All Posts in "Redakcja"

Czy panga jest zdrowa?

Mięso dzikiej pangi jest bogate w witaminę D, B12, selen, kwasy tłuszczowe omega-3. Pangę dziko żyjącą jest ceniona za umiarkowaną zawartość tłuszczu i wysoką jakość białka. Jednak naturalne połowy pangi są bardzo ograniczone, dlatego wszystkie ryby przeznaczone do ogólnego spożycia są hodowane w gospodarstwach. A panga hodowlana to już zupełnie inna ryba. Przyjrzyjmy się złożonemu tematowi pangi na naszych stołach, aby odpowiedzieć na pytanie czy panga jest zdrowa?

Panga to w rzeczywistości nazwa naukowa gatunku suma. Ta słodkowodna ryba odkryta w wodach rzek Wietnamu jest obecnie hodowana w Kambodży, Chinach, Laosie i Tajlandii, jako gatunek suma azjatyckiego.

Ryby hodowlane – warunki hodowli pangi są zatrważające?

Krótka dokumentacja hodowli azjatyckich tej ryby pokazuje, że dorosłe osobniki pochodzą najczęściej z wód Wietnamu, gdzie żyją w rzece Mekong, która jest jedną z najbardziej zanieczyszczonych rzek przez znajdujące się nad nią fabryki. W Wietnamie odpady wrzucane są bezpośrednio do wody, w których odbywa się hodowla pangi. Chińscy naukowcy skrzyżowali kilka gatunków ryb i stworzyli odmianę pangi, która jest niezwykle tolerancyjna na toksyny w wodzie. Ten gatunek ryb jest również nazywany „sanitarnym”, ponieważ żywi się toksynami, bakteriami i mikroorganizmami, a także resztkami martwych ryb, suszonymi i mielonymi na proszek, czyli mączką rybną. Co więcej, zapotrzebowanie na pangę stało się tak duże, że wstrzykuje się do niej hormony z odwodnionego moczu, aby ryby rosły szybciej. Tak w skrócie wgląda najbardziej odstraszająca prawda o warunkach w jakich prowadzone są hodowle pangi. Ale co faktycznie spożywamy w mięsie pangi?

Czy należy unikać mięsa z pangi?

czy panga jest zdrowa

Wiele światowych autorytetów oraz organizacji związanych z żywieniem wymienia pangę jako rybę, której należy unikać, ponieważ wiele gospodarstw rybnych w delcie Mekongu produkuje odpady, które są nielegalnie wrzucane do rzeki. Szczególne obawy budzi niewłaściwe usuwanie ścieków zawierających pozostałości środków chemicznych, w tym środków dezynfekujących, przeciwpasożytniczych i antybiotyków.Kolejnym problemem jest zanieczyszczenie rtęcią. Wiele badań wykazało, że stężenie rtęci przekracza dopuszczalny poziom. Obecność rtęci w mięsie pangi potwierdziły liczne badania naukowe. naukowcy z Brazylii. Jednocześnie publikowane są przeciwstawne badania, które wykazują, że panga w większości przypadków nie zawiera niebezpiecznych ilości rtęci. Szacuje się, że jedząc 350 g pangi, czyli 1 duży filet tygodniowo, dostarczamy do organizmu około 30 proc. dopuszczalnej tygodniowej dawka rtęci. Nie ma w tym nic złego, ale pangą raczej nie należy zbyt często karmić dzieci.

Zobacz również:

Pamiętajmy też, że w wypadku ryb hodowlanych, z uwagi na fakt, że ryby te są trzymane w zatłoczonych akwariach, wzrasta ryzyko chorób zakaźnych. Od 70 do 80 procent próbek pobranych z pang eksportowanych do Polski, Niemiec i Ukrainy było skażonych bakterią Vibrio, mikroorganizmem powodującym zatrucia pokarmowe zarówno u skorupiaków, jak i u ludzi.

Wartości płynące ze spożywania dziko żyjącej pangi 

Panga żyjąca w naturalnym środowisku, poza hodowlanym horrorem ma wiele przydatnych właściwości i jest niezwykle wartościową rybą.

  1. Ryby te są bogate w białko, które jest doskonale przyswajane przez nasz organizm i jest niezbędne do budowy komórek i mięśni.
  2. Filet z dziko żyjącej pangi zawiera dużo witamin z grupy B, które wspomagają pracę układu nerwowego. Regularne spożywanie pangi poprawia nastrój, pomaga radzić sobie z bezsennością, stresem.
  3. Zawarte w rybach przeciwutleniacze chronią organizm przed negatywnym działaniem wolnych rodników, które mogą prowadzić do szybkiego starzenia się organizmu.
  4. Witamina E i wapń korzystnie wpływają na stan skóry, włosów i paznokci.
  5. Wprowadzenie wolno żyjącej pangi do diety pozwala na normalizację metabolizmu, co jest bardzo ważne dla osób kontrolujących swoją wagę. 100 gramów pangi zawiera tylko 88 kcal, czyni ten produkt dietetycznym.
  6. Fosfor, który jest w rybie, poprawia pracę mózgu.
  7. Wysoka zawartość żelaza pomaga pozbyć się anemii.
  8. Dzięki zawartości witaminy C panga stymuluje rozwój odporności.
  9. Witamina A i kwasy organiczne przyczyniają się do rozwoju wzroku.
  10. Substancje zawarte w pandze wzmacniają ściany naczyń krwionośnych i mięsień sercowy.

Jak najlepiej przygotować pangę?

Prawidłowo wyhodowana panga ma dużą warstwę tłuszczu, ale filet wchodzący do sieci handlowych przechodzi szereg ręcznych operacji, podczas których ryba jest oczyszczana, usuwana jest warstwa tłuszczu i ości. Dzięki temu produkt staje się niskokaloryczny i dietetyczny. Aby zachować wszystkie przydatne elementy, można ją gotować, przyrządzić na parze, piec lub dusić. Panga gotuje się bardzo szybko i tutaj ważne jest, aby nie zepsuć produktu, zachowując jego wartości odżywcze. 

Ryby te dobrze komponują się z następującymi produktami:

  • warzywa świeże, konserwowane lub przetworzone termicznie i zielenina 
  • makaron i dietetyczne dodatki 
  • pieczywo oraz tradycyjne dodatki do ryb 

Filet z pangi jest uważany na całym świecie za rodzaj niedrogiego przysmaku, ponieważ ma wiele pozytywnych właściwości, jakie doceni każdy szef kuchni i konsument. Panga jest średnio tłusta, nie ma błotnistego smaku rzeki, jej filet jest duży i mięsisty, bogaty w białko, nie ma ości, a przede wszystkim jest to ryba tania. Panga jest rybą drapieżną, więc w ciągu swojego życia buduje rozwinięte mięśnie dlatego obrasta w lekko zaokrąglony filet o czerwonawym odcieniu. Mięso jej smakuje bardziej jak owoce morza, więc z takiej ryby można przyrządzać steki, pikle, kanapki i pasztet rybny.

Warto przeczytać: mrożona ryba z piekarnika oraz solanka do ryb ile soli na litr wody.

Jak wybrać dobrą do spożycia pangę?

czy panga jest zdrowa

Jest kilka aspektów, na które należy zwrócić uwagę przy wyborze pangi. Stek lub tusza z zamrożonej ryby lub świeżej pangi to najbezpieczniejsza i najbardziej bogata w składniki mineralne część tej ryby. Produkt musi być kompletny. Połamane kawałki ryby wskazują na ponowne zamrożenie lub zwietrzenie fileta. Różowy, biały, jasnoszary filet to bezpieczna barwa, która wskazuje, że złowiona w naturalnym środowisku panga trafi na nasz stół.

  • Czerwony filet wskazuje na brak tlenu w wodzie podczas hodowli ryb, nieprawidłową obróbkę mięsa podczas przetwarzania, pozostałości leków, mniej białka, znacznie mniej witamin i wartości odżywczych, kumulację metali ciężkich lub spożywanie mączki z innych ryb.
  • Żółty kolor fileta z pangi wskazuje na wzrost pangi na ograniczonym obszarze, pozbawiona możliwości swobodnego pływania, w dużym zagęszczeniu typowym dla wietnamskich hodowli. Odcień ten wskazuje również na niewystarczającą ilość składników odżywczych dla ryb, dlatego mięso takiej pangi nie stanowi źródła pełnowartościowego białka, kwasów tłuszczowych omega 3 oraz składników mineralnych. Ryzyko spożycia mięsa ociera się nawet w takim wypadku o przyjęcie tygodniowej dawki rtęci. Panga pełna toksyn pozbawiona jest cennych składników odżywczych i typowego rybiego zapachu.
  • Ciemny filet wskazuje na produkt niskiej jakości, niewłaściwe przechowywanie. Dopuszczalny jest lekki zapach mułu, ale ostry aromat rzeczny wskazuje, że zbiornik nie jest utrzymywany w czystości podczas lęgów osobników. 

Czy Panga jest zdrowa – podsumowanie

Należy pamiętać, ze okazjonalne spożywanie pangi nie jest stanem podwyższonego ryzyka. Panga to słodkowodna ryba, która jest liderem światowej, całkowitej sprzedaży ryb słodkowodnych. Wartości odżywcze pangi panga żyjącej w dorzeczu rzeki Mekong są zdecydowanie mniejsze niż oferują inne ryby i całą gama owoców morza. Nie trzeba walczyć ze spożywaniem pangi, szczególnie tej dziko żyjącej i zamieszkującej rzeki Azji Południowo-Wschodniej. Należy jednak przestrzegać pewnych zasad w czasie zakupów. Im mniejsze kawałki ryby, tym mniej tłuszczu będą zawierać. Produkty rybne warto kupować tylko w sprawdzonych miejscach, najlepiej w dużych punktach sprzedaży detalicznej. Wszystkie produkty muszą być przechowywane w zamrażarkach i posiadać certyfikat jakości, deklarację zgodności oraz inne dokumenty niezbędne do potwierdzenia skąd panga pochodzi oraz bezpieczeństwa produktu. Najważniejsze jest, aby przy zakupie zwracać uwagę na stan ryby, kolor fileta i zapach. 

Redakcja by — 28 listopada, 2022 in Zdrowe odżywianie 0
Jak długo można przechowywać zamrożoną rybę

Podobnie jak inne produkty spożywcze, począwszy od owoców morza, aż po mięso mielone czy drobiowe i warzywa, dla każdego produktu istnieje własny bezpieczny czas przechowywania w zamrażarce. Nie inaczej jest w przypadku ryb. Długość jej mrożenia nie zależy od wielkości ryby, a głównie od jej rodzaju oraz tego, czy była ona wcześniej podana obróbce termicznej. Stwierdzenie, że można przechowywać ryby przez kilka lat się, zdecydowanie jest więc nieprawidłowe. Ryb, które przechowywane są w zamrażarce od lat, tracą nie tylko swój smak czy wartości odżywcze, ale spożycie ich może mieć także poważne konsekwencje, między innymi takie jak zatrucia pokarmowe.

Czy mrożone ryby mogą się zepsuć?

Mrożenie, w odróżnieniu od przechowywania produktów w temperaturze pokojowej, w dużym stopniu hamuje namnażanie się bakterii w produktach spożywczych. Nie oznacza to jednak, że można przechowywać ryby w zamrażarce przez wiele lat. Warto pamiętać, że także mrożonki mają swój czas przydatności do spożycia. Ryby przechowywane powyżej roku, pomimo tego, czy były wcześniej poddane obróbce termicznej, czy nie, nie nadają się już do spożycia.

Warto zwrócić uwagę, że zamrażanie zatrzymuje większość wartości odżywcze występujące w mrożonych rybach, dzięki czemu na dłużej można się cieszyć ich dobroczynnym wpływem na organizm. Jest to więc idealny sposób na przechowywanie produktów spożywczych, tak aby zachowały większość witamin i minerałów.

