Stewia czy ksylitol co wybrać?

W dobie, gdy coraz więcej mówi się o negatywnych skutkach spożywania białego cukru, poszukiwanie zdrowych alternatyw stało się nie tylko modą, ale koniecznością. Na pierwszy plan wysuwają się dwaj główni kandydaci: stewia i ksylitol. Oba te słodziki cieszą się rosnącą popularnością, szczególnie wśród osób dbających o zdrowy styl życia, diabetyków i tych, którzy po prostu chcą ograniczyć spożycie cukru. W tym artykule przyjrzymy się bliżej tym dwóm naturalnym słodzikom, aby pomóc Ci zdecydować, który z nich będzie lepszy dla Twojego zdrowia i potrzeb.

Każdy z naszych bohaterów ma swoje unikalne właściwości, które sprawiają, że w różnych sytuacjach jeden może okazać się lepszym wyborem niż drugi. Zastanawiasz się, czy lepiej słodzić herbatę stewią czy ksylitolem? A może chcesz wiedzieć, który z nich będzie lepszym wyborem do wypieków? Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej.

Ksylitol – charakterystyka i właściwości

Ksylitol, znany także jako cukier brzozowy, to naturalny słodzik pozyskiwany głównie z kory brzóz. Co ciekawe, ksylitol występuje również w mniejszych ilościach w niektórych owocach i warzywach. Jego główną zaletą jest znacznie niższy indeks glikemiczny w porównaniu do białego cukru, co oznacza, że jego spożycie nie powoduje gwałtownych skoków poziomu cukru we krwi. Dzięki temu, ksylitol jest często stosowany przez diabetyków jako zamiennik cukru.

Jedną z najbardziej znanych właściwości ksylitolu jest jego korzystny wpływ na zdrowie jamy ustnej. Wykazuje on działanie antybakteryjne, przyczyniając się do zmniejszenia ryzyka powstawania próchnicy. Dodatkowo, ksylitol ma mniej kalorii niż biały cukier, co czyni go atrakcyjnym wyborem dla osób dbających o linię lub stosujących dietę odchudzającą. Pomimo swoich licznych korzyści, ksylitol może wywoływać lekkie dolegliwości żołądkowe, szczególnie przy spożyciu w dużych ilościach.

Stewia – naturalny słodzik bez kalorii

Stewia, roślina pochodząca z Ameryki Południowej, stała się popularna jako słodzik dzięki swoim wyjątkowym właściwościom. Co najważniejsze, stewia charakteryzuje się całkowitym brakiem kalorii, co czyni ją idealną dla osób na diecie odchudzającej oraz diabetyków. Substancja słodząca w stewii jest nawet do 300 razy słodsza od cukru, co oznacza, że do osiągnięcia pożądanego poziomu słodyczy potrzebujemy znacznie mniejszej jej ilości.

Jednak nie tylko kaloryczność jest atutem stewii. Roślina ta wykazuje właściwości, które mogą wspierać zdrowie serca oraz przyczyniać się do obniżenia poziomu cukru we krwi, co jest szczególnie ważne dla cukrzyków. Stewia jest również korzystna w utrzymaniu zdrowej masy ciała i może być stosowana w różnorodnych produktach, od napojów po wypieki. Jej lekko gorzkawy posmak może być jednak przez niektórych odbierany jako wada, dlatego warto eksperymentować z różnymi formami stewii, aby znaleźć tę najbardziej odpowiadającą indywidualnym preferencjom smakowym.

Porównanie ksylitolu i stewii

Kiedy zastanawiamy się, który słodzik wybrać – ksylitol czy stewia – warto zrozumieć kluczowe różnice między nimi. Ksylitol, mimo że ma mniej kalorii niż cukier, nadal zawiera kalorie, co może być istotne dla osób na diecie odchudzającej. Z kolei stewia, jako słodzik zerokaloryczny, jest doskonałą opcją dla tych, którzy chcą całkowicie wyeliminować dodatkowe kalorie z diety.

Z perspektywy indeksu glikemicznego, oba słodziki są zdecydowanie lepszym wyborem niż cukier. Ksylitol ma niski indeks glikemiczny, co oznacza, że minimalnie podnosi poziom cukru we krwi. Stewia natomiast, ze względu na swój zerowy wpływ na glukozę we krwi, jest często stosowana przez diabetyków.

