Czy kawa szkodzi wątrobie?

Wszyscy wiemy, że kawa dobrze smakuje. Jednak kawa jest również dobra dla twojego ogólnego samopoczucia. Zastanawiasz się: „Czy kawa jest dobra dla twojej wątroby?” Ta bogata w przeciwutleniacze filiżanka naparu nie tylko pobudza nas do pracy na cały dzień, ale istnieje również silna korelacja ze zdrowiem wątroby. Oto wszystko, co musisz wiedzieć, jak dbać o zdrowie wątroby, nie odmawiając sobie filiżanki kawy.

Dlaczego zdrowie wątroby jest ważne?

Wątroba to coś więcej niż potrawa, której dzieci unikają jak ognia. Twoja wątroba jest niezbędnym organem, który służy jako system filtracji Twojego organizmu. Zdrowie wątroby jest zależne od jakości żywności pełnej pestycydów używanych do nieorganicznej uprawy, przez nadmierne spożywanie alkoholu na przyjęciach, po filtrowanie i usuwanie nadmiaru niezdrowego jedzenia.

Do podstawowych funkcji wątroby należą:

  • Usuwa cukier ze spożytej żywności, aby zapewnić przyszłą energię,
  • Syntetyzuje cholesterol i moduluje magazynowanie tłuszczu,
  • Tworzy żółć, aby usunąć odpady z organizmu,
  • Przetwarza krew,
  • Metabolizuje zażywane leki.

Pij kawę dla zdrowia wątroby!

Ponieważ nasza wątroba ma tak trudne zadanie w oczyszczaniu organizmu, polegamy na tym organie, stosujemy odpowiednią dietę, aby zachować zdrowie. Kiedy zdrowie wątroby zaczyna się pogarszać, może pojawić się cała litania zaburzeń zdrowotnych.

Typowe schorzenia wątroby obejmują:

  • Hemochromatoza — gdy żelazo zatyka wątrobę, wywołując infekcję.
  • Marskość — nagromadzenie tkanki bliznowatej na wątrobie
  • Wodobrzusze — Opad marskości wątroby, który prowadzi do przybierania na wadze i bólu brzucha.
  • Stłuszczenie wątroby – zbyt duża ilość tłuszczu w wątrobie utrudnia funkcjonowanie.
  • Zapalenie wątroby (A, B, C) – stan zapalny, który może prowadzić do choroby przewlekłej.
  • Kamienie żółciowe – skrystalizowane nagromadzenie masy, które zatykają przewód żółciowy.
  • Rak wątroby (rak wątrobowo — komórkowy) — potencjalnie śmiertelny skutek marskości wątroby
  • Niewydolność wątroby — Kiedy wątroba przestaje działać prawidłowo.

Istnieje wiele powodów, dla których warto przestrzegać zasad ochrony wątroby przed jej uszkodzeniem. Osoby genetycznie podatne na choroby wątroby, osoby zażywające długotrwale leki lub nadużywające alkohol, powinny zaparzyć i wypić filiżankę codziennej kawy. Wypij kawę, a twoja wątroba podziękuje ci bezproblemowym funkcjonowaniem!

Powiązane artykuły związane z kawą:

Dlaczego kawa nie szkodzi wątrobie?

czy kawa szkodzi na wątrobę

Odpowiedź na pytanie, „Czy kawa jest dobra dla Twojej wątroby?” to głośne „Tak!” To dlatego, że kawa jest bogata w przeciwutleniacze. Przeciwutleniacze, to potęgi wzmacniające odporność, które również pomagają usunąć potencjalne biomarkery stanu zapalnego z organizmu. W szczególności przeciwutleniacze pomagają zwalczać wzrost wolnych rodników.

Wolne rodniki są głównym winowajcą rozwoju długotrwałych chorób, w tym raka wątroby. Trzy do pięciu filiżanek lekkiej kawy zapewnia 60% dziennego zalecanego spożycia przeciwutleniaczy, co sprawia, że kawa jest dobra nawet dla osób z chorobami wątroby.

Chociaż przeciwutleniacze odgrywają znaczącą rolę w przemianach funkcjonowania wątroby osób popijających kawę, nie jest to jedyny sposób, w jaki kofeina i ochrona wątroby idą w parze. Przyjrzyjmy się dokładniej, jak kawa może pozytywnie wpływać na wątrobę.

Kawa ma korzystny wpływ na funkcjonowanie wątroby.

Próba opracowania sposobu dla zdrowia wątroby, przy piciu kawy, jest całkowicie naturalnym sposobem na poprawę funkcjonowania tego kluczowego organu. Badania dowodzą, że kawa bogata w przeciwutleniacze pomaga obniżyć poziom czterech enzymów, które działają jak katalizatory powszechnych chorób wątroby.

Powodem, dla którego picie kawy jest dobre dla zdrowia wątroby, jest to, że napój ten obniża poziom:

  • Aminotransferaza asparaginianowa (AspAT) – występująca w wątrobie i mięśniach
  • Aminotransferaza alaninowa (ALT) – występująca w wątrobie i nerkach
  • Gamma-glutamylotransferaza (GGT) – występuje w wątrobie, drogach żółciowych, i wielu inny narządach
  • Fosfataza alkaliczna (ALP) – występująca w wątrobie i kościach

Chociaż wiele z tych enzymów występuje w obszarach poza wątrobą, jednym z obszarów, w których zwykle nie występują, jest krew. Dlatego lekarze będą testować poziom tych enzymów w surowicy. Jeśli są one podwyższone w surowicy krwi, najprawdopodobniej doświadczasz niewydolności wątroby lub choroby wątroby. Na szczęście kontrola zdrowia wątroby kawoszy może pomóc w utrzymaniu tych enzymów na odpowiednim poziomie.

Inne związki w poprawie funkcjonowania wątroby

Kawa zawiera tysiące unikalnych cząsteczek, które wspierają nas w zdrowej egzystencji. Dwa nowe związki, które poprawiają wpływ kawy na wątrobę, to kahweol i kafestol. Kiedy zatrzymasz się i poczujesz zapach kawy, jedną z cząsteczek powodujących ten zapach jest kahweol. Kahweol jest diterpenem.

Jedno z badań nad kahweolem wykazało, że przyspiesza on proces apoptozy organizmu. Apoptoza ma miejsce, gdy komórki powodują śmierć innych komórek, aby mogły się zregenerować i wzmocnić. To tak, jakby wąż zrzucał skórę. Ten proces jest niezbędny, aby komórki rakowe nie obezwładniały systemu.

Kafestol to kolejna klasa cząsteczek aromatycznych znanych jako diterpenoidy. One również wykazują silne korzyści dla osób dotkniętych uszkodzeniem wątroby. Badania wykazały, że związek ten współdziała z kahweolem, aby wytworzyć w wątrobie enzym znany jako glutation (GSH).

GSH odgrywa istotną rolę w naprawie uszkodzeń wątroby. Badania wykazały, że enzym ten pomaga naprawić przecieki tkanek spowodowane alkoholową i niealkoholową stłuszczeniową chorobą wątroby. Przy większej ilości GSH w wątrobie, inne enzymy nie opuszczą narządu i nie dostaną się do krwiobiegu. Ta świadomość jest monumentalnym przełomem w zrozumieniu związku między kawą a stłuszczeniem wątroby.

Sprawdź również inne artykuły o kawie:

Jak kofeina wpływa na wątrobę?

Kofeina wytwarza związek znany jako paraksantyna. W rzeczywistości ta cząsteczka odpowiada za 80% metabolizmu kofeiny w wątrobie. Ta statystyka tylko wzmacnia przekonanie o korzystnym wpływie kawy na wątrobę, ponieważ badania sugerują, że paraksantyna spowalnia tworzenie blizn na tym ważnym narządzie. W rezultacie choroby wątroby, takie jak marskość i wodobrzusze, są mniej prawdopodobne.

Czy kawa powoduje uszkodzenie wątroby?

czy kawa szkodzi wątrobie

Choroba wątroby jest dwunastą, najczęstszą przyczyną zgonów. Chociaż może to brzmieć jak niska liczba w systemie rankingowym, musisz pamiętać, że na całym świecie żyje 7,5 miliarda ludzi. Dlatego miliony będą cierpieć na choroby wątroby.

Mając tę wiedzę, możesz chcieć przyjrzeć się niektórym swoim codziennym nawykom, które mogą potwierdzić tę statystykę. Biorąc pod uwagę, że większość populacji pije kawę, należałoby dokładniej przyjrzeć się powiązaniu z ewentualnym uszkodzeniem wątroby przez kawę. W końcu kawa może też być kwaśna i niezbyt smaczna. Czy kawa szkodzi wątrobie?

Obecnie żadna analiza nie sugeruje, że uszkodzenie wątroby idzie w parze z powodu picia kawy. Chociaż zbyt duże spożycie kawy może zwiększyć tętno lub wywołać niepokój, ale nie uszkadza wątroby. W rzeczywistości jest to zachętą do picia kawy kofeinowej, w dążeniu do niedopuszczenia bądź naprawy uszkodzeń wątroby. Różne publikacje podają, że picie większej ilości kawy może zmniejszyć rozwój choroby wątroby nawet o 70%!

Podsumowanie — Obniżenie ryzyka chorób wątroby

Twoja wątroba jest cichym superbohaterem w twoim ciele, filtrującym wszystko, co spożywasz, aby upewnić się, że twoja krew nie przyjmuje zbyt dużo tłuszczy, cukru ani toksyn. Oznacza to, że wątroba jest narażona na uszkodzenie przez spożywane przez nas produkty. Niestety, wiele z najsmaczniejszych potraw i napojów może uszkadzać naszą wątrobę. Aby zmniejszyć takie ryzyko, warto poczuć smak aromatycznej kawy, która nie tylko przyjemnie pachnie, kawa to również ochrona i zdrowie twojej wątroby.

Wzdęty brzuch

Wzdęcia to objaw towarzyszący niestrawności, wówczas przyczyną powiększenia się obwodu brzucha jest wzrost ilości gazów w jelitach. Uczucie sytości, rozdęcie brzucha może sugerować też rozwój choroby układu pokarmowego czy problemy natury ginekologicznej. Pacjentom cierpiącym na tą przypadłość poleca się zmianę diety, jak i stosowanie środków na wzdęcia. Uczucie pełności, bóle brzucha i powiększenie jego obwodu to dosyć częste przypadłości, na które skarży się ok 30 procent całej populacji.

Często są one też skutkiem nadmiernego połykania powietrza i najczęściej dotykają kobiet. Ich przyczyną może być też stres i pośpiech, jednak niekiedy kumulowanie się dużej ilości gazów może wskazywać na chorobę układu pokarmowego. Co ważne, ze wzdęciami brzucha można skutecznie walczyć.

Czym są wzdęcia brzucha?

Wzdęcia są dosyć trudne do jednoznacznego zdefiniowania. Mogą się różnić swoim natężeniem i częstotliwością. Dochodzi do nich kiedy to jelita wypełnią się nadmierną ilością gazów w wyniku procesów trawiennych, połykania powietrza podczas spożywania pokarmów oraz dyfuzji krwi. Bolesny i twardy brzuch, wydalanie gazów i inne podobne objawy sprawiają, że pacjentowi towarzyszy znaczny dyskomfort i złe samopoczucie. Co ważne, osoby z tendencją do wzdęć borykają się z dyskomfortem nawet, jeżeli objętość gazów w jelitach jest prawidłowa. Ma to związek z zaburzeniami czucia trzewnego i motoryki jelit. Wzdęcia i uczucie ciężkości pojawia się często tuż po spożytym posiłku. Najczęstszą przyczyną tego zjawiska jest ciężkostrawna dieta i picie napojów gazowanych. Uciążliwe dolegliwości powinny ustawić dosyć szybko. W przypadku kiedy zwiększony obwód brzucha utrzymuje się przez dłuższy czas, wówczas można doszukiwać się innych ich przyczyn. Czasem niezbędne okazuje się wykonanie badania ultrasonograficznego jamy brzusznej.

Czy wzdęcia można pomylić z innymi przypadłościami?

wzdęty brzuch

Powiększenie obwodu brzucha może być pomylone z innymi zjawiskami, takimi jak:

  • wodobrzusze- występuje często w przebiegu nowotworów i marskości wątroby,
  • powiększona objętość narządów wewnętrznych jamy brzusznej- takich jak śledziona, nerki czy wątroba,
  • pojawienie się guzów albo dużych torbieli,
  • ciąża- uczucie wzdęcia i pełności można też pomylić z objawami ciąży, którym towarzyszą też delikatne skurcze macicy,
  • zbliżająca się miesiączka – uczucie ciężkości może też sugerować zbliżającą się miesiączkę.

Jakie są przyczyny wzdętego brzucha?

Wzdęty brzuch z towarzyszącym bólem brzucha są najczęściej wynikiem spożywania zbyt dużej ilości ciężkostrawnych, tłustych i pikantnych potraw oraz picia napojów gazowanych. Ponadto dolegliwość tą powodują też nadmierne procesy gnilne w jelitach, które powodują nietolerancje pokarmowe. Inną przyczyną wzdęć są też choroby doprowadzające do spowolnionej perystaltyki jelit. Może być to stwardnienie rozsiane, zapalenie wyrostka robaczkowego, stany zapalne jelit, choroby tarczycy, cukrzyca. Niekiedy, ich perystaltykę zaburzają też stosowane leki czy stres. Co jeszcze powoduje wzdęcia brzucha? Wszystkie możliwe przyczyny wzdęć to:

  • tłuste i ciężkostrawne potrawy,
  • nadmiar powietrza połykanego przez palenie papierosów i podczas spożywania pokarmów
  • nadmiar powietrza połykanego podczas jedzenia,
  • określone pokarmy: brukselka, groch, fasola, kapusta, brokuły, kalafior, szparagi, cebula, nabiał, piwo, wody gazowane, cola, słodycze, czosnek, rzodkiewka, pieczywo razowe,
  • alkohol, kawa i napoje energetyczne,
  • zbyt szybie jedzenie i przyjmowanie zbyt dużej ilości pokarmów,
  • stres, stany nerwicowe,
  • nietolerancja laktozy,
  • nieswoiste zapalenie jelit,
  • zespół jelita drażliwego,
  • choroby pasożytnicze,
  • choroby ośrodkowego układu pokarmowego,
  • spożywanie węglowodanów z białkiem,
  • preparaty przeciwbiegunkowe i antybiotyki.