Sprawdź także: czy można mrozić ryby wędzone

Jak długo można przechowywać ryby mrożone?

jak długo można mrozić rybę

Długość przechowywania mrożonych ryb zależy w dużym stopniu od jej rodzaju i wcześniejszej obróbki termicznej, której zostały poddane. Ryby tłuste, takie jak na przykład śledzie mogę być mrożone zdecydowanie krócej niż chude ryby i owoce morza czy mięso. Warto więc kierować się zasadą, że im ryba jest bardziej tłusta, tym krócej powinno się ja mrozić.

Tłuste ryby, do których należą między innymi łosoś, makrela, pstrąg łososiowy, tuńczyk, sardynki czy wcześniej wspomniane śledzie można przechowywać w zamrażarce maksymalnie do 2 miesięcy. Natomiast chude ryby i owoce morza takie jak dorsz, halibut, morszczuk, mintaj, tuńczyk, krewetki, sandacz, sola, pstrąg czy dorada mogą być mrożone nawet do 6 miesięcy.

Oprócz rodzaju ryby, długość mrożenia może też zależeć od tego, czy były one wcześnie poddane obróbce termicznej. Gotowaną wcześniej rybę można przechowywać w zamrażarce 6 miesięcy, natomiast w przypadku ryb wędzonych jest to jednie 2 miesiące.

Mrożone owoce morza natomiast warto spożyć w ciągu 6 miesięcy, aby zachowały one swoje walory smakowe oraz właściwości odżywcze. Jedynie zamrożone skorupiaki powinno się spożyć zdecydowanie wcześnie, a ich zalecany czas mrożenia to maksymalnie 3 miesiące. Wyjątek stanowią homary oraz kraby, które po wcześniejszym ugotowaniu można mrozić nawet do 10 miesięcy.

Podobne artykuły:

Sposób przechowywania mrożonych ryb – o czym należy pamiętać?

ile można mrozić rybę

Aby ryby i owoce morza mogły być przechowywane jak najdłużej, warto zwrócić uwagę na kilka istotnych kwestii. Należy zadbać o ich dokładne i szczelne zapakowanie, dzięki czemu nie będą wysychać i nadmiernie oszraniać wnętrze zamrażalki, co jest bardzo ważne. Warto także pamiętać, aby umieścić na opakowaniu datę mrożenia ryb, a także, aby mrozić ryby odpowiednie woreczki do mrożenia, które ułatwią ich przechowanie. Takie przygotowanie pomoże zabezpieczyć produkty spożywcze przed bakteriami, które mogą rozmnożyć się zamrażarce oraz pozwoli zachować ich walory smakowe.

Warto pamiętać, że zamrożenie nie niszczy bakterii, tylko zapobiega ich narastaniu. Nie zaleca się więc ponownego zamrażania ryb i owoców morza. Może to skutkować dostaniem się niepotrzebnych bakterii do produktów spożywczy,  a w konsekwencji ich zepsuciem, a nawet zatruciem pokarmowym.

Jak odpowiednio zamrozić i rozmrozić rybę?

Świeżą rybę należy przed zamrożeniem dokładnie umyć pod bieżącą, zimną wodą. Następnie należy umieścić ją w szczelnie zamkniętym woreczku, bądź specjalnie przygotowanym do tego opakowaniu i schować do zamrażarki. Wcześniej można również zawinąć ja w folię aluminiową. Bardzo ważne jest, aby napisać datę mrożenia, tak aby znać jej termin przydatności do spożycia. Taką rybę można mrozić do 6 miesięcy.

Aby odpowiednio poddać rybę rozmrożeniu , należy wcześniej wyjąć ją z zamrażarki i przechowywać w lodówce. Nie zaleca się przechowywanie w temperaturze pokojowej ze względu na rozwój niekorzystnych bakterii. Nie powinno się również w żadnym wypadku moczyć w wodzie zamrożonych produktów spożywczych. Ryby najlepiej rozmrażać z jednodniowym wyprzedzeniem.

Po czym poznać, że ryba jest zepsuta?

Jeśli sposób przechowywania ryby w zamrażarce nie był odpowiedni, może się zdarzyć, że nie nadaje się ona do spożycia. Jeśli do tego dojdzie, nie należy ryzykować i należy ją wyrzucić. Zjedzenie takiej ryby może skutkować nie tylko zepsuciem jej walorów smakowych, ale także zatruciem pokarmowym spowodowanym przez bakterię.

Po czym poznać, że sposób zamrażania był niewłaściwy? Mogą o tym świadczyć kryształki lodu na jej powierzchni, a także dziwny zapach i wygląd ryby. Wszelkie różnice w kolorze, pożółknięcia czy przykra woń powinny natychmiast zwrócić naszą uwagę. Jeśli zauważalne są dziwne zmiany, nie należy jej spożywać, ponieważ może się to wiązać z przykrymi konsekwencjami.

Jeśli ryba nosi na sobie dużą ilość lodu, może to świadczyć, że była już wcześniej poddana rozmrożeniu. Nie jest to dobry znak, ponieważ może świadczyć o złych warunkach transportowania bądź przechowywania produktu. Dlatego tak ważne jest, aby wybierać ryby z mniejszą ilością oblodzenia.

Podobnie jak inne produkty spożywcze, takie jak mięso drobiowe czy warzywa miękkie, ryby również mają ograniczony czas przechowywania w zamrażalce. Przechowywanie ich przez kilka lat może powodować namnażanie niechcianych bakterii. Warto pamiętać, że przechowywanie ryb zależy od jej rodzaju oraz tego, czy mamy do czynienia ze świeżą rybą, czy wcześniej poddaną obróbce termicznej. Ważne również, aby ryby mrożone były odpowiednio przechowywane. Dzięki temu, na dłużej zachowają swój smak, drogocenne wartości i witaminy oraz znacząco wydłużą swoją przydatność do jedzenia.

Redakcja by — 24 listopada, 2022 in Zdrowe odżywianie 0
Ryba miruna – czy jest zdrowa? Jak przyrządzić mirunę?

Nie od dziś wiadomo, że ryby to cenne źródło pełnowartościowego białka, kwasów tłuszczowych, witamin oraz składników mineralnych. Rosnącą popularnością cieszy się także miruna – ryba z rodziny dorszowatych, należąca do ryb chudych, które cechuje nie tylko niska kaloryczność ale i bogate wartości odżywcze.

Miruna – co to za ryba?

Miruny to rodzaj ryb dorszokształtnych, należących do ryb oceanicznych. Mięso miruny jest nie tylko bardzo chude i kruche, lecz także posiada dużo wartości odżywczych oraz walory smakowe. Miruna to ryba drapieżna, co sprawia, że mięso miruny jest tak smaczne.

Są to ryby o długim, smukłym ciele w kształcie klina, pokryte niebiesko-zielonymi łuskami. Posiadają ogromne oczy oraz wystającą szczękę, która jest charakterystyczna także dla dorsza czy morszczuka. Dorosły osobnik przeciętnie osiąga długość od 80 do 130 cm i wagę 1,5 kg.

Zobacz także: czy można mrozić wędzone ryby

Ryba miruna – występowanie, rodzaje

Miruna należy do ryb oceanicznych, dlatego występuje głównie w czystych, głębokich wodach wokół Nowej Zelandii i Australii oraz Ameryki Południowej – w Oceanie Spokojnym i Atlantyckim. Podgatunek żyjący u wybrzeży Nowej Zelandii to miruna nowozelandzka, a ten występujący w obrębie wybrzeży Ameryki Południowej to miruna patagońska.

Czym różnią się od siebie te dwa rodzaje miruny? Jeśli chodzi o wartości odżywcze i składniki mineralne – niczym. Różnice w wyglądzie obu ryb także są niewielkie – miruny patagońskie mają nieco inne kształty pysków i ogonów od nowozelandzkich kuzynek.

Miruna – wartości odżywcze

miruna wartości odżywcze

Główną cechą wyróżniającą mirunę spośród innych ryb dorszowatych jest bogactwo składników mineralnych. Mięso miruny ma dużą podaż białka – w 100 gramach mięsa miruny znajduje się aż 19,2 grama białka. Jej mięso jest także niskokaloryczne – 100 gram mięsa to tylko 35 kcal, dzięki czemu miruna jest zdrowa także dla osób chcących schudnąć. Dzięki temu idealnie wpisuje się w rozmaite normy żywienia.

Miruna jest także świetnym źródłem zdrowych kwasów tłuszczowych takich jak tłuszcze jednonienasycone, wielonienasycone kwasy tłuszczowe czy kwas omega 3. Oprócz wysokiej zawartości kwasów tłuszczowych mięso miruny posiada także szereg witamin, takich jak;

  • witamina A,
  • witamina B1, B2, B6, B9,
  • witamina C,
  • witamina E,
  • witamina PP (niacyna).

Miruna jest zdrowa, bo zawiera także drogocenny jod oraz inne wartościowe pierwiastki chemiczne, takie jak potas, mangan, fosfor, selen, wapń, sód, magnez, żelazo.

Oprócz zwartości witamin i składników odżywczych, mięs ryby miruny zawiera także niezbędne dla człowieka aminokwasy egzogenne, czyli takie, które musimy dostarczać wraz z pożywieniem do organizmu, który nie jest w stanie ich samodzielnie wytworzyć;

  • arginina,
  • metionina,
  • walina,
  • histydyna,
  • leucyna,
  • tryptofan,
  • lizyna,
  • fenyloalanina,
  • treonina,
  • izoleucyna.

Właściwości zdrowotne miruny – czy miruna jest zdrowa?

miruna czy zdrowa

Miruna nosi miano bardzo zdrowej ryby, polecanej dla osób z wieloma problemami zdrowotnymi. Dzięki zawartym w niej składnikom odżywczym i kwasom tłuszczowym, jest zalecana w profilaktyce miażdżycy, reumatoidalnym zapaleniu stawów czy astmie i alergiach.

Już wiele lat temu powiązano kwas omega 3 i nienasycone kwasy tłuszczowe z zdrowym układem krążenia. Kwas omega 3 zawarty w mięsie tej ryby działa ochronnie na układ krążenia – wspiera pracę serca i chroni naczynia krwionośne przed odkładaniem blaszek miażdżycowych, kontroluje poziom cholesterolu we krwi, zmniejsza prawdopodobieństwo powstawania zakrzepów. Wielonienasycone kwasy tłuszczowe wzmacniają naczynia krwionośne, a aminokwasy i witaminy z grupy B stanowią substrat do syntezy niektórych hormonów białkowych.

Podobne artykuły:

Dodatkowo, osoby regularnie spożywające kwas omega 3 i kwasy tłuszczowe nienasycone są mniej narażone na wystąpienie arytmii serca oraz choroby niedokrwiennej serca.

Miruna zawiera jod, który poprawia pracę układu nerwowego i tarczycy, chroniąc przed jej niedoczynnością. W mirunie znajdziemy także wapń i fosfor, które wpływają na zdrowie kości i zębów. Fosfor wpływa także na zdrowe paznokcie i mocne włosy, a wapń reguluje wydzielanie insuliny.

Zawartość rtęci – czy mięso miruny charakteryzuje wysoki stopień toksyczności?

Ilość rtęci w rybach i owocach morza, które zjadamy, zależy gatunku ryby oraz poziomu zanieczyszczenia wód. Najwięcej rtęci zawierają ryby duże i długo żyjące, takie jak rekin, tuńczyk czy makrela. Miruna należy jednak do ryb dużo mniejszych, a co za tym idzie, posiada znacznie mniejszy poziom rtęci, dlatego jest bezpieczna do spożycia.

Jeśli chodzi o kwestię zatrucia zjadanych ryb przez rtęć, należy pamiętać, że nawet w największych osobnikach porcje rtęci nie są na tyle duże, aby zaszkodzić naszemu zdrowiu, jeśli spożywamy te ryby w nadmiarze. Jeśli rybę jemy okazjonalnie, raz w tygodniu lub rzadziej, w naszym organiźmie nie zdąży zgromadzić się niebezpieczna dawka rtęci.

Miruna – jaka ryba jest bezpieczna dla kobiet w ciąży?

