia ciśnienia krwi, co sprzyja profilaktyce chorób układu krążenia. Dodatkowo, warzywo korzystnie wpływa na podnoszenie poziomu dobrego cholesterolu, który na wynikach badań krwi oznaczany jest jako cholesterol ldl.
  7. Działanie przeciwstarzeniowe – Cebula zawiera duże ilości antyoksydantów, które prowadzą do usuwaniu wolnych rodników, odpowiedzialnych za fizjologiczne starzenie się organizmu. Zmniejszenie ich ilości wewnątrz ustroju daje szansę na zachowanie dobrej kondycji narządów wewnętrznych, a także młodzieńczego wyglądu skóry.

Cebula jest popularnym warzywem, które powszechnie wykorzystywane jest w celach spożywczych oraz medycynie naturalnej. Można ją spożywać zarówno na surowo, jak i po poddaniu obróbce termicznej, dzięki czemu stanowi świetny dodatek do dań i potraw. Cebula zapobiega pojawieniu się licznych chorób o charakterze cywilizacyjnym oraz bakteryjnym, dlatego włączenie jej do swojej diety sprzyja profilaktyce prozdrowotnej organizmu. Duże ilości witamin i minerałów obecnych w miąższu warzywa są łatwo przyswajalne, dzięki czemu regularne spożywanie cebuli daje szansę na uzupełnienie ich podaży w ustroju.

Redakcja by — 2 sierpnia, 2022 in Zdrowe odżywianie 0
Czy znasz właściwości sezamu?

Zanim skupimy się na właściwościach odżywczych, kosmetycznych i zaletach ze spożywania sezamu, powiemy sobie o nim kilka słów.

Czym właściwie jest sezam?

Ziarna sezamu znane jako Sezam indyjski, również jako kunżut lub matka roślin oleistych ,to roślina oleista, jedna z najdłużej hodowanych przez człowieka. Choć w Polsce nie jest doceniana tak jak na świecie, wciąż zyskuje na popularności. Zaliczany jest do super food, ze względu na swoje właściwości prozdrowotne. Zawiera składniki korzystne dla osób w każdym wieku. Sezam można kupić w formie łuskanej oraz niełuskanej. Niełuskane ziarna sezamu (brązowe lub czarne) zawierają znacznie większą ilość minerałów i witamin niż te łuskane. Obecność łuski sprawia, że smak ziaren jest bardziej intensywny oraz z nutą goryczki. 

Sezam – wartości odżywcze i przemysł spożywczy

 Nasiona sezamu zawierają 630kcl w 100gramach produktu.

 tabela wartości w 100 gramach

kalorie630

tłuszcze

w tym tłuszcze nasycone

52g

węglowodany

w tym cukry

10g

0,30g
białko25g
sól 0,11g

Z tabeli wartości odżywczych wynika więc, że sezam ma niski indeks glikemiczny. Oznacza to, że w ciągu 120 minut od spożycia produktu poziom glukozy we krwi nie podskakuje w szybkim tempie. Jest to szczególnie ważna informacja dla osób z cukrzycą. Sprawdź przekąski o niskim indeksie glikemicznym.

Produkt niewątpliwie jest wysokokaloryczny, lecz nie powinno nas to zrażać. Ze względu na wysoką zawartość witamin, minerałów, tłuszczu i białka spowoduje uczucie sytości na wiele godzin. Ze względu na to, że w 50 procentach składa się z tłuszczu osoby stosujące dietę ketogeniczną doceniają jego właściwości

Jakie zalety niesie ze sobą spożycie sezamu?

