Jakie warzywa jeść na odchudzanie?

Najważniejszym czynnikiem podczas odchudzania jest deficyt kaloryczny, co oznacza, że powinno się jeść mniej, niż potrzebuje organizm. Aby jednak zachować zdrowie należy podejść do procesu odchudzania z głową i kalorie obcinać rozsądnie, żeby uniknąć pojawienia się problemów zdrowotnych, co oznacza, że należy pamiętać o racjonalnej i zbilansowanej diecie. Dodawanie dużej porcji warzyw pozwala na skomponowanie objętościowego posiłku o niskiej wartości kalorycznej, co jest zbawiennym czynnikiem podczas procesu redukcji masy ciała. Jakie warzywa zatem szczególnie warto jeść, aby zrzucić zbędne kilogramy?

Warzywa, a odchudzanie 

Warzywa powinny stanowić bardzo ważny element każdej diety, ze względu na to, że dostarczają do organizmu cennych witamin. Są także źródłem istotnych dla organizmu mikroelementów, co pozwala na uniknięcie ich niedoborów, a także błonnika pokarmowego, który przynosi szereg korzyści, m.in. wspomaga pracę jelit, zwiększa uczucie sytości oraz pomaga obniżyć poziom cholesterolu i glukozy we krwi, a to tylko początek z listy pozytywnego wpływu, jaki na organizm człowieka ma błonnik. Dzienne spożycie warzyw i owoców w ciągu dnia powinno wynosić co najmniej 400 gramów, co oznacza, że warto je dodawać do każdego posiłku. Zwiększenie spożycia warzyw może znacznie ułatwić proces odchudzania, dzięki dodaniu objętości do posiłku, co pozwoli na uzyskanie sytości na dłuższy czas, co z kolei może zwalczyć problem podjadania między posiłkami. Kolejnym plusem, o którym warto wspomnieć, jest niska kaloryczność, jaką posiada sporo warzyw, dzięki czemu mogą stanowić świetną alternatywę dla mniej zdrowych przekąsek. Pozwalają również na skomponowanie różnorodnych dań i eksperymentowanie w kuchni, co również znacznie ułatwi proces odchudzania i pozwoli uniknąć monotonności spożywanych posiłków.

Warzywa, które warto jeść podczas odchudzania 

Długa lista warzyw dostępnych na rynku pozwala na wkomponowanie ich do posiłków w różnorodny sposób oraz jest skuteczna w walce z nadprogramowym kilogramami. Warto jednak wspomnieć, że warzywa najlepiej jest spożywać surowe, a do ich ewentualnej obróbki nie używać zbyt dużej ilości kalorycznych dodatków takich jak np. tłuste sosy.

Do warzyw, które szczególnie warto włączyć do swojej diety, należą:

  • Cukinia: należy ona do grona warzyw niskokalorycznych i lekkostrawnych. Można ją podawać faszerowaną z innymi warzywami, jednak warto pamiętać, że nada się nie tylko do dań wytrawnych takich jak sałatki czy kremy, ale również coraz częściej dodawana jest do posiłków oraz przekąsek na słodko, co pozwala na przemycenie dodatkowej porcji warzyw w diecie.
  • Ziemniak: wbrew powszechnie powielanym mitom mówiącym o tym, że ziemniaki tuczą, są one bardzo dobrym wyborem podczas odchudzania. W 100 gramach surowych ziemniaków znajduje się niecałe 100 kalorii. Dodatkowo mają one wysoki indeks sytości, co pozwoli na dłużej czuć się najedzonym. Należy jednak pamiętać o tym, że wszelkie dodatki (zwłaszcza tłuste) podnoszą wartość kaloryczną ziemniaków, więc warto przykładowo wybrać wersję pieczoną niż smażoną na głębokim tłuszczu.
  • Marchew: jest bardzo dobrym źródłem beta-karotenu. Surowa ma niski indeks glikemiczny, więc będzie stanowiła dobry wybór dla osób, które muszą szczególnie dbać o poziom glukozy we krwi. Tak jak cukinia nadaje się zarówno do dań wytrawnych, jak i słodkich, dzięki czemu może być wkomponowana w wiele posiłków. Bardzo dobrze sprawdzi się również jako przekąska.
  • Brokuł: wysoka zawartość błonnika oraz białka znajdujące się w tym warzywie korzystnie wpływają na pożądane podczas odchudzania uczucie sytości. Brokuły są również dobrym źródłem potasu, który ma pozytywny wpływ na naczynia krwionośne, więc są dobrym wyborem dla osób borykających się z nadciśnieniem tętniczym. Warto również pamiętać o innych warzywach z rodziny kapustnych takich jak: brukselka, kapusta, czy jarmuż, które również są świetnym wyborem podczas procesu odchudzania.
  • Ogórek: to składające się w większości z wody warzywo jest bardzo dobrym składnikiem diety redukcyjnej. W 100 gramach ma tylko około 15 kalorii, a jego dodatkowym atutem jest niski indeks glikemiczny. Pozwala nawodnić organizm i zawiera szereg cennych minerałów. Warto pamiętać, że w przypadku tego warzywa to skórka jest cenniejszym źródłem korzystnych dla człowieka składników, więc warto zrezygnować z obierania go.
  • Pomidor: kolejne niskokaloryczne i bogate w wodę warzywo. Jest bardzo dobrym źródłem witaminy C, witaminy E oraz potasu. Ma również korzystny wpływ na serce oraz poziom cholesterolu.

Warto pamiętać, że nie są to jedyne warzywa, które warto spożywać, chcąc stracić zbędne kilogramy. Korzystnie na ten proces wpłynie także wiele innych niskokalorycznych warzyw, jednak te zasługują na szczególne miejsce na liście warzyw dobrych podczas odchudzania. Pozwolą one usprawnić cały proces redukcji masy ciała, a także zachować rozsądek potrzebny podczas odchudzania.

Dodawanie warzyw do posiłków pozwoli na zachowanie zbilansowanej diety, więc dobrze jest starać się spożywać je do każdego posiłku, aby móc cieszyć się efektami odchudzania.

Cytryna owocowe panaceum na zdrowie

Cytryna to niewielkie wiecznie zielone drzewo. Uważa się że pochodzi z Chin lub z Indii. Natomiast w dzisiejszych czasach można je spotkać w licznych odmianach w wielu krajach na całym świecie. Obecnie największe plantacje cytryn znajdują się w takich krajach jak: Stany Zjednoczone, Meksyk, Włochy, Brazylia i Hiszpania. Cytryna co ciekawe może owocować przez cały rok oczywiście w sprzyjających warunkach. Jej owoce stosowane są nie tylko w kuchni ale również w przemyśle kosmetycznym i farmaceutycznym.

Właściwości lecznicze cytryny

Cytryna jest znana ze swoich właściwości zdrowotnych ze względu na skład. Między innymi zawiera potas, wapń, błonnik, witaminę C, kwas cytrynowy oraz flawonoidy. Kwas cytrynowy to naturalny konserwant pomocny również w trawieniu pokarmów ale również ułatwiający wchłanianie wapnia. Kwas cytrynowy może pomóc również rozpuścić kamienie powstające w środowisku zasadowym np. fosforanowe. Ze względu na aktywność biologiczną związków takich jak flawonoidy cytrusowe, które jako przeciwutleniacze neutralizują aktywne formy tlenu które mogą uszkadzać komórki organizmu i przyczyniać się do chorób przewlekłych w tym raka cytryna podobnie jak inne owoce cytrusowe ma właściwości antynowotworowe, przeciwwirusowe i przeciwzapalne.

Skórka cytryny zawiera olejki eteryczne, które składają się głównie z limonenu odpowiadającego za jej charakterystyczny zapach. W wysokich stężeniach jest on stosowany jako środek czyszczący i odtłuszczający. Albo jako rozpuszczalnik w farbach.  W kosmetyce natomiast używa się go głównie jako komponent zapachowy. Stanowi on także dodatek smakowy do produktów spożywczych. Warto zatrzymać się przy limonenie, ponieważ liczne badania przeprowadzone głównie za zwierzętach i w warunkach laboratoryjnych sugerują jego zdolność zmniejszenia ryzyka zachorowania na różne rodzaje raka, hamowanie ich rozwoju lub doprowadzenia do zniszczenia komórek nowotworowych.  Potrzebne jest jeszcze więcej badań ale wyniki są obiecujące.

Ponadto zmniejszone do mniejszej postaci pektyny cytrusowe okazują się pomocne w walce z przerzutowym czerniakiem. A także aktywują proces apoptozy czyli śmierci komórkowej komórek guzów raka, gruczołu krokowego, sutka i okrężnicy.  Jednak potrzebne są dalsze badania skuteczności tej substancji u ludzi.

Skórka cytryna zawiera również Tangeretin. Jest to flawonoid, który może mieć skuteczne, ochronne działanie przy zaburzeniach mózgu takich jak choroba Parkinsona. Wykazują także aktywność w działaniu  obniżającym cholesterol i przeciwnowotworowym. W skórce cytryny zawarte są także szczawiany o czym powinny pamiętać osoby mające problemy z kamieniami.

Właściwości odżywcze cytryny

Cytryna jest również jednym ze źródeł witaminy C. jednak pomimo powszechnego przekonania że jest to bogate źródło, najprawdopodobniej z powodu kwaśnego smaku, które zawdzięcza kwasowi cytrynowemu. To przekonanie jest błędne. Dla porównania w 100 gramach cytryny witaminy C jest 50 mg, natomiast w kiwi na 100 gramów tego owocu znajduje się 90 mg witaminy C, w czarnej porzeczce 200 mg na 100 gram tego owocu. Cytryna jak każdy owoc jest warty jedzenia, dlatego powinna być w jadłospisie osób które zdrowo się odżywiają.