Nie tylko nie ma przeciwskazań do spożywania miruny przez kobiety w ciąży, lecz jest to nawet zalecane – miruna ma niską dawkę rtęci (zbyt niską aby zaszkodzić dziecku bądź matce), a za to posiada mnóstwo wielonienasyconych kwasów tłuszczowych, które są niezbędne w prawidłowym rozwoju mózgu płodu. Mogą one także zmniejszać prawdopodobieństwo zachorowania na depresję czy astmę w późniejszym życiu dziecka.

Przepis na mirunę

miruna jaka to ryba

Sposobów na przygotowanie miruny jest wiele – można ją usmażyć, upiec w ziołach, wykorzystać do ryby po grecku czy sałatki – miruna jest bardzo uniwersalną w smaku rybą.

Smażona miruna

Smażenie to jeden z popularniejszych sposobów na przygotowanie ryb – należy jednak pamiętać, że proces smażenia z racji wysokiej temperatury zabija część wartości odżywczych mięsa miruny.

Jak przygotować smażoną mirunę?

  • Na początek należy sprawdzić, czy nasza ryba ma ości. Jeśli jest w całości, należy ją oczyścić i skroić na mniejsze kawałki, filety.
  • Kiedy mamy już gotowe filety, należy skropić je odrobiną soku z cytryny.
  • Kolejnym krokiem jest przygotowanie panierki – w misce roztrzepujemy jajko, dodając przyprawy. Przygotowujemy dwa osobne naczynia – do jednego wsypujemy mąkę pszenną, a do drugiego bułkę tartą.
  • Filety obtaczamy kolejno w mące, jajku i bułce tartej, a następnie kładziemy na mocno rozgrzaną patelnię z olejem.
  • Każdy kawałek smażymy około 3 minut z każdej strony, tak, aby panierka przybrała złocisty kolor.
Redakcja by — 19 listopada, 2022 in Zdrowe odżywianie 0
Grejpfrut –  przykład produktu o niskim indeksie glikemicznym

Wraz z rozwojem cywilizacyjnym, ogólnym dobrobytem i stałym dostępem do żywności, szczególnie w krajach wysoko rozwiniętych, zaczął się pojawiać problem dotyczący jakości spożywanych posiłków oraz ich oddziaływania na zdrowie człowieka.

W dzisiejszej dobie lekarze i naukowcy biją na alarm, aby wybierać produkty ze sprawdzonych miejsc, kontrolować jakoś kupowanych towarów i zacząć jeść świadomie. Tylko w ten sposób jest możliwe zadbanie o zdrowie całego organizmu, którego źródło leży właśnie w żołądku. Coraz bardziej rozpowszechniona jest idea związana z domowym analizowaniem, w codziennej diecie, produktów z wykorzystaniem tzw. indeksu glikemicznego.

Przykładem zdrowego artykułu, który posiada niski indeks glikemiczny, jest owoc grejpfruta. Posiada on wiele witamin (szczególnie witaminę C) i mikroelementów korzystnych dla organizmu człowieka, a jednocześnie jego spożycie, nie wiąże się z nagłym, szybkim wzrostem poziomu glukozy w surowicy krwi.

Indeks glikemiczny, co to jest?

Indeks glikemiczny jest to wskaźnik stosowany w dietetyce. Wykorzystywany jest przede wszystkim przy opracowywaniu jadłospisu dla osób walczących z nadwagą, jako profilaktyka otyłości oraz wspomaganie w walce z cukrzycą. Wskaźnik ten pozwala określić sposób oddziaływania danego produktu na poziom glukozy we krwi człowieka.

Indeks glikemiczny produktów spożywczych oznacza się skrótem IG, jest on wyrażony w procentach. Opisuje tempo wzrostu poziomu cukru w organizmie człowieka w ciągu 2 godzin po spożyciu określonej porcji produktów. Pozwala on również usystematyzować artykuły spożywcze według czasu, jaki zajmie wzrost stężenia glukozy w surowicy krwi po ich spożyciu.

Produkty w zależności od tempa i stopnia wzrostu stężenia glukozy, po ich spożyciu, dzieli się na trzy grupy:

  • produkty o niskim indeksie glikemicznym (mniejsze lub równe wartości 55),
  • produkty o średnim indeksie glikemicznym (pomiędzy 56-69),
  • produkty o wysokim indeksie glikemicznym (większe lub równe wartości 70).

Na wartość indeksu glikemicznego złożonych posiłków wpływa proces oraz rodzaj obróbki kulinarnej, a także sposób łączenia produktów ze sobą.  Wydłużony proces gotowania sprawia, że surowe produkty, które mają niski indeks glikemiczny, w czasie gotowania zwiększają ich wartość indeksową. Podobnie, tempo spożywania posiłku wpływa na szybkość wydzielania glukozy do krwi, im szybciej spożywa się posiłek, tym szybciej wzrasta glukoza. Z tego powodu dietetycy zalecają spokojne i powolne spożywanie posiłków, z dokładnym rozdrabnianiem pokarmów w jamie ustnej.

Sprawdź kilka naszych artykułów związanych z indeksem glikemicznym:

Grejpfrut indeks glikemiczny

indeks glikemiczny grejpfruta

Owoce są grupą produktów, które odgrywają istotną rolę w prawidłowym żywieniu. Wynika to przede wszystkim z ich niskiej wartości energetycznej oraz bogactwa witamin, a także składników odżywczych takich jak węglowodany, pektyny czy błonnik. Indeks glikemiczny owoców, ze względu na obecność większej ilości cukrów, jest zazwyczaj wyższy niż warzyw. Nie mniej jednak wartość indeksu glikemicznego owoców zależy od ich dojrzałości, świeżości, czy, w przypadku przetworzonych owoców, zawartości dodanego cukru.

Na przykładzie grejpfruta można zobaczyć poszczególne wartości odżywcze w 100 gramach tego produktu oraz poznać wielkość indeksu glikemicznego:

  • wartość kaloryczna: 42
  • białko: 0,6 g
  • tłuszcz: 0,2 g
  • węglowodany: 9,8 g
  • błonnik pokarmowy: 1,9 g
  • indeks glikemiczny:  20

Z powyższych liczb jasno wynika, że grejpfrut jest doskonałym źródłem błonnika, zaspokaja zapotrzebowanie na węglowodany (w tym cukry proste) oraz charakteryzuje się niskim indeksem glikemicznym. Oznacza to, że spożycie 100 gram produktu, wywołuje jedynie powolny wzrost poziomu glukozy we krwi oraz ogranicza wyrzut insuliny z trzustki do organizmu.

Spożywanie grejpfruta

Grejpfrut należy do rodziny owoców cytrusowych, obok cytryny czy pomarańczy olbrzymiej. Charakteryzuje się słodko kwaśnym smakiem, z wewnętrzną białą błoną i soczystym miąższem. Można wyróżnić grejpfrut zielony, grejpfrut czerwony i żółty. Odmiana czerwona jest najbardziej popularna i wykazuje wysoką zawartość witaminy C. Grejpfrut czerwony posiada właściwości lecznicze. Potrafi korzystnie wpływać na pracę jelit, układ krążenia i poziom cholesterolu.

Ponadto regularne jedzenie grejpfruta uelastycznia ściany naczyń krwionośnych, obniża nadciśnienie tętnicze i wzmacnia odporność. Jeden owoc grejpfruta zaspokaja dzienne zapotrzebowanie na witaminę C. Natomiast pestki grejpfruta wykazują działanie antybakteryjne oraz przeciwgrzybicze.

Szerokie, zdrowotne właściwości grejpfruta można wykorzystać także w dbaniu o zdrowie matki. Zaleca się więc spożywanie grejpfruta kobietom w ciąży.

Artykuły o grejpfrucie:

Owocowy deser z grejpfruta

W zależności od upodobań kulinarnych każdego człowieka, grejpfruta można jeść w rozmaitych kombinacjach. Najprostszym sposobem jest po prostu obranie owocu ze skórki, rozdzielenie na cząstki i skonsumowanie. W takim wypadku należy pamiętać, aby nie uszkodzić białych błonek oddzielających poszczególne cząstki miąższu ponieważ w nich znajduje się najwięcej potrzebnych witamin i mikroelementów. Taki sposób spożywania tego owocu, może jednak nie każdemu przypaść do gustu ze względu na charakterystyczny gorzkawy posmak.

Warto więc przygotować owocowy deser składający się z różnorodnych owoców z dodatkiem grejpfruta, który wzbogaci i uzupełni gamę smakową całości. Dobrze jest, do tej mieszanki, wybrać owoce o zbliżonej wartości energetycznej, jak i niskim indeksie glikemicznym.

Sok z grejpfruta

Sok grejpfrutowy jest zalecany dla osób, które chcą kontrolować indeks glikemiczny czy ładunek glikemiczny spożywanych produktów, ale również tych, którzy walczą z nadwagą lub osób zmagających się z nadciśnieniem tętniczym. Szklanka soku grejpfrutowego doskonale gasi pragnienie, zdecydowanie lepiej niż sok wykonanych z innych, słodszych owoców. Dodatkowo reguluje poziom glukozy i insuliny we krwi dając uczucie sytości. Co więcej jest to prawdziwa bomba witaminowa o wysokiej zawartości witaminy C, witam z grupy B oraz witaminy A. Wykazuje korzystny wpływ na przemianę materii, ciśnienie tętnicze oraz procesy starzenia. Zaleca się picie soku grejpfrutowego w diecie odchudzającej na kilkanaście minut przed spożyciem posiłku.

Grejpfrut a zażywanie leków

Ze względu na silne oddziaływanie grejpfruta na organizm oraz dużą ilość witamin, składniki mineralne i obecność substancji chroniących zaleca się ostrożność w łączeniu spożywania grejpfrutów z przyjęciem między innymi leku przeciwhistaminowego. Może to doprowadzić do wzrostu stężenia tego leku we krwi, a więc zaburzone zostanie jego prawidłowe działanie. Należy również unikać łączenia jedzenia grejpfruta z lekami przyjmowanymi na choroby pęcherza moczowego.

Powszechnie wiadomo, że lepiej zapobiegać niż leczyć. Warto więc podjąć działania i poświęcić czas na przeanalizowanie swojego codziennego jadłospisu pod kątem wartości indeksu glikemicznego, wartości odżywczych oraz właściwości leczniczych spożywanych produktów i posiłków. Może nadszedł najwyższy czas, aby na stałe wprowadzić w dietę np. owoc grejpfruta?

Redakcja by — 15 listopada, 2022 in Zdrowe odżywianie 0
Grejpfrut w diecie – ile kalorii ma grejpfrut?

Grejpfrut, zwany po łacińsku rajskim cytrusem pochodzi prawdopodobnie z rejonu Morza Karaibskiego. Stamtąd też grejpfrut przybył na rynek europejski, gdzie znalazł zastosowanie nie tylko, dzięki swoim walorom smakowym i aromatycznym, w diecie, ale również jako składnik produktów kosmetycznych i leczniczych. Obecnie uprawiany jest głównie w krajach Ameryki Środkowej i krajach Afryki Południowej. Należy do kategorii owoców słodko- kwaśnych, z wyczuwalną nutą goryczki w smaku. Stanowi połączenie właściwości słodkiego pomelo z kwaskowatością pomarańczy. Występuje w ponad dwudziestu odmianach, podzielonych na trzy grupy: grejpfruty białe (zwane również grejpfrutami żółtymi), grejpfruty czerwone oraz grejpfrut zielony. Odznaczają się one kolorem miąższu oraz skórki oraz smakiem- grejpfrut czerwony ma smak gorzko-kwaśny, grejpfrut żółty jest kwaśny, natomiast grejpfrut zielony- jest owocem najsłodszym. Ponadto, na rynku możemy spotkać odmiany mieszane, otrzymane z połączenia grejpfruta z mandarynką (tangelo) oraz z pomarańczą olbrzymią (sweetie). Obecnie jest jednym z najpopularniejszych owoców cytrusowych.