  • wysoka zawartość białka – idealnie sprawdzi się dla sportowców oraz dorastających dzieci;
  • działa ochronnie na układ pokarmowy – wysoka zawartość błonnika, zapobiega zaparciom;
  • miedź, cynk widocznie wpływają na stan włosów, paznokci i cery;
  • magnez wspomaga pracę mózgu i ułatwia skupienie;
  • wapń pomaga dbać o zdrowe kości;
  • minimalizuje ryzyko cukrzycy typu drugiego;
  • zmniejsza ból i podrażnienia gardła;
  • ze względu na to, że składa się ze zdrowych tłuszczy (omega-9, omega-6 i omega-3) pomaga w walce z zbyt wysokim cholesterolem;
  • przyczynia się do zrzucenia nadmiernej tkanki tłuszczowej;
  • właściwości antybakteryjne;
  • Uwielbiany przez wegetarian i wegan ze względu na bogate źródło białka;
  • chroni komórki przed wolnymi rodnikami;
  • zapewnia uczucie sytości na dłużej;
  • poprawia samopoczucie;

Tylko ziarna sezamu? Niekoniecznie. Czyli pod jakimi postaciami występuje sezam 

  • czarny sezam, wygląda identycznie jak klasyczny, jedyną różnicą jest czarna barwa;
  • mąka sezamowa (zmielony sezam) polecany kobietom w ciąży;
  • olej sezamowy – szerokie zastosowanie w przemyśle kosmetycznym jak i spożywczym, zbawiennie wpływa na kontrolę poziomu cukru we krwi;
  • tahini – chińska pasta z nasion sezamu;
  • mleko sezamowe – roślinny napój, zastępujący mleko;

Potrawy zawierające sezam- gdzie możemy go zastosować?

  • sezamki bezcukrowe;
  • chałwa;
  • pieczywo(jako posypka lub dodatek do ciasta);
  • tahini – dodatek do deserów, owsianek czy mięs;
  • kurczak w sezamie;
  • dodatek oleju sezamowego do sałatek;
  • „kulki mocy” sezamowe z daktylami;
  • sushi;
  • mleko sezamowe;
  • dodatek do koktajlu;
  • likiery sezamowe.

Olej sezamowy

ziarno sezamowe właściwości

Jak wcześniej wspomniano, olej sezamowy zawiera sezamol i sezaminol są to przeciwutleniacze, które zmniejszają uszkodzenie komórek przez wolne rodniki. Ponadto wyżej wspomniany olej wykazuje działanie przeciwzapalne, oznacza to że możemy używać go na przetarcia i stany zapalne w celu ich złagodzenia. Regularne przyjmowanie fitosteroli(zawartych w oleju) zapobiega rozwojowi miażdżycy w naczyniach krwionośnych. Natomiast płukanie ust olejem sezamowym zapewnia zdrowy, bielszy wygląd zębów, pomaga w walce z próchnicą i kamieniem nazębnym. Olej z pestek sezamu ma również zbawienny wpływ na cerę, włosy i paznokcie. Należy stosować go wewnętrznie jak i zewnętrznie(do czego odniosę się w kolejnym podpunkcie). 

Sprawdź również:

Zastosowanie sezamu w kosmetyce

Pozytywne skutki używania nasion sezamu znajdziemy w każdej dziedzinie życia. Nie inaczej jest w kosmetyce. Efekty spożycia tej oleistej rośliny zobaczymy w krótkim czasie. Kondycja naszych włosów, cery i paznokci ulegnie niemal natychmiastowej poprawie. Oprócz przyjmowania produktu w formie spożywczej warto rozważyć również zewnętrzne przyjmowanie produktu. W jaki sposób należy go stosować? Najlepiej sprawdzi się w formie oleju tłoczonego na zimno.

Cera

Olej z kunżutu zaleca się szczególnie dla cery dojrzałej, z widocznymi już oznakami starzenia. Olej ma silne działanie nawilżające, co jest kluczowe w pielęgnacji w wieku 30+.

Wykazuje również ochronę UV, pomaga ona uniknąć powstawania nowych zmarszczek i przebarwień. Ze względu na działania antybakteryjne, stosowany może być również w pielęgnacji cery trądzikowej, przetłuszczonej. Podobnie jak w przypadku cery dojrzałej kluczowe jest nawilżanie skóry. W jaki sposób nakładać produkt na skórę? Jest to banalnie proste. Wystarczy nałożyć kilka kropli oleju na oczyszczoną skórę i pozostawić go na noc. Możesz zmieszać olej ze swoim ulubionym kremem i używać pod makijaż.