Czy woda z cytryny odchudza i przynosi wymierne korzyści dla zdrowia?

Ciepła woda z sokiem z cytryny może pomóc złagodzić wiele objawów niestrawności takie jak wzdęcia czy zgaga. Uważa się również, że pity na czczo wspomniany roztwór pomaga oczyścić organizm w toksyn i przyczynia się do odchudzenia. Ponadto sok z cytryny pity z rana i wieczora może pomóc w regularnym wypróżnianiu się. Cytryny wbrew kwaśnemu smakowi należą do alkalicznej żywności, pomagającej w przywróceniu równowagi pH w organizmu. Niestety sok z cytryny może mieć działanie erozyjne na szkliwo zębów, dlatego poleca się picie go przez słomkę albo przepłukaniu jamy ustnej po jego wypiciu.

Jaka cytryna będzie dla nas najlepsza?

Najlepiej wybierać w pełni dojrzałe żółte cytryny, można je przechowywać w temperaturze pokojowej z dala od światła słonecznego przez około tydzień lub w lodówce przez około cztery tygodnie. Jeżeli chcemy wykorzystać skórkę od cytryny pamiętajmy o jej dokładnym wyszorowaniu pod bieżącą wodą. Wskazane jest również aby cytryna była uprawiana metodami ekologicznymi tzn. bez pestycydów i woskowania. Sok i skórkę z cytryny można przygotować do późniejszego wykorzystania. Świeżo wyciśnięty sok możemy zamrozić w kostki a suszone skorki z cytryny przechowywać w chłodnym i suchym miejscu w szczelnie zamkniętym szklanym pojemniku.

Cytryna jako dodatek do herbaty

Ważna informacją dotyczącą cytryny jest także to, że gdy podczas parzenia herbaty dodajemy cytrynę uwalniają się z herbaty szkodliwe substancje. Chodzi o to że w liściach herbaty jest nie przyswajalny lub mało przyswajalny glin aluminium, który w kwaśnym środowisku i wysokiej temperaturze zmienia się w cytrynian glinu związek który jest przyswajalny może odkładać się w mózgu i sprzyjać chorobom otępiennym takim jak Altsheimer. Gdy dodamy cytrynę do herbaty ciepłej bez fusów taki proces nie zachodzi.  Chodź nie ma badań klinicznych dotyczących tego tematu sugeruje się aby nie dodawać cytryny w czasie parzenia herbaty.

Refluks jakie owoce wprowadzić do diety aby z nim walczyć?

Choroba refluksowa przełyku należy do jednej z częstszych chorób przewodu pokarmowego. Jest ona wynikiem występowania refluksu czyli cofania treści z żołądka do przełyku. Mogą ale nie muszą towarzyszyć temu różne objawy a także zapalenie błony śluzowej. Takim najbardziej typowym charakterystycznym objawem choroby refluks-owej przełyku jest zgaga. Ale choroba może się też objawiać w inny sposób np. kwaśnym odbijaniem, uczuciem goryczy w ustach czy tez uczuciem ucisku, dyskomfortu w nadbrzuszu ale i uporczywym kaszlem. Co ważne jest to choroba przewlekła. Występują w niej okresy zaostrzeń oraz remisji. Są też osoby u których choroba ta może przebiegać bezobjawowo.

Główne przyczyny pojawienia się tej choroby

Choroba jest wywoływana kilkoma czynnikami. Należą do nich nieprawidłowo funkcjonujący dolny zwieracz przełyku. Jest to mięsień, który jest naturalną bariera antyrefluks-owa naszego organizmu.  Jego prawidłowe funkcjonowanie chroni nas przed cofaniem się treści żołądka do przełyku. Jeżeli ten mięsień nie pracuje prawidłowo tzn. skraca się jego długość albo zmniejsza się jego napięcie wówczas dochodzi do cofania się treści żołądka do przełyku. Istnieją produkty, które mogą obniżać napięcie dolnego zwieracza przełyku. Należą do nich kawa, tłuszcz czy alkohol. Opóźnione opróżnianie żołądkowe, które sprzyja zaleganiu pokarmu w żołądku. A to wpływa ma nieprawidłowe funkcjonowanie dolnego zwieracza przełyku. Czy też na skutek wieku pojawiające się zaburzenia pracy dolnego zwieracza. Są również czynniki zewnętrzne na które nie możemy wpływać należą do nich czynniki genetyczne, wiek, płeć. Generalnie możemy łagodzić objawy choroby – oczywiście o ile zostanie ona prawidłowo zdiagnozowana. Sama choroba nie zagraża bezpośrednio życiu pacjenta. Natomiast może ona mieć groźne powikłania. I to właśnie te powikłania mogą być niebezpieczne dla życia. Należą do nich krwawienia z przełyku, przełyk Barretta czy też rak gruczołowy przełyku.

Jak leczyć refluks?

Jeżeli choroba przełyku zostaje zdiagnozowana to najczęściej leczy się ją za pomocą odpowiednich leków. Ich działanie ma na celu hamowanie wydzielania kwasu solnego w żołądku oraz leki zobojętniające kwas solny i działające osłonowo na błonę śluzową. Oprócz farmakoterapii może pomóc także dieta oraz zmiany w stylu życia. Należy jednak pamiętać o tym że każdy indywidualnie reaguje na spożywane produkty. Najlepiej byłoby w tym wypadku prowadzić dzienniczek, w którym zapisywane byłyby informacje dotyczące reakcji organizmu na poszczególne spożywane produkty. I na tej podstawie można by było eliminować produkty z diety. Ważne jest również aby posiłki spożywać regularnie oraz nie przejadać się. Należy również unikać po posiłkowej aktywności fizycznej. Zachowanie odpowiedniego odstępu pomiędzy ostatnim posiłkiem spożywanym w danym dniu a położeniem się spać. Dieta powinna być skupiona na tym aby być lekkostrawna. Pod jak najmniejszą obróbka termiczną czyli duszenie produktów oraz ich gotowanie na parze będzie najlepsze. W jadłospisie powinny pojawiać się zupy, gęste od ilości warzyw. Nie muszą one być zupami typu krem. Powinna być zdecydowanie utrzymana przewaga ciepłych posiłków. Porcja powinna być dostosowana do możliwości układu pokarmowego.

Jakie owoce wprowadzić do diety aby złagodzić objawy refluks-u?

Owoce są istotnym elementem zbilansowanej diety. Niestety nie wszystkie produkty z tej grupy są mile widziane u osób z choroba refluks-owa. Występowaniu objawów refluks-u sprzyjają wszelkiego rodzaju owoce cytrusowe. Należą do nich pomarańcze, grejpfruty czy tez mandarynki. Problematyczne mogą być też gruszki, śliwki czy też porzeczki a także owoce suszone. Jednak nie należy rezygnować ze spożycia owoców. Do najlepiej tolerowanych owoców należą: banany, jabłka gotowane, maliny, truskawki. Banany są najczęściej spożywanymi owocami na świecie. Składają się w 75% z wody. Są one w stanie pokryć ścianę żołądka specjalnym filmem, który chroni go przed szkodliwym działaniem kwasu. Kiedy pojawia się ostra zgaga po zjedzeniu banana poczuje się przyjemną ulgę. Może działać jak lek. Maliny zawierają bardzo wiele substancji i witamin w tym C, E, B1, B2, B6, potas, magnez, wszystkie one są tak potrzebnych zbilansowanej diecie. Maliny mają właściwości przeciwgorączkowe, przeciwzapalne oraz przeciwbakteryjne. Spożywanie ich łagodzi problemy układu pokarmowego. Truskawki to skarbnica wielu witamin oraz minerałów. Jest ona uważana za naturalną pigułkę wzmacniająca organizm. Najlepiej jeść je na surowo aby wykorzystać wszystkie jej zdrowotne właściwości. Maliny zawierają m.in. pektyny usprawniające perystaltykę jelit, są one korzystne dla naturalnej flory bakteryjnej i oczyszczające jelita z resztek pokarmów. Truskawki posiadają właściwości odtruwające oraz oczyszczające układ pokarmowy, co korzystnie wpływa na sylwetkę. Do grupy owoców, które można bezpiecznie spożywać należą również morele, winogrona czy arbuz. Refluks jest chorobą, która niesie w sobie duże obciążenie dla komfortu życia. Stosując pewna rutynę czy też zachowania opisane powyżej oraz zbilansowaną dietę w której duży obszar będą zajmować owoce możemy w zdecydowany sposób z nią walczyć.

Zdrowe zupy dietetyczne

Zupy spożywane są zazwyczaj jako pierwsze danie obiadowe. Ich głównym składnikiem jest bulion z dodatkiem warzyw, więc stanowią doskonały sposób na szybki i odżywczy posiłek. Ugotowanie ich nie wymaga większych kulinarnych umiejętności, gdyż wszystkie składniki na zupę wystarczy umieścić w garnku i gotować określony czas. Zupy często pojawiają się także w jadłospisach osób chcących zrzucić zbędne kilogramy. Zdrowe zupy dietetyczne mogą stanowić dobrą alternatywę dla skomplikowanych, wieloskładnikowych posiłków. Jakie zupy są najlepsze na diecie? Zapraszamy do lektury! 

Jakie zupy jeść na diecie?

Zupy cenione są przede wszystkim za to, że można je przygotować bez większych nakładów pracy. Do ich ugotowania potrzebny jest bulion, warzywa oraz ewentualnie mięso i dodatki, takie jak makaron czy ryż. Są posiłkiem, który po ugotowaniu w większej ilości, należy jedynie podgrzać następnego dnia, by zaspokoić głód ciepłym i zdrowym daniem. Szczególnie polecane są dla osób zabieganych i mających ograniczony czas w ciągu dnia na gotowanie, gdyż jeden garnek zdrowej zupy wystarcza nawet na kilka posiłków w ciągu tygodnia.