Grejpfrut – bogactwo składników odżywczych

Czy warto jeść grejpfruty? Owoc grejpfruta jest prawdziwą skarbnicą związków chemicznych- znajduje się w nim ich ponad 400. W tym niskokalorycznym owocu znajduje się mnóstwo mikroskładników, witamin i minerałów, wpływających pozytywnie na działanie ludzkiego organizmu. Wśród nich są między innymi:

  • bioflawonoidy – inaczej: witaminy z grupy P – substancje fitochemiczne pochodzenia naturalnego odpowiedzialne za zabarwienie owoców. Stanowią barierę ochronną przed szkodliwym działaniem promieniowania słonecznego, odpowiedzialnego za przyspieszanie procesów starzenia,
  • witaminy z grupy A – działające jako bariera ochronna organizmu, wspomagające regenerację, procesy odbudowy tkanek. Witamina A (w szczególności karoten i likopen, obecne w owocu grejpfruta w dużej ilości) wykazuje właściwości przeciwnowotworowe, wzmacnia układ immunologiczny. Przyspiesza odnowę komórkową, co pozytywnie wpływa na utrzymanie odpowiedniej kondycji cery, włosów i paznokci, przyspiesza gojenie ran, regenerację wątroby,
  • witaminy z grupy C – poprawiające odporność organizmu. Owoc grejpfruta zawiera około 40 miligramów tej witaminy na 100 g. Witamina C w połączeniu z bioflawonoidami zapewnia wzmożone działanie obu substancji. Spożywanie grejpfrutów wspomaga walkę z przeziębieniem, zmniejsza nasilenie stanów zapalnych w organizmie, działa wspomagająco w chorobach tj. reumatoidalne zapalenie stawów. Zapobiega powstawaniu wolnych rodników- odpowiedzianych za zmiany komórkowe i proces starzenia. spożycie jednego grejpfruta wyczerpuje dzienne zapotrzebowanie na witaminę C dla osoby dorosłej,
  • witaminy z grupy E – działające silnie przeciwutleniająco, przez co chroni komórki przed uszkodzeniem i ich starzeniem się. Jest mikroelementem odpowiedzialnym za prawidłowe krzepniecie krwi, wspomaga układ krążenia, regenerację i wydolność mięśni, obniża poziom złego cholesterolu we krwi. Ponadto wspiera owulację i właściwy rozwój płodu – jest niezbędnym składnikiem diety kobiet i przyszłych mam. U panów wpływa na prawidłowe wytwarzanie nasienia i produkcję hormonów,
  • kwasy organiczne.

Owoc grejpfruta składa się w 89 procentach z wody. Pozostałą część stanowią miąższ i skórka. To przede wszystkim w nich zawarte są węglowodany, stanowiące około 8 do 10  procent składu całego owocu oraz białko- około 1 procent. Warto wspomnieć, że grejpfrut nie jest źródłem tłuszczy.

Sprawdź także artykuł: grejpfrut na odchudzanie.

Grejpfruty bogate są w błonnik pokarmowy, w szczególności w duże ilości pektyny- czyli rodzaju błonnika roślinnego rozpuszczalnego w wodzie.

Kaloryczność  i wartości odżywcze – czy grejpfrut tuczy?

ile kalorii ma grejpfrut

Owoc grejpfruta (lub sok) ma średnio 40-50 kcal (kalorii) w 100 gramach i zawiera około 8 gramów węglowodanów.  Jako średnią wartość przyjmuje się 45 kcal w 100 gramach. Różnice w kaloryczności wynikają przede wszystkim z odmiany owocu oraz stopnia jego dojrzałości. Cechy te mają również wpływ na zawartość i rodzaj cukrów w danym owocu. Zjedzenie jednego grejpfruta (jeden średniej wielkości grejpfrut waży około 250-300 gramów) to dostarczenie swojemu organizmowi około 130 kalorii. Jest to przeciętnie tyle samo, ile zjedzenie 2 średnich jabłek, wypicie 1 szklanki (około 250 ml) słodzonego napoju gazowanego lub mleka , zjedzenie połówki bułki, kromki chleba lub małej garści chipsów. Kalorie (kcal) zawarte w grejpfrucie pochodzą i głównie z węglowodanów prostych. Owoc grejpfruta nie zawiera tłuszczu. Więcej informacji znajdziesz w artykule: grejpfrut wartości odżywcze.

Grejpfruty mogą być spożywane zarówno w formie owocu, jak i w postaci soku- z miąższem lub bez. Owoc zazwyczaj zjadany jest bez skórki- jednak wbrew przyjętej opinii, że nie jest to część jadalna- w skórce,  a  szczególności na styku skórki owocu i jego miąższu zawarte jest jedną z najbardziej wartościowych elementów owocu.

Świeżo wyciśnięta i niedosładzana szklanka soku z grejpfrutów (porcja soku ok. 250 ml) zawiera tyle samo kalorii, co sam owoc,  

W jednej sztuce owocu lub w porcji soku świeżo wyciśniętego z jednego grejpfruta możemy znaleźć:

  1. Białko – 0,63 g
  2. Węglowodany – 8,08 g                
  3. Cukier – 6,98 g                                
  4. Błonnik – 1,10 g                              
  5. Tłuszcz – 0,10 g                               
  6. Witamina C – 34,4 mg                  
  7. Równoważnik folianów – 10,00 µg                  
  8. Witamina B1 – tiamina – 0,04 mg                     
  9. Witamina B2 – ryboflawina – 0,02 mg             
  10. Witamina B3 – witamina PP – niacyna – 0,25 mg  
  11. Witamina B9 – kwas foliowy  -10,00 µg         
  12. Witamina A- 927 i.u.                    
  13. Likopen – 1,135 µg                        
  14. Luteina+ Zeaksantyna  6,00 µg                         
  15. Witamina E  -0,13 mg                  
  16. Wapń  -12,00 mg                          
  17. Magnez – 8,00 mg                         
  18. Fosfor – 8,00 mg                            
  19. Potas – 139 mg                               
  20. Cynk – 0,07 mg                               
  21. Miedź – 0,05 mg                             
  22. Selen – 0,30 µg                 

JEDEN GREJPFRUT- JAK SPALIĆ PRZYJĘTE KALORIE?

Ile waży jeden grejpfrut? Przyjmuje się, że około 250-300 gramów. Spożycie jednego owocu grejpfruta mimo powodowania długotrwałego uczucia nasycenia, powoduje przyjęcie około 130 kcal. Jest to bardzo niewielki ładunek energetyczny, niestanowiący dla przeciętnego człowieka żadnego problemu z jego spożytkowaniem.  Dla osoby ważącej około 70 kilogramów spalenie kalorii przyswojonych z jednego grejpfruta (lub porcji soku z grejpfrutów) może wynieść około 30 minut, wystarczy na przykład jeździć samochodem, lub około 10 minut- przy lekkim truchcie, jeździe na rowerze lub tańcu. Nawet około 20 minut prac domowych wystarczy, by spalić kalorie z jednego owocu.

GREJPFRUT- NISKOKALORYCZNE ORZEŹWIENIE i WSPOMAGANIE ODCHUDZANIA

ile kcal ma grejpfrut

Owoce grejpfruta mimo niewielkiej kaloryczności stanowią bombę pełną witamin i składników mineralnych dla organizmu. Z uwagi na swoje rozmiary (grejpfrut jest dość sporym owocem, średnia waga owocu wynosi od 200 do 300 gram) i bardzo  dużą zawartość wody- grejpfrut jest owocem idealnie nawadniającym i orzeźwiającym. Niewielka ilość kalorii w 100 gramach spożytego grejpfruta (grejpfrut w formie owocu) przyczynia się do stosowania tego owocu jako składnika wypełniającego i uzupełniającego we wszelakich dietach. Mogą być spożywane samodzielnie lub jako dodatek do posiłku. Spożywanie grejpfruta nie jest dużym grzechem dietetycznym- kaloryczność jednej średniej sztuki grejpfruta o wadze około gram wynosi około . Dlatego też grapefruit (jak również sok lub ekstrakt) jest niezłym wyborem, jeśli chodzi o odchudzanie. Taki jeden owoc zapewnia długotrwałe uczucie nasycenia, świetnie nawadnia organizm i dodaje mnóstwa energii. Mała ilość dostarczanych kcal i bogactwo składników odżywczych powodują, że owoc ten może być zalecany do spożycia w dietach jako samodzielny posiłek. Chętnie stosowany jest jako zamiennik śniadania, drugiego śniadania lub kolacji, stanowi również świetne źródło błonnika przy niewielkim udziale węglowodanów do posiłku białkowego. Sprawdź więcej informacji w artykule: dieta grejpfrutowa.

Ten niskokaloryczny owoc świetnie przyspiesza przemianę materii i metabolizm, ułatwia trawienie pokarmu, przez wysoką zawartość błonnika pokarmowego (w szczególności pektyny, która posiada właściwości wiążące wodę) pomaga w detoksykacji jelit i układu pokarmowego , aktywuje oczyszczanie organizmu ze złogów. Dzięki temu hamuje procesy starzenia. Owoce grejpfruta dają uczucie sytości i tzw. „pełnego żołądka”, przez co ogranicza chęć podjadania, a przy tym nie tuczy. Słodkość odmiany zielonej hamuje apetyt na słodkości, owoc posiada niski indeks glikemiczny, po jego spożyciu nie podnosi się poziom glukozy we krwi. Grejpfrutem warto zatem, chcąc rozpocząć odchudzanie bądź zredukować poziom tkanki tłuszczowej, zamienić słodką lub słona przekąskę. Wysoka zawartość likopenu w owocach grejpfruta zwalcza wolne rodniki, odpowiedzialne za starzenie się komórek i powstawanie nieprawidłowości podczas ich regeneracji i tworzenia, przez co owoc ten uważany jest za ważny składnik diety antynowotworowej.

Redakcja by — 11 listopada, 2022 in Diety 0
Czemu warto jeść warzywa w puszce?

Warzywa w puszce są często uważane za mniej wartościowe od świeżych, ale to mylne przekonanie. Puszkowane warzywa są równie zdrowe i bogate w składniki odżywcze, a ich spożywanie ma wiele korzyści. W niniejszym artykule omówimy, dlaczego warto je jeść i jakie są ich zalety.

Warzywa w puszce – zalety

Są świeże i pełne składników odżywczych

Warzywa w puszce są zazwyczaj poddawane procesowi konserwacji w krótkim czasie po zebraniu, co pozwala zachować ich świeżość i wartości odżywcze. Niektóre metody konserwacji, takie jak pasteryzacja lub mrożenie, mogą nawet zwiększyć zawartość niektórych składników odżywczych, takich jak witaminy C i E, ponieważ zapobiegają utracie tych substancji podczas transportu i przechowywania. Są więc dobrym źródłem ważnych składników odżywczych, takich jak błonnik, witaminy i minerały.

Powiązane artykuły:

Są wygodne i łatwo dostępne

Jednym z głównych atutów warzyw w puszce jest ich wygoda i łatwość dostępności. Nie trzeba ich myć ani obierać, a także są one zawsze gotowe do użycia. Można je łatwo przechowywać w spiżarni lub lodówce i wykorzystać w dowolnym momencie, co jest szczególnie przydatne w przypadku braku czasu lub niedostępności świeżych warzyw. Są również łatwo dostępne w sklepach i marketach, a ich cena jest często niższa niż świeżych odpowiedników. W ten sposób stanowią wygodną opcję dla osób, które chcą jeść zdrowo, ale mają ograniczony dostęp do świeżych produktów lub brak czasu na ich przygotowanie.

Mają dłuży termin ważności

Kolejnym plusem jest ich długi termin przydatności do spożycia. Proces konserwacji, taki jak pasteryzacja lub konserwowanie octem, pozwala zachować świeżość przez długi czas, nawet po otwarciu puszki. W ten sposób można mieć pewność, że warzywa zawsze są świeże i gotowe do użycia, nawet jeśli nie zostaną spożyte od razu po otwarciu. W porównaniu ze świeżymi warzywami, które szybko tracą świeżość i trzeba je spożyć w ciągu kilku dni, te w puszce są znacznie bardziej wytrzymałe i mogą być przechowywane przez dłuższy czas.