Paznokcie

Silne i zdrowe paznokcie to rzecz o której marzy nie jedna kobieta. Podobnie jak w poprzednim punkcie z pomocą przychodzi olej sezamowy. Nawilża i przyśpiesza wzrost paznokci, zmiękcza skórki, dzięki czemu możemy łatwiej je usunąć. W jaki sposób go nakładać? Wystarczy wetrzeć kilka kropel w paznokcie i skórki przed snem i pozostawić na noc. Przy regularnym stosowaniu efekty będą oszałamiające

Włosy

Długie, gęste, lśniące, silne włosy to atrybut kobiecości. Aby włosy wciąż wyglądały jak po wyjściu od fryzjera należy stosować olej sezamowy przy każdym myciu włosów

W jaki używać produktu? Dodaj kilka kropel oleju do odżywki lub maski i pozostaw go na włosach przez 15 minut. Efekty będą widoczne już po pierwszym zastosowaniu.

Więcej informacji na temat indeksu glikemicznego

ziarna sezamu właściwości

Indeks glikemiczny sezamu (IG) wynosi jedynie 35. Indeks glikemiczny uznawany za niski to ten w granicach 0,5-50IG

Ale czym właściwie jest indeksy glikemiczny? IG ma za zadanie informować nas w jakim tempie rośnie poziom glukozy(cukru)po spożyciu danego produktu. Czas który jest uwzględniany to 120 minut od spożycia. Jest to szczególnie ważne dla osób chorujących na cukrzycę. Nagły wzrost glukozy wywołuje nagły przypływ energii, lecz równie szybko zmniejsza się, co powoduje spadek nastroju i silne zmęczenie. Im niższy indeks glikemiczny, tym dłuższe uczucie sytości po spożyciu produktu. Jeżeli więc jesteśmy na diecie powinniśmy zwracać na to uwagę.

Czy spożywanie surowego sezamu jest bezpieczne – obróbka sezamu

Odpowiedź brzmi: tak. Jedzenie surowego sezamu pozwoli nam w pełni cieszyć się delikatnym orzechowym smakiem i przyjemnym aromatem. Jeżeli planujemy wykorzystać sezam do słodkich wypieków czy deserów, warto podprażyć go na suchej patelni. Należy uważać aby nie przypalić ziaren. Już po kilku chwilach cały dom wypełni się słodkim aromatem orzechów. Jeżeli chcemy zrobić pastę z sezamu możemy zalać go gorącą wodą i zblendować. Kunżun równie dobrze zniesie pieczenie.

Wygląd krzewu sezamu

Pierwotnie roślina pochodzi z Afryki, można więc domyślać się iż jego krzew będzie wyglądać egzotycznie. Sezam to roślina krótko żyjąca, należąca do rodziny połapkowatych. Krzew sięga maksymalnie 1,5 metra. Jest obwicie obrośnięty w łodygi z torebkami w których znajdują się nasiona sezonu. Roślina kwitnie na fioletowo lub biało. Nie jest trudna w hodowli, jednak potrzebuje dużej ilości nasłonecznienia do prawidłowego wzrostu. Obecnie spożywa się również kiełki sezamu. Jednak wciąż nasiona mają więcej walorów smakowych jak i pod względem zawartości witamin i składników odżywczych.

Podsumowanie

Najlepszym sposobem na zachowanie zdrowia, witalności, siły i młodego wyglądu niskim kosztem jest zażywanie sezamu. Należy jednak pamiętać, że najlepsze efekty zobaczymy przy regularnym stosowaniu, prowadząc w międzyczasie zdrową, pełnowartościową dietę. Przetwory jak i surowy sezam możemy obecnie kupić w praktycznie każdym sklepie.

Redakcja by — 30 lipca, 2022 in Poradniki 0
Jak przygotować ryby do wędzenia

Wbrew pozorom wędzenie ryb nie jest takie skomplikowane. Wiele osób decyduje się na domowe wędzenie ryb słodkowodnych jak i morskich. Ryby wędzone oprócz walorów smakowych posiadają również doceniane od dawna składniki odżywcze. Uwędzone ryby mogą być przechowywane stosunkowo długo, bo nawet do dwóch tygodni.