Będąc na diecie redukcyjnej, warto swój jadłospis urozmaicić zupami. Cechują się niską zawartością kalorii, bo ich główny składnik to bulion oraz warzywa. W zależności od bazy zupy, którą stanowi bulion, może mieć ona różną wartość odżywczą. Chcąc zrzucić kilka kilogramów, polecane są szczególnie zupy gotowane na bulionie warzywnym, który posiada zdecydowanie najmniejszą ilość kalorii. By zupa stanowiła kompletną i zbilansowaną potrawę, nie warto oszczędzać na warzywach, gdyż są one nośnikiem smaku i zaspokajają głód, pomimo niskiej kaloryczności. Zdecydowanie bardziej sycące od tradycyjnych zup są kremy, czyli zupy zmiksowane do gładkiej konsystencji. Po dodaniu do nich pełnoziarnistych grzanek, czy makaronu z mąki z pełnego przemiału oraz źródła białka, na przykład gotowanego kurczaka, sycą na długo i dostarczają wszystkich niezbędnych makroelementów. 

Jakich zup unikać podczas odchudzania?

Zupa kojarzona jest z daniem poprzedzającym drugie danie obiadowe, więc uważana jest za lekką i niskokaloryczną. Wiele zup posiada jednak pokaźną ilość kalorii i tłuszczu, szczególnie te gotowane na wywarach wołowych czy wieprzowych. Gotując zupę na bulionie warzywnym lub drobiowym, gdzie do przygotowania go używa się części kurczaka, możemy mieć pewność, że zupa nie będzie bombą kaloryczną. Wywar na tłustych częściach wołowiny lub wieprzowiny sprawia, że zupa staje się znacznie bardziej kaloryczna. Dodatkowo ilość kalorii podbija dodatek do zupy śmietany, masła czy dużej ilości mąki w celu jej zagęszczenia. Takie zupy nie sycą dłużej niż gotowane na warzywach, a ich kaloryczność może być dwukrotnie większa! Redukując wagę, nie poleca się także dodawania do zup rozgotowanych makaronów, ryżu czy kaszy, gdyż tracą one swoje cenne właściwości i znacznie zwiększają indeks glikemiczny potrawy. 

Co zrobić, by zupa na dłużej syciła?

Zupa, w której jest mała zawartość warzyw gotowanych, chudego mięsa oraz węglowodanów złożonych, takich jak ryż czy makaron, mogą bardzo szybko po jej spożyciu powodować uczucie głodu. By zdrowa zupa dietetyczna syciła na dłużej, warto zmiksować ją na gładki krem. Ważne jest, by dobrać do niej odpowiednie dodatki, które również wpłyną na nasz ośrodek głodu, takie jak pełnoziarnisty ryż ugotowany al dente, makaron czy żytnie pieczywo z ziarnami. Nie bójmy się urozmaicić zupy gotowanym mięsem z kurczaka, które jest cennym źródłem białka w diecie. Chcąc zabielić zupę bez obawy o dodatkowe centymetry w pasie, tradycyjną śmietanę warto zamienić na gęsty jogurt grecki. 

Najlepsze pomysły na zdrowe dietetyczne zupy 

Zdrowe dietetyczne zupy są bardzo proste w przygotowaniu i można je gotować podczas wykonywania innych domowych obowiązków. Zupę wystarczy podgrzać, więc stanowi dobry pomysł na posiłek do pracy, pod warunkiem, że istnieje możliwość jej podgrzania. Podstawą każdej zupy powinien być bulion warzywny lub drobiowy. Osoby, które nie mają czasu na jego przygotowanie, mogą kupić gotowy wywar w sklepie, jednak nie będzie on posiadać tylu cennych właściwości i smaku, co bulion robiony samodzielnie. 

Pierwszą zupą, którą warto urozmaicić swój dietetyczny jadłospis, jest zdrowy krem pomidorowy. Gotuje się go na dowolnym wywarze wraz ze świeżymi pomidorami lub z puszki. Warto doprawić ją bazylią, świeżo mielonym pieprzem i czosnkiem. Po zredukowaniu ilości wody w garnku całość należy zmiksować do gładkości i podawać z tartą mozzarellą w wersji light oraz pełnoziarnistymi grzankami. Jeśli nie lubisz zup typu krem, zupa pomidorowa także będzie odpowiednia.

Drugą propozycją jest sycąca zupa grochowa light. Tradycyjny bulion na wołowych kościach zastąpiony jest drobiowym. Zupa jest odżywcza i sycąca dzięki obecności ziemniaków i grochu, który stanowi fantastyczne źródło białka. Ta zupa bardzo lubi dodatek majeranku, który pozytywnie wpływa na trawienie. 

Dla osób, które mają problem z ilością spożywanych warzyw w ciągu dnia, sprawdzi się dietetyczna, zdrowa zupa jarzynowa. Wystarczy mrożoną mieszankę warzyw ugotować na bulionie, doprawić i cieszyć się bardzo sycącym i zdrowym posiłkiem. Można serwować ją z kaszą jaglaną i doprawioną świeżym koperkiem.

4 lekkie zupy dietetyczne, idealne aby ukoić głód i stracić na wadze

Piękno w spożywaniu zupy jest to, że jest to okazja, aby dodać warzywa i inne zdrowe składniki do swojej diety w jednej misce. Oznacza to, że możesz uzyskać wiele porcji owoców i warzyw w jednym posiłku, co pomoże Ci schudnąć. W rzeczywistości dietetycy, którzy jedzą zupy jako główne danie, tracą więcej wagi niż ci, którzy jedzą je jako przystawkę. Badanie opublikowane w Nutrition Journal wykazało, że uczestnicy, którzy jedli zupy niskokaloryczne przed głównym daniem, spożywali 75 mniej kalorii podczas posiłku. Te 4 pyszne zupy dietetyczne są tak smaczne i sycące, że staną się Twoim nowym ulubionym sposobem na szybkie odchudzanie!

Maślana zupa z porów i kalafiora

lekkie zupy dietetyczne

Jeśli szukasz sposobu, aby jeść więcej warzyw, ta dietetyczna zupa jest doskonałym miejscem do rozpoczęcia tego procesu. Ta maślana i cytrynowa zupa kalafiorowa jest wykonana z zaledwie 150 kalorii na porcję. Kalafior jest niskokaloryczną alternatywą dla pokarmów o wysokiej zawartości węglowodanów, takich jak ryż i ziemniaki. Ponadto jest bogaty w błonnik, który pomaga obniżyć poziom cholesterolu. Ciesz się tą zupą jako lekki lunch lub jako danie dodatkowe do kurczaka lub ryby.

Czego potrzebujesz do przyrządzenia tej zupy?

  • 3 filiżanki posiekanego pora
  • 1 główka kalafiora, grubo posiekana
  • 2 filiżanki wywaru warzywnego
  • 2 szklanki wody
  • 1/2 szklanki gęstej śmietany
  • 2 łyżki masła
  • 2 łyżki soku z cytryny
  • Sól i czarny pieprz do smaku

Jak zrobić maślaną zupę z porów i kalafiora?

  1. Doprowadzić duży garnek wody do wrzenia i dodać posiekanego pora i kalafiora. Gotuj przez około 10 minut lub do momentu, gdy warzywa będą miękkie.
  2. Odcedź warzywa, odrzucając wodę.
  3. W dużym rondlu połączyć warzywa z bulionem, wodą i śmietaną. Doprowadzić do wrzenia, następnie zmniejszyć ogień i gotować na wolnym ogniu przez około 10 minut, lub do momentu, gdy warzywa będą bardzo miękkie.
  4. Zdjąć z ognia i dodać masło, sok z cytryny, sól i pieprz.

Zupa z kurczaka, cytryny i szpinaku

Ta kremowa, bogata w smaku zupa zaspokoi Twoje pragnienia bez dodatkowych kalorii i tłuszczu. To wspaniały przepis na lunch, który może być gotowy w mniej niż 30 minut. Jeśli jesteś przyciśnięty do czasu, użyj swojego ulubionego kurczaka z rożna, aby zaoszczędzić jeszcze więcej czasu. Ten przepis służy czterem osobom i kosztuje mniej niż 10 dolarów, aby zrobić. Rodzynki to świetny sposób na dodanie słodyczy do przepisów bez użycia cukru rafinowanego. Ta zupa ma tylko 178 kalorii na porcję. Podawaj ją z bułką pełnoziarnistą, jeśli chcesz zwiększyć kalorie, lub podawaj ją z sałatką na niskokaloryczny posiłek.

Czego potrzebujesz do przyrządzenia tej zupy?

  • 2 łyżki oliwy z oliwek extra virgin
  • 1/2 szklanki pokrojonej w kostkę żółtej cebuli
  • 1/2 łyżki czarnego pieprzu
  • 1/2 łyżki soli morskiej
  • 1/2 łyżeczki mielonego kminku
  • 2 ząbki czosnku, mielone
  • 1 filiżanka pokrojonej w kostkę marchewki
  • 1 filiżanka pokrojonego w kostkę selera
  • 1 filiżanka cukinii pokrojonej w kostkę
  • 2 filiżanki bulionu z kurczaka o obniżonej zawartości sodu
  • 3 filiżanki posiekanego świeżego szpinaku
  • 1/3 filiżanki 2% zwykłego jogurtu greckiego
  • 1/4 szklanki soku z cytryny
  • 1 łyżka miodu
  • 1/2 szklanki posiekanej szalotki
  • 2 łyżki posiekanych rodzynek

Jak zrobić zupę z kurczaka, cytryny i szpinaku?