Pomagają zmniejszyć marnowanie jedzenia

warzywa z puszki

Mogą również pomóc zmniejszyć marnowanie jedzenia. Ze względu na dłuższy termin przydatności do spożycia i wygodę użytkowania, są mniej narażone na zmarnowanie niż świeże warzywa, które szybko tracą świeżość i mogą być trudniejsze w przygotowaniu. Dzięki nim można łatwo dodać wartościowe składniki odżywcze do posiłków, nie ryzykując marnowaniem świeżych warzyw, które zostały kupione w zbyt wielkiej ilości lub nie zostały wykorzystane w odpowiednim czasie. W ten właśnie sposób mogą przyczynić się do ograniczenia marnowania jedzenia i lepszego wykorzystania zasobów.

Są wygodnym dodatkiem do wielu potraw

Mogą być również również wygodnym dodatkiem do wielu potraw i mogą być łatwo wykorzystywane w różnych daniach. Można je dodać do zup, sosów, makaronów, kasz, ryżu i wielu innych potraw, dodając wartościowe składniki odżywcze i urozmaicając smak. Są również łatwo dostosowywane do indywidualnych preferencji kulinarnych i mogą być przyrządzane na różne sposoby, takie jak gotowanie, smażenie lub grillowanie. Dzięki swojej wszechstronności i wygodzie stanowią doskonały dodatek do wielu potraw i mogą być wykorzystywane w różnych kuchniach na całym świecie.

Redakcja by — 5 listopada, 2022 in Poradniki 0
Ile kalorii ma kawa czarna?

Ludzie, którzy na co dzień spożywają kawę, zazwyczaj kontemplują jej smak, nie ilość kalorii w niej. Ale bywają momenty w życiu, kiedy bardziej zwraca się uwagę na kalorie. Nie ważne, czy robi to osoba, która postawiła sobie za cel utratę wagi czy może taka, która wagę chce utrzymać.

Każdy na początku tego procesu szuka sposobów na, jak najmniej bolesne, obniżenie liczby spożywanych kalorii. Warto wówczas zwrócić uwagę na to, ile kalorii przyjmuje się, niemal bezwiednie, popijając napoje kawowe.

Ile kalorii ma czarna kawa?

kawa czarna kalorie

Czarna kawa może być przygotowywana w domu na bardzo wiele sposobów. Na pewno większość osób piła w swoim życiu klasyczną parzoną, wielu też miało już okazję skosztować czarną kawę z dripa czy pojedyncze espresso z ekspresu. Każdy z tych sposobów przygotowania wpływa na smak. Żaden nie wpływa na kaloryczność kawy.

Kawa czarna, w tym również kawa rozpuszczalna, zawiera dwie kalorie w 100 gramach. Przyjmując, że wypija się dwa trzystumililitrowe kubki dziennie – przyjmuje się 6 kalorii. Oczywiście taka kawa nie może w sobie zawierać cukru czy mleka.

Ale mało kto lubi jej smak bez dodatków. Typowa mała czarna jest napojem dla koneserów. Najbardziej popularne wydania to: kawa latte, kawa cappuccino oraz kawa smakowa. Czyli te, których nie da się nazwać dietetycznym napojem. Jak dokładnie przedstawiają się wartości kaloryczne innych kaw w porównaniu do zwykłej małej czarnej?

Ile kalorii mają inne kawy?

ile kalorii ma czarna kawa

Nie ma nic złego w tym, że nie lubi się kawy bez dodatków. I nawet na diecie można czasami śmiało sięgać po inną kawę. Trzeba przyznać, że bardzo wiele zależy od obranego przepisu oraz wykonawcy. Nie ma wątpliwości, że kawa robiona w domu będzie mniej kaloryczna, niż taka, którą można kupić na mieście. Przy domowej kawie te wartości, będzie dużo łatwiej obliczać i kontrolować. Jak to dokładnie wygląda?

Kawy robione w domu – czy dietę zabije łyżeczka cukru?

  1. Z mlekiem: najpopularniejsza jest na pewno kawa z mlekiem. Im bardziej tłuste mleko, tym więcej kalorii. Do dwóch kalorii pochodzących z kawy, należy dodać 10 kalorii za każde 20 mililitrów mleka krowiego 2%. Zobacz artykuł: ile kawa z mlekiem ma kalorii.
    • Podobnie przedstawia się mleko roślinne. Niedosładzane mleko sojowe to dodatkowe 7 kalorii w 20 mililitrach.
  2. Słodka: tu wiele zależy od ilości i rodzaju słodzidła: jedna łyżeczka cukru to 25 kcal, tyle samo miodu to już 30 kcal.
    • Można też skorzystać ze słodzików, których niewielkie ilości odpowiadają sporym ilościom cukru, dostarczając pojedynczych kalorii.
  3. Kawy mrożone: wiele zależy od dodatków. Jednak już sama szklanka mleka oznacza przyjęcie ponad stu kalorii. I trudno liczyć na pobudzające działanie. Sprawdź kawa mrożona kalorie.

Kawy kupowane na mieście – zawartość kalorii

  1. Flat white: 120 kalorii w filiżance.
  2. Cappuccino: 60 kalorii w szklance. Zobacz więcej na kawa cappuccino kalorie.
  3. Duże latte: 50 kalorii. Sprawdź kawa latte kalorie.
  4. Kawy smakowe: właściwie bardziej powinny być klasyfikowane jako desery. Ich kaloryczność zaczyna się od około 100 kalorii. Średnio są to jednak zazwyczaj 400 kalorie i więcej.

Ile najwięcej kalorii może mieć kawa? Właściwie nie wiadomo. To zależy od tego, jakich dodatków użyto, a tych może być wiele. Niektóre zawierają duże ilości mleka oraz syrop smakowy. Często ich składnikiem jest bita śmietana, oprószona wiórkami czekoladowymi – te dodatki dostarczają mnóstwa kalorii.

Jak nie rezygnować z kawy na diecie?

czarna kawa kalorie

Oczywiście rezygnacja z kawy nie jest konieczna. Kupowanie kaw smakowych zazwyczaj wynika ono wyłącznie z walorów smakowych czy względów towarzyskich. Wystarczy to sobie uświadomić, by łatwiej było zacząć delektowanie się pojedynczym espresso.

W tych kilku kaloriach dziennie, kryje się moc składników odżywczych. Picie czarnej kawy nie obciąża układu metabolicznego, ułatwia spalanie tłuszczu, pobudza do działania oraz poprawia krążenie. Dodatkowo jest źródłem ważnych substancji odżywczych oraz witamin i minerałów.

Jeżeli więc ktoś wciąż zastanawia się nad porzuceniem kawy dla powodzenia swojej diety – nie musi tego robić. Za to powinien jak najmniej korzystać z usług okolicznych kawiarni. A przygotowując kawę – pamiętać o korzystaniu z odtłuszczonego mleka lub roślinnych wersji tego napoju. Oraz o rezygnacji z cukru!

Sprawdź również czy kawa rozpuszczalna jest zdrowa oraz czy kawa szkodzi wątrobie.

Co jeśli czarna kawa mi nie smakuje?

Chociaż kofeina zawarta w kawie, działa dobrze na organizm, a jej kaloryczność pomaga w utracie zbędnych kilogramów – nie każdy się do niej przekona. Dla wielu kawa istnieje, by cieszyć się jej smakiem. A do tego potrzebne jest im co najmniej mleko krowie oraz cukier. Z drugiej strony zależy im na nie sabotowaniu własnej diety. Co w takim wypadku?

Warto uświadomić sobie, ze do gorzkiej kawy można się przyzwyczaić. Nie poleca się rozpoczynania tego procesu od podwójnego espresso. Ale małe cappuccino, którego się nie posłodzi, to dobry start. Ilość cukru w kawie (i diecie ogólnie) można ucinać stopniowo lub od razu. Skuteczność po prostu zależy od jednostki.

Dobrym sposobem jest też rozpoczęcie picia bardziej jakościowej kawy. Trzeba wiedzieć, że naprawdę dobre ziarno nie potrzebuje przyprawiania mlekiem i cukrem, by móc cieszyć się smakiem kawy. Marketowa kawa jest zemstą na miłośnikach kawy. Jeżeli żadna z tych dróg się nie sprawdzi – kawa może być zastąpiona przez mocną herbatę lub yerba mate. Mają one bowiem podobne działanie.

czarna kawa kcal

Kaloryczność kawy – jak do tego podejść?

Jak widać, sprawa z kawą w diecie nie jest taka prosta. Kawa sama w sobie prawie na nią nie wpływa. Ale dodatki, jak mleko i cukier, mogą już utracie wagi zaszkodzić. Szczególnie spożywane bez pełnej kontroli i świadomości. Dlatego najlepszym wyjściem będzie picie czarnej kawy w dowolnych ilościach oraz kontrolowanie liczby kalorii z jej dodatków. Cały czas trzeba pamiętać, by nie bać się pić mleka czy dodać czasami łyżeczki cukru.

Trzeba też być całkowicie świadomym tego, że dosładzana kawa smakowa i kawa rozpuszczalna, nie są przestępstwem w diecie. A raczej powinna być ustępstwem, na które świadomie robi się miejsce w planie kalorycznym. Ważne jest też, by niemal bezkalorycznej kawie nie towarzyszyły żadne dodatki, jak ciastka czy słodycze.

Redakcja by — 2 listopada, 2022 in Odchudzanie 0
Ile kalorii ma cappuccino?

Kawa cappuccino to wyjątkowy napój kawowy pochodzący z Włoch. Charakteryzuje się obfitą, puszystą, mleczną pianką. Dzięki znakomitemu smakowi oraz kuszącej, gładkiej konsystencji, produkt ten posiada licznych amatorów na całym świecie. Ile kalorii ma kawa cappuccino? Odpowiedź znajdziesz w naszym artykule. Zapraszamy!

Kawa cappuccino a odchudzanie

Miliony wielbicieli kawy nie może się mylić – napój ten znakomicie poprawia nastrój i dodaje energii. W przypadku cappuccino mamy jednak do czynienia z kawą bardzo niezwykłą. Nie jest to bowiem zwyczajna kawa z mlekiem.

Cappuccino zawiera wprawdzie mniej mleka (a tym samym kcal) niż latte, jednak kremowa pianka sprawia, że napój jest bardzo delikatny w smaku, co zwiększa przyjemność płynącą z rozkoszowania się każdym jego łykiem.

Czy jednak można po ten rodzaj kawy sięgać również wtedy, gdy skrzętnie liczymy kalorie, ponieważ chcemy zredukować wagę?

Co może tuczyć w kawie cappuccino?

kawa cappuccino kalorie

Zacznijmy od tego, czym jest cappuccino. Napój składa się oczywiście z kawy i wody, do tego dodaje się spienione mleko – i na tym wiele osób poprzestaje.

Niektórzy zaś lubią dodatek w postaci np. łyżeczki cukru lub syropu smakowego, co niestety podnosi zawartość kalorii. Niestety, wówczas jej smak zyskuje zupełnie nowy wymiar, a jak wiadomo – cukier uzależnia. Jeśli nie musimy liczyć się z kaloriami, możemy od czasu do czasu wybrać się do kawiarni i zamówić właśnie taką wersję napoju.

Jeśli jednak kaloryczność kawy spędza nam sen z powiek – nie dodawajmy do kawy ani łyżeczki cukru. O syropie smakowym nie wspominając! Nie ma on żadnych wartości odżywczych i poza walorami smakowymi doda jedynie potężną dawkę kalorii.

Podobne artykuły:

Czy cappuccino tuczy? Ile ma kalorii?

Jeśli liczymy kalorie, w dziennym bilansie należy uwzględnić wszystkie spożywane w ciągu dnia napoje – w tym również kawę. Podobnie, jak w przypadku latte, o kaloryczności cappuccino stanowi dodawane do niej mleko.