Jakie ryby można wędzić?

Wszystkie ryby nadają się do wędzenia. Wystarczy jedynie znaleźć dobry sposób na przygotowanie ryb, taki zostanie podany między innymi w dalszej części artykułu. Powinniśmy mieć na uwadze, że tłuste ryb wymagają dłuższego czasu w wędzarni oraz większej ilości soli. Przykładowe ryby, które mogą zostać uwędzone:

  • możemy uwędzić karpia;
  • węgorza;
  • łososia;
  • dorsza;
  • flądrę;
  • karasia;
  • okonia;
  • płotkę;
  • lina;
  • karmazyna;
  • pstrąg;
  • leszcz;
  • wzdręga;
  • amur;
  • ukleja;

Kiedy podejmiemy już decyzję odnośnie gatunku i wielkości ryb, możemy przystąpić do wyboru drewna. Od niego będzie zależeć finalny efekt i aromat ryb.

Sprawdź podobne artykuły:

Zatem jakie drewno wybrać?

przygotowanie ryb do wędzenia

Obecnie na rynku dostępne jest wiele rodzajów drewna. Ogromny wybór i rozmaite gatunki opału do wędzarni mogą przyprawić o zawrót głowy amatorów jak i nie jednego doświadczonego wędzarza. Najbezpieczniejszym a zarazem najbardziej polecane jest drewno z drzew liściastych, zarówno tych owocowych, jak i gatunków ozdobnych oraz leśnych. Nic nie stoi na przeszkodzie aby używać przyciętych gałęzi zebranych na własnym ogródku. drewnem dającym najlepsze rezultaty smakowe jest olcha i buk.

W JAKIM STANIE POWINNO BYĆ DREWNO DO RYB DO WĘDZENIA?

Po pierwsze należy zadbać o to, aby drewno było suche, mokre drewno absolutnie nie nadaje się do wędzenia ryb. Najlepiej jeśli jest przechowywane w suchym pomieszczeniu od ubiegłego sezonu, a minimalnie przez kilka miesięcy od ścięcia. Zadbaj o to, aby drewno było zdrowe(bez pleśni/robaków czy grzybni)

JAKI RODZAJ DREWNA POZWOLI NAM UZYSKAĆ DANY SMAK I AROMAT

  • BRZOZA – nadaje się do każdego rodzaju ryb. Daje możliwość uwędzenia ryby na dowolny kolor.
  • BEZ – rzadko spotkany, daje delikatny kwiatowy posmak, jest warty spróbowania
  • AKACJA – kolor ryb uwędzonych za pomocą tego drewna ma cytrynowy kolor i delikatny słodki posmak.
  • ORZECH -Nadaje mięsu ryby dość odmienny od poprzednich, nieco cierpki smak oraz ciemnożółte zabarwienie
  • DĄB – najpopularniejszy wybór wśród początkujących nadaje mięsu ryby brązowego koloru oraz nieco ziemisty smak z goryczką, ale wyczuwalny jest też słodki posmak miodu.
  • JESION – nadaje ostry smak i ciemną barwę.

Co będzie nam potrzebne do uwędzenia ryby? – sprawdzony przepis

Dodatki do smaku. Pod koniec procesu wędzenia możemy dorzucić do opału łodyżkę jałowca, która nada przyjemnego aromatu. Bądźmy ostrożni, aby nie sprawić, że ryba stanie się gorzka

  • ziele angielskie
  • duża ilość soli
  • liście laurowe
  • czosne
  • woda( opcjonalnie, w zależności od sposobu jakim zamierzamy robić solankę)

Następnie należy zdecydować się jaki rodzaj solenia ryby bardziej nam odpowiada. Jeżeli mamy więcej czasu możemy podjąć się solenia na mokro. Solenie ryb zajmuje ok 12 godzin