  1. Podgrzać oliwę z oliwek w dużym garnku na średnim ogniu.
  2. Dodać cebulę, pieprz, sól morską, kminek i czosnek; smażyć przez około 3 minuty lub do momentu, gdy cebula zmięknie.
  3. Wymieszać marchew, seler, cukinię i bulion z kurczaka.
  4. Doprowadzić do wrzenia; następnie zmniejszyć ogień i gotować na wolnym ogniu przez około 10 minut.
  5. Wymieszać szpinak, jogurt grecki, sok z cytryny, miód, szalotki i rodzynki. Podawać na ciepło.

Zupa z brokułów i kukurydzy

dietetyczne zupy warzywne

To wspaniała letnia zupa, którą można przygotować w zaledwie 15 minut. Ta zupa używa świeżą kukurydzę, która jest bardzo popularna w sezonie podczas letnich miesięcy. Jeśli nie możesz znaleźć świeżej kukurydzy, możesz zastąpić ją mrożoną kukurydzą. Świeże brokuły oferują dużą ilość witamin i minerałów, a jednocześnie zapewniają niską ilość kalorii. Tą dietetyczną zupę może podać jako lekki lunch lub jako danie dodatkowe do pary z kurczakiem lub rybą.

Czego potrzebujesz do przyrządzenia tej zupy?

  • 2 ząbki czosnku, zmielone
  • 3 filiżanki brokułów
  • 1/4 szklanki posiekanej szalotki
  • 1/4 szklanki posiekanej czerwonej papryki
  • 3 szklanki wody
  • 3 filiżanki bulionu warzywnego
  • 1/4 filiżanki 2% zwykłego jogurtu greckiego
  • 1/4 filiżanki posiekanej świeżej kolendry
  • 2 filiżanki świeżych ziaren kukurydzy
  • 2 łyżki soku z cytryny
  • 1/2 łyżki czarnego pieprzu

Jak zrobić zupę z brokułów i kukurydzy?

  1. Dodaj czosnek, brokuły, szalotki i paprykę do blendera i przetwarzaj, aż będą drobno posiekane.
  2. Podgrzej duży garnek na średnim ogniu. Dodać mieszankę brokułów i smażyć przez 5 minut. Dodać wodę i bulion warzywny do garnka i doprowadzić do wrzenia. Zmniejszyć ogień i gotować na wolnym ogniu przez 10 minut.
  3. Wymieszać jogurt grecki, kolendrę, ziarna kukurydzy, sok z cytryny i czarny pieprz. Podawać na ciepło.

Zupa ze słodkich ziemniaków i jarmużu

zupy warzywne dietetyczne

Ta zupa ze słodkich ziemniaków i jarmużu jest tak prosta do zrobienia, a jednocześnie pełna smaku i składników odżywczych. Jest to wspaniały sposób na dodanie warzyw do swojej diety i ma tylko 183 kalorie na porcję. Możesz użyć ziemniaka lub słodkiego ziemniaka, a nawet kombinacji tych dwóch. Jeśli chcesz nabić kalorie, możesz podać tę zupę z kromką tostowego chleba pełnoziarnistego.

Czego potrzebujesz do przyrządzenia tej zupy?

  • 3 łyżki masła
  • 3 filiżanki posiekanego słodkiego ziemniaka lub batata
  • 1 filiżanka posiekanej cebuli
  • 1/2 łyżeczki mielonego czarnego pieprzu
  • 2 filiżanki bulionu warzywnego
  • 2 szklanki wody
  • 2 filiżanki posiekanego jarmużu
  • 1/4 szklanki gęstej śmietany

Jak zrobić zupę ze słodkich ziemniaków i jarmużu?

  1. Roztopić masło w dużym garnku na średnim ogniu. Dodaj słodkiego ziemniaka i cebulę, smażąc przez około 5 minut. Wymieszaj z papryką, bulionem warzywnym i wodą. Doprowadzić do wrzenia, następnie zmniejszyć ogień i gotować przez około 10 minut lub do momentu, gdy słodki ziemniak będzie bardzo miękki.
  2. Dodać jarmuż i gotować przez kolejne 5 minut. Zdjąć z ognia i dodać śmietanę. Podawać na ciepło.

Podsumowanie

Jeśli szukasz utraty wagi, zupy warzywne są świetną opcją. Jedzenie niskokalorycznej zupy jako głównego dania może pomóc Ci zmniejszyć dzienne spożycie kalorii i schudnąć. Te 4 lekkie zupy odchudzające są tak smaczne i sycące, że staną się Twoim nowym ulubionym sposobem na utratę wagi. Ciesz się tymi przepisami, aby schudnąć i czuć się świetnie!

Czy ryż można jeść na diecie?

Ryż to jeden z najczęściej używanych składników w kuchni. Jest bardzo szybki w przygotowaniu, więc to doskonały sposób na prosty, ale i odżywczy obiad. Wiele osób powiela jednak mit, że przechodząc na dietę, trzeba zrezygnować z jego spożywania. Czy słusznie? Czy ryż można jeść, będąc na diecie redukcyjnej? Którą odmianę ryżu wybrać, by nie ucierpiała na tym nasza sylwetka? Zapraszamy do przeczytania artykułu, który odpowie na wszystkie nurtujące pytania dotyczące spożywania ryżu na diecie. 

Dlaczego warto jeść ryż?

Ryż, zaraz po ziemniakach, to najczęściej spożywany dodatek do potraw obiadowych. Jest uwielbiany za jego błyskawiczny czas przygotowania. Nie potrzeba żadnych specjalnych umiejętności kulinarnych, by go przygotować, więc jest chętnie jedzony przez osoby, które nie odnajdują się w kuchni. Jego neutralny smak sprawia, że doskonale komponuje się z wieloma mięsami, warzywami oraz sosami. Może być głównym składnikiem dania, na przykład w klasycznym risotto, lub jedynie dodatkiem do niego, jak w przypadku zupy pomidorowej.

Utarło się, że zaczynając dietę redukcyjną, należy kategorycznie zaprzestać spożywania dań z ryżem. Jest to całkowita nieprawda! Ryż nie jest kaloryczny, gdyż w 100 gramach zawiera około 350 kalorii. Jest doskonałym źródłem węglowodanów prostych, które dodają energii. Ponadto ryż dostarcza wielu cennych witamin i minerałów, w tym magnez, cynk, fosfor czy miedź. Jego popularne białe odmiany są lekkostrawne, więc zdają egzamin w czasie problemów żołądkowych. Ryż smakuje dobrze również w daniach słodkich z udziałem owoców. Z tego powodu znajdzie on swoje zastosowanie w diecie zarówno dorosłych, jak i dzieci.

W jakich posiłkach sprawdzi się ryż?

Ryż najczęściej gości na naszych talerzach jako dodatek do mięsnych dań obiadowych. Jest składnikiem popularnych dań kuchni azjatyckiej, gdzie uzupełnia się ze smakiem chińskich mieszanek warzyw i przypraw. To obowiązkowy element risotto, gdzie gotowany w bulionie z dodatkiem wina daje prostą, ale niezwykle aromatyczną potrawę. W wielu kuchniach jest składnikiem gołąbków i farszów, na przykład do buritto. Ryż może stanowić także składnik prostych i szybkich dań na słodko, które pokochają wszystkie dzieci. Warto spróbować pieczonych jabłek faszerowanych twarogiem, cynamonem i ryżem. Inną szybką propozycją jest gotowany ryż na mleku z dodatkiem czekolady lub owoców, który może konkurować z gotowymi, kupnymi deserami tego typu. Ryż ma właściwości pochłaniania smaków i aromatów. Z tego powodu można go ugotować nie tylko w wodzie, ale również w bulionie i sosie, gdzie pochłaniając płyn, stanie się miękki. Ryż nie posiada glutenu, więc może być spożywany przez osoby nietolerujące tego białka. 

Jakie są rodzaje ryżu?

Półki sklepowe aż uginają się od rodzajów ryżu. Najpopularniejszym ryżem, który znajduje zastosowanie w większości kuchni, jest ryż biały. Występuje on jednak w kilku odmianach i kształtach. Biały ryż najczęściej posiada podłużne ziarenka, ale znajdziemy również ryż okrągły. Wszystkie odmiany białego ryżu, na przykład jaśminowy czy basmati, zazwyczaj należy gotować do 15 minut. Cechują się bardzo lekkim i delikatnym smakiem. Będąc na diecie, warto swój jadłospis urozmaicić pełnoziarnistą odmianą ryżu. Mowa o ryżu brązowym, który jest zazwyczaj twardszy pomimo dłuższego czasu potrzebnego na jego ugotowanie. Syci na dłużej i zawiera większą ilość błonnika. Z tego powodu tak często jest uwzględniany w dietetycznych przepisach, jako zamiennik dla ryżu białego. Ma bardziej wyraźny smak od ryżu klasycznego. Kolejną odmianą ryżu jest ryż czarny i dziki, które wyróżniają się cienkimi i ciemnymi ziarnami. Obie odmiany mają znacznie niższy indeks glikemiczny, więc mogą być spożywane także przez osoby chorujące na cukrzycę. Obie te odmiany doskonale smakują podawane z rybami i owocami morza. Czarny ryż uznawany jest za superfood, co stawia go na podium wśród najzdrowszych odmian ryżu. Warto wspomnieć także o ryżu czerwonym, który zawiera duże ilości błonnika i ma wyczuwalnie słodki smak. Z tego powodu często jest składnikiem dań azjatyckich. 