Do cappuccino powinniśmy podchodzić dokładnie tak, jak do każdego innego produktu i potrawy – czyli ze zdrowym umiarem. Jedna filiżanka od czasu do czasu nie będzie ciężkim grzechem, natomiast zdecydowanie nie zaleca się wypijania kilku porcji dziennie.

No dobrze, a ile kalorii znajdziemy w porcji cappuccino i jakie inne wartości odżywcze posiada ten napój?

Wartości odżywcze kawy cappuccino

Ile kalorii ma kawa cappuccino? Klasyczna wersja napoju, czyli taka bez żadnych dodatków, składa się z espresso i mleka o zawartości tłuszczu 3,2%. Jedna porcja, czyli standardowej wielkości filiżanka, mieści w sobie 150 ml napoju. Wartości odżywcze takiej objętości wynoszą:

  • białko – 3,0 g,
  • tłuszcze – 2,9 g,
  • węglowodany – 4,4 g,
  • kaloryczność – 55 kcal.

Warto pamiętać o tym, że jeśli zdecydujemy się na posłodzenie cappuccino cukrem, dodamy napojowi niepotrzebnych kalorii. Jedna łyżeczka cukru białego ma aż 20 kcal, jeśli jednak zatem zdecydujemy się na słodszy smak, zamiast 55 kcal w filiżance, wypijemy aż 75 kcal.

Sprawdź również:

Cappuccino na diecie odchudzającej – pić czy nie pić?

kawa cappuccino kcal

W porównaniu do klasycznej kawy z mlekiem czy latte, wartość kaloryczna kawy cappuccino prezentuje się całkiem korzystnie. Aby dodatkowo ograniczyć kalorie, można zmienić poszczególne produkty składowe – np. wybrać mleko o niższej zawartości tłuszczu. Sama kawa posiada bowiem wartość kaloryczną równą zeru. Choć nie tylko o kalorie w tym przypadku chodzi – cukier jest również produktem, który bardzo niekorzystnie wpływa na organizm, dlatego warto go ograniczać niezależnie od tego, czy się odchudzamy, czy nie.

Jeśli jesteśmy na diecie odchudzającej, lepiej wybrać cappuccino bez żadnych dodatków – wyjątkiem mogą być słodziki. W tym celu można zakupić produkty bazujące na wyciągach roślinnych – np. brzozowy ksylitol, który jest nie tylko zdrowszy, ale również ma mniej kcal.

O czym jeszcze należy pamiętać?

Warto powstrzymać się również przed deserem w postaci ciastka lub czekolady i poprzestać wyłącznie na kawie. Jej delikatny smak powinien w zupełności wystarczyć – tym bardziej, że cappuccino cechuje tak łagodna, aksamitna konsystencja.

Jeżeli w napoju nie będzie dodatku cukru i zbędnych kcal – możemy zdecydować się na tę przyjemność od czasu do czasu.

Na co dzień jednak lepszym wyborem będzie czarna kawa, która nie doda naszej dziennej puli kcal żadnych kalorii. Dobre espresso potrafi postawić na nogi i nakręcić na cały dzień dużo efektywniej, niż cukier zawarty w kawie, który tylko dodaje napojowi kalorii.

Podobne artykuł związane z kawą w naszym serwisie to czy kawa szkodzi na wątrobę oraz czy kawa rozpuszczalna jest zdrowa.

Odchudzanie a wizyta w kawiarni

No dobrze, a co w takim razie z kawiarniami? Zdrowszym rozwiązaniem będzie wykonanie cappuccino w zaciszu własnej kuchni – wówczas możemy dużo lepiej zapanować nad kaloriami. Dodając mleko o niższej zawartości tłuszczu i kcal, upewnimy się, że kaloryczność naszego napoju będzie dla nas akceptowalna.

Jeśli zaś cenimy kawiarnie za ich wyjątkowy klimat oraz możliwość spotkania się z przyjaciółmi czy rodziną w klimatycznym lokalu – warto zamówić czarną kawę lub klasyczne espresso. Unikajmy jednak pokusy dodania cukru w saszetkach, który został dołączony do zamówienia. Nie potrzebujemy pustych kalorii!

Zakończmy jednak przyjemnym akcentem – pamiętajmy, że wszystko jest dla ludzi, jeśli zaś zachowamy zdrowy rozsądek, porcja ulubionego cappuccino w urokliwej kawiarni z pewnością nie będzie stanowić zagrożenia dla naszej sylwetki.

Redakcja by — 26 października, 2022 in Odchudzanie 0
Czy kawa rozpuszczalna jest zdrowa?

Kawa rozpuszczalna nazywana inaczej kawą instant albo kawą błyskawiczną to osuszony ekstrakt ze świeżo zmielonych ziaren kawowych. Jest łatwa i szybka w przygotowaniu, a od tradycyjnej kawy palonej odróżnia ją także łagodniejszy smak. Kawa instant cieszyła się dużą popularnością podczas I i II Wojny Światowej ze względu na łatwość przygotowania i transportu. Dziś ma zarówno swoich zwolenników jak i przeciwników. Jednak czy kawa rozpuszczalna jest zdrowa?

Z czego produkuje się kawę rozpuszczalną?

Kawę rozpuszczalną produkuje się z ziaren kawowych tak samo jak tradycyjną kawę. Nie należy mieć jednak złudzeń co do jakości ziaren wykorzystywanych przy jej produkcji. Najlepsze ziarna z plantacji przeznaczone są na sprzedaż do palarni. Te z kolei, które nie przeszły selekcji, czyli najczęściej niedojrzałe, przejrzałe lub nawet nadgniłe są przeznaczane właśnie na produkcję kawy błyskawicznej.

Jak powstaje kawa rozpuszczalna?

kawa rozpuszczalna czy zdrowa

Produkcja kawy rozpuszczalnej w skrócie sprowadza się do zaparzenia kawy, a następnie jej wysuszenia i zagęszczenia. Na wstępie suche ziarna są opalane w temperaturze około 200-240 stopni Celsjusza i mielone. Tak przygotowane ziarna są poddawane parzeniu w obecności niewielkiej ilości wody. Parzenie odbywa się w wysokiej temperaturze sięgającej od 60 do 180 stopni Celsjusza, pod wysokim ciśnieniem w specjalnych wielopoziomowych ekstraktorach. Wysokie ciśnienie zapobiega wrzeniu wody. W ten sposób powstały ekstrakt należy następnie wysuszyć.

Istnieją dwie główne metody suszenia wykorzystywane w procesie produkcji kawy rozpuszczalnej. Pierwszą z metod jest suszenie rozpyłowe. Proces trwa zaledwie od 5 do 30 sekund i polega na suszeniu ekstraktu w strumieniu gorącego powietrza. W jego wyniku uzyskuje się granulki lub drobny proszek.

Drugą z metod jest liofilizacja. Ekstrakt kawowy poddaje się suszeniu poprzez wymrażanie w temperaturze około – 40 stopni Celsjusza. Powstały w tym procesie lód sublimuje pod niskim ciśnieniem, pozostawiając bryłę, która następnie jest cięta na charakterystyczne kryształki. Kawa rozpuszczalna powstała w procesie liofilizacji, zawiera bardzo małe ilości wody, dlatego jest bardziej aromatyczna niż kawa powstająca poprzez suszenie rozpyłowe.

Powiązane artykuły:

Rodzaje kawy rozpuszczalnej

  • Liofilizowana – kawa w postaci wielościennych kryształków
  • Suszona rozpyłowo – kawa w formie proszku
  • Aglomeryzowana – kawa w postaci granulek (powstaje w procesie suszenia rozpyłowego)

Co zawiera kawa rozpuszczalna?

kawa rozpuszczalna zdrowie

Jedna filiżanka kawy rozpuszczalnej bez dodatku cukru i mleka zawiera zaledwie około 4 kcal. Zawiera także znacznie mniej kofeiny niż tradycyjna kawa. W 100 g kawy jest to około 26 mg kofeiny. W kawie rozpuszczalnej znajdują się duże ilości antyoksydantów, mających działanie przeciwnowotworowe.

To, co budzi niepokój to fakt występowania w kawie rozpuszczalnej akrylamidu, czyli substancji powstającej w procesie obróbki termicznej, która wykazuje działanie rakotwórcze i neurotoksyczne. Kawa rozpuszczalna zawiera dwa razy więcej akrylamidu niż świeżo palona kawa, jednak dawka ta nie jest szkodliwa dla organizmu.

Powyższe dane mogą być różne w zależności od rodzaju kawy i zastosowanych dodatków. Kawy błyskawiczne w rodzaju „2w1” i „3w1” nie dość, że zawierają zaledwie około 10% kawy, to na dodatek są pełnie dodatków takich jak cukier, mleko w proszku czy tłuszcze trans.

Przykładowy skład kawy „3w1”: cukier, syrop glukozowy, kawa rozpuszczalna 10,3%, utwardzony tłuszcz roślinny (całkowicie utwardzony tłuszcz palmowy), odtłuszczone mleko w proszku, regulatory kwasowości (E 340 ii, E 451 i, E 452 i, E 331 iii), białko mleka, tłuszcz roślinny, emulgatory (E 471, E 472 e), aromaty, substancja przeciwzbrylająca (E 551), stabilizator (E 339), sól.

Wartość odżywcza kawy rozpuszczalnej na 100 g:

  • wartość energetyczna – 1 kcal,
  • tłuszcz – 0 g,
  • kwasy tłuszczowe nasycone – 0 g,
  • cholesterol – o mg,
  • sód – 4 mg,
  • potas – 30 mg,
  • węglowodany – 0,3 g,
  • błonnik – 0 g,
  • cukry – 0 g,
  • białko – 0,1 g.

Wpływ kawy rozpuszczalnej na zdrowie

Kawa rozpuszczalna w działaniu podobna jest do kawy tradycyjnej. Kofeina zawarta w kawie rozpuszczalnej rozszerza naczynia krwionośne i przyspiesza akcje serca, co pozwala na lepsze dotlenienie organizmu. Palona kawa ma jednak większą zawartość kofeiny niż kawa instant, dlatego jej działanie pobudzające będzie większe. Kawa może przyspieszać tempo przemiany materii.

Obecny w kawie kwas chlorogenowy ma działanie przeciwutleniające, przeciwbakteryjne i przeciwwirusowe. Chroni także przed nowotworami i wpływa na obniżenie poziomu trójglicerydów i lipoprotein.

Kawa rozpuszczalna zawiera nieco mniej cholesterolu niż kawa z ekspresu, jednak jest prawie dwukrotnie bardziej bogata w szczawiany. Kwas szczawiowy może powodować obniżenie wchłaniania metali, co jest szczególnie niebezpieczne w przypadku chorób nerek i układu moczowego.

Kawa rozpuszczalna zawiera także dwa razy więcej akrylamidu niż zwykła kawa. Nie jest to jednak dawka szkodliwa.

Szczególnie nie poleca się spożywania kawy typu „3w1” w diecie osób chorych na cukrzycę ze względu na dużą zawartość cukru.

Czy kawa rozpuszczalna jest zdrowa?

czy kawa rozpuszczalna jest zdrowa

To czy kawa rozpuszczalna jest zdrowa dla organizmu, zależy przede wszystkim od przyjmowanej dawki. Każda kawa nawet najlepszej jakości może w zbyt dużych ilościach być szkodliwa dla zdrowia.

Nie ma jednak dowodów na to by picie kawy rozpuszczalnej zwłaszcza w rozsądnych ilościach 2-5 filiżanek na dobę miało być szkodliwe.

W jej skład wchodzą cenne minerały takie jak wapń, cynk, magnez i mangan a także witaminy z grupy B. Jest to także napój zawierający najwięcej antyoksydantów i cechujący się najwyższą aktywnością przeciwutleniającą ze wszystkich dostępnych kaw.

Warto wspomnieć, że mowa tutaj wyłącznie o tradycyjnej kawie rozpuszczalnej. Takie produkty jak napoje kawowe w proszku, pełne dodatków i z wysoką wartością kaloryczną nie powinny znaleźć się w zdrowej, zbilansowanej diecie. Mogą one prowadzić do wystąpienia negatywnych skutków i zwiększać ryzyko zachorowania na otyłość. Czy kawa szkodzi wątrobie?