Nadmiar gazów – jakie objawy mogą mu towarzyszyć?

wzdęty brzuch

W przypadku nadmiaru gazów pacjenci zmagają się przede wszystkim na:

  • wrażenie rozpierania od środka,
  • uczucie ciężkości,
  • rozpieranie w obrębie jamy brzusznej,
  • nadmierne oddawanie gazów,
  • uczucie ucisku w podżebrzu,
  • ból w klatce piersiowej,
  • uczucie duszności,
  • napadowe skurcze jelit,
  • przelewanie się w jamie brzusznej,
  • zespół Roemhelda (problemy z oddychaniem, przyspieszone bicie serca, ból w klatce piersiowej).

Ostre objawy ze strony przewodu pokarmowego, pojawiające się nagle, mogą wskazywać na to, że choroba przyjęła postać przewlekłą. Co ważne, ostra bębnica brzucha jest skutkiem niedrożności przewodu pokarmowego. Do niedrożności może natomiast prowadzić przepuklina, zwężenie jelita czy guz. Może to skutkować wieloma przykrymi konsekwencjami zdrowotnymi, a w skrajnych przypadkach nawet śmiercią. Niedrożność przewodu pokarmowego daje całą masę różnych symptomów, takich jak zaparcia, przewlekły ból brzucha, wzdęcia brzucha, nudności i wymioty. Niepozorny wzdęty brzuch może być więc zatem objawem choroby i wymaga wtedy leczenia.

Zobacz również:

Wzdęcia brzucha po spożyciu posiłku

Najczęściej za powiększeniem obwodu brzucha nie kryją się jednak żadne niebezpieczne schorzenia. Zazwyczaj są one wynikiem popełnianych błędów codziennej diety, jak i jedzenia w zbytnim pośpiechu. Warto więc unikać tak zwanych produktów gazotwórczych, takich jak: rośliny strączkowe (ciecierzyca, soczewica, bób, groch, fasola), warzywa (kalafior, brokuły, cebula, kapusta, brukselka), owoce (czereśnie, śliwki, gruszki), produkty zbożowe, produkty mleczne, sery pleśniowe, napoje gazowane.

Wzdęty brzuch w czasie ciąży

Wzdęcia brzucha są w pełni normalnym zjawiskiem występującym u kobiet ciężarnych. Ich przyczyną jest progesteron, a więc hormon odpowiedzialny za zagnieżdżenie zarodka w ścianie macicy i utrzymanie ciąży. Hormon ten oddziałuje także na wiele innych procesów fizjologicznych w organizmie człowieka. Zatrzymuje wodę w ciele, spowalnia procesy trawienia i rozszerza żyły. Jego zadaniem jest zapewnienie odpowiedniego odżywienia rozwijającego się płodu, jednakże przyczynia się do obrzęków, żylaków, zaparć, jak i trudności z wydalaniem gazów jelitowych, a więc wzdęć brzucha.

Co robić w przypadku wzdęć?

wzdęty brzuch

W przypadku uczucia ciężkości i wzdęć, warto na początku zlokalizować przyczynę problemów. W tym celu najlepiej udać się do lekarza. Z pewnością zaleci on modyfikację dotychczasowej diety, zwłaszcza jeśli była ona tłusta i ciężkostrawna. Najlepiej wybierać substancje odżywcze, które wpłyną korzystnie na pracę jelit. Jeżeli podejrzewa się nietolerancję pewnych składników, najlepiej wykonać badania, aby znaleźć dany produkt. Dopiero wtedy można opracować dietę eliminacyjną. Warto też wprowadzić do swojego życia więcej ruchu. Aktywność fizyczna sprzyja bowiem metabolizmu, a także redukuje ilość gazów tworzących się w jelitach. Na procesy trawienne pomogą regularne ćwiczenia czy też spacery. W przypadku kiedy dolegliwości te są powiązane z chorobami, wówczas niezbędna jest wizyta u lekarza. Specjalista w celu postawienia diagnozy może wykonać badanie kału pacjenta, USG jamy brzuszne, gastroskopię, kolonoskopię czy badanie krwi. W sprzedaży dostępne są też różne leki na wzdęcia, jak i suplementy diety. Można z nic skorzystać, jeśli inne metody okazały się nieskuteczne. Pomocne mogą okazać się też ziołowe herbaty, przeciwdziałające wzdęciom. Rozluźnienie mięśni gładkich.

Co jeść na zatwardzenie?

Problemy z wypróżnianiem się mogą mieć kilka przyczyn, jednakże najczęściej są one wynikiem złej diety. Jeżeli jest ona uboga w składniki ułatwiające pracę jelit, wówczas może dojść do zaburzeń wypróżniania. Dieta na zaparcia obejmuje głównie produkty bogate w błonnik, jak i zwiększenie podaży wypijanych płynów. O zaparciach można mówić w przypadku oddawania stolca rzadziej aniżeli 3 razy w tygodniu czy też w syuacji

O zaparciach stolca mówimy wtedy, gdy jest on oddawany rzadziej niż 3 razy w tygodniu bądź gdy nagle obserwujemy zmianę jego konsystencji (staje się on twardy i zbity), co powoduje trudności z jego wypróżnieniem. Ta z pozoru błaha dolegliwość to problem ogromnej części naszej populacji, wiążący się z szeregiem poważnych następstw, gdy pozostaje bez leczenia. Z większością przypadków zaparć można jednak sobie poradzić, stosując odpowiednią dietę. Co jeść przy zatwardzeniu? Jak powinna wyglądać dieta przy zaparciach? Jakie produkty, warzywa i owoce wybierać, gdy nie możemy się wypróżnić, a jakich najlepiej unikać? 

Czym są zaparcia i kogo mogą dotyczyć?

co jeść przy zaparciach

Zaparcia to problem znacznej części naszej populacji. Szacuje się, że w krajach wysoko rozwiniętych, cierpi na nie nawet 23% osób zdrowych. Uciążliwa sytuacja wynika głównie z prowadzenia nieprawidłowej, wysoko przetworzonej diety, pozbawionej m.in. błonnika pokarmowego, który reguluje pracę naszych jelit.

Omawiana dolegliwość spotykana jest nawet u malutkich oraz nieco starszych dzieci (głównie w okresie przedszkolnym). Czynnik psychologiczny, związany z obawą malucha przed bólem występującym podczas wypróżniania, dodatkowo potęguje problem. Przyczynami zaparć w tej grupie wiekowej, podobnie jak u osób dorosłych, są też zazwyczaj nieprawidłowa dieta oraz brak aktywności fizycznej. Zbliżonym tematem są także zaparcia w ciąży. Zmiany zachodzące w tym okresie mogą powodować problemy z perystaltyką jelit, manifestujące się właśnie przejściowym zatwardzeniem. 

Zaparcia to także dolegliwość często spotykana u chorych leczonych farmakologicznie, np. chorych onkologicznych. Szacuje się, że w tej grupie zaparcia mogą dotyczyć nawet 40% pacjentów. Problemy z defekacją (oddawaniem stolca) wynikają u nich m.in. z powodu obecności guza nowotworowego w przewodzie pokarmowym. Inną z przyczyn jest stosowanie leków przeciwwymiotnych podczas chemioterapii (np. aprepitant, setrony), ale najczęściej wywołują je leki opioidowe (czyli przeciwbólowe; takie jak morfina, fentanyl, oksykodon czy kodeina). W tej grupie chorych zaparcia będą dotyczyły ok. 60-80% z nich. Dodatkowym problemem jest brak aktywności fizycznej. Chory onkologiczny często nie ma ochoty na żaden ruch ani siły by wstać z łóżka, co znowu potęguje problem. 

Podczas wywiadu zbieranego od pacjenta celem określenia dokładnego obrazu problemu oraz jego przyczyn lekarz prawdopodobnie zapyta o: częstość wypróżnień, konsystencję i zabarwienie stolca, objawy i choroby współtowarzyszące, wszystkie aktualnie przyjmowane leki (w tym również suplementy diety), stosowaną dietę (w tym koniecznie o ilości i rodzaje płynów). 

Nieleczone zaparcia stolca mogą prowadzić do powstania poważnych, licznych powikłań m.in: 

  • wystąpienia lub nasilenia bólów brzucha,
  • utraty apetytu,
  • zaburzeń wchłaniania leków doustnych,
  • niedrożności, a nawet perforacji jelita. 

Błonnik

Włókno roślinne, czyli inaczej błonnik, xxx. Przywraca prawidłowy rytm wypróżnień, dlatego osobom zmagającym się z zaparciami zaleca się spożywanie produktów bogatych w tę substancję.

Błonnik w naturalnej formie występuje w roślinach i mięsie. Na rynku dostępne są także suplementy diety, w których występuje błonnik funkcjonalny, to znaczy wyizolowany z produktów roślinnych lub zwierzęcych. Taki xxx jest szczególnie xxx, które mają problem z komponowaniem dietę bogatoresztkową. Jednakże przyjmując błonnik w postaci suplementów diety należy zadbać o dostarczenie organizmowi odpowiedniej ilości wody! XXX stosowany przy leczeniu zaparć. Oprócz tego odpowiada za szereg różnych funkcji w ludzkim organizmie.

Wyróżnia się dwa typy błonnika: rozpuszczalny oraz nierozpuszczalny.

Błonnik nierozpuszczalny odpowiada za wiązanie cząsteczek wody w jelitach i oczyszcza je z toksyn, usprawnia perystaltykę, a także zwiększa wydzielanie soków trawiennych i pozbywa się nadmiaru kwasu solnego – głównego składnika soku żołądkowego.

Błonnik rozpuszczalny z kolei wpływa na rozluźnianie mas kałowych, ogranicza wchłanianie trójglicerydów, pomaga wiązać kwasy żółciowe i zwiększa wydalanie tłuszczów wraz z kałem.

Zgodnie z zaleceniami WHO dzienne zapotrzebowanie na włókno pokarmowe dla osoby dorosłej wynosi około 20-40 g. W Polsce dobowa średnia spożycia błonnika to 15 g, a więc mniej niż wskazana porcja. Taka dieta skutkuje niedoborem składników mineralnych w przewodzie pokarmowym i zaburza mikroflorę jelit. W ten sposób mamy gotowy przepis na zaparcia. Najskuteczniejszym XXX jest zbilansowana dieta. W pierwszej kolejności należy upewnić się, że dostarczamy organizmowi wszystkie ważne makroskładniki i mikroelementy.

Dieta na zaparcia

produkty na zaparcia

Odpowiednia dieta potrafi przywrócić częstotliwość wypróżnień do normy. A zatem co jeść, a czego unikać, żeby lepiej się wypróżniać? W walce z zaparciami kluczowe jest stosowanie diety bogatoresztkowej, to znaczy obfitującej w błonnik pokarmowy. Żywienie powinno skupiać się na jedzeniu nieprzetworzonym. Dieta przeciw zaparciom obejmuje głównie produkty z wysoką zawartością błonnika oraz te o niskim indeksie glikemicznym.

Podstawą są świeże warzywa i świeże owoce, najlepiej surowe. Najprościej zmieszać je ze sobą i wypić w formie smoothie. Liściaste, jak szpinak. Jednym z xxx źródeł błonnika jest egzotyczne awokado (ma go więcej niż popularne śliwki). Drogocennym źródłem błonnika i wielu innych witamin są też ziemniaki gotowane lub pieczone w mundurkach. Jeśli decydujesz się na warzywa gotowane, pamiętaj, by nie były rozgotowane – powinny mieć postać półtwardą.

XXX pełnoziarniste produkty zbożowe. To dlatego tak wielu sportowców zaczyna dzień od owsianki. Do kanapek wykorzystuj pieczywo razowe i pieczywo chrupkie. Jeżeli lubisz słodkie śniadania, możesz jeść płatki owsiane, otręby pszenne i płatki zbożowe. Makarony pszenne zastąp pełnoziarnistymi, z dodatkiem roślin strączkowych, np. grochu czy ciecierzycy.

Dobrym pomysłem będzie jedzenie bakalii – morele, rodzynki, daktyle i orzechy to prawdziwa bomba witaminowa. Posiadają mnóstwo cennych składników, a błonnik jest tylko jednym z nich.

Z kolei grube kasze, np. kasza gryczana, kasza jęczmienna i kasza jaglana będą zdecydowaniem lepszym wyborem od kasz drobnoziarnistych typu kuskus lub manna.

XXX rośliny strączkowe – nasiona roślin strączkowych, czyli soczewica, ciecierzyca i różne gatunki fasoli są świetnym źródłem błonnika, a przy tym zawierają sporą ilość białka.

XXX słonecznik, pestki dyni, siemię lniane, nasiona szałwi hiszpańskiej, zwane popularnie chia – wszystkie te produkty XXX błonnika. Dodawane w małych ilościach do sałatek czy owsianek czy kremów warzywnych XXX.

Trzeba regularnie spożywać fermentowane produkty mleczne, takie jak jogurt naturalny, kefir czy maślanki. Zawarte w nich bakterie kwasu mlekowego pozytywnie wpływają na perystaltykę jelit, dzięki czemu kał sprawniej przechodzi przez układ pokarmowy. Wspomniane bakterie znajdują się też w kiszonkach oraz paście miso.

Ponadto lepiej postawić na chude mięso, zwłaszcza drobiowe, chude wędliny i mniej tłuste gatunki ryb (tuńczyk, mintaj, szczupak, dorsz, sandacz, flądra, morszczuk).

Należy jednak zachować ostrożność przy wprowadzaniu diety wysokobłonnikowej. Nagłe zwiększenie spożycia błonnika może spowodować efekt odwrotny do zamierzonego. U osób nieprzyzwyczajonych do tego typu diety mogą wystąpić wzdęcia, problemy z wypróżnieniem lub biegunka. Produkty bogate błonnik lepiej wprowadzać więc stopniowo i nie ograniczać się do jednego składnika, lecz dbać zachowanie różnorodności w posiłkach. Sprawdź nasze zupy dietetyczne.