Który ryż wybrać na diecie?

Będąc na diecie, można śmiało spożywać każdą z odmian ryżu. Ich kaloryczność jest do siebie zbliżona i oscyluje w okolicach 350 kalorii w 100 gramach suchych ziaren. Najważniejsze jest, by nie dopuścić do przegotowania ziaren. Wtedy ryż traci swoje cenne witaminy i minerały, a ponadto, może popsuć smak finalnego dania. Po przegotowaniu ryż staje się mniej sycący a co więcej, jego indeks glikemiczny rośnie.

Najzdrowszą odmianą ryżu jest ryż czarny. Na tle innych ziaren ma najwięcej białka, błonnika i witamin. Warto jednak swój codzienny jadłospis urozmaicać różnymi odmianami ryżu. Mitem jest, że podczas odchudzania nie należy spożywać ryżu. Wręcz przeciwnie! Ryż to jeden z dodatków obiadowych, które posiadają niedużo kalorii. Ważne jest, by był przygotowany według instrukcji na opakowaniu. Podawany z warzywami i chudym mięsem stanowi doskonale skomponowany posiłek, dostarczający wszystkich niezbędnych makroelementów. 

Czy bataty są zdrowe i dobre dla każdego?

Bataty cieszą się coraz większym zainteresowaniem, przez co można znaleźć je w niemal każdym supermarkecie. Zanim jednak postanowi się włączyć te warzywa do swojej diety, dobrze byłoby dowiedzieć się, czym się one charakteryzują. Przede wszystkim, warto odnaleźć odpowiedź na pytanie o to, czy bataty są zdrowe. Należałoby też mieć świadomość tego, czy bataty są wskazane każdemu. Warto także dowiedzieć się, do jakiego rodzaju dań można je wykorzystać. Jak się okazuje, interesujących możliwości jest całkiem sporo. 

Co kryją w sobie bataty?

Bataty, określane także mianem patatów bądź po prostu słodkich ziemniaków, kryją w sobie wiele tajemnic. Okazuje się, że średniej wielkości batat dostarcza organizmowi zaledwie 85 kcal. Warzywa te są dość bogate w węglowodany i ubogie w tłuszcz. Znajduje się w nich także niewiele białka. Ponadto, w warzywach tych znajduje się sporo witamin i składników mineralnych. Mowa tu przede wszystkim o:

  • witaminach z grupy B
  • witaminie A
  • witaminie C
  • wapniu
  • magnezie
  • potasie
  • żelazie

Nietrudno zgadnąć, że ze względu na dużą zawartość witamin i minerałów, bataty korzystnie wpływają na stan ludzkiego organizmu. Jeżeli chce się czerpać z ich dobroczynnych właściwości, trzeba jednak pamiętać o ich regularnym spożywaniu. 

Jakie właściwości mają słodkie ziemniaki?

Wiele osób zastanawia się nad tym, czy bataty są zdrowe. Tymczasem, dobrze byłoby poszukiwać odpowiedzi na pytanie o to, na co konkretnie mogą one pomóc. Otóż, przede wszystkim, ze względu na wspomniane wyżej witaminy i minerały, słodkie ziemniaki wzmacniają naturalną odporność organizmu. Dzięki temu, osoby, które regularnie je spożywają, będą mogły cieszyć się lepszym zdrowiem. Ryzyko rozwoju sezonowych infekcji będzie więc u nich zdecydowanie niższe. Ponadto, ze względu na znajdujące się w słodkich ziemniakach antyoksydanty, będzie można także zredukować ryzyko powstania niektórych nowotworów. Bataty świetnie sprawdzają się również w roli przeciwzapalnego elementu diety. Systematyczne ich spożywanie przyczynia się do redukcji ryzyka chorób układu krążenia. Warzywa te mogą okazać się także niezwykle pomocne w walce z niektórymi schorzeniami o charakterze autoimmunologicznym. Słodkie ziemniaki są także lekkostrawne. Nie obciążają więc układu pokarmowego i wspomagają regenerację błony śluzowej żołądka. Co ciekawe, bataty naturalnie nie zawierają glutenu. Są więc świetną propozycją dla osób, które cierpią na celiakię bądź też na nadwrażliwość na gluten. Mogą także być ciekawą odmianą dla osób, którym znudziły się tradycyjne ziemniaki, regularnie pojawiające się na polskich stołach. Ze względu na znajdujący się w batatach beta-karoten, korzystnie wpływają one także na stan skóry. Jeśli te warzywa będą regularnie obecne w jadłospisie, będzie można liczyć na wyrównanie kolorytu cery. Poza tym, beta-karoten w pewnym stopniu ochrania skórę przed szkodliwymi właściwościami promieniowania ultrafioletowego. 

Kto powinien sięgać po bataty, a kto powinien ich unikać?

Bataty to warzywa, które mogą okazać się wsparciem dla naprawdę wielu osób. Może je spożywać co do zasady każdy, kto chce prowadzić zdrowy i zbilansowany tryb życia. Nie ma bowiem jakichś specjalnych przeciwwskazań do sięgania po te wyjątkowe warzywa. Osoby cierpiące na cukrzycę bądź insulinooporność, muszą jednak mieć na uwadze odpowiednią obróbkę termiczną słodkich ziemniaków. Lepiej ich nie smażyć, ani też nie piec. W przeciwnym razie, będą miały wysoki indeks glikemiczny. Zdecydowanie lepiej będzie ugotować słodkie ziemniaki. Spożycie ich w takiej formie nie spowoduje gwałtownego skoku glukozy we krwi. 

Zastosowanie batatów w kuchni

Bataty można wykorzystać w swojej kuchni na naprawdę wiele różnego rodzaju sposobów. Można je upiec i podać do obiadu w formie tradycyjnych frytek, jak również pokroić w kostkę, ugotować i dodać do sałatki. Świetnie komponują się z większością warzyw, a w szczególności z pomidorami i szpinakiem. Mogą stanowić bazę dań tradycyjnych, wegetariańskich bądź wegańskich. Wszystko zależy więc od preferencji osoby, która sięga po te warzywa. Ze względu na przyjemnie słodki smak, na bazie batatów można przyrządzić także niebanalne desery. Można chociażby zmiksować ugotowane warzywa z czekoladą i cieszyć się smakiem wyjątkowego budyniu. Poza tym, słodkiego ziemniaka można dodać do koktajlu z dodatkiem banana i mleka owsianego. Będzie to zdrowa i niezwykle smaczna propozycja na drugie śniadanie bądź podwieczorek. Na bazie batatów można również przygotować aksamitną zupę krem. Świetnie będzie smakowała z dodatkiem aromatycznych przypraw takich jak chili, imbir czy gałka muszkatołowa. Tak naprawdę, możliwości wykorzystania tych warzyw wydają się być nieograniczone. Każdy, komu skończą się pomysły, może oczywiście poszukać inspiracji na blogach o tematyce kulinarnej, jak również w książkach kucharskich. Warto także eksperymentować w kuchni, wykorzystując swoje własne pomysły. Dzięki temu, istnieje spore prawdopodobieństwo ugotowania potrawy, która na długo zapadnie domownikom i gościom w pamięć. 

Jakie witaminy ma sałata?

Nie od dziś wiadomo, że jednym z najlepszych źródeł witamin są warzywa. Szczególnie wartościowym produktem jest sałata. Jakie zawiera witaminy i jaka jest ich rola w ludzkim organizmie?

Dlaczego witaminy są niezbędne?

Witaminy to drobnocząsteczkowe związki, które regulują pracę całego organizmu. Dzieje się tak, ponieważ umożliwiają one pracę enzymów. Są to specjalne białka, które przeprowadzają reakcję biochemiczne wewnątrz komórek organizmu. Wszystkie reakcje biochemiczne tworzą metabolizm.

Sałata jest bogata w witaminy z grupy B, witaminę E (tokoferol) oraz witaminę C (kwas askorbinowy). Dodatkowo sałata bogata jest w ważne mikroelementy, czyli pierwiastki takie jak potas (K), magnez (Mg) oraz żelazo (Fe). Ważnym składnikiem dla prawidłowego funkcjonowania układu pokarmowego jest także błonnik.

Witaminy grupy B

Do tej grupy należy aż 8 witamin. Witamina B1 (tiamina) to pierwsza odkryta witamina. Dokonał tego Polak Kazimierz Funk. Witamina ta odpowiada za prawidłowy metabolizm węglowodanów w organizmie, a więc za oddychanie wewnątrzkomórkowe. Ponadto przyspiesza gojenie się ran oraz zmniejsza uczucie bólu. 

Niedobór tiaminy może prowadzić do zaburzeń ze stronu układu sercowo-naczyniowego oraz układu pokarmowego. Obserwuje się na przykład nudności, bóle brzucha, wymioty.

Niezwykle ważną witaminą dla kobiet w wieku rozrodczym jest kwas foliowy, czyli witamina B9. Jej niedobór może prowadzić do bardzo poważnego uszkodzenia płodu. Witamina B9 niezbędna jest do zamknięcia się cewy nerwowej zarodka. Dzieje się to w początkowym okresie ciąży, kiedy kobieta nie zawsze wie, że jest w ciąży. Dodatkowo witamina B9 odgrywa ważną rolę w procesie wytwarzania krwinek czerwonych.

Witamina B12 (kobalamina) współdziała z kwasem foliowym w wytwarzaniu krwinek czerwonych. Jej niedobór prowadzi do niedokrwistości. Ponadto kobalamina jest niezwykle ważna dla układu nerwowego. Umożliwia ona wytwarzanie tzw. osłonki mielinowej chroniącej nerwy.