Spożycie kawy

Umiarkowane spożycie kawy zmniejsza ryzyko:

  • zachorowania na choroby układu krążenia
  • zachorowania na cukrzyce typu 2
  • rozwoju nowotworów
  • zachorowania na choroby wątroby
  • wystąpienia chorób neurodegeneracyjnych
  • wystąpienia chorób metabolicznych

Zalety i wady kawy rozpuszczalnej

Zalety

  • szybka w przygotowaniu – do przygotowania kawy wystarczy woda
  • cena
  • długi termin przydatności do spożycia – możemy mieć paczuszkę kawy w torebce przez długi czas i wykorzystać ją w razie potrzeby

Wady

  • niska jakość ziaren kawy – ziarna trafiające do fabryk kawy instant są często są drugiego sortu, niedojrzałe lub zepsute i robaczywe
  • mniejsze walory smakowe – niższa jakość ziaren i obróbka termiczna wpływają na obniżenie walorów smakowych

Jaki rodzaj kawy rozpuszczalnej wybrać

Nie da się ukryć, że nawet najlepsza kawa rozpuszczalna nie będzie prezentować takich walorów smakowych jak kawa naturalna ze świeżo palonych ziaren. Jednak w przypadku kawy rozpuszczalnej produkowanej metodą liofilizacji możemy się spodziewać nieco lepszego smaku niż w przypadku kawy powstałej w wyniku suszenia rozpyłowego. Kawa liofilizowana zawiera bardzo małe ilości wody, dzięki czemu jest bardziej aromatyczna i ma delikatniejszy smak. Ponadto kawa suszona rozpyłowo z użyciem wysokiej temperatury traci wiele swoich właściwości.

Jeśli już więc decydujemy się urozmaicić dietę kawą rozpuszczalną, najlepiej będzie wybierać właśnie kawę liofilizowaną.

Redakcja by — 22 października, 2022 in Zdrowe odżywianie 0
Zbawienne właściwości grejpfrutów nie tylko w walce z cukrzycą

Współczesny człowiek żyjący w ciągłym pośpiechu i permanentnym stresie narażony jest na różnego rodzaju choroby nazywane chorobami cywilizacyjnymi. Wykazują one systematyczny, destrukcyjny wpływ na organizm. Jedną z takich chorób, nękających społeczeństwo na całym świecie jest, stosunkowo niewidoczna gołym okiem, choroba nazywana cukrzycą. Określana jest też mianem cichego zabójcy, który powoli, długotrwale wyniszcza kolejne komórki ciała człowieka.

Diabetolodzy, a także osoby zmagające się na co dzień z cukrzycą, nieustannie poszukują rozwiązań i działań, które spowolnią postępowanie schorzenia lub wykażą właściwości profilaktyczne. Coraz częściej wspomina się o zbawiennym działaniu produktów spożywczych, dzięki którym można obniżyć skoki poziomu glukozy we krwi czy regulować wydzielanie i wchłanianie insuliny w organizmie człowieka.

Cukrzyca co to jest?

Cukrzyca jest chorobą metaboliczną, przewlekłą, polegającą na podwyższonym poziomie glukozy we krwi spowodowanym niewłaściwym wydzielaniem insuliny przez komórki trzustki. Organizm człowieka, który zmaga się z cukrzycą narażony jest na zaburzenia czynnościowe większości organów wewnętrznych. Cukrzyk, częściej niż zdrowy człowiek, doświadcza powolnej utraty wzroku, chorób serca, nerek czy naczyń krwionośnych. Zwiększone ryzyko zachorowania na tą chorobę występuje u osób obciążonych genetycznie. Dlatego osoby, które pochodzą z rodzin, gdzie występowała cukrzyca, zachęcane są do regularnych badań, aby jak najszybciej podjąć leczenie we wczesnym stadium rozwoju choroby.

Medycyna wyróżnia trzy główne rodzaje cukrzycy:

  • cukrzyca typu 1 – Najczęściej dotyka dzieci i młodzież. Wiąże się z koniecznością podawania insuliny ponieważ układ immunologiczny człowieka niszczy część komórek trzustki, które są odpowiedzialne za wydzielanie tego hormonu,
  • cukrzyca typu 2 – Jest najbardziej rozpowszechnionym typem tej choroby, który dotyka ponad 80% chorujących. W tym przypadku zaburzenia trzustki dotyczą zarówno wydzielania jak i działania insuliny. Podłożem prowadzącym do rozwinięcia się cukrzycy typu 2 jest insulinooporność – niewielka, oporna wrażliwość organizmu na działanie hormonu,
  • cukrzyca ciążowa – Jest to zaburzenie czasowe, które może pojawić się u zdrowych kobiet w momencie ciąży. Wynika ze zwiększonego stężenia glukozy we krwi, a nawet w moczu. Zwykle schorzenie ustępuje całkowicie po zakończeniu ciąży.

Szybkie rozpoznanie choroby pozwala wdrożyć odpowiednie leczenie i spowolnić szkodliwe konsekwencje dla organizmu. Najbardziej popularnymi objawami, które mogą świadczyć o początkach choroby cukrzycowej są:

  • częste oddawanie moczu w ciągu dnia,
  • zwiększone pragnienie,
  • napady głodu,
  • senność,
  • osłabienie i zmęczenie,
  • kłopoty z koncentracją.
  • Rozwiązaniami profilaktycznymi, o których coraz częściej naucza się w szkołach, jest regularność aktywności fizycznej i odpowiednia dieta.

Aktywność fizyczna

Cukrzyca jest chorobą nieuleczalną siejącą spustoszenie w organizmie. Warto podjąć działania, które mogą przyczynić się do zredukowania wystąpienia choroby. Amerykańskie Towarzystwo Diabetologiczne zwraca szczególną uwagę na aktywność fizyczną podejmowaną chociaż przez 3 godziny tygodniowo. Nie musi to być wcale forsujący i wysiłkowy sport. Zbawienny jest już szybki, nieprzerwany spacer, który pobudza do prawidłowego działania wszystkie części ciała. Wskazane są również sesje intensywnych, krótkich ćwiczeń przerywanych spokojnymi elementami ruchu. Ma to istotny, korzystny wpływ na hamowanie zbyt dużego wydzielania insuliny u osób z insulinoopornością.

Dieta Grejpfrutowa

czy grejpfrut obniża cukier

Pojawia się coraz więcej głosów mówiących o ogromnym wpływie na ludzki organizm, posiłków, które spożywamy każdego dnia. Lekarze podkreślają korzyści płynące ze spożywania produktów o niskim indeksie glikemicznym (do 55), co oznacza, że produkty te powodują powolny wzrost i powolny spadek glukozy we krwi, a także pozwalają kontrolować wydzielanie insuliny po ich spożyciu. Wspomina się także o ograniczeniu lub nawet całkowitym wyeliminowaniu napojów alkoholowych oraz urozmaiceniu posiłków, przede wszystkim, o umiarkowanej zawartości tłuszczów oraz zadbanie o odpowiednią ilość produktów bogatych w błonnik. Więcej informacji znajdziesz w artykule: dieta grejpfrutowa efekty

Jednym z produktów, który wykazuje korzystne oddziaływanie w cukrzycy jest właśnie grejpfrut.

Grejpfrut trochę historii

Grejpfrut jest owocem cytrusowym uprawianym od XVII wieku na Wyspie Barbados leżącej na Oceanie Atlantyckim. Ma charakterystyczny okrągły kształt, wnętrze owocu ukryte jest pod grubą, lekko pomarańczową lub czerwonawą, gorzką skórką. W środku znajduje się miąższ o strukturze blaszkowej, o słodko-kwaśnym smaku z delikatnym posmakiem goryczy. Owoce rosną na drzewach osiągających wysokość do 15 metrów.

Grejpfrut bogaty jest w witaminy z grupy A i B, witaminę C, potas, substancje obniżające poziom cholesterolu we krwi, ma też niską zawartość cukrów.

Istnieje wiele rodzajów tego owocu. Różnią się od one siebie kolorem, smakiem i zasobem wartości odżywczych. Najbardziej popularnym i najzdrowszym grejpfrutem jest odmiana czerwona, która zawiera najwięcej witamin i korzystnych substancji, przez to najsilniej odczuwa się w nim posmak goryczy. Nieco łagodniejsza w smaku jest odmiana żółta, a najsłodszą pozostaje odmiana zielona.

Zobacz także:

Właściwości lecznicze grejpfruta

Ze względu na dużą zawartość wartości odżywczych, niską kaloryczność i bogactwo witamin owoc też wykazuje pozytywne oddziaływanie na poprawę stanu skóry, krążenia krwi oraz wzmacnia układ odpornościowy. Ponadto, zawarte w nim flawonoidy wykazują zbawienne działanie przeciwbakteryjne i przeciwzapalne. Substancja ta jest obecna, w największym stężeniu, w pestkach owocu. Przeprowadzone badania udowodniły korzystne oddziaływanie, wspomnianej substancji, chroniące przed nowotworami np. nowotworem żołądka, jelit, prostaty, układu moczowego czy szyjki macicy. Najmniej smaczne blaszki oddzielające soczysty miąższ wpływają na znaczące obniżenie poziomu cholesterolu, a tym samym działają profilaktycznie przeciwko miażdżycy.

Inne właściwości grejpfrutów

Ten niezwykły owoc jest powszechnie stosowany przez dietetyków czy osoby, które na własną rękę próbują zrzucić zbędne kilogramy. Ma działanie wspomagające szybką przemianę materii, usprawnia spalanie tłuszczów oraz posiada pozytywną moc detoksykującą. Ekstrakt z tego owocu ma także zastosowanie w kosmetyce, gdyż wykazuje dodatnie działanie na jakość skóry. Polecany jest szczególnie osobom z tendencją do skóry tłustej i trądzikowej. Przyspiesza gojenie ran oraz rozjaśnia przebarwienia skórne.

Grejpfrut a cukrzyca

Owoc polecany jest szczególnie osobom chorującym na cukrzycę. Niski indeks glikemiczny grejpfruta sięga 20. W 100 gramach owocu znajduje się około 6 gram cukru. Liczba kalorii w takiej porcji wynosi 42. Stąd też wynika duża popularność tego produktu w diecie cukrzyka.

Przede wszystkim spożycie owocu spowalnia wzrost poziomu cukru we krwi, a tym samym wydłuża się uczucie sytości w organizmie. Dodatkowa stymulacja wydzielania insuliny z trzustki wpływa na obniżenie poziomu glukozy. Ze względu na to korzystne działanie zaleca się spożywanie co najmniej połówki grejpfruta przed posiłkiem.

W krótkim czasie po posiłku w organizmie człowieka dochodzi do naturalnego wzrostu poziomu glukozy. Jeden z antyoksydantów znajdujących się w grejpfrucie zwiększa wrażliwość komórek na oddziaływanie wytwarzanej w organizmie insuliny oraz pobudza do pracy grupę białek odpowiedzialnych za rozkład kwasów tłuszczowych. Dzięki temu, swoim działaniem, wywołuje efekt jaki dają przeciwcukrzycowe leki farmakologiczne. Badania naukowców z Uniwersytetu w Jerozolimie okazały się pozytywne szczególnie u osób zmagających się z cukrzycą typu 2 oraz osób z insulinoopornością.

Zaleca się spożywanie tego produktu w ciągu dnia oraz unikanie go w godzinach wieczornych, szczególnie tuż przed pójściem spać. W przypadku osób borykających się z cukrzycą poleca się spożycie owocu lub wypicie wyciśniętego z niego soku na 30 minut przez spożyciem posiłku, aby uaktywnić pozytywne działanie owocu w organizmie.

Wskazana jest ostrożność w spożywaniu grejpfruta przy stosowaniu leków w leczeniu nadciśnienia, leków przeciwwirusowych oraz leków przeciwhistaminowych.