Woda

Odpowiedni poziom nawodnienia wpływa na prawidłową pracę całego organizmu, w tym jelit. Woda jest niezbędna dla działania błonnika, ze względu na jego właściwości higroskopijne. Przyjmuje się, że prawidłowa ilość to około 2 litrów dziennie lub jedna szklanka na każde 8 kg masy ciała. Latem spokojnie można wypijać nawet o litr płynów więcej, ponieważ organizm obficie się poci i traci wodę.

ile litrów wody powinno się pić dziennie kalkulator

Czego nie wolno jeść przy zaparciach?

czego nie jeść przy zaparciach

Skłonnościom do zaparć sprzyja zła dieta. XXX muszą bezwzględnie ograniczyć spożywanie potraw smażonych na głębokim tłuszczu. Chodzi przede wszystkim o jedzenie typu fast food, tłuste mięso, nabiał oraz białe pieczywo, czyli pszenne bułki i chleby. Podobnie szkodliwe są biały ryż, kasza manna, produkty zawierające kakao. Dyskomfort mogą sprawiać również słodycze zawierające duże ilości mąki albo napoje gazowane słodzone cukrem. Niewskazane są także niektóre owoce, jak na przykład banan, jabłko, pigwa.

Produkty przeciwwskazane przy zaparciach – czego unikać przy zaparciach: 

  • białe pieczywo,
  • biały ryż, zwłaszcza rozgotowany, 
  • biały makaron, 
  • kluski, pierogi i inne dania mączne, 
  • gotowane jabłka, 
  • gotowana marchewka, 
  • galaretka mięsna (żelatyna ma działanie zapierające), 
  • słodycze, desery, ciasta.

Czy chleb graham jest zdrowy

Domowe sposoby na zaparcia

W przypadku zaparć przewlekłych warto udać się do lekarza. Okazjonalne problemy z wypróżnianiem można za to leczyć doraźnie. Niektórzy w takiej sytuacji od razu udają się do apteki po czopki lub środki przeczyszczające. Są to jednak inwazyjne metody, najczęściej wywołujące biegunkę. Stosowanie ich na dłuższą metę może przyczynić się do problemów z jelitami, dlatego zamiast sięgać po ryzykowne praktyki, lepiej postawić na naturalne sposoby,

Suszone owoce

Jednym z najbardziej sprawdzonych metod przy tej dolegliwości są owoce suszone. Zjedzenie kilku sztuk przynosi pozytywny efekt zazwyczaj już w przeciągu godziny. Można również przygotować z nich soki owocowe domowej roboty oraz kompoty. Takie owoce znacznie tracą na objętości i można zjeść ich więcej. Tym samym zwiększa się w nich stężenie błonnika. Największą skuteczność przeciw zaparciom wykazują:

  • suszone śliwki
  • gruszki
  • jabłka
  • kiwi
  • figi
  • cytrusy

Siemię lniane

O tym, że nasiona lnu są naturalnym prebiotykiem wiedziały już nasze babcie i prababci. Warto iść za ich radą i wykorzystać wypróbowany sposób na kisiel z siemienia lnianego. Wystarczy zalać dwie łyżki ziaren szklanką wrzątku i odstawić do czasu, aż napar stanie się kleisty – na mniej więcej 10 minut. Tak sporządzony wywar należy powoli popijać. Najlepiej przyrządzać go rano, aby stopniowo pobudzić przewód pokarmowy.

siemię lniane korzyści

Czarna kawa

Wypicie mocnej, czarnej kawy u wielu osób już po chwili wywołuje uczucie parcia na stolec. Dzieje się tak z powodu zawartych w niej związków, pobudzających aktywność okrężnicy. Profilaktycznie wypijana filiżanka kawy dziennie trwale przyspiesza perystaltykę jelit. Jednocześnie warto pamiętać, że mocne kawy i herbaty mogą działać odwrotnie – przyczyniać się do zaparć. Dlatego na każdą filiżankę tych napojów warto wypić dodatkową szklankę wody. Ta metoda najlepiej zadziała na osoby, które na co dzień stronią od ziarnistego napoju.

Ruch

Praca jelit bywa również zależna od poziomu aktywności fizycznej. Siedzący tryb życia sprzyja długotrwałym posiedzeniom w toalecie. Niezwykle pomocne w pozbyciu się dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego będzie ruch. Szczególnie pomocne mogą okazać się ćwiczenia na brzuch. W przypadku dużego dyskomfortu warto przynajmniej wykonać głęboki masaż, pobudzający jelita do pracy.

Co to jest syrop glukozowo fruktozowy?

Na liście składników wielu artykułów spożywczych znajdziemy obecność syropu glukozowo-fruktozowego. Jest on bardzo często stosowanym zamiennikiem białego cukru, używanym w przemyśle spożywczym.

Jego szkodliwy wpływ na ludzki organizm znany jest nie od dziś. Zawierają go między innymi napoje słodkie, syropy, słodycze, dżemy, czy jogurty. Co warto wiedzieć o syropie glukozowo-fruktozowym i czemu należy go unikać w codziennej diecie?

Czym jest syrop glukozowo-fruktozowy?

Syrop glukozowo-fruktozowy, nazywany jest też wysokofruktozowym syropem kukurydzianym, to zamiennik cukru, którego używa się w produkcji żywności. Został on wynaleziony w Stanach Zjednoczonych w latach 50. XX wieku, natomiast dopiero w latach 70 zaczął być produkowany na masową skalę.

Stał się on dosyć szybko niezwykle popularny. W przemyśle spożywczym chętnie po niego sięgano, gdyż był on tańszą alternatywą dla cukru. Produkt ten w postaci płynnej pozwalał na sprawniejszy transport, a ponadto łączy się i miesza bez problemu z innymi substancjami.

Sprawdź również:

Wysokofruktozowy syrop kukurydziany ma niską lepkość, nie ulega procesowi krystalizacji oraz przeciwdziała wysychaniu produktów, w których się znajduje. Ta substancja słodząca jest też odporna na działanie drobnoustrojów, jak i przeciwdziała ich rozwojowi. Jest też odporna na niską temperaturę i nie zamarza. Jest to jednak jeden z najbardziej szkodliwych zamienników cukru dla ludzkiego zdrowia.

Jak powstaje syrop glukozowo-fruktozowy?

Syrop glukozowo-fruktozowy powstaje przede wszystkim ze skrobi ziemniaczanej, jednak czasem produkuje się go też z pszenicy. Jest on tworzony w procesie hydrolizy enzymatycznej albo kwasowej skrobi. Na początku w tym procesie produkowany jest wysokoglukozowy, po czym produkt wysokofruktozowy uzyskuje się przez przekształcenie glukozy do fruktozy. W tym procesie dochodzi też do jego oczyszczenie i zagęszczenia poprzez odparowanie wody, dzięki czemu otrzymuje się konsystencje syropu.

Uzyskany w efekcie słodzik to właśnie syrop glukozowo-fruktozowy, który pojawia się też pod innymi nazwami takimi jak: izoglukoza, syrop wysokofruktozowy lub wysokofruktozowy syrop kukurydziany- HFCS, czyli high fructose corn syrup.

Wykorzystany proces przetwórstwa umożliwia na pozyskanie gęstego, bezbarwnego lub słomkowego syropu, o wyjątkowo dobrych właściwościach przemysłowych. Dla producentów ważna jest zwłaszcza niska cena tej substancji, ale też to, że syrop ten nie wysycha i nie krystalizuje się.

Właśnie dlatego, pewne produkty, mogą na dłużej zachować swoją strukturę. Dystrybucję oraz zastosowanie ułatwia też jego lejąca się konsystencją. Ta substancja słodząca dobrze wiąże, skleja, wypełnia i podkreśla walory smakowe produktów.

Syrop wysokofruktozowy- w jakich produktach jest obecny?

co to jest syrop glukozowo fruktozowy

Znajdziemy syrop glukozowo fruktozowy zwłaszcza w różnej maści słodyczach, kolorowych napojach, jak i jogurtach. Jest on też składnikiem napojów alkoholowych, takich jak piwo. Ważne jest więc to, aby przed kupnem danego artykułu zawsze czytać jego etykietę. Syrop glukozowo fruktozowy występuje w:

  • Dżemach, owocach kandyzowanych i wsadach owocowych- obok takich składników jak owoce, substancja żelująca, cukier i regulator kwasowości, często pojawia się też syrop wysokofruktozowy,
  • Piwach, likierach, kolorowych alkoholach- tą substancje słodzącą można też spotkać w smakowych piwach, jak i innych napojach alkoholowych o wyraźnym smaku (np. tequili),
  • Gotowych sosach i dipach- na przykład w popularnych sosach do mięs typu barbecue,
  • Słodyczach, lodach, ciastach- w takich produktach występuje często syrop glukozowy, syrop glukozowo fruktozowy, cukier z trzciny cukrowej, czy też innego typu słodziki,
  • Jogurtach, serkach, deserach mlecznych- uważać trzeba też na wszelkiej maści jogurty, które mogą wydawać się zdrowe, jednak oprócz częstego składnika w nich jakim jest cukier rafinowany, pojawia się też syrop glukozowo fruktozowy,
  • Kolorowych napojach- substancja słodząca występuje zarówno w tych gazowanych, jak i niegazowanych.

Wpływ syropu glukozowo fruktozowego na zdrowie człowieka

Obie substancje, czyli glukozo oraz fruktoza występują naturalne w żywności nieprzetworzonej. Glukoza dostarcza organizmowi energii, jest łatwo metabolizowana w ciele i przechowywana w postaci glikogenu w mięśniach oraz wątrobie.

Fruktoza to monosacharyd, który poprzez przemiany metaboliczne odbywające się w wątrobie jest przekształcany do glukozy. Nadmiar glukozy ulega transformacji do cząsteczek tłuszczu, a więc trójglicerydów, które są odkładane w formie tkanki tłuszczowej.

Warto przeczytać:

Nadmierne spożycie fruktozy może więc doprowadzać do nadwagi i otyłości. Syrop ten okazuje się niebezpieczny zwłaszcza dla młodych osób, które często sięgają po słodycze i kolorowe napoje.

U osób dorosłych nadmierne spożycie syropu wysokofruktozowego może prowadzić do wystąpienia niealkoholowego stłuszczenia wątroby. Przez wzrost stężenie kwasu moczowego, może natomiast powstać dna moczanowa.

Skutki spożywania sporych ilości produktów z tą substancją słodzącą to:

  • wzrost stężenia kwasu moczowego, prowadzącego do rozwinięcia się dny moczanowej,
  • powstanie zaburzeń gospodarki lipidowej,
  • nadciśnienie tętnicze,
  • insulinooporność,
  • cukrzyca typu 2,
  • nadwaga i otyłość,
  • zwiększone ryzyko chorób układu sercowo naczyniowego,
  • kamica nerkowa,
  • próchnica,
  • tworzenie się reaktywnych form tlenu,
  • niealkoholowe stłuszczenie wątroby,
  • zaburzenia ośrodka głodu i sytości.

Czy syrop glukozowo-fruktozowy jest szkodliwy? 

syrop glukozowo fruktozowy co to

Naukowcy do tej pory przeprowadzają badania dotyczące szkodliwości tego zamiennika cukru, który jest obecny w wielu produktach spożywczych. Jak wiadomo, nadmiar węglowodanów prostych w diecie ma zawsze negatywny wpływ na organizm i bez znaczenia jest w tym wypadu ich źródło pochodzenia.

Dla człowieka największym zagrożeniem jest przede wszystkim spożycie artykułów wysokoprzetworzonych, czyli tych bogatych w puste kalorie. Właśnie w nich dominuje roztwór glukozy i fruktozy. Sporadyczne spożycie produktów z syropem wysokofruktozowym oczywiście nie będzie stanowiło aż tak dużego zagrożenia dla zdrowia organizmu.

Substancja ta zaliczana jest do grupy dodatków do żywności o statusie GRAS, a więc jest ona uznawana za bezpieczną i nie ma żadnych wskazań dotyczących jej ograniczeń spożycia. Nie należy jednak zbyt często sięgać po produkty wysoko przetworzone, gdyż mogą one prowadzić do zaburzeń metabolicznych.

Syrop glukozowo fruktozowy a cukier

Syrop glukozowo fruktozowy jest często substancją dodawaną zamiast cukru albo też wraz z nim, jako dodatkowa substancja poprawiająca smak danego produktu. Współcześnie trwają w dalszym ciągu badania tam tym syropem, a naukowcy chcą sprawdzić, czy też on większym złem od cukru, czy może odwrotnie.

Jak na razie wiadomo, wiele zależy od procentowego udziału fruktozy w produkcji syropy. Wszystkie te zawierające jej 55 procent, są gorsze od białego cukru.

Warto pamiętać, iż spożycie jednej porcji produktu (do 300 g) słodzonego syropem glukozowo-fruktozowym jest równoznaczne z dostarczeniem organizmowi maksymalnej możliwej dawki cukrów prostych w diecie na dobę. Producenci słodzików zajmują się też wytwarzaniem izoglukozy z 90-procentową zawartością fruktozy.

Niestety na etykietach nie ma informacji dotyczących rodzaju wykorzystanego syropu, a więc nie można go rozpoznać. Cukier i syrop glukozowo fruktozowy nie różnią się zbytnio, jeśli chodzi o ich szkodliwość. W sprzedaży dostać można wiele zdrowszych zamienników cukru, które nie mają tak niekorzystnego działania na organizm. Jest to między innymi:

  • ksylitol,
  • erytrytol,
  • stewia,
  • maltitol.

Niektóre sklepowe produkty są też słodzone syropem daktylowym, miodem czy też cukrem brązowym.

Syrop glukozowo-fruktozowy – jak pozbyć się go z diety?

Najważniejsze jest to, aby przed zakupem danych produktów spożywczych, zawsze czytać ich etykiety. Chcąc wyeliminować ten słodzik ze swojego codziennego menu, nie należy sięgać zwłaszcza po sklepowe słodycze oraz kolorowe napoje.