Witamina E (tokoferol)

Witamina E jest jednym z najważniejszych przeciwutleniaczy. W każdej sekundzie funkcjonowania komórek ludzkiego organizmu, powstają duże ilości tzw. wolnych rodników tlenowych. Są one bardzo szkodliwe. Prowadzą do uszkadzania błon biologicznych oraz zmian w strukturze DNA. Dodatkowo tokoferole odgrywają ważną rolę w procesie krzepnięcia krwi. Jest to szczególnie ważne podczas zranień. Odpowiednie zatamowanie nawet drobnego krwotoku jest niezbędne.

Niedobór witaminy E może skutkować większymi trudnościami z zajściem w ciążę. Dodatkowo zaburzona może zostać praca mięśni oraz nadmierny rozpad krwinek czerwonych.

Witamina C (kwas askorbinowy)

Większość zwierząt kręgowych jest w stanie samodzielnie wytwarzać witaminę C we własnym organizmie. U ludzi nie jest to możliwe, ponieważ komórki człowieka nie posiadają specjalnego enzymu – oksydazy gulonolaktonowej.

Witamina C, podobnie jak witamina E, jest bardzo istotnym przeciwutleniaczem. Ochrania ona błony biologiczne. Kwas askorbinowy jest także niezbędny do syntezy kolagenu. Jest to najliczniejsze białko ludzkiego organizmu. Warunkuje ono m.in. prawidłowy stan skóry oraz wytrzymałość kości. Witamina C chroni także dziąsła i zęby przed próchnicą. Kwas askorbinowy ułatwia gojenie się ran. Do tej pory nie udowodniono żadnego wpływu witaminy C na ochronę przed przeziębieniem. Niemniej jednak witamina ta jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania organizmu człowieka.

Mikroelementy sałaty

Każdy organizm zbudowany jest z pierwiastków. Każdy z nich spełnia określoną funkcję. W sałacie znajdują się duże ilości żelaza. Pierwiastek ten jest składnikiem hemu, który wypełnia krwinki czerwone i transportuje tlen po organizmie. Niedobór żelaza prowadzi do niedokrwistości. Wchłanianie żelaza z przewodu pokarmowego ułatwia witamina C.

Potas to jeden z głównych pierwiastków ludzkiego organizmu. Odpowiada on za przewodzenie impulsów w nerwach oraz komórkach mięśniowych. Jest to także kluczowy pierwiastek w pracy mięśnia sercowego. 

Przed niedoborami magnezu w organizmie może chronić regularne spożywanie warzyw zielonych takich jak sałata. Niedobór tego pierwiastka śladowego może powodować biegunki, bóle głowy, złe samopoczucie a także przyczyniać się do rozwoju miażdżycy. Miażdżyca w dalszej konsekwencji prowadzi często do zawału mięśnia sercowego i udaru mózgu.

Błonnik

Błonnik to mieszanina różnych substancji pochodzenia roślinnego. Jest to niezwykle ważny element prawidłowego funkcjonowania układu pokarmowego. Błonnik pobudza perystaltykę jelit, czyli tzw, ruchy robaczkowe. Ułatwia to regularne wypróżnianie. Dodatkowo błonnik stanowi ważny składnik odżywczy dla korzystnych bakterii jelitowych i zmniejsza wchłanianie cholesterolu.

Warzywa to nieodłączny element diety człowieka. Ważne jest, żeby porcję warzyw spożywać każdego dnia. Warzywa dostarczają wielu niezbędnych składników odżywczych. Można je przyjmować w różnej formie. Warto pamiętać o dużej wartości soków z warzyw. Wiele z tych roślin można uprawiać na własnej działce a nawet tarasie lub balkonie. 

Ryż brązowy: wartości odżywcze i zdrowotne

Ryż jest jedną z najpopularniejszych roślin uprawnych na świecie, nie należy więc dziwić się temu, że również w jadłospisach naszych rodaków zajmuje znaczące miejsce. Niewiele osób jest przy tym świadomych faktu, że zwykły, najczęściej spotykany w handlu, ryż biały, nie jest produktem aż tak wartościowym, jak jego mniej przetworzony, brązowy odpowiednik. Ryż brązowy wartości odżywcze zawdzięcza właśnie niskiemu stopniowi obróbki. Co warto wiedzieć o tym niedocenianym przez wiele osób składniku potraw?

Czym jest ryż brązowy?

Ryż jest zbożem, pochodzącym z południowo-wschodnich regionów Azji. Jego uprawa jest obecnie powszechna nie tylko w tym regionie, a jej znaczenia nie sposób przecenić – ocenia się, że ryż stanowi podstawę diety 1/3 ludności świata, a pod względem wielkości plonów ustępuje jedynie kukurydzy. Powszechność upraw tej rośliny przekłada się na zróżnicowanie jej gatunków i odmian. Sam ryż bywa również w różny sposób przetwarzany. 

Ryż brązowy nie jest szczególną odmianą tej rośliny, lecz efektem specyficznych procesów, którym zostaje poddane jej ziarno. W przypadku ryżu białego dochodzi do całkowitego usunięcia łuski z ziarna oraz jego późniejszego polerowania. Ryż brązowy zachowuje łuskę, wraz ze wszystkimi zawartymi w niej składnikami odżywczymi.

Ryż brązowy – wartości odżywcze

Ryż brązowy wartości odżywcze, szczególnie wysoki udział składników korzystnych dla zdrowia oraz mikroelementów, zawdzięcza właśnie zachowanej łusce. Ziarno, które nie zostało jej pozbawione, zawiera przede wszystkim znacznie więcej błonnika niż tradycyjny ryż biały, dzięki czemu wolniej przechodzi przez układ pokarmowy, a zawarte w nim cukry w wolniejszym tempie trafiają do krwi. Pokarmy, zawierające ryż brązowy, charakteryzują się więc niższym indeksem glikemicznym.

Dłuższy okres, potrzebny dla strawienia pokarmów, bazujących na ryżu brązowym, powoduje długotrwałe uczucie sytości, co pomaga na przykład osobom, które chcą zrzucić zbędne kilogramy.

Ryż brązowy ma również w swoim składzie znacznie większe ilości witamin i składników mineralnych niż jego biały odpowiednik. Przykładowo badania naukowe wykazują, że zawartość witaminy B6 jest w jego wypadku większa blisko dwukrotnie, a witaminy E – ponad 200%.

Mówiąc o tym, jakie posiada ryż brązowy wartości odżywcze, nie sposób nie wspomnieć o wysokiej zawartości minerałów. Różnice – w porównaniu z ryżem białym – dotyczą przede wszystkim:

  • magnezu,
  • sodu, 
  • wapnia,
  • potasu,
  • manganu,
  • cynku.

Wysoki udział mikro- i makroelementów w ryżu brązowym pomaga w zapewnieniu zoptymalizowanej i różnorodnej diety. Potrawy, zawierające ryż brązowy są więc w widoczny sposób znacznie bardziej wartościowe od swoich odpowiedniczek opartych na ryżu białym.

Ryż brązowy – walory zdrowotne

Wartości odżywcze ryżu brązowego przekładają się w dużej mierze na jego walory zdrowotne. Najczęściej wymienia się w tym kontekście:

  • wspomniany wyżej niski indeks glikemiczny, pomocny w przypadku problemów z cukrzycą lub insulinoodpornościa,
  • obniżanie poziomu cholesterolu we krwi,
  • zawartość przeciwutleniaczy w ziarnach,
  • fakt, że ryż brązowy jest produktem całkowicie bezglutenowym, może więc być spożywany przez osoby z uczuleniem na ten składnik oraz chorych na celiakię. 
  • zapewnienie wysokiego poziomu błonnika w pokarmie, dzięki czemu możliwa jest prawidłowa praca układu pokarmowego.

Ryż brązowy wymieniany jest również , jak już wspomniano, jako jeden z produktów, wspomagających odchudzanie. Związane jest to zarówno z jego niskim indeksem glikemicznym (dzięki czemu dochodzi do regulacji metabolizmu), jak i ze stosunkowo wolnym trawieniem tego produktu. W efekcie stosunkowo długo przebywa on w jelitach, powodując uczucie sytości.

Jak widać – jako produkt, ryż brązowy wartości odżywcze łączy z licznymi efektami, korzystnymi dla naszego zdrowia. Warto więc zastanowić się nad włączeniem go na trwałe do naszego jadłospisu. Nie powinno to być zresztą specjalnie trudne.

Ryż brązowy – użycie w kuchni

Ryż brązowy jest stosunkowo łatwo dostępny w handlu, nie powinno być więc problemów z jego zakupem. Również cena tego produktu  nie odbiega znacząco od ryżu białego, warto jednak wiedzieć, że ryż, który nie został poddany pełnej obróbce, ma zazwyczaj krótszy okres przydatności do spożycia – nie warto więc kupować go na zapas.

Jego przygotowanie jest stosunkowo proste, a jedynym mankamentem, na jaki można wskazać w tym kontekście, jest stosunkowo długi czas gotowania. W smaku ryż brązowy jest podobny do swojego białego odpowiednika, jednak wykazuje znacznie większą twardość – wymaga więc dłuższego żucia. W związku z tym nie można powiedzieć, że będzie odpowiadał każdej osobie; jednak ze względu na wskazane wyżej właściwości – warto włączyć go do swojego jadłospisu. 

Ryż brązowy jest również podstawą licznych produktów, dostępnych w handlu. W oparciu o jego ziarna produkowane jest pieczywo ryżowe. Osoby zainteresowane tym produktem znajdą również na półkach sklepowych mąkę z ryżu brązowego, która może być bazą do wypieku domowych ciast, pieczywa czy naleśników. 

Czy chleb graham jest zdrowy?