Chociaż działania naukowców na polu walki z cukrzycą wykazują duże korzyści wynikające ze spożywania grejpfrutów jako produktów zawierających flawonoidy, to jednak nadal brakuje jednoznacznych stwierdzeń dotyczących skuteczności leczenia tej choroby cywilizacyjnej jedynie przez flawonoidy i ich pochodne. Rozsądnym wydaje się więc połączenie działań związanych z uskutecznieniem zbilansowanej diety bogatej w odpowiednie wartości odżywcze, w tym grejpfrutów, oraz regularnej aktywności fizycznej.

Redakcja by — 19 października, 2022 in Zdrowe odżywianie 0
Ile kalorii ma kawa latte? Czyli o pysznej włoskiej kawie!

Smakoszy kawy na całym świecie nie brakuje. Przecież przeciętny Polak średnio wypija 95 litrów napoju kawowego, co daje w przeliczeniu aż 3kg samej kawy! Gdyby był jednak tylko jeden rodzaj kawy, to ten pyszny napój z pewnością szybko by się znudził. Na nasze szczęście mamy ogromny wybór. Od cappuccino, przez macchiato, aż po…latte. To właśnie latte podawane jest w kubku o sporych rozmiarach, z pyszną pianką na wierzchu. Co więc kryje za swoją nazwą popularne caffe latte?

Kawa Latte a może caffe latte?

Latte to nic innego, jak po włosku, mleko. Dlatego też Włosi nazywają tą pyszną kawę caffe latte, bo jest to napój na bazie kawy z dodatkiem mleka i bardzo często innych dodatków, takich jak : cukier, bita śmietana, czy też syrop. W związku z tym podczas wycieczki do słonecznej Italii pamiętajcie, aby poprosić kelnera o caffe latte, a nie samo latte, bo niekiedy na waszym stoliku może wylądować samo mleko!

Powiązane artykuły o kawie:

Gdzie te kalorie?

ile kalorii ma kawa latte

Pewnie niejednego to zaskoczy, ale sama kawa ma w sobie bardzo małą ilość kalorii, bowiem są to około dwie kalorie na sto mililitrów. Co jest więc czynnikiem, który robi z kawy mini-bombę kaloryczną? Na pewno jednym z takich czynników jest nieodłączny element „napoju bogów”, czyli mleko. Już samo odtłuszczone mleko dołoży do naszej kawy 10 kcal na 100 ml napoju. Idąc tą drogą – mleko dwuprocentowe to już dodatek na miarę 20 kcal na 100 ml. Posługując się tą samą analogią bez trudu dojdziemy do wniosku, że im wyżej procentowe mleko, tym bardziej kaloryczna będzie nasza kawa. Dodatkiem, który dokłada nam jednak jeszcze więcej kalorii jest cukier. Łyżeczka białego cukru, czyli nasz cichy zabójca, zafunduje nam dodatkowe 20 kcal. Syrop i bita śmietana to jedynie kolejne elementy, które spowodują, że nasz ulubiony napój będzie bardziej kaloryczny.

Kalorie w kawie latte

ile kalorii ma latte

Jak widać, jest wiele czynników, które mogą wpłynąć, na to, ile nasza kawa będzie miała kalorii. Przyjmuje się jednak, że standardowa szklanka kawa latte to napój mający około 300 mililitrów objętości. Szklanka kawy latte waży około 220g. Składa się najczęściej z espresso i mleka. Na 25 ml przypada około 200 ml mleka. Wiele osób także cukier, słodzik, bądź syrop, co dodatkowo odbija się na kaloryczności napoju. Niemniej uśrednioną liczbą kalorii, szklanka kawy latte ma około 130 kalorii na 300 ml pysznej kawy. Kalorie w takim napoju pochodzą w 26 % z białka, w 40% z węglowodanów i w 35% z tłuszczy. Ale jak na cały napój rozkłada się kaloryczność poszczególnych produktów? Jeżeli przyjmiemy, że w 300 ml napoju mamy 130 kcal, to wtedy:

  • mleko 1% – 125 kcal
  • kawa espresso – 5 kcal

Jeżeli zdecydujemy się na wariant słodszy, ale też wyższy kalorycznie (przyjmijmy, że naszą kawa latte na 300 ml dosłodziliśmy dwoma łyżeczkami cukru i dodaliśmy mleka 3,2 %), to wtedy rozkład kalorii będzie prezentował się następująco :

  • mleko 3,2% – 150 kcal
  • kawa espresso – 5 kcal
  • cukier – 40 kcal

Wartość kaloryczna naszego napoju wzrosła o 65 kalorii, więc tak naprawdę, kiedy przygotujemy caffe latte samemu, to tylko od nas zależy, czy wybierzemy wersję niskokaloryczną, czy wysokokaloryczną. W przypadku kafejek i restauracji sprawa wygląda nieco inaczej, bo trudno zweryfikować ile kalorii ma dana kawa, szczególnie, że jak powszechnie wiadomo, kafejki niespecjalnie przejmują się względem kalorycznym. W takich restauracjach cały nacisk kładzie się na smak. Niemniej w niektórych przypadkach barista daje nam możliwość wyboru mleka, czy też dodatków i to wtedy od nas zależy wybór naszej wymarzonej wersji i ile kalorii będzie miała nasza kawa latte!

kawa latte kalorie

Inne artykuły o kawie:

Jak obniżyć kaloryczność naszej kawy?

Nie słodzić! Warto unikać cukru, czyli pustych kalorii. Łatwo powiedzieć, ale jednak trudniej zrobić, bo kto nie lubi kawy ze słodkim posmakiem? Kolejnym sposobem na obniżenie kaloryczności naszego latte jest wybór innego mleka. Może być to mleko 0,5%, ale także mleko roślinne, które doskonale zastąpi nam wyżej procentowe propozycje. Dobrze jest zrezygnować także z syropów, czy bitej śmietany, które dołożą naszemu napojowi sporo kalorii, a kiedy już zrezygnujemy z dodatkowych pokus i zamienimy wysokokaloryczne opcje na te bardziej przyjazne naszemu organizmowi, to pozostaje nam tylko cieszyć się przepysznym smakiem caffe latte!

Redakcja by — 17 października, 2022 in Poradniki 0
Co na obiad z niskim IG?

Obiad powinien zawierać od 30 do 40% dziennej kaloryczności, więc ponad 1/3 dziennego spożycia. Osoby bez ograniczeń dietetycznych niejednokrotnie zastanawiają się, co zjeść na obiad, nie mają na niego pomysłu, szukają przepisów w internecie. Jeszcze większy problem pojawia się w momencie, gdy należy odrzucić niektóre produkty nie tylko ze względu na wartość energetyczną, ale też na indeks glikemiczny. Co więc jeść na obiad z niskim IG?

Indeks glikemiczny – co to jest?

IG to wskaźnik, który opisuje wpływ spożycia danego produktu na poziom glukozy we krwi. Im niższy indeks glikemiczny, tym lepiej dla zdrowia. Wskaźnik ten jest szczególnie ważny dla osób chorujących na cukrzycę, będących na diecie odchudzającej lub zmagających się z insulinoopornością. Spożywając produkty z wysokim IG, odpowiedź organizmu jest gwałtowna: szybki wzrost poziomu cukru we krwi oraz szybki spadek, co wiąże się z szybszym odczuciem głodu po skończeniu posiłku. Produkty węglowodanowe, ze względu na indeks glikemiczny dzieli się na:

  • produkty o niskim IG (≤ 55)
  • produkty o średnim IG (55-69)
  • produkty o wysokim IG (≥70)

Co wpływa na indeks glikemiczny?

W wielu przypadkach na wartość IG wpływa sposób obróbki cieplnej produktu. Niższy indeks będą miały warzywa surowe, niż gotowane – dobrym przykładem jest tutaj marchew, której IG wynosi 16, gdy jemy ją na surowo oraz 47 po ugotowaniu. Kolejnym przykładem są tutaj ziemniaki: od razu po ugotowaniu mają bardzo wysoki IG – 95. Po ostudzeniu, w ziemniakach wytwarza się skrobia oporna, która nie jest wchłaniana przez organizm i traktowana tak, jak błonnik, dzięki czemu nie podnosi poziomu glukozy we krwi. Idealnym pomysłem dla cukrzyków lubiących ziemniaki jest więc sałatka ziemniaczana czy ugotowanie bulw dzień wcześniej i odgrzane do temperatury poniżej 55°C (ogrzanie powyżej tej temperatury powoduje ponowne przyswajanie skrobi, więc indeks glikemiczny wzrasta).

Podobne artykuły:

Przykładowe produkty o niskim i średnim IG

Poniżej podane są wartości indeksu glikemicznego dla przykładowych produktów przydatnych w planowaniu obiadów:

  • kalafior, IG = 15
  • sałata, IG = 10
  • szpinak, IG = 15
  • bakłażan, IG = 20
  • pomidor, IG = 15
  • rzodkiewka, IG = 15
  • papryka, IG = 15
  • pieczarki, IG = 10
  • soczewica czerwona ugotowana, IG = 26
  • ryż brązowy ugotowany, IG = 60
  • kasza gryczana ugotowana, IG = 54
  • mięso, IG = 0 (nie zawierają węglowodanów lub zawierają śladowe ilości)
  • tłuszcze, IG = 0 (również nie zawierają węglowodanów)

Obiady o niskim IG

obiady z niskim indeksem glikemicznym

Jak widać, najniższy indeks glikemiczny mają surowe warzywa. Do obiadu należy więc obowiązkowo podać surówkę, złożoną z wielu warzyw, takich, jak na przykład: sałata, pomidor, papryka. Dobrym pomysłem jest także użycie soczewicy, która nie tylko ma niską wartość wspomnianego wskaźnika, ale też jest dobrym źródłem białka. Mięso, jaja czy ryby nie mają indeksu glikemicznego, należy jednak pamiętać o tym, że panierka do kotleta zawiera węglowodany (bułka tarta, IG około 65). W celu obniżenia indeksu glikemicznego trzeba wybierać mięso bez panierki, najlepiej pieczone lub duszone. W przypadku produktów skrobiowych (makarony, kasze, ryże), które dla wielu osób są niezbędnym elementem obiadu, najlepiej wybierać te pełnoziarniste.

Przykładowe pomysły na obiad o niskim indeksie glikemicznym:

  • Potrawka z soczewicy w sosie pomidorowym + surówka z marchwi i jabłka
  • Ryba gotowana na parze ze szpinakiem, ziemniaki ugotowane dzień wcześniej i podgrzane do max. 55°C + kapusta kiszona
  • Tofu w sosie sojowym z warzywami i kaszą bulgur + sałatka z kapusty pekińskiej
  • Makaron z cukinii z sosem serowym
  • Sałatka z kalafiora i pomidorów z jajkiem gotowanym na twardo, polana domowym sosem czosnkowym na jogurcie
  • Bakłażan faszerowany ryżem brązowym, kurczakiem i papryką + surówka

Czy tylko indeks glikemiczny ma znaczenie?

obiad niski ig

Warto wspomnieć także o tym, że sam indeks glikemiczny to nie wszystko. Wybierając produkty należy zwrócić uwagę także na ładunek glikemiczny, który uwzględnia nie tylko IG produktu, ale także ilość węglowodanów zawartą w porcji produktu: zjedzenie produktu o wysokim IG (np. arbuz), który w porcji 100 g zawiera mniej węglowodanów, daje podobną odpowiedź organizmu na zjedzenie produktu o niskim IG, który zawiera dużo węglowodanów na porcję (np. czekolada). Jak więc się nie pogubić? Odpowiedź jest prosta: zdrowy rozsądek. W przypadku braku poważnych przeciwwskazań zdrowotnych (np. cukrzyca), popełnienie błędu dietetycznego w postaci zbyt wysokiego IG nie jest niebezpieczne dla zdrowia. Należy pamiętać też o tym, że nie wolno rezygnować lub restrykcyjnie ograniczać węglowodanów: są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu, więc bez specjalnych wskazań, przechodzenie na diety z bardzo małą ilością węglowodanów, może być szkodliwe.

Redakcja by — 13 października, 2022 in Poradniki 0