Im mniej przetworzone produkty będziemy wybierać, tym lepiej. Dobrze jest kupować tylko naturalne jogurty, do których można dodać w miarę potrzeby świeże owoce. Niepolecane są też soki owocowe, napoje gazowane, czy też smakowe piwa.

Pokrzywa właściwości lecznicze

Umiejętność odróżniania pokrzywy od innych roślin opanowują bardzo szybko nawet najmłodsi amatorzy przechadzek po łąkach i zagajnikach. Charakterystyczne uczucie, jakiego doświadczamy przy kontakcie z nią, szybko wyrywa nas ze sfery komfortu i wywołuje specyficzny ból, przypominający oparzenie. Zasadniczo tę właściwość pokrzywy zwyczajnej zna większość ludzi, natomiast nie każdy jest świadomy, jakie inne, zwłaszcza lecznicze, możliwości wiążą się z tą rośliną.

Gdzie rośnie pokrzywa zwyczajna?

Znalezienie pokrzywy zwyczajnej (łac. urtica dioica) nie nastręcza trudności, wystarczy zajrzeć na pierwszą z brzegu polanę, a znajdziemy jej tam całe połacie. W Polsce jest to bardzo popularna roślina pod względem występowania, często uważana jest przez to za chwast, chociaż jej korzystne działanie lecznicze znane było w medycynie ludowej, co najmniej od czasów Średniowiecza. Pokrzywa kwietnie mniej więcej od czerwca do października i jest to najlepszy okres na zbiory. Dla porządku warto wspomnieć, że pokrzywa charakteryzuje się zielonymi łodygami i liśćmi, które są pokryte maleńkimi nitkami. To właśnie po dotknięciu jej liści doznajemy nieprzyjemnego uczucia poparzenia, gdyż wspomniane nitki zawierają pewne substancje o charakterystyce drażniącej skórę.

Sprawdź również:

Właściwości lecznicze pokrzywy zwyczajnej

właściwości lecznicze pokrzywy

Pokrzywa zwyczajna (urtica dioica) i jej właściwości lecznicze, były wykorzystywane w gospodarstwach domowych od zarania dziejów. Jest to uniwersalna roślina, którą można zjeść np. w formie zupy lub wykorzystać do zaparzenia napoju typu herbata. Zapewne i Ty pamiętasz z dzieciństwa jak na wsiach dodawano pokrzywę do pasz dla kur czy kaczek. Nic w tym dziwnego, na wsiach wiedza o znakomitych właściwościach tej rośliny była przekazywana z pokolenia na pokolenie. Przykładem stosowania pokrzywy, jest jej wykorzystanie jako jedna z substancji w kosmetykach sporządzanych na bazie naturalnych składników oraz w medycynie naturalnej. Pokrzywa zwyczajna ma charakter wzmacniający organizm, jej picie zwiększa nasze szanse na lepszą odporność organizmu zabezpieczającą nas przed tak niebezpiecznymi w tych czasach wirusami oraz bakteriami. Pokrzywa zwyczajna i jej korzenie mają właściwości moczopędne, a co za tym idzie jest szczególnie polecana osobom cierpiącym na kamicę nerkową i chcącym polepszyć usuwanie nadmiaru wody z organizmu. Ponadto uzupełnia organizm w brakujące mu jony żelaza, ale także jest stosowana przy bólach reumatycznych. Jeżeli padłeś kiedykolwiek ofiarą młodzieńczego trądziku, to idealnym rozwiązaniem, jakim powinieneś zastosować jest picie herbaty z pokrzywy. W jej liściach i łodygach zmagazynowane są witaminy C, E, K oraz B1, których korzystny wpływ pomaga w ochronie skóry oraz przeciwdziałają wypadaniu włosów. Dzięki swym antybakteryjnym właściwościom, może ona pomóc zredukować infekcję skórną. Z tych samych przyczyn, stosowana na zewnątrz w postaci kosmetyków używanych do włosów i ciała, staje się świetną zaporą dla łupieżu i zapobiega łojotokowi oraz chroni skórę głowy. Pokrzywa zawiera też właściwości kojące przy stanach bólowych stawów oraz mięśni, działa także skutecznie na gojenie się ran, wpływa korzystnie na krzepliwość krwi. Dzięki obecności fosforu, magnezu, wapnia i krzemu, pokrzywa jest znakomitym źródłem tych wartościowych dla każdego człowieka substancji. Parzenie płynów z omawianej rośliny ma też korzystny wpływ na problemy z układem trawiennym. Jest ona skutecznym remedium na biegunkę oraz na dolegliwości związane z nieżytem jelita bądź żołądka. Ważnym aspektem jest również właściwość pokrzywy do wspierania procesów trawiennych w organizmie. Roślina pobudza wydzielanie soków żołądkowych oraz pomaga regulować przemianę materii.

Kiedy ograniczyć stosowanie pokrzywy zwyczajnej

Jak każda rzecz występująca w przyrodzie, stosowanie pokrzywy też ma swoje ograniczenia. W związku z silnymi właściwościami moczopędnymi, picie więcej niż 3-4 filiżanek herbaty z rośliny, może spowodować, że wypłuczesz organizm z tak potrzebnych soli mineralnych. W przypadku cukrzyków konieczna jest uprzednia konsultacja z lekarzem, poprzedzająca stosowanie naparów z pokrzywy. Jest to spowodowane tym, że ma ona właściwości obniżające poziom cukru w organizmie, co w przypadku tej choroby może prowadzić do niebezpiecznych dla zdrowia sytuacji. Pokrzywa nie jest zalecana w przypadku, gdy masz problem z nadmiarem żelaza, gdyż podnosi jeszcze jego poziom. Fakt, że pokrzywa zwyczajna ma działanie moczopędne i przyspiesza usuwanie nadmiaru wody z organizmu, powoduje że nie powinno jej się stosować u osób z przewlekłymi chorobami nerek, czy też w trakcie leczenia narządów rodnych. Również niewskazane jest pić pokrzywę, bez konsultacji z lekarzem tuż po zabiegach chirurgicznych.  Nie powinno się stosować także pokrzyw w trakcie trwania ciąży, ze względu na niezbadane w pełnym wymiarze skutki jej oddziaływania na płód. Ponadto nie jest wskazane podawanie rośliny dzieciom poniżej drugiego roku życia. W niektórych przypadkach zbyt częste stosowanie pokrzywy zwyczajnej może również powodować reakcje alergiczne.

Formy spożywania pokrzywy

Pokrzywa właściwości lecznicze

Herbata z pokrzywy

Właściwości prozdrowotne jakie zawiera pokrzywa zwyczajna, są w XXI wieku powszechnie znane. Składniki mineralne, można dostarczać do organizmu poprzez picie naparów z tej rośliny. Przyrządzenie herbaty może się odbywać za pomocą zaparzenia świeżych lub suszonych liści tej rośliny. Do kubka należy wsypać około 1 łyżki pokruszonych ziół, następnie zalać wrzącą wodą i poczekać na wystygnięcie. Oprócz opisywanych powyżej właściwości leczniczych, picie herbaty z pokrzywy powoduje łagodzenie stresu i napięcia, który towarzyszy nam w życiu codziennym. Picie naparu z pokrzywy to zarazem smaczny, jak i zdrowy nawyk, który warto w sobie wyrobić.

Sok z pokrzywy

Popularną i łatwiejszą w przyjęciu formą spożywania pokrzywy jest również przygotowanie soku z rośliny. Można to zrobić wykorzystując kilka kilogramów młodych liści pokrzywy (2-3 kg). Po zmieleniu ich dodać litr wrzącej wody i wtedy dalej gotować przez około 15 minut Do powstałego w ten sposób naparu należy dodać  sok z cytryny oraz kilkaset gramów cukru. Sok smakuje wyśmienicie, jest słodki, a przy tym łatwy w spożyciu i nadaje się również dla młodszych.

Inne potrawy

W Internecie możemy znaleźć całą masę pomysłów na to jak wykorzystać liście pokrzywy w codziennej kuchni. Możemy sporządzić z niej koktajle, sałatki, użyć, jako dodatek do kanapek, a nawet zrobić z nich kluski. Wszystko tak na prawdę zależy od naszej kuchennej inwencji i pomysłowości. Pokrzywa, jako zioło może znaleźć bardzo szerokie zastosowanie, jako dodatek do zupy czy do mięs. Nie ma ona intensywnego posmaku, który mógłby zepsuć potrawę, dzięki czemu wachlarz jej zastosowań jest bardzo szeroki.

Kosmetyki zawierające pokrzywę

Ze względu na swoje bakteriobójcze właściwości, pokrzywę stosuje się do zabezpieczenia naszej skóry włosów i paznokci. Działanie przeciwłupieżowe i pozytywny wpływ na gruczoły łojowe w naszym ciele powodują, że wyjątkową popularnością cieszą się kosmetyki oraz napary przygotowane na bazie pokrzyw. Stosowane są między innymi szampony do włosów przetłuszczających się oraz anty łupieżowe. Przygotowywane w zaciszu domowym napary z omawianej rośliny, mogą tę posłużyć, jako płukanka do włosów lub zostać wykorzystane do przemywania twarzy, co pomoże zabezpieczyć jej skórę przed infekcjami.

Pokrzywa – uniwersalne i łatwo dostępne źródło zdrowych substancji

Roślina, którą możemy znaleźć właściwie w każdym zakątku naszego kraju, prosta do rozpoznania, banalna w obróbce umożliwiającej jej bezpieczne spożycie, a przy tym wykazująca niesamowite właściwości lecznicze. Tak, pokrzywa to świetny sposób na uzupełnienie diety w potrzebne naszemu organizmowi witaminy oraz składniki mineralne. Choć nie jest ona remedium na każde schorzenie i warto znać jej ograniczenia, to warto byś wprowadził ją do swojego codziennego menu.

Jakie hormony zbadać przy tyciu

Przyczyna nadmiernego wzrastania masy ciała nie zawsze leży po stronie złych nawyków żywieniowych czy braku aktywności fizycznej. Jeśli ktoś zmaga się z utratą dodatkowych kilogramów może mieć problemy zdrowotne, które zaburzają proces odchudzania. W niektórych przypadkach za tycie odpowiadają różnego rodzaju zaburzenia hormonalne. Jakie badania należy wykonać, aby dowiedzieć się, czy to właśnie hormony są powodem zwiększenia masy ciała?

Hormony tarczycy

hormony a tycie - tarczyca

Tarczyca produkuje trzy hormony: FT3, FT4 i kalcytoninę. Te trzy hormony tarczycy razem regulują procesy takie jak metabolizm, sen, rytm serca, wzrost i rozwój mózgu.

Czasami jednak tarczyca nie produkuje odpowiednich ilości tych hormonów, a niedobór hormonów tarczycy może prowadzić do zaburzenia w postaci niedoczynności tarczycy. Niedoczynność tarczycy dotyczy głównie kobiet, chociaż chorują także mężczyźni.

Niedoczynność tarczycy wiąże się z takimi objawami jak senność i zmęczenie, przyrost tkanki tłuszczowej, wahania nastroju w kierunku depresji, uczucie zimna i zaparcia. Metabolizm zwalnia, a przez to zwalnia całe ciało i obniża się nasze samopoczucie i funkcjonowanie.

Leptyna

Kiedy organizm jest w homeostazie i jest w 100% zdrowy, działanie leptyny polega na sygnalizowaniu sytości i informuje ona kiedy powinno zaprzestać się jedzenia. U osób borykających się z otyłością nadmiar leptyny powstaje w tkance tłuszczowej. Zbyt duża ilość leptyny sprawia, że organizm zmniejsza wrażliwość na jej działanie. Wiąże się to z potrzebą jedzenia większej ilości pokarmów.

Kiedy przejadamy się pokarmami o wysokiej zawartości cukru lub żywnością przetworzoną, nadmierna podaż kalorii jest przekształcana w tłuszcz i odkłada się w wątrobie, okolicach brzucha i innych obszarach ciała.

Jest to problem, ponieważ komórki tłuszczowe wydzielając leptynę, desensytyzując organizm na nią i powodują, że mózg ignoruje sygnał do zaprzestania jedzenia. To błędne koło może prowadzić do zwiększania się masy ciała oraz tkanki tłuszczowej.

Insulina

Insulina jest wydzielana przez trzustkę, która pomaga przenosić glukozę do komórek ciała, aby mogła być wykorzystana jako energia lub zmagazynowana jako rezerwa energii na później w komórkach tłuszczowych. Poziom insuliny powinien być dostosowany do poziomu glukozy, a to przez odpowiednie uwrażliwienie tkanek na ten hormon. Zaburzenia hormonalne dotyczące gospodarki glukozowo-insulinowej mogą dotyczyć insulinooporności, cukrzycy typu 1 i 2.

Do zaburzenia poziomu hormonów, a w konsekwencji rozwoju chorób metabolicznych mogą przyczynić się:

  • niska aktywność fizyczna,
  • nadwaga i otyłość (nadmiar tkanki tłuszczowej),
  • zwiększenie poziomu stresu i poziom kortyzolu we krwi,
  • niewłaściwy tryb życia i dieta,
  • niektóre leki,
  • ciąża.

Estrogen

hormony odpowiedzialne za tycie

Estrogeny, których poziom jest zbyt niski lub zbyt wysoki może powodować przyrost masy ciała. Estrogeny to głównie żeńskie hormony płciowy. Podczas cyklu miesiączkowego poziom estrogenu spada, co powoduje przyrost masy ciała, szczególnie w okolicach brzucha. Komórki tłuszczowe są również kolejnym źródłem estrogenu, który przekształca kalorie w tłuszcze, co ostatecznie powoduje otyłość.

Nadmiar estrogenów w organizmie może podrażnić komórki, które produkują insulinę, co sprawia z czasem, że są one coraz mniej wrażliwe na ten hormon i rozwija się insulinooporność. W konsekwencji poziom cukru we krwi wzrasta, co prowadzi do przyrostu masy ciała.