Nie ulega wątpliwości, iż wybierając produkty spożywcze, konsumenci zazwyczaj kierują się ich łatwą dostępnością oraz indywidualnymi i wypracowanymi przez lata, nawykami żywieniowymi. Istotną rolę odgrywa również cena. Dlatego też największą popularnością cieszy się niezmiennie białe i pszenne pieczywo, a wielu Polaków nie wyobraża sobie śniadania bez tradycyjnego jasnego chleba. Niewiele osób zdaje sobie sprawę, że ciemne pieczywo to znacznie zdrowsza, ale również smaczniejsza alternatywa, którą warto zastosować w swoim codziennym jadłospisie. A wiele dietetyków, proponuje zacząć rewolucyjną zmianę dotychczasowej diety, właśnie od wyboru właściwego chleba…

Jak powstaje chleb graham?

Chleb graham wyrabiany jest z mąki pszennej typu graham wraz z oddzielonymi wcześniej częściami ziarna. Mąka ta stanowi formę pośrednią między mąką chlebową, a mąką pszenną razową. Jest ona grubo mielona, a przy jej produkcji stosuje się drożdże, zamiast zakwasu. Ponadto ma ciemniejszą barwę niż typowa mąka pszenna.

Dlaczego warto wybrać chleb graham?

Chleb graham to nie tylko idealna propozycja dla osób dbających o piękną sylwetkę, ale również dla tych, którzy borykają się z poważnymi problemami żołądkowymi, czy zgagą. Pieczywo te zawiera bowiem dużą ilość błonnika, dzięki czemu jest niezwykle lekko strawne i wspomaga prawidłową pracę jelit. Chleb graham odpowiada również za obniżenie poziomu cholesterolu, zmniejszenie wchłaniania tłuszczy i wspomaganie układu nerwowego. Warto również wspomnieć, że indeks glikemiczny chleba istotnie wpływa na wolniejszy wzrost poziomu cukru we krwi. Ponadto chleb graham gwarantuje znacznie większą liczbę witamin oraz składników mineralnych, niż w pieczywie białym. Należy wspomnieć o tym, że klasyczny biały chleb pszenny produkuje się natomiast z mąki, która jest praktycznie pozbawiona błonnika. To wszystko powoduje, że poziom glukozy we krwi bardzo szybko wzrasta i w podobnym tempie spada. Dlatego też konsument potrzebuje więcej kromek takiego chleba, by zaspokoić swój głód. Może to również prowadzić do podjadania między posiłkami niezdrowych przekąsek, w celu nasycenia się, a w efekcie do nadwagi, czy otyłości. Eksperci od zdrowego żywienia zgodnie utrzymają, iż białe pieczywo tylko dostarcza energii, jednak nie zawiera w sobie poza tym żadnych wartości odżywczych, niezbędnych do właściwego funkcjonowania ludzkiego organizmu. 

Czy chleb graham jest odpowiedni dla diabetyków ?

Powszechnie panuje przekonanie na temat niebezpieczeństwa związanego ze spożywaniem nadmiernej ilości chleba przez diabetyków. Rzeczywiście, osoby cierpiące na cukrzyce, powinny zdecydowanie unikać białego pieczywa w każdej postaci, ze względu na ich wspomnianą wcześniej ubogość odżywczą. Nie jest jednak prawdą, że diabetyk musi zupełnie zrezygnować ze spożywania chleba. Wręcz przeciwnie, cukrzycy potrzebują istotnego przy trawieniu błonnika, dlatego tez ciemne pieczywo jest w tym wypadku świetnym rozwiązaniem. Niezwykle istotny jest również niski indeks glikemiczny chleba graham.

Czy każdy może wprowadzić do swojej diety chleb graham?

Okazuje się jednak, że mimo swoich niepodważalnych zalet, są również grupy, które powinny unikać tego rodzaju pieczywa. 
Są to przede wszystkim osoby, które wykazują nadwrażliwość na gluten oraz te, które cierpią z powodu alergii na pszenice. Stronić od chleba graham powinni także Ci, którzy zmagają się z zespołem jelita nadwrażliwego, czy problemami z wątrobą.

Po jakie chleby równie warto sięgać?

Jeśli ze względu na wymienione wcześniej powody, nie możemy wprowadzić do swojej diety chlebu graham, istnieje wiele innych rodzajów wartościowego pieczywa. Jednym z przykładów jest chleb żytni, który dostarcza magnez, cynk, potas, żelazo, wapń oraz fosfor. Oprócz tego obfituje również w kwas foliowy i witaminy z grupy B. Za inną propozycje może posłużyć chleb orkiszowy, wytwarzany z mąki bogatej w dobroczynne makro i mikroelementy. Podobnie jak poprzednik zawiera w sobie witaminy z grupy B, ale również z grupy A, C i E oraz aminokwasy. Te ostatnie mają szczególny wpływ na kondycję włosów oraz przemianę materii. Spożywanie pieczywa orkiszowego pomoże również wyeliminować senność, rozdrażnienie i brak koncentracji, a także uchronić przed miażdżycą. Za ciekawą alternatywę posłuży też Przed zakupem bochenka, należy jednak dokładnie przeczytać etykietę chleba, bowiem jakość tego produktu może drastycznie różnić się w zależności od zawartości kukurydzy oraz witamin. Kukurydza jest niestety również często poddawana modyfikacjom genetycznym.

 
 Podsumowując, chleb graham jest dobrym zamiennikiem dla jasnego pieczywa i zdecydowanie wygrywa te zestawienie, ze względu na bogactwo wartości odżywczych. Mimo gorszej dostępności na rynku, jest to produkt, który powinien częściej niż biały chleb, pojawiać się na stole konsumentów.
Nie jest jednak jedynym rodzajem pieczywa, które warto rozważyć w swojej codziennej diecie. 

Wszystko, co trzeba wiedzieć o daktylach. Czy tuczą, ile mają kalorii i czy są zdrowe? Dlaczego warto je jeść?

Daktyle to bakalie, które można spotkać w każdym większym supermarkecie. Mają bardzo słodki smak, są zapychające, posiadają ciemno-brązowy kolor, a w dotyku są lepkie. W sklepie spotkasz je z pestkami albo bez pestek. Zalecane przez większość dietetyków w rozsądnych ilościach wpływają korzystnie na nasze zdrowie. Mogą być wspaniałą, równie słodką przekąską zamiast słodyczy. Co należy jeszcze o nich wiedzieć?

Co to są tak właściwie daktyle?

Jaka jest ich uprawa?

Daktyle rosną na palmach daktylowych i stanowią owoce tego drzewa. Należą do najstarszych uprawianych owoców, bowiem pozyskiwane były do jedzenia jeszcze w czasach prehistorycznych. Dawniej były wykorzystywane do produkcji wina. W obecnym czasie w krajach arabskich pozyskuje się daktyle do wyrobu „miodu daktylowego”, którym można posłodzić różne potrawy. Dorosłe drzewo osiąga nawet 40 metrów wysokości i posiada 40 gron owocowych (a w każdym z nich ponad 30 daktyli). Daktyle, nazywane są przez okolicznych mieszkańców „chlebem życia”. Nie bez powodu. Mają bowiem sporo cennych właściwości.

Skąd pochodzą? W którym kraju rosną daktyle?

Daktyle są uprawiane głównie w Afryce, Australii, Meksyku czy Kalifornii.

Jakie wartości odżywcze posiadają te bakalie?

Daktyle zawierają w 80% cukry proste. Ale nie są to te niezdrowe cukry, które spotkamy w tuczących słodyczach. Są to te cukry, które nie tylko organizm łatwo przyswaja, ale też bardzo dobrze toleruje. Te słodkie owoce, bo daktyle są do nich zaliczane dodają wspaniałej energii. Mimo faktu, że daktyle posiadają cukry, należą one do tych produktów, którymi z pewnością można się objadać. Obok potasu, są skupiskiem cennych witamin, w tym PP, B1, B2, B3, B5, A, C, K ale też takich pierwiastków jak fosfor, żelazo, niacyna, ryboflawina, mangan, wapń czy magnez. Oprócz tego daktyle to spora dawka błonnika, który wspomaga nie tylko przemianę materii ale również poprawia pracę jelit. Spożywając te słodkie bakalie, dostarcza się do organizmu również i sporo antyoksydantów, które wspomagają odporność oraz łagodzą wszelkie stany zapalne organizmu. Nie bez powodu mówi się, że działają jak Aspiryna.

Ile mają kalorii? Czy tuczą?

Daktyle dostarczają w 100 g około 300 kcal, w tym 2 g białka, 0,5 g tłuszczu, 75 g węglowodanów, w tym 65 g cukrów prostych. Obliczając, jeden daktyl będzie posiadał 15 kcal i będzie ważyć 5 g. Dzienne spożycie 100 g daktyli, będzie stanowiło 15% dziennego zapotrzebowania na kalorie u osoby dorosłej. Co więcej w tej samej, 100-gramowej dawce znajduje się aż 30% dziennego zapotrzebowania na błonnik, bo aż 7-8 g. Daktyle posiadają wskaźnik indeksu glikemicznego równego 62 jednostek.

Dlaczego warto jeść daktyle? Jaki mają wpływ na nasze zdrowie?