W kwestii smaku, oba słodziki mogą różnić się od cukru. Ksylitol jest podobny w smaku do cukru, ale może mieć lekko chłodzący efekt w ustach, podczas gdy stewia ma unikalny, nieco gorzkawy posmak, który niektórzy mogą uważać za mniej przyjemny.

Wybór między ksylitolem a stewią często zależy od indywidualnych preferencji oraz od konkretnych celów zdrowotnych i dietetycznych.

Erytrol i inne zamienniki cukru

Oprócz stewii i ksylitolu, istnieją inne zamienniki cukru, które również zasługują na uwagę. Erytrol, na przykład, jest kolejnym słodzikiem o niskiej kaloryczności, który nie wpływa na poziom cukru we krwi, co czyni go dobrym wyborem dla diabetyków. Jego smak jest zbliżony do smaku cukru, a jednocześnie nie posiada niektórych efektów ubocznych innych słodzików, takich jak gorzkawy posmak stewii czy chłodzące wrażenie ksylitolu w ustach.

Ważne jest, aby pamiętać, że każdy z tych zamienników cukru ma swoje unikalne właściwości i może być stosowany w różnych sytuacjach. Ostateczny wybór zależy od indywidualnych preferencji smakowych, celów zdrowotnych oraz sposobu zastosowania w kuchni – czy to do słodzenia napojów, czy do użycia w wypiekach.

Podsumowanie

Podsumowując, wybór między ksylitolem a stewią zależy od indywidualnych preferencji i celów zdrowotnych. Ksylitol, będąc słodzikiem o niskim indeksie glikemicznym, jest korzystny dla zdrowia jamy ustnej, ale zawiera kalorie. Stewia, z kolei, jest słodzikiem bezkalorycznym i nie wpływa na poziom glukozy we krwi, co czyni ją idealną dla diabetyków. Erytrol stanowi dodatkową alternatywę, oferując podobne korzyści. Kluczowe jest, aby dokonać wyboru opartego na osobistych potrzebach i preferencjach smakowych, mając na uwadze różnorodność dostępnych opcji.

Czym zastąpić cukier?

Cukier, znany również jako biały cukier, jest częstym składnikiem wielu diet, ale nadużywanie go może prowadzić do szeregu problemów zdrowotnych. Znalezienie dobrego zamiennika cukru jest istotne, ponieważ nadmiar cukru w diecie jest uważany za czynnik przyczyniający się do rozwoju cukrzycy, otyłości i innych chorób metabolicznych. Warto zatem zastanowić się, czym zastąpić cukier, aby zachować słodki smak potraw, jednocześnie ograniczając negatywne konsekwencje zdrowotne. Zdrowe zamienniki cukru mogą oferować niższy indeks glikemiczny i mniej kalorii niż cukier biały, co jest korzystne zarówno dla osób z cukrzycą, jak i tych na diecie odchudzającej. W tym artykule przedstawimy różne opcje zastępowania cukru w diecie, aby pomóc Ci w dokonaniu świadomych wyborów żywieniowych. 

Cukier vs zdrowe zamienniki: Co warto wiedzieć? 

Różnica między tradycyjnym cukrem a jego zdrowymi zamiennikami jest kluczowa w kontekście wpływu na zdrowie. Cukier, szczególnie cukier biały i jego ukryte źródła w przetworzonej żywności, może powodować szybkie wzrosty poziomu glukozy we krwi, co jest szczególnie niebezpieczne dla osób z cukrzycą. Zamienniki cukru, takie jak stewia czy ksylitol, oferują niższy indeks glikemiczny, co oznacza wolniejsze uwalnianie glukozy do krwiobiegu, minimalizując ryzyko nagłych wahań poziomu cukru.

Wybór zdrowego zamiennika cukru w diecie to nie tylko kwestia zmniejszenia kaloryczności posiłków, ale także dbałość o lepszą jakość spożywanych węglowodanów. Zamienniki takie jak erytrytol czy syrop klonowy, choć nadal zawierają cukry, mogą być mniej kaloryczne i mniej szkodliwe dla organizmu niż tradycyjny cukier. Jednak warto pamiętać, że nawet zdrowe zamienniki powinny być stosowane z umiarem.

Jakie są ukryte źródła cukru w codziennej diecie? 