Niski poziom tego hormonu może również powodować bardzo uporczywy rodzaj przyrostu masy ciała. Większość kobiet w okresie menopauzy doświadcza spowolnienia metabolizmu przez co utrata wagi stanowi większy problem niż wcześniej. Dodatkowymi problemami są spadek libido, wahania nastroju i temperatury ciała. Komórki jajnikowe nie produkują już estrogenu, więc organizm zaczyna szukać estrogenu gdzie indziej. Jednym ze źródeł są komórki tłuszczowe. Co więc robi organizm, by przywrócić równowagę? Zaczyna przekształcać wszystkie dodatkowe źródła energii w tłuszcz, co prowadzi do wzrostu masy ciała, szczególnie w dolnej części ciała. Niektóre osoby poddają się hormonalnej terapii zastępczej, aby łagodniej wejść w okres przekwitania i związane z nim zmiany.

Zobacz także:

Glikokortykosteroidy (w tym kortyzol)

Glikokortykosteroidy są produkowane przez korę nadnerczy. Nadmiar glikokortykosteroidów może objawiać się zespołem Cushinga. Objawami są m.in. otyłość brzuszna, zmiana rysów twarzy, hirsutyzm, osłabienie mięśni, bólami głowy i wiele innych.

Kortyzol to tzw. hormon stresu który produkowany jest przez nadnercza i jest wydzielany głównie wtedy, gdy jesteśmy pod wpływem stresu, przygnębienia, niepokoju, złości lub urazu fizycznego. Jego poziom zwiększa się także przez brak snu.

Hormon stresu reguluje poziom energii i mobilizację energetyczną. Wysoki poziom kortyzolu może prowadzić do hiperinsulinemii, zwiększonego odkładania tłuszczu trzewnego i dojrzewania komórek tłuszczowych. Dodatkowo może prowadzić do zaburzeń miesiączkowania i przemiany materii.

Progesteron

Hormony płciowe jak progesteron i estrogen muszą być w równowadze, jeśli organizm ma funkcjonować prawidłowo. W rzeczywistości spadek progesteronu z powodu menopauzy, stresu, spożywania pokarmów zawierających antybiotyki i hormony lub stosowania pigułek antykoncepcyjnych może ostatecznie doprowadzić do spadku progesteronu, wraz z towarzyszącym mu przyrostem masy ciała i depresją. Badania hormonalne wykonane w odpowiedniej fazie cyklu pomogą dobrać odpowiednie leczenie w zależności które hormony płciowe są zaburzone.

Grelina

Grelina jest nazywana hormonem głodu. Hormony te powodują zwiększenie apetytu. Grelina wydzielana jest głównie przez żołądek, a także jelito cienkie, trzustkę i mózg.

Podwyższony poziom greliny we krwi może powodować tycie. Osoby otyłe są szczególnie wrażliwe na działanie greliny, co zachęca je do większego jedzenia. Poziom greliny może również wzrosnąć, gdy osoba jest na ścisłej diecie lub na czczo.

Testosteron

Niestety to kobiety zwykle cierpią na różnego rodzaju zaburzenia w których poziom hormonów zostaje zaburzony. Testosteron pomaga spalać tłuszcz, zwiększa libido i działa pozytywnie na tkankę mięśniową.

Niektóre kobiety cierpią na zaburzenie hormonalne zwane PCOS. PCOS, czyli zespół policystycznych jajników to choroba w której występuje nadmiar androgenów (głównie testosteronu), a także może wystąpić insulinooporność czy też zaburzenia gospodarki węglowodanowej oraz lipidowej.

PCOS może utrudniać zajście w ciąże, powodować nadmierne owłosienie, zaburzenia miesiączkowania, problemów skórnych oraz powodować tycie oraz obniżać samoocenę i samopoczucie.

Testosteron jest odpowiedzialny za masę mięśniową każdej kobiety i jeśli poziom testosteronu drastycznie spadnie w okresie menopauzy, następuje spadek tempa metabolizmu, co w konsekwencji skutkuje przyrostem masy ciała.

Melatonina

Melatonina reguluje rytm dobowy. Poziom hormonu snu naturalnie wzrasta w nocy, to sprawia, że uwalniany jest hormon wzrostu, który pomaga organizmowi leczyć się, budować beztłuszczową tkankę mięśniową i poprawiać gęstość kości.

Jeśli rytm około dobowy jest zakłócony, ktoś cierpi na brak snu lub nie śpi wystarczająco dużo to organizm inicjuje reakcję stresową i szereg różnych zmian w organizmie. Powodje to tycie, ponieważ zwiększa się stan zapalny, dochodzi do zaburzeń procesów hormonalnych w organizmie.

Ile powinno się pić wody?

Picie wody to kluczowa czynność w życiu każdego człowieka, dlatego ważne jest, aby spożywać ją w zalecanych ilościach. Dzienne zapotrzebowanie na zawartość wody zależy w dużej mierze od masy ciała, a także płci i wieku. Jej niedobór może powodować bóle głowy, nudności czy zmęczenie, które zazwyczaj stanowią objawy odwodnienia.

Zapotrzebowanie na wodę w ciągu doby ma też powiązanie z ilością spożywanego pokarmu, co przekłada się na indywidualną normę każdego człowieka. Faktem jest, że w ludzkim organizmie ilość wody stanowi około 70% struktury, która na bieżąco ulega biologicznym zmianom.

Spożywanie zalecanej normy litrów wody nie tylko reguluje temperaturę ciała, ale również utrzymuje właściwą kondycję zdrowia, pracy umysłu i samopoczucia. Tylko woda z odpowiedniego i sprawdzonego źródła zapewnia długotrwałe korzyści dla zdrowia, płynące ze skutecznego wspomagania krążenia czy trawienia, jak też regulacji metabolizmu.

Skąd pochodzi dzienna rekomendacja spożycia wody?

Zalecana ilość wody wynika z warunków życia i rutynowych norm żywienia danej populacji na określonym obszarze. W przypadku Polski stosowane są wytyczne, które opisują „Normy żywienia dla populacji polskiej”, za które odpowiada krajowy Instytut Żywności i Żywienia.

Ustalając zapotrzebowanie na wodę, brane są pod uwage takie naturalne czynniki, jak masa ciała, płeć, wiek czy ilość przyswajanych składników mineralnych. Dodatkowym kryterium w tym aspekcie jest prowadzony tryb życia, szczególnie kaloryczność diety oraz stopień uprawianej aktywności fizycznej.

Jak określa się zalecane spożycie wody?

Należy pamiętać, że docelowa rekomendacja ilości wody jest wynikiem wieloletnich badań, których autorami są zespoły niezależnych badaczy i naukowców. Badania te mają na celu wskazanie wyłącznie przeciętnej, średniej wartości substancji, której norma przekłada się na prawidłowe funkcjonowanie organizmu. Aby skutecznie nawodnić organizm, potrzebna jest relatywnie większa ilość i stosowanie odpowiedniego trybu życia.

Do określenia dokładnych wyliczeń, niezbędny wydaje się praktyczny kalkulator wody, którego głównym kryterium jest wartość kg masy ciała. Dzięki jego wynikom, możliwe jest otrzymanie dziennej rekomendacji w spożyciu ml wody, która oprócz płynów, obejmuje też pokarmy stałe.

Specyfika pochłaniania wody

zapotrzebowanie na wodę

W organizmie człowieka występuje kilka naturalnych odmian wody, które uczestniczą w rutynowych procesach przemiany materii. Regularna powtarzalność oddychania, parowania, a także ubytków w postaci potu i kału sprawia, że każdego dnia tracimy nawet 2,5 litra wody. Tak duże ilości wody wymagają jej systematycznego uzupełniania za pomocą pokarmu oraz płynów, których budulcowa zawartość bierze udział w procesach, zachodzących cyklicznie i nieustannie.

Co istotne, organizm składa się z wody o różnych stanach skupienia, które tworzą dobowy bilans wodny wszystkich posiadanych zasobów. Frazę tę określa się mianem stosunku ilości spożytej wody w napojach i pożywieniu do wartości cieczy wydalonej z organizmu. Zalecenia dobowego picia wody nie są jednakowe, a w przypadku osób dorosłych zawierają stosunkowo wyższe wartości od norm, przewidzianych dla dzieci.

Wodę w największych ilościach należy spożywać latem, szczególnie wtedy, gdy występuje znaczne ocieplenie klimatu. W czasie silnych upałów dochodzi do intensywnego odparowywania dużych ilości cieczy, którą należy uzupełniać o dodatkowy litr więcej niż zwykle.

Ile litrów wody dziennie pić?

ile wody dziennie powinien wypijać dorosły człowiek

Ogólne zapotrzebowanie na wodę dla mieszkańców Polski wynosi 2l w dziennym stosunku dla kobiet, a także 2,5l w przypadku mężczyzn. Wyliczenia te można łatwo zastosować w oparciu o szklankę wody (250 ml wody), która w praktyce odpowiada ilości od 8 do 10 sztuk.

Najwięcej trudności w spożywaniu wskazanej wartości można zaobserwować u osób starszych, szczególnie wtedy, gdy nawyk picia jest dla nich dziełem przypadku. Dużą podatność na niedobór wody wykazują także małe dzieci, u których zalecana ilość wzrasta wraz z wiekiem.

Ile zatem powinno pić dziecko, aby mogło zapewnić sobie wystarczające zasoby wody? Według niezależnych badań Instytutu Żywności i Żywienia, dużą rolę odgrywa tutaj nie tylko płeć i wiek, ale również aktywność fizyczna oraz specyfika spożywanego pokarmu.

Ile pić wody dziennie powinny dzieci?

Optymalne nawodnienie organizmu noworodka może wymagać około 1l wody dziennie, podczas gdy osoba w wieku szkolnym powinna dostarczać zasobów na poziomie 2-3l. Zdaniem naukowców Instytutu Żywności i Żywienia, większa ilość wody powinna być pochłaniana przez chłopców, którzy w sile dojrzewania mogą potrzebować nawet 3,5l płynów.

Sytuacja ta wynika z relatywnie wyższego popytu na aktywność fizyczną, szybko rozwijającej się masy ciała, jak również większej odporności organizmu. Osoby małoletnie bardzo często stają się ofiarami używek, które powodują utratę odporności i w nienaturalny sposób podnoszą masę ciała. Aby skutecznie temu zapobiegać, warto regularnie podawać dziecku rozmaite wody smakowe (m.in. wody niskosodowe) oraz zachęcać je do ruchu na otwartym powietrzu.

Na co pomaga regularne spożywanie czystej wody?

Systematyczne nawadnianie organizmu przez czystą wodę przekłada się na podniesienie wydolności pracy nerek oraz występowanie mniejszej zawartości toksyn. Mimo zróżnicowania smaku, wspomniany gatunek wody nie dostarcza kalorii, co w praktyce hamuje uczucie głodu i prowadzi do zwiększenia spalania tłuszczów.

Czysta woda to nie tylko sprawdzony sposób na odchudzanie, ale również ważny składnik początkowych faz żywienia, przyjmowanego przez małe dzieci. Wiele korzyści przynosi mineralna woda butelkowana, która zazwyczaj pozbawiona jest konserwantów, słodzików czy sztucznych barwników. Wodę można też uzupełniać w postaci izotoników z bogatą zawartością mikroelementów, które najlepiej stosować przed i w trakcie wysiłku.

Nie zawsze jednak możliwe jest uzyskanie optymalnej wydajności minerałów, które wzmacniają organizm i oczyszczają go z wielu szkodliwych substancji. Na biologiczny stan naturalnej wody wpływa m.in. temperatura otoczenia, stopień zanieczyszczenia środowiska, rodzaj i częstotliwość opadów.

Co może wynikać z dostarczania zbyt małej ilości wody dziennie?

ile litrów wody powinno się pić dziennie

Aby organizm człowieka mógł rozwijać się w pełni prawidłowo, woda powinna być dostarczana w ilościach, wskazanych przez dedykowany kalkulator picia wody. Wodę dostarczamy zarówno w jednolitych płynach, jak i złożonych pokarmach, gdzie jej ogromne ilości występują w owocach, warzywach, przetworach mlecznych czy rybach. Jeśli występuje jakikolwiek niedobór wody, bardzo szybko można napotkać powikłania, wynikające z braku dostatecznej ilości substancji odżywczych.

Regularne ubytki surowców mineralnych (np. magnezu, potasu, sodu, wapnia) w stosunkowo krótkim czasie prowadzą do osłabienia, jak również wielu odczuwalnych dolegliwości. W skrajnych przypadkach dochodzi do znacznego wycieńczenia organizmu, którego wynikiem jest odwodnienie. Osoby odwodnione zwykle skarżą się na ból głowy, nudności czy senność, którym często towarzyszą problemy z koncentracją i zapamiętywaniem faktów.

Faktem jest, że część wody przyjmowana jest przez organizm powrotnie, co tym samym wyklucza jej wydalenie na zewnątrz. O tym, ile rzeczywiście powinno się wody pić dziennie, decyduje kaloryczność i zdolność regeneracji substancji, tworzących organizm.

Zatrucie wodne – negatywny skutek konsumpcji

Choć woda znajduje się praktycznie w każdym środowisku, nie wszystkie źródła gwarantują najwyższą jakość i są przeznaczone do spożycia. Należy przede wszystkim wiedzieć, że nie należy pić wody z kranu bez wcześniejszego gotowania ani też cieczy z naturalnych akwenów. Ofiarami wodnego zatrucia stają się głównie osoby z niewłaściwą wydolnością nerek, stanem zapalnym płuc i mózgu, jak również posiadacze nowotworów.

Zatrucie wodne zazwyczaj przechodzi objawowo, a jego podstawowymi oznakami są nudności, fizyczne i psychiczne osłabienie, brak łaknienia czy wymioty. W przypadku jego zaawansowanej fazy, pojawiają się śpiączka, wzrost ciśnienia i znaczące spowolnienie pracy serca, które wymagają natychmiastowej reanimacji.