Te słodkie bakalie na pewno wspomagają procesy trawienne. Już zjedzenie jednego daktyla dziennie wpływa dobroczynnie na problemy ze wzrokiem. A to tylko początek ich cudownych właściwości. Niwelują uczucie przemęczenia oraz powinno się je jeść w przypadku sytuacji stresowych. Zalecane są szczególnie sportowcom, którzy dzięki nim nie czują przemęczenia podczas treningu. Poza tym śmiało mogą sięgać po daktyle kobiety będące w okresie menopauzy, czy wszyscy cierpiący na osteoporozę. Jedzenie daktyli niweluje również miażdżyce, ale też skutecznie leczy wszelkie problemy z sercem. Podczas regularnego spożywania daktyli znacznie zahamowuje się ryzyko wystąpienia udaru czy zawału, ale też nadciśnienia. Daktyle zapobiegają zaparciom, działają przeczyszczająco. Śmiało mogą po nie sięgać wszyscy chorzy na nadkwasotę. Jak wynika z badań, łagodzą dolegliwości związane z zespołem jelita drażliwego. Niestety, osoby chore na cukrzycę, ze względu na wysoki wskaźnik indeksu glikemicznego tych bakalii powinny ich unikać. Mimo wszystko spożywanie daktyli nie powoduje cukrzycy.

Kto nie powinien jeść daktyli? Czy daktyle mogą być szkodliwe?

Oprócz cukrzyków, daktyli powinny unikać osoby cierpiące na nieżyt żołądka, kolkę żołądkową oraz wzdęcia. Daktyle niekorzystnie wpływają również na osoby ze znaczną migreną. Poza tymi przypadkami nie ma większych przeciwskazań do tego, by jeść daktyle. Najlepiej jednak spożywać nie więcej jak trzy owoce dziennie, chyba, że uprawiamy na co dzień sport. Wtedy dzienna norma może być wyższa.

Zastosowanie daktyli w kuchni

Daktyle można śmiało wykorzystać na przykład siekając je i dodając do różnych sałatek. Mogą posłużyć też jako dodatek do orzeźwiającego smoothie, z wykorzystaniem różnych sezonowych owoców, na przykład z dodatkiem słodkiego jogurtu. Poza tym daktyle sprawdzą się świetnie do kulek energetycznych, tzw. trufli. Mogą też stanowić nadzienie do różnych ciast, w tym także do tortów. Warto zastąpić nimi tradycyjny, kaloryczny krem czekoladowy i stworzyć z nich krem a’la Nutella, albo słodki syrop daktylowy, zamiast zwykłego cukru albo miodu. Oczywiście daktyle można potraktować również jako samodzielną przekąskę. Pomysłów jest na prawdę sporo, a każdy z nich jest słodki, smaczny i przede wszystkim zdrowy.

Maltodekstryna – środek powszechnego użytku.

Maltodekstryna jest to składnik produktów żywieniowych, występujący najczęściej w jogurtach, batonach, słodyczach, sosach czy też zupach. Jest to składnik o szerokim spektrum zastosowań a to pozwala na używanie go prawie wszędzie.

Czym jest maltodekstryna?

Maltodekstryna to węglowodany złożone. Otrzymuje się je w procesie częściowej hydrolizy skrobi ziemniaczanej, kukurydzianej, ryżowej, owsianej czy też grochu. Składnik ten jest zamiennikiem tłuszczów. Dodając je do produktów można efektywnie zmniejszyć ich ilość. Składnik ten nie fermentuje a dodatkowo zapobiega krystalizacji sacharozy zwłaszcza w produktach bogatych w cukier. Maltodekstryna występuje w postaci białego proszku, który bardzo dobrze rozpuszcza się w wodzie. Nie ma ona ani zapachu ani smaku. Podczas działania kwasów tworzy razem z nimi swoistą emulsję natomiast w połączeniu z wodą żeluje posiadając właściwości tłuszczowe.  Węglowodany złożone postrzega się przeważnie jako pożądany składni diety, natomiast maltodekstryny są trawione bardzo szybko gdyż praktycznie błyskawicznie rozkładają się do postaci glukozy.

W jakich produktach możemy spotkać się z maltodekstryną?

Maltodekstryna jest używana jako tzw. wypełniacz, mająca na celu zapewnienie sztucznych substancji słodzących. Są składnikiem różnych odżywek stosowanych  przez osoby aktywne fizycznie. Jako środek zagęszczający do zup, sosów, środków leczniczych, mas tabletkowych oraz otoczki tabletek i kapsułek, które po spożyciu same rozpuszczają się w przewodzie pokarmowym. Nie wykazuje specjalnej tendencji do zalegania w żołądku. Może być stosowana jako płyn krwiozastępczy. Maltodekstryna może być nośnikiem aromatów i smaków.  Odżywki, w których znajduje się maltodekstryna nie nadają się zbytnio jako dietetyczne posiłki, przede wszystkim jeżeli dieta jest ukierunkowana na redukcję tkanki tłuszczowej. Osoby odchudzające się, mające tendencje do tycia powinny unikać wręcz odżywek zawierających ją w swoim składzie. Co ciekawe na opakowaniach odżywek można spotkać się z informacjami, iż stosowane są maltodekstryny o różnej długości łańcucha. Ma to sugerować kupującemu, iż będziemy mieć do czynienia ze zróżnicowanym czasem trawienia i wchłaniana glukozy. Jednak różnice w czasie trwania tego procesu są bardzo małe, wręcz niezauważalne, a indeks glikemiczny jest i tak zawsze wysoki. Mimo że maltodekstryny są to węglowodany złożone nie powinny być stosowane jako zmiennik nisko przetworzonej żywności jaką  jest ryż, kasza czy choćby ziemniaki. Co ważne maltodekstryna jest substancją bezpieczną dla życia człowieka, jedna co ważne nie jest stosowana w produktach przeznaczonych dla diabetyków. Jak widać produkt ten ma szerokie zastosowanie a co ważne sam koszt jego wytworzenia jest niski.

Szeroki wachlarz możliwości zastosowania tej substancji pokazana jest w samym fakcie wykorzystania jej jako niskotoksyczne kleje biurowe oraz tanie masy plastyczne, z których można produkować jednorazowe ekologiczne naczynia.

Podsumowując maltodekstryna sama w sobie nie jest substancją szkodliwą dla organizmu. Po spożyciu szybko się rozkłada. Nie ma tendencji do zalegania w żołądku. Jednak należy mieć świadomość, iż jest to swoisty, tani w produkcji wypełniacz.

Czy węglowodany są potrzebne?

Węglowodany są składnikiem diety. Bez nich nie ma dobrego odżywiania, a wiele osób ma prawo sięgać po takie produkty jak najczęściej. Są one dobrej klasy i sprawdzają się zawsze. Klienci doceniają jakość węglowodanów, które mają moc działania.

Do czego potrzebne są węglowodany?

Węglowodany należy stosować do budowy oraz regeneracji tkanek ciała. Pozwalają chronić układ trawienny. Błonnik zawiera węglowodany, a jest on nieodzowny do dobrego i sprawnego trawienia wszelkich spożytych pokarmów. Zdecydowanie warto sięgać po produkty bogate w węglowodany.

Co dają nam węglowodany?

Węglowodany dają nam energię. Wykorzystywana ona jest w danej chwili lub magazynowana na później. Organizm musi mieć węglowodany, aby żyć, funkcjonować, sprawnie realizować własne funkcje życiowe. Węglowodany są ochroną tkanki mięśniowej, budują tkanki, pomagają także ochraniać układ trawienny. Jak zatem widać rola węglowodanów jest bardzo cenna. Bez nich nie ma życia i nie można w trakcie diety eliminować ich w żaden sposób. Trzeba zapewnić je organizmowi w dobrej ilości, troszcząc się o zdrowie organizmu.

Węglowodany nie tylko w makaronie

Mogą one pochodzić z ryżu czy makaronu, można je dostarczyć sobie z roślinami strączkowymi, produktami pełnoziarnistymi czy orzechami. Warto zatem dbać o to, by nie brakowało nam takich cennych składników, ponieważ one dają siłę, moc, sprawdzają się idealnie. Każda osoba może korzystać z takich produktów, ale oczywiście rozsądnie, nie przejadając się, lecz planując dokładnie ich spożycie. Jak jeść? Najlepiej pięć razy dziennie w małych porcjach. Dzięki temu organizm będzie nasycony i nie będzie miał dużych przerw między posiłkami. Jeden posiłek dziennie to zły pomysł, ponieważ takie jedzenie sprzyja przejadaniu się. Węglowodany muszą być w każdym posiłku, ale w ograniczonych ilościach, dających energię, sycących i pomagających niejednej osobie. Warzywa, owoce, orzechy oraz nasiona zawierają węglowodany, które są lepsze od tych z ciast, wypieków oraz tym podobnych produktów. Wybór produktów jest ważny, lepiej jeść mniej chleba, a przegryzać orzechy od czasu do czasu.

Mąka czy owoce? Oto jest pytanie

Węglowodany zawierają mąka pszenna, kukurydziana, ale też otręby. Warto kupić paczkę otrębów i dodawać je po trochu do musli czy zup. Dzięki temu zapewnimy sobie węglowodany i przyśpieszymy trawienie. Jest to naprawdę dobre rozwiązanie, wysoko oceniane przez wiele osób. Pomarańcze, śliwki suszone czy maliny to tylko przykładowe owoce zawierające cenne węglowodany. Mają one jakość, są zdrowe i na pewno lepiej pogryzać owoce niż zajadać się chlebem. O tym wie wiele osób, które chętnie sięgają po takie doskonałe produkty.

Podsumowując, nie wolno eliminować węglowodanów z diety. Należy jedynie sprawdzić w czym są one zawarte i sięgać po takie akurat produkty. Na pewno warto wybrać to, co najlepsze, wyjątkowe, wysokiej próby. Dzięki temu każda osoba poczuje się lepiej i zechce korzystać z wyjątkowych produktów w dobrej cenie. Węglowodany nie są złem, lecz jednym z elementów każdego posiłku.