SOLANKA NA SUCHO – Najpierw należy dokładnie umyć rybę następnie wytrzeć papierowym ręcznikiem wypatroszoną rybę zasypujemy solą oraz dodajemy ulubione przyprawy, wcieramy wszystko. Tak przygotowane ryby odstawiamy do lodówki na 12 godzin

SOLANKA NA MOKRO – Solanka do ryb na mokro ,to połączenie zimnej wody, soli i przypraw. W wodzie rozpuszczamy sól (50g soli na litr wody, 80g – tłuste ryby, chude potrzebują mniej soli) Tak przygotowaną rybę odkładamy na 12 godzin w ciemne, chłodne miejsce.

Po wyciągnięciu ryb z solanki, należy dokładnie osuszyć je ręcznikiem papierowym. Jeżeli nie będą całkowicie suche ugotują się zamiast się uwędzić.

DWA RODZAJE WĘDZENIA RYB NA CIEPŁO

rodzaje wędzenia ryb na ciepło

Wędzarnie należy nagrzewać godzinę. Po uzyskaniu temperatury 50 stopni wkładamy ryby do wędzarni na około 2-3 godzin. Jeżeli zależy nam na intensywnym przypieczeniu ryby, kilkanaście minut przed wyciągnięciem jej zwiększmy temperaturę o 20 stopni. Pamiętajmy aby dym był gęsty i gorący, lecz nie może nas parzyć. Kontroluj ryby co 30 minut. NA ZIMNO: Jest to metoda trudniejsza i bardziej pracochłonna. W wędzarni pilnujemy, aby temperatura 25 stopni była stale utrzymywana. Najpierw należy suszyć je przy otwartym wylocie tak długo jak będzie to konieczne. Następnie wędzimy ryby ok 12 godzin. Po zakończeniu tego procesu musimy powtórzyć go jeszcze raz omijając suszenie.

ZALETY RYB WĘDZONYCH

wędzenie ryb jest jedną ze starszych metod konserwacji żywności. Trzeba pamiętać jednak, że dym wędzarniczy zawiera też związki niekorzystne dla zdrowia. „Nie można powiedzieć, że jedzenie wędzonych ryb działa na organizm toksycznie czy rakotwórczo, ponieważ oprócz związków szkodliwych zawierają one substancje korzystnie wpływające na zdrowie. Zatem efekt zdrowotny jest raczej obojętny.”- cytat specjalisty. Obecność dymu nie zmienia jednak faktu, że ryby są cennym źródłem witamin, minerałów, kwasów Omega3 oraz białka. Ponadto Indeks Glikemiczny dla ryb wędzonych wynosi zero! Oznacza to, że ilość glukozy we krwi nie podnosi się po spożyciu produktu. Dzięki temu czujemy się syci na o wiele dłużej.

Tabela kcal dla poszczególnych ryb wędzonych.

  • łosoś 163
  • śledź 190
  • makrela 200
  • węgorz 200

Biorąc pod uwagę niski indeks glikemiczny i zawartość białka, można śmiało stwierdzić, że warto jeść ryby wędzone.

Przechowywanie ryb wędzonych

Ryby po uwędzeniu przechowujemy w lodówce w woreczku stunowym bądź szczelnie zamkniętym pudełku. Ryby uwędzone metodą na zimno mają przydatność do spożycia przez okres dwóch tygodni, natomiast wędzone na ciepło jednie tydzień.

POSUMOWANIE

  • wszystkie ryby dostępne w Polsce nadają się do uwędzenia, wybierz swoją ulubioną
  • na pierwsze wędzenie ryb najbezpieczniej jest wybrać neutralne drewno(uprzednio właściwie przygotowane!),
  • wybierz jeden z rodzajów solanki i zdecyduj, jakich przypraw użyjesz.
  • w zależności od czasu jakim dysponujesz wybierz rodzaj wędzenia który bardziej Ci odpowiada,
  • przechowuj wrób zgodnie z opisem.

Smacznego.

Redakcja by — 27 lipca, 2022 in Poradniki 0