Czy można mrozić wędzone ryby

Czy wybrałeś się wraz z rodziną nad morze? Chcesz zabrać wędzoną rybę do domu, ale nie wiesz jak długo można przechowywać świeże ryby wędzone? Podpowiadamy poniżej jak je przechowywać, aby zachowały swój smak na dłużej. Dowiesz się także na czym jest wędzenie ryb.

Jak wędzi się ryby?

Ryby wędzone to produkt spożywany w ograniczonych ilościach. Ciągłe jedzenie tego smakołyku nie jest zbyt zdrowe. Kupowanie zbyt dużej ilości też jest niebezpieczne, dość szybko się psuje, ale co, jeśli kupisz za dużo? Jest rozwiązanie! Produkt można zamrozić, ale należy to zrobić poprawnie, aby po rozmrożeniu zachował wszystkie swoje właściwości. 

czy ryby wędzone można mrozić

Dziś powiemy Ci, na jakie szczegóły powinieneś zwrócić uwagę.

Ryby wędzone, przed zamrożeniem w domowej zamrażarce, należy zapakować w papier kraftowy. Dzięki temu produkt będzie lepiej zachowany, nie będzie wydzielał własnego zapachu, rozprowadzając go po komorze chłodniczej i nie będzie wchłaniał innych aromatów.

Podczas wędzenia ryb zmienia się ich smak, zapach i zabarwienie. Na powierzchni powstaje drobna skórka, która zabezpiecza ją przed wnikaniem drobnoustrojów do jej wnętrza i zapewnia czystość. Do wędzenia nadają się ryby chude i tłuste, do najpopularniejszych gatunków należą: makrela, łosoś, pstrąg, węgorz. Ryby wędzi się na dwa sposoby: na ciepło i zimno.

Cała tusza ryby wędzonej na zimno nie powinna być przechowywana w zamrażarce dłużej niż 2 tygodnie, w przeciwnym razie straci swoją strukturę.

Ryb wędzonych na gorąco lepiej nie zamrażać. Mają bardziej miękką strukturę, mięso po rozmrożeniu straci swoje właściwości.

Zamrażanie małych kawałków ryb nie ma większego sensu, przechowuje się je nie dłużej niż 2-5 dni.

Cała wędzona ryba ze skórą lepiej zachowa swoją konsystencję i smak niż filet. Pamiętaj, że produkt należy rozmrozić w naturalny sposób. Ryb nie wolno zanurzać do ciepłej wody, rozmrażać w wodzie ani używać w tym celu kuchenki mikrofalowej.

CECHY ZAMRAŻANIA RYB WĘDZONYCH NA ZIMNO I NA GORĄCO 

czy można mrozić ryby wędzone

Jeśli jednak planujesz zamrozić ryby wędzone na gorąco, musisz zdawać sobie sprawę, że takie działania będą mieć szereg konsekwencji. Na przykład, po rozmrożeniu produkt traci smak, dodatkowo zapach zmienia się na gorsze. W przypadku, gdy staniesz przed wyborem – zamrozić lub wyrzucić, to oczywiście powinieneś wybrać pierwszą opcję. Ale kupowanie produktu wędzonego na gorąco, celowo do zamrażania, nie jest najlepszą opcją. Jeśli chodzi o ryby wędzone na zimno, wszystko jest zasadniczo odwrotnie. Gotowy produkt lepiej znosi zamrażanie. Jak pokazuje praktyka, przez długi czas nie traci swoich wartości smakowych. Mimo to najlepiej jest, jeśli tusze pozostają zamrożone nie dłużej niż 14-20 dni. 

Rada! Najlepszą opcją dla ryb wędzonych na gorąco jest mrożenie szokowe.

Termin przydatności do spożycia. Przed wysłaniem wędzonej ryby do zamrażarki, zaleca się dokładne sprawdzenie czy produkt jest świeży, w przeciwnym razie ta procedura nie ma sensu. Nawet jeśli pojawią się tylko pierwsze oznaki rozkładu, zamrażanie jest niedopuszczalne. Okres przydatności zależy nie tylko od jakości gotowego produktu, ale również od mocy zamrażarki:

W temperaturach od -5 do -2 stopni – ryby wędzone na zimno przechowuje się bez znacznej utraty jakości nawet do 60 dni, wędzone na gorąco – do 45 dni. W temperaturach od -10 stopni i niższych – produkty wędzone na zimno do 90 dni.

Jako opakowanie najlepiej użyć pergaminu, folii lub po prostu gazety. Folia spożywcza i plastikowe torby nie są do tego przydatne. Idealne jest pakowanie próżniowe.

Jak się zorientować, że wędzone ryby zaczęły się psuć?

czy mozna mrozic wedzona rybe

Nawet, jeśli wszystkie warunki są dokładnie przestrzegane, wcale nie oznacza to, że gotowy produkt nie ulegnie zepsuciu przed czasem. Jako pierwsze rozkładają się tkanki w pobliżu kręgosłupa. Po krótkim czasie proces ten staje się wyraźnie widoczny.

Zdarza się, że produkt, który już nie jest świeży, trafia do zamrażarki, co staje się zauważalne po rozmrożeniu. Oznaki zepsucia są następujące:

Ryba ślizga się w dłoniach, na skórce można znaleźć lepki śluz. Na powierzchni widoczny nalot o zielono-szarej barwie. Odczuwasz wyraźny kwaśny zapach. Aby zrozumieć, czy produkt rzeczywiście zaczął się psuć, zaleca się zdjęcie opakowania i wykonanie płytkiego nacięcia kręgosłupa. Jeśli powąchasz to miejsce, poczujesz zapach zgnilizny. W takim przypadku rybę należy zutylizować. Innym częstym objawem jest pojawienie się białego nalotu. Często jednak jego obecność mówi coś zupełnie innego, a mianowicie, że to sól sprawiła, że wilgoć wyszła na zewnątrz. By to sprawdzić, należy wziąć kawałek gazy lub wacik, zwilżyć go dużą ilością oleju słonecznikowego i przetrzeć tuszę. Ryby z taką powłoką soli powinny być zjedzone jak najszybciej.

Przydatne wskazówki. Aby zachować wszystkie walory smakowe wędzonej czerwonej ryby, należy przestrzegać pewnych zasad. Niemożliwe jest umieszczenie kilku tusz rybnych w jednej torbie w celu długotrwałego zamrożenia. Do każdej ryby zaleca się stosowanie indywidualnego opakowania i najlepiej, jeśli jest to worek próżniowy lub specjalny plastikowy pojemnik. Rybę można również zawinąć w gazetę. W tym stanie produkt może być przechowywany w zamrażarce do 3 miesięcy. Temperatura zamrażania nie powinna przekraczać -20 stopni. W tej temperaturze proces zamrażania przebiega równomiernie. Jeśli wcześniej wędzona ryba leżała w lodówce przez kilka dni, nie można jej już umieścić w zamrażarce. Niedopuszczalne jest ponowne zamrażanie produktu po rozmrożeniu. Po wyjęciu gotowego produktu z zamrażarki zaleca się umieszczenie go na półce lodówki na 6-7 godzin, a następnie pozostawienie na 2-3 godziny w temperaturze pokojowej. Aby przywrócić utracony smak i aromat, po całkowitym rozmrożeniu tuszki, można ją umieścić na kilka minut w kuchence mikrofalowej lub piekarniku. 

Jak prawidłowo rozmrozić wędzone ryby

Aby po wyjęciu z zamrażarki otrzymać do przygotowania posiłku rybę, a nie papkę, musisz wiedzieć, jak prawidłowo rozmrozić wędzone ryby, tak by struktura nie została naruszona. Należy pamiętać, że proces rozmrażania nie powinien być gwałtownym. Oczywiste jest, że powolne rozmrażanie potrwa znacznie dłużej, ale rezultat jest tego wart. Najlepszą opcją jest umieszczenie zamrożonej wędzonej ryby od razu na górnej półce lodówki i pozostawienie jej średnio na 7-8 godzin. Następnie, możesz trzymać ją w temperaturze pokojowej przez kilka godzin. Niewątpliwie, smak i struktura miąższu będą nieco gorsze niż w przypadku świeżej wędzonej ryby, ale raczej nie da się tego uniknąć. Ponieważ spożycie fileta po rozmrożeniu będzie problematyczne, ryby najlepiej pokroić na kawałki.

Zaleca się rozmrożenie takiej ilości ryb, jaka zostanie natychmiast zjedzona, ponieważ ponowne zamrażanie jest niedopuszczalne!

Herbata Oolong: Korzyści zdrowotne płynące z picia tej herbaty

Jeśli jesteś miłośnikiem herbaty oolong, to z pewnością słyszałeś o jej właściwościach zdrowotnych. Zwykle mówi się o tym, że może ona pomóc w walce z wysokim ciśnieniem krwi i chronić komórki mózgowe, ale czy wiesz, że ma też inne zalety? Oolong to rodzaj chińskiej herbaty, która występuje w wielu odmianach, w zależności od gleby i klimatu, w którym jest uprawiana. Najbardziej znaną herbatą oolong jest prawdopodobnie zielona oolong, która ma trawiasty smak z wyczuwalnymi nutami słodkiego pieczywa. Istnieją jednak również czarne, czerwone i białe herbaty oolong. Wszystkie one mają podobne korzyści zdrowotne, ponieważ pochodzą z tej samej rośliny – Camellia sinensis – i zawierają te same przeciwutleniacze zwane katechinami. Jest to tylko kwestia stopnia przetworzenia liści w celu uzyskania poszczególnych odmian.

Zobacz także:

Co to jest herbata oolong?

Oolong to fermentowana herbata produkowana w południowych Chinach. Jest to czarna herbata, która stanowi bogate źródło przeciwutleniaczy. Właściwości przeciwutleniające herbaty oolong wynikają z faktu, że jej liście są utleniane podczas fermentacji. Herbata oolong jest bardzo popularnym napojem w południowych Chinach, na Tajwanie i w Hongkongu. Zazwyczaj pije się ją do śniadania. Czarna herbata oolong ma mocny, lekko gorzkawy smak i jest zwykle spożywana jako napój. Biała herbata oolong jest lekko utleniona, ma lekko słodki smak i jest zwykle spożywana jako napój.

Korzyści zdrowotne płynące z picia herbaty oolong

  • Właściwości przeciwutleniające – herbata Oolong jest bogatym źródłem przeciwutleniaczy, takich jak witamina C, witamina E, minerałów, takich jak potas i selen, oraz antyoksydantów, takich jak galusan epigalokatechiny (EGCG), epikatechina, galusan epikatechiny, epigalokatechina, galusan epigalokatechiny, epikatechina, galusan epigalokatechiny, epikatechina, epigalokatechina, EGCG, galokatechina i galusan epigalokatechiny, które są bardzo korzystne dla zdrowia.
  • Zapobiega chorobom serca – herbata Oolong działa ochronnie na serce i może zapobiegać rozwojowi chorób serca dzięki swoim właściwościom przeciwutleniającym.
  • Zdrowie mózgu – badania wykazały, że spożywanie herbaty oolong pomaga zapobiegać degeneracji mózgu, starzeniu się i stanom zapalnym.
  • Zdrowie kości – herbata oolong jest korzystna dla kości ze względu na swoje właściwości przeciwutleniające.
  • Utrata wagi – kofeina zawarta w herbacie oolong sprawia, że jest ona doskonałym niskokalorycznym napojem, który sprzyja utracie wagi.

Korzyści dla układu trawiennego

  • Korzystny wpływ na żołądek – herbata Oolong jest korzystna dla żołądka, ponieważ zawiera duże ilości minerałów, takich jak potas, który reguluje poziom nawodnienia organizmu. Potas jest również ważnym elektrolitem, który reguluje ciśnienie krwi i rytm serca.
  • Oczyszcza gardło – herbata Oolong ma właściwości przeciwzapalne, które pomagają zapobiegać infekcjom gardła.
  • Poprawia trawienie – herbata Oolong jest bogata w minerały, takie jak potas, które regulują poziom nawodnienia organizmu. Potas jest również ważnym elektrolitem, który reguluje ciśnienie krwi i rytm serca.
  • Wzmacnia układ odpornościowy – herbata Oolong może stymulować układ odpornościowy i zapobiegać chorobom dzięki swoim wysokim właściwościom przeciwutleniającym.
  • Zapobiega cukrzycy – badania wykazały, że herbata oolong może zapobiegać cukrzycy dzięki swoim wysokim właściwościom przeciwutleniającym.

Korzyści dla skóry i włosów

  • Przeciw starzeniu się – herbata oolong dzięki swoim właściwościom przeciwutleniającym może zapobiegać problemom skórnym, takim jak zmarszczki, trądzik i infekcje skóry.
  • Zdrowe włosy – herbata Oolong może zapobiegać uszkodzeniom włosów i ich wypadaniu dzięki swoim wysokim właściwościom przeciwutleniającym.
  • Przeciwdziałanie trądzikowi – herbata Oolong może zapobiegać problemom związanym ze skórą, takim jak zmarszczki, trądzik i infekcje skóry, dzięki swoim wysokim właściwościom przeciwutleniającym.

Herbata Oolong na odchudzanie

  • Kofeina – Kofeina jest środkiem pobudzającym, który może sprawić, że poczujesz się bardziej energiczny i zwiększysz swój metabolizm. Według badań przeprowadzonych przez naukowców z Uniwersytetu Karoliny Północnej herbata oolong sprawia, że metabolizm szybciej spala kalorie.
  • Antyoksydanty – herbata oolong zawiera duże ilości antyoksydantów, takich jak witamina C, witamina E, potas i selen, które są bardzo korzystne dla zdrowia.
  • Nie zawiera kalorii – herbata Oolong ma bardzo mało kofeiny, dlatego można ją pić jako napój bez ryzyka wystąpienia skutków ubocznych związanych z kofeiną, takich jak dreszcze, odwodnienie czy uczucie rozbicia.
  • Dłuższy okres przydatności do spożycia – herbata Oolong ma dłuższy okres przydatności do spożycia niż inne odmiany herbaty czarnej, ponieważ jest suszona fermentacyjnie.

Czy warto pić herbatę oolong?