Cukier, zwłaszcza ten dodawany do przetworzonych produktów spożywczych, może być pułapką dla osób starających się ograniczyć jego spożycie. Ukryte źródła cukru znajdują się w wielu niespodziewanych miejscach, takich jak napoje gazowane, desery mleczne, a nawet niektóre sosy i dresingi. Jest to szczególnie problematyczne, gdyż nadmiar cukru w diecie powoduje różnorodne problemy zdrowotne, od zaburzeń metabolicznych po wzrost masy ciała.

Puszkowany napój gazowany może zawierać nawet do 40 gramów cukru, co jest równoznaczne z 8 łyżeczkami cukru. Dlatego tak ważne jest świadome czytanie etykiet produktów spożywczych i unikanie tych, które zawierają duże ilości ukrytego cukru. Jednocześnie, znajomość zdrowych zamienników cukru pozwala na lepsze kontrolowanie ilości spożywanego cukru, a także na bardziej świadome podejście do wyborów żywieniowych.

Stewia, ksylitol, erytrytol: Popularne zamienniki cukru 

W poszukiwaniu zdrowych zamienników cukru, wielu konsumentów zwraca uwagę na substancje takie jak stewia, ksylitol czy erytrytol. Te naturalne słodziki zyskują coraz większą popularność ze względu na ich korzystne właściwości.

  • Stewia to roślina pochodząca z Ameryki Południowej, której liście zawierają substancje słodzące niewpływające na poziom glukozy we krwi. Stewia jest słodsza od cukru nawet o 200-300 razy, co czyni ją wydajnym zamiennikiem, szczególnie dla diabetyków. Jednakże jej specyficzny posmak może nie przypaść do gustu wszystkim.
  • Ksylitol, znany również jako cukier brzozowy, zawiera około 40% mniej kalorii niż biały cukier. Jego niski indeks glikemiczny (IG=8) sprawia, że jest odpowiedni dla osób z cukrzycą. Ksylitol jest powszechnie stosowany jako zamiennik cukru w produktach spożywczych, w tym w gumach do żucia i wypiekach.
  • Erytrytol, podobnie jak ksylitol, należy do grupy alkoholi wielowodorotlenowych. Jest mniej słodki niż cukier, ale ma bardzo niską kaloryczność i indeks glikemiczny wynoszący 0, co czyni go dobrym zamiennikiem dla osób na diecie bezcukrowej.

Wybór odpowiedniego zamiennika cukru zależy od indywidualnych potrzeb i preferencji smakowych, a także od celów zdrowotnych i dietetycznych.

Syrop klonowy i inne naturalne słodziki: Czy warto je stosować? 

Oprócz wspomnianych wcześniej substancji słodzących, istnieją również inne naturalne zamienniki cukru, które mogą być atrakcyjną alternatywą dla białego cukru w codziennej diecie.

  • Syrop klonowy jest tradycyjnym słodzikiem pozyskiwanym z soku klonów, popularnym szczególnie w Kanadzie. Bogaty w witaminy z grupy B i minerały, syrop klonowy oferuje więcej wartości odżywczych niż tradycyjny cukier, jednak zawiera również spore ilości sacharozy, co czyni go mniej odpowiednim dla diabetyków. Warto jednak zauważyć, że jego indeks glikemiczny jest nieco niższy niż cukru białego.
  • Miód to kolejny popularny naturalny słodzik. Posiada właściwości antybakteryjne i antyoksydacyjne, co sprawia, że jest ceniony nie tylko ze względu na słodki smak, ale również z powodu korzyści zdrowotnych. Należy jednak pamiętać, że miód ma podobną kaloryczność do białego cukru i również może wpływać na poziom glukozy we krwi.

Podsumowanie

Wybór naturalnych słodzików zależy od indywidualnych potrzeb zdrowotnych, preferencji smakowych oraz celów dietetycznych. Ważne jest, aby pamiętać, że nawet naturalne słodziki powinny być stosowane z umiarem.

Podsumowując, zmniejszenie ilości cukru w diecie ma kluczowe znaczenie dla poprawy ogólnego stanu zdrowia. Ograniczenie cukru i wybór zdrowych zamienników, takich jak stewia, ksylitol czy erytrytol, może przyczynić się do zmniejszenia ryzyka rozwoju cukrzycy, poprawy kontroli poziomu glukozy we krwi i zapobiegania nadwadze. Zastąpienie tradycyjnego cukru zdrowszymi alternatywami jest ważnym krokiem w kierunku zdrowszego stylu życia.