Czy ma ona właściwości zdrowotne? Tak, ma. Nie zawiera kofeiny? To prawda. Nie zawiera tyle kofeiny, co inne odmiany czarnej herbaty. Ma intensywny smak? Tak, ma intensywny smak, który dla niektórych osób może być zbyt mocny.

Wnioski

Herbata Oolong to mocna herbata o silnym smaku, który dla niektórych osób może być zbyt intensywny. Zawiera duże ilości przeciwutleniaczy, które mogą zapobiegać chorobom serca, urazom mózgu i problemom związanym z wiekiem, takim jak zmarszczki i trądzik. Sprzyja także utracie wagi ze względu na właściwości bezkofeinowe i niskokaloryczne. Należy jednak pamiętać, że jest to mocna herbata i nie dla każdego może być odpowiednia. Czy warto więc pić herbatę oolong? Naszym zdaniem tak!

Cytryna owocowe panaceum na zdrowie

Cytryna to niewielkie wiecznie zielone drzewo. Uważa się że pochodzi z Chin lub z Indii. Natomiast w dzisiejszych czasach można je spotkać w licznych odmianach w wielu krajach na całym świecie. Obecnie największe plantacje cytryn znajdują się w takich krajach jak: Stany Zjednoczone, Meksyk, Włochy, Brazylia i Hiszpania. Cytryna co ciekawe może owocować przez cały rok oczywiście w sprzyjających warunkach. Jej owoce stosowane są nie tylko w kuchni ale również w przemyśle kosmetycznym i farmaceutycznym.

Właściwości lecznicze cytryny

Cytryna jest znana ze swoich właściwości zdrowotnych ze względu na skład. Między innymi zawiera potas, wapń, błonnik, witaminę C, kwas cytrynowy oraz flawonoidy. Kwas cytrynowy to naturalny konserwant pomocny również w trawieniu pokarmów ale również ułatwiający wchłanianie wapnia. Kwas cytrynowy może pomóc również rozpuścić kamienie powstające w środowisku zasadowym np. fosforanowe. Ze względu na aktywność biologiczną związków takich jak flawonoidy cytrusowe, które jako przeciwutleniacze neutralizują aktywne formy tlenu które mogą uszkadzać komórki organizmu i przyczyniać się do chorób przewlekłych w tym raka cytryna podobnie jak inne owoce cytrusowe ma właściwości antynowotworowe, przeciwwirusowe i przeciwzapalne.

Skórka cytryny zawiera olejki eteryczne, które składają się głównie z limonenu odpowiadającego za jej charakterystyczny zapach. W wysokich stężeniach jest on stosowany jako środek czyszczący i odtłuszczający. Albo jako rozpuszczalnik w farbach.  W kosmetyce natomiast używa się go głównie jako komponent zapachowy. Stanowi on także dodatek smakowy do produktów spożywczych. Warto zatrzymać się przy limonenie, ponieważ liczne badania przeprowadzone głównie za zwierzętach i w warunkach laboratoryjnych sugerują jego zdolność zmniejszenia ryzyka zachorowania na różne rodzaje raka, hamowanie ich rozwoju lub doprowadzenia do zniszczenia komórek nowotworowych.  Potrzebne jest jeszcze więcej badań ale wyniki są obiecujące.

Ponadto zmniejszone do mniejszej postaci pektyny cytrusowe okazują się pomocne w walce z przerzutowym czerniakiem. A także aktywują proces apoptozy czyli śmierci komórkowej komórek guzów raka, gruczołu krokowego, sutka i okrężnicy.  Jednak potrzebne są dalsze badania skuteczności tej substancji u ludzi.

Skórka cytryna zawiera również Tangeretin. Jest to flawonoid, który może mieć skuteczne, ochronne działanie przy zaburzeniach mózgu takich jak choroba Parkinsona. Wykazują także aktywność w działaniu  obniżającym cholesterol i przeciwnowotworowym. W skórce cytryny zawarte są także szczawiany o czym powinny pamiętać osoby mające problemy z kamieniami.

Właściwości odżywcze cytryny

Cytryna jest również jednym ze źródeł witaminy C. jednak pomimo powszechnego przekonania że jest to bogate źródło, najprawdopodobniej z powodu kwaśnego smaku, które zawdzięcza kwasowi cytrynowemu. To przekonanie jest błędne. Dla porównania w 100 gramach cytryny witaminy C jest 50 mg, natomiast w kiwi na 100 gramów tego owocu znajduje się 90 mg witaminy C, w czarnej porzeczce 200 mg na 100 gram tego owocu. Cytryna jak każdy owoc jest warty jedzenia, dlatego powinna być w jadłospisie osób które zdrowo się odżywiają.

Czy woda z cytryny odchudza i przynosi wymierne korzyści dla zdrowia?

Ciepła woda z sokiem z cytryny może pomóc złagodzić wiele objawów niestrawności takie jak wzdęcia czy zgaga. Uważa się również, że pity na czczo wspomniany roztwór pomaga oczyścić organizm w toksyn i przyczynia się do odchudzenia. Ponadto sok z cytryny pity z rana i wieczora może pomóc w regularnym wypróżnianiu się. Cytryny wbrew kwaśnemu smakowi należą do alkalicznej żywności, pomagającej w przywróceniu równowagi pH w organizmu. Niestety sok z cytryny może mieć działanie erozyjne na szkliwo zębów, dlatego poleca się picie go przez słomkę albo przepłukaniu jamy ustnej po jego wypiciu.

Jaka cytryna będzie dla nas najlepsza?

Najlepiej wybierać w pełni dojrzałe żółte cytryny, można je przechowywać w temperaturze pokojowej z dala od światła słonecznego przez około tydzień lub w lodówce przez około cztery tygodnie. Jeżeli chcemy wykorzystać skórkę od cytryny pamiętajmy o jej dokładnym wyszorowaniu pod bieżącą wodą. Wskazane jest również aby cytryna była uprawiana metodami ekologicznymi tzn. bez pestycydów i woskowania. Sok i skórkę z cytryny można przygotować do późniejszego wykorzystania. Świeżo wyciśnięty sok możemy zamrozić w kostki a suszone skorki z cytryny przechowywać w chłodnym i suchym miejscu w szczelnie zamkniętym szklanym pojemniku.

Cytryna jako dodatek do herbaty

Ważna informacją dotyczącą cytryny jest także to, że gdy podczas parzenia herbaty dodajemy cytrynę uwalniają się z herbaty szkodliwe substancje. Chodzi o to że w liściach herbaty jest nie przyswajalny lub mało przyswajalny glin aluminium, który w kwaśnym środowisku i wysokiej temperaturze zmienia się w cytrynian glinu związek który jest przyswajalny może odkładać się w mózgu i sprzyjać chorobom otępiennym takim jak Altsheimer. Gdy dodamy cytrynę do herbaty ciepłej bez fusów taki proces nie zachodzi.  Chodź nie ma badań klinicznych dotyczących tego tematu sugeruje się aby nie dodawać cytryny w czasie parzenia herbaty.

Zdrowe zupy dietetyczne

Zupy spożywane są zazwyczaj jako pierwsze danie obiadowe. Ich głównym składnikiem jest bulion z dodatkiem warzyw, więc stanowią doskonały sposób na szybki i odżywczy posiłek. Ugotowanie ich nie wymaga większych kulinarnych umiejętności, gdyż wszystkie składniki na zupę wystarczy umieścić w garnku i gotować określony czas. Zupy często pojawiają się także w jadłospisach osób chcących zrzucić zbędne kilogramy. Zdrowe zupy dietetyczne mogą stanowić dobrą alternatywę dla skomplikowanych, wieloskładnikowych posiłków. Jakie zupy są najlepsze na diecie? Zapraszamy do lektury! 

Jakie zupy jeść na diecie?

Zupy cenione są przede wszystkim za to, że można je przygotować bez większych nakładów pracy. Do ich ugotowania potrzebny jest bulion, warzywa oraz ewentualnie mięso i dodatki, takie jak makaron czy ryż. Są posiłkiem, który po ugotowaniu w większej ilości, należy jedynie podgrzać następnego dnia, by zaspokoić głód ciepłym i zdrowym daniem. Szczególnie polecane są dla osób zabieganych i mających ograniczony czas w ciągu dnia na gotowanie, gdyż jeden garnek zdrowej zupy wystarcza nawet na kilka posiłków w ciągu tygodnia.

Będąc na diecie redukcyjnej, warto swój jadłospis urozmaicić zupami. Cechują się niską zawartością kalorii, bo ich główny składnik to bulion oraz warzywa. W zależności od bazy zupy, którą stanowi bulion, może mieć ona różną wartość odżywczą. Chcąc zrzucić kilka kilogramów, polecane są szczególnie zupy gotowane na bulionie warzywnym, który posiada zdecydowanie najmniejszą ilość kalorii. By zupa stanowiła kompletną i zbilansowaną potrawę, nie warto oszczędzać na warzywach, gdyż są one nośnikiem smaku i zaspokajają głód, pomimo niskiej kaloryczności. Zdecydowanie bardziej sycące od tradycyjnych zup są kremy, czyli zupy zmiksowane do gładkiej konsystencji. Po dodaniu do nich pełnoziarnistych grzanek, czy makaronu z mąki z pełnego przemiału oraz źródła białka, na przykład gotowanego kurczaka, sycą na długo i dostarczają wszystkich niezbędnych makroelementów. 

Jakich zup unikać podczas odchudzania?

Zupa kojarzona jest z daniem poprzedzającym drugie danie obiadowe, więc uważana jest za lekką i niskokaloryczną. Wiele zup posiada jednak pokaźną ilość kalorii i tłuszczu, szczególnie te gotowane na wywarach wołowych czy wieprzowych. Gotując zupę na bulionie warzywnym lub drobiowym, gdzie do przygotowania go używa się części kurczaka, możemy mieć pewność, że zupa nie będzie bombą kaloryczną. Wywar na tłustych częściach wołowiny lub wieprzowiny sprawia, że zupa staje się znacznie bardziej kaloryczna. Dodatkowo ilość kalorii podbija dodatek do zupy śmietany, masła czy dużej ilości mąki w celu jej zagęszczenia. Takie zupy nie sycą dłużej niż gotowane na warzywach, a ich kaloryczność może być dwukrotnie większa! Redukując wagę, nie poleca się także dodawania do zup rozgotowanych makaronów, ryżu czy kaszy, gdyż tracą one swoje cenne właściwości i znacznie zwiększają indeks glikemiczny potrawy. 

Co zrobić, by zupa na dłużej syciła?

Zupa, w której jest mała zawartość warzyw gotowanych, chudego mięsa oraz węglowodanów złożonych, takich jak ryż czy makaron, mogą bardzo szybko po jej spożyciu powodować uczucie głodu. By zdrowa zupa dietetyczna syciła na dłużej, warto zmiksować ją na gładki krem. Ważne jest, by dobrać do niej odpowiednie dodatki, które również wpłyną na nasz ośrodek głodu, takie jak pełnoziarnisty ryż ugotowany al dente, makaron czy żytnie pieczywo z ziarnami. Nie bójmy się urozmaicić zupy gotowanym mięsem z kurczaka, które jest cennym źródłem białka w diecie. Chcąc zabielić zupę bez obawy o dodatkowe centymetry w pasie, tradycyjną śmietanę warto zamienić na gęsty jogurt grecki. 

Najlepsze pomysły na zdrowe dietetyczne zupy 

Zdrowe dietetyczne zupy są bardzo proste w przygotowaniu i można je gotować podczas wykonywania innych domowych obowiązków. Zupę wystarczy podgrzać, więc stanowi dobry pomysł na posiłek do pracy, pod warunkiem, że istnieje możliwość jej podgrzania. Podstawą każdej zupy powinien być bulion warzywny lub drobiowy. Osoby, które nie mają czasu na jego przygotowanie, mogą kupić gotowy wywar w sklepie, jednak nie będzie on posiadać tylu cennych właściwości i smaku, co bulion robiony samodzielnie. 

Pierwszą zupą, którą warto urozmaicić swój dietetyczny jadłospis, jest zdrowy krem pomidorowy. Gotuje się go na dowolnym wywarze wraz ze świeżymi pomidorami lub z puszki. Warto doprawić ją bazylią, świeżo mielonym pieprzem i czosnkiem. Po zredukowaniu ilości wody w garnku całość należy zmiksować do gładkości i podawać z tartą mozzarellą w wersji light oraz pełnoziarnistymi grzankami. Jeśli nie lubisz zup typu krem, zupa pomidorowa także będzie odpowiednia.

Drugą propozycją jest sycąca zupa grochowa light. Tradycyjny bulion na wołowych kościach zastąpiony jest drobiowym. Zupa jest odżywcza i sycąca dzięki obecności ziemniaków i grochu, który stanowi fantastyczne źródło białka. Ta zupa bardzo lubi dodatek majeranku, który pozytywnie wpływa na trawienie. 

Dla osób, które mają problem z ilością spożywanych warzyw w ciągu dnia, sprawdzi się dietetyczna, zdrowa zupa jarzynowa. Wystarczy mrożoną mieszankę warzyw ugotować na bulionie, doprawić i cieszyć się bardzo sycącym i zdrowym posiłkiem. Można serwować ją z kaszą jaglaną i doprawioną świeżym koperkiem.

4 lekkie zupy dietetyczne, idealne aby ukoić głód i stracić na wadze

Piękno w spożywaniu zupy jest to, że jest to okazja, aby dodać warzywa i inne zdrowe składniki do swojej diety w jednej misce. Oznacza to, że możesz uzyskać wiele porcji owoców i warzyw w jednym posiłku, co pomoże Ci schudnąć. W rzeczywistości dietetycy, którzy jedzą zupy jako główne danie, tracą więcej wagi niż ci, którzy jedzą je jako przystawkę. Badanie opublikowane w Nutrition Journal wykazało, że uczestnicy, którzy jedli zupy niskokaloryczne przed głównym daniem, spożywali 75 mniej kalorii podczas posiłku. Te 4 pyszne zupy dietetyczne są tak smaczne i sycące, że staną się Twoim nowym ulubionym sposobem na szybkie odchudzanie!

Maślana zupa z porów i kalafiora

lekkie zupy dietetyczne

Jeśli szukasz sposobu, aby jeść więcej warzyw, ta dietetyczna zupa jest doskonałym miejscem do rozpoczęcia tego procesu. Ta maślana i cytrynowa zupa kalafiorowa jest wykonana z zaledwie 150 kalorii na porcję. Kalafior jest niskokaloryczną alternatywą dla pokarmów o wysokiej zawartości węglowodanów, takich jak ryż i ziemniaki. Ponadto jest bogaty w błonnik, który pomaga obniżyć poziom cholesterolu. Ciesz się tą zupą jako lekki lunch lub jako danie dodatkowe do kurczaka lub ryby.

Czego potrzebujesz do przyrządzenia tej zupy?

  • 3 filiżanki posiekanego pora
  • 1 główka kalafiora, grubo posiekana
  • 2 filiżanki wywaru warzywnego
  • 2 szklanki wody
  • 1/2 szklanki gęstej śmietany
  • 2 łyżki masła
  • 2 łyżki soku z cytryny
  • Sól i czarny pieprz do smaku

Jak zrobić maślaną zupę z porów i kalafiora?

  1. Doprowadzić duży garnek wody do wrzenia i dodać posiekanego pora i kalafiora. Gotuj przez około 10 minut lub do momentu, gdy warzywa będą miękkie.
  2. Odcedź warzywa, odrzucając wodę.
  3. W dużym rondlu połączyć warzywa z bulionem, wodą i śmietaną. Doprowadzić do wrzenia, następnie zmniejszyć ogień i gotować na wolnym ogniu przez około 10 minut, lub do momentu, gdy warzywa będą bardzo miękkie.
  4. Zdjąć z ognia i dodać masło, sok z cytryny, sól i pieprz.

Zupa z kurczaka, cytryny i szpinaku

Ta kremowa, bogata w smaku zupa zaspokoi Twoje pragnienia bez dodatkowych kalorii i tłuszczu. To wspaniały przepis na lunch, który może być gotowy w mniej niż 30 minut. Jeśli jesteś przyciśnięty do czasu, użyj swojego ulubionego kurczaka z rożna, aby zaoszczędzić jeszcze więcej czasu. Ten przepis służy czterem osobom i kosztuje mniej niż 10 dolarów, aby zrobić. Rodzynki to świetny sposób na dodanie słodyczy do przepisów bez użycia cukru rafinowanego. Ta zupa ma tylko 178 kalorii na porcję. Podawaj ją z bułką pełnoziarnistą, jeśli chcesz zwiększyć kalorie, lub podawaj ją z sałatką na niskokaloryczny posiłek.

Czego potrzebujesz do przyrządzenia tej zupy?

  • 2 łyżki oliwy z oliwek extra virgin
  • 1/2 szklanki pokrojonej w kostkę żółtej cebuli
  • 1/2 łyżki czarnego pieprzu
  • 1/2 łyżki soli morskiej
  • 1/2 łyżeczki mielonego kminku
  • 2 ząbki czosnku, mielone
  • 1 filiżanka pokrojonej w kostkę marchewki
  • 1 filiżanka pokrojonego w kostkę selera
  • 1 filiżanka cukinii pokrojonej w kostkę
  • 2 filiżanki bulionu z kurczaka o obniżonej zawartości sodu
  • 3 filiżanki posiekanego świeżego szpinaku
  • 1/3 filiżanki 2% zwykłego jogurtu greckiego
  • 1/4 szklanki soku z cytryny
  • 1 łyżka miodu
  • 1/2 szklanki posiekanej szalotki
  • 2 łyżki posiekanych rodzynek

Jak zrobić zupę z kurczaka, cytryny i szpinaku?

  1. Podgrzać oliwę z oliwek w dużym garnku na średnim ogniu.
  2. Dodać cebulę, pieprz, sól morską, kminek i czosnek; smażyć przez około 3 minuty lub do momentu, gdy cebula zmięknie.
  3. Wymieszać marchew, seler, cukinię i bulion z kurczaka.
  4. Doprowadzić do wrzenia; następnie zmniejszyć ogień i gotować na wolnym ogniu przez około 10 minut.
  5. Wymieszać szpinak, jogurt grecki, sok z cytryny, miód, szalotki i rodzynki. Podawać na ciepło.

Zupa z brokułów i kukurydzy

dietetyczne zupy warzywne

To wspaniała letnia zupa, którą można przygotować w zaledwie 15 minut. Ta zupa używa świeżą kukurydzę, która jest bardzo popularna w sezonie podczas letnich miesięcy. Jeśli nie możesz znaleźć świeżej kukurydzy, możesz zastąpić ją mrożoną kukurydzą. Świeże brokuły oferują dużą ilość witamin i minerałów, a jednocześnie zapewniają niską ilość kalorii. Tą dietetyczną zupę może podać jako lekki lunch lub jako danie dodatkowe do pary z kurczakiem lub rybą.

Czego potrzebujesz do przyrządzenia tej zupy?

  • 2 ząbki czosnku, zmielone
  • 3 filiżanki brokułów
  • 1/4 szklanki posiekanej szalotki
  • 1/4 szklanki posiekanej czerwonej papryki
  • 3 szklanki wody
  • 3 filiżanki bulionu warzywnego
  • 1/4 filiżanki 2% zwykłego jogurtu greckiego
  • 1/4 filiżanki posiekanej świeżej kolendry
  • 2 filiżanki świeżych ziaren kukurydzy
  • 2 łyżki soku z cytryny
  • 1/2 łyżki czarnego pieprzu

Jak zrobić zupę z brokułów i kukurydzy?

  1. Dodaj czosnek, brokuły, szalotki i paprykę do blendera i przetwarzaj, aż będą drobno posiekane.
  2. Podgrzej duży garnek na średnim ogniu. Dodać mieszankę brokułów i smażyć przez 5 minut. Dodać wodę i bulion warzywny do garnka i doprowadzić do wrzenia. Zmniejszyć ogień i gotować na wolnym ogniu przez 10 minut.
  3. Wymieszać jogurt grecki, kolendrę, ziarna kukurydzy, sok z cytryny i czarny pieprz. Podawać na ciepło.

Zupa ze słodkich ziemniaków i jarmużu

zupy warzywne dietetyczne

Ta zupa ze słodkich ziemniaków i jarmużu jest tak prosta do zrobienia, a jednocześnie pełna smaku i składników odżywczych. Jest to wspaniały sposób na dodanie warzyw do swojej diety i ma tylko 183 kalorie na porcję. Możesz użyć ziemniaka lub słodkiego ziemniaka, a nawet kombinacji tych dwóch. Jeśli chcesz nabić kalorie, możesz podać tę zupę z kromką tostowego chleba pełnoziarnistego.

Czego potrzebujesz do przyrządzenia tej zupy?

  • 3 łyżki masła
  • 3 filiżanki posiekanego słodkiego ziemniaka lub batata
  • 1 filiżanka posiekanej cebuli
  • 1/2 łyżeczki mielonego czarnego pieprzu
  • 2 filiżanki bulionu warzywnego
  • 2 szklanki wody
  • 2 filiżanki posiekanego jarmużu
  • 1/4 szklanki gęstej śmietany

Jak zrobić zupę ze słodkich ziemniaków i jarmużu?

  1. Roztopić masło w dużym garnku na średnim ogniu. Dodaj słodkiego ziemniaka i cebulę, smażąc przez około 5 minut. Wymieszaj z papryką, bulionem warzywnym i wodą. Doprowadzić do wrzenia, następnie zmniejszyć ogień i gotować przez około 10 minut lub do momentu, gdy słodki ziemniak będzie bardzo miękki.
  2. Dodać jarmuż i gotować przez kolejne 5 minut. Zdjąć z ognia i dodać śmietanę. Podawać na ciepło.

Podsumowanie

Jeśli szukasz utraty wagi, zupy warzywne są świetną opcją. Jedzenie niskokalorycznej zupy jako głównego dania może pomóc Ci zmniejszyć dzienne spożycie kalorii i schudnąć. Te 4 lekkie zupy odchudzające są tak smaczne i sycące, że staną się Twoim nowym ulubionym sposobem na utratę wagi. Ciesz się tymi przepisami, aby schudnąć i czuć się świetnie!

Czy bataty są zdrowe i dobre dla każdego?

Bataty cieszą się coraz większym zainteresowaniem, przez co można znaleźć je w niemal każdym supermarkecie. Zanim jednak postanowi się włączyć te warzywa do swojej diety, dobrze byłoby dowiedzieć się, czym się one charakteryzują. Przede wszystkim, warto odnaleźć odpowiedź na pytanie o to, czy bataty są zdrowe. Należałoby też mieć świadomość tego, czy bataty są wskazane każdemu. Warto także dowiedzieć się, do jakiego rodzaju dań można je wykorzystać. Jak się okazuje, interesujących możliwości jest całkiem sporo. 

Co kryją w sobie bataty?

Bataty, określane także mianem patatów bądź po prostu słodkich ziemniaków, kryją w sobie wiele tajemnic. Okazuje się, że średniej wielkości batat dostarcza organizmowi zaledwie 85 kcal. Warzywa te są dość bogate w węglowodany i ubogie w tłuszcz. Znajduje się w nich także niewiele białka. Ponadto, w warzywach tych znajduje się sporo witamin i składników mineralnych. Mowa tu przede wszystkim o:

  • witaminach z grupy B
  • witaminie A
  • witaminie C
  • wapniu
  • magnezie
  • potasie
  • żelazie

Nietrudno zgadnąć, że ze względu na dużą zawartość witamin i minerałów, bataty korzystnie wpływają na stan ludzkiego organizmu. Jeżeli chce się czerpać z ich dobroczynnych właściwości, trzeba jednak pamiętać o ich regularnym spożywaniu. 

Jakie właściwości mają słodkie ziemniaki?

Wiele osób zastanawia się nad tym, czy bataty są zdrowe. Tymczasem, dobrze byłoby poszukiwać odpowiedzi na pytanie o to, na co konkretnie mogą one pomóc. Otóż, przede wszystkim, ze względu na wspomniane wyżej witaminy i minerały, słodkie ziemniaki wzmacniają naturalną odporność organizmu. Dzięki temu, osoby, które regularnie je spożywają, będą mogły cieszyć się lepszym zdrowiem. Ryzyko rozwoju sezonowych infekcji będzie więc u nich zdecydowanie niższe. Ponadto, ze względu na znajdujące się w słodkich ziemniakach antyoksydanty, będzie można także zredukować ryzyko powstania niektórych nowotworów. Bataty świetnie sprawdzają się również w roli przeciwzapalnego elementu diety. Systematyczne ich spożywanie przyczynia się do redukcji ryzyka chorób układu krążenia. Warzywa te mogą okazać się także niezwykle pomocne w walce z niektórymi schorzeniami o charakterze autoimmunologicznym. Słodkie ziemniaki są także lekkostrawne. Nie obciążają więc układu pokarmowego i wspomagają regenerację błony śluzowej żołądka. Co ciekawe, bataty naturalnie nie zawierają glutenu. Są więc świetną propozycją dla osób, które cierpią na celiakię bądź też na nadwrażliwość na gluten. Mogą także być ciekawą odmianą dla osób, którym znudziły się tradycyjne ziemniaki, regularnie pojawiające się na polskich stołach. Ze względu na znajdujący się w batatach beta-karoten, korzystnie wpływają one także na stan skóry. Jeśli te warzywa będą regularnie obecne w jadłospisie, będzie można liczyć na wyrównanie kolorytu cery. Poza tym, beta-karoten w pewnym stopniu ochrania skórę przed szkodliwymi właściwościami promieniowania ultrafioletowego. 

Kto powinien sięgać po bataty, a kto powinien ich unikać?

Bataty to warzywa, które mogą okazać się wsparciem dla naprawdę wielu osób. Może je spożywać co do zasady każdy, kto chce prowadzić zdrowy i zbilansowany tryb życia. Nie ma bowiem jakichś specjalnych przeciwwskazań do sięgania po te wyjątkowe warzywa. Osoby cierpiące na cukrzycę bądź insulinooporność, muszą jednak mieć na uwadze odpowiednią obróbkę termiczną słodkich ziemniaków. Lepiej ich nie smażyć, ani też nie piec. W przeciwnym razie, będą miały wysoki indeks glikemiczny. Zdecydowanie lepiej będzie ugotować słodkie ziemniaki. Spożycie ich w takiej formie nie spowoduje gwałtownego skoku glukozy we krwi. 

Zastosowanie batatów w kuchni

Bataty można wykorzystać w swojej kuchni na naprawdę wiele różnego rodzaju sposobów. Można je upiec i podać do obiadu w formie tradycyjnych frytek, jak również pokroić w kostkę, ugotować i dodać do sałatki. Świetnie komponują się z większością warzyw, a w szczególności z pomidorami i szpinakiem. Mogą stanowić bazę dań tradycyjnych, wegetariańskich bądź wegańskich. Wszystko zależy więc od preferencji osoby, która sięga po te warzywa. Ze względu na przyjemnie słodki smak, na bazie batatów można przyrządzić także niebanalne desery. Można chociażby zmiksować ugotowane warzywa z czekoladą i cieszyć się smakiem wyjątkowego budyniu. Poza tym, słodkiego ziemniaka można dodać do koktajlu z dodatkiem banana i mleka owsianego. Będzie to zdrowa i niezwykle smaczna propozycja na drugie śniadanie bądź podwieczorek. Na bazie batatów można również przygotować aksamitną zupę krem. Świetnie będzie smakowała z dodatkiem aromatycznych przypraw takich jak chili, imbir czy gałka muszkatołowa. Tak naprawdę, możliwości wykorzystania tych warzyw wydają się być nieograniczone. Każdy, komu skończą się pomysły, może oczywiście poszukać inspiracji na blogach o tematyce kulinarnej, jak również w książkach kucharskich. Warto także eksperymentować w kuchni, wykorzystując swoje własne pomysły. Dzięki temu, istnieje spore prawdopodobieństwo ugotowania potrawy, która na długo zapadnie domownikom i gościom w pamięć.