Pamiętaj, że każda mała zmiana ma znaczenie. Stopniowe ograniczanie cukru i eksperymentowanie z różnymi zamiennikami pozwala na adaptację do nowych smaków bez poczucia poświęcenia. W długoterminowej perspektywie, świadome wybory żywieniowe mogą przynieść znaczne korzyści zdrowotne. Zachęcamy do eksplorowania różnych opcji i znalezienia najlepszego sposobu na zastąpienie cukru w Twojej diecie.

Stewia czy erytrytol? Odkrywamy najlepszy zamiennik cukru!

Erytrytol czy stewia – to pytanie, które zadajemy sobie, stając przed półką ze zdrową żywnością. Odpowiedź jest prosta: obie są świetne, ale różnią się. W tym artykule przyjrzymy się bliżej tym dwóm słodzikom i dowiemy się, który z nich jest lepszym wyborem. Zapraszam do lektury!

Czym jest erytrytol?

Erytrytol to jeden z najnowszych naturalnych słodzików dostępnych na rynku. Jest to cukier alkohol, który posiada słodki smak, ale ma znacznie mniej kalorii niż zwykły cukier. Erytrytol nie jest tylko produktem laboratorium – możemy go znaleźć w naturze, konkretnie w owocach, grzybach, czy w korze brzozy. Każdy gram tego słodzika dostarcza jedynie około 0,24 kcal, co sprawia, że jest nieco bardziej kaloryczny niż stewia, ale mimo to, wciąż jest to wartość znikoma w porównaniu do standardowego cukru. To ciekawe, jak natura potrafi zaskoczyć nas swoją różnorodnością i bogactwem, prawda?

Co to jest stewia?

Stewia, zasłaniając się swym skromnym wyglądem, jest prawdziwym cudem natury. Ta roślina skrywa w swoich liściach potężny, naturalny słodzik – steviol glikozydy, odpowiedzialne za jej intensywnie słodki smak. Mimo że stewia przewyższa słodkością tradycyjny cukier, jej indeks glikemiczny wynosi zero. Oznacza to, że nie wpływa na skoki poziomu cukru we krwi ani insuliny – prawdziwe błogosławieństwo dla osób z cukrzycą. 

Stewia to prawdziwy skarb dla miłośników słodkości. Ta roślina kryje w swoich listkach substancję o nazwie steviol glikozydy, która jest aż 300 razy słodsza od tradycyjnej sacharozy! Nie dość, że oferuje intensywną słodycz, to jeszcze robi to bez dodawania kalorii do naszej diety. Stewia jest dowodem na to, że natura zna odpowiedzi na nasze kulinarne pragnienia, oferując nam rozwiązania zdrowsze i równie smaczne jak te, do których jesteśmy przyzwyczajeni.

Erytrytol czy stewia: porównanie

Zgłębiając tajniki zarówno erytrytolu, jak i stewii, nabraliśmy solidnej wiedzy o obu. Teraz jest idealny moment, aby postawić te dwa naturalne słodziki twarzą w twarz, poddając je bezstronnemu porównaniu. Który z nich okaże się królem słodkości? Przygotujcie się na słodki pojedynek!

Kaloryczność i wpływ na poziom cukru we krwi

Erytrytol ma niewielką kaloryczność, ale wciąż dostarcza nieco energii. Jest metabolizowany przez organizm, ale w znacznie mniejszym stopniu niż zwykły cukier. Co ważne, nie podnosi on poziomu glukozy we krwi, co czyni go bezpiecznym dla osób z cukrzycą. Z drugiej strony, stewia nie ma kalorii i nie wpływa na poziom cukru we krwi. Jest to zatem idealny wybór dla osób, które chcą schudnąć lub utrzymać stabilny poziom cukru we krwi.

Słodkość i stosowanie w kuchni

Jeśli chodzi o słodkość, stewia jest o wiele słodsza od cukru. Właśnie dlatego ma tak małą kaloryczność. Wystarczy bardzo niewielka ilość stewii, aby osiągnąć pożądany słodki smak. Erytrytol jest nieco mniej słodki niż stewia, ale nadal znacznie słodszy od zwykłego cukru. Oba słodziki można stosować do słodzenia napojów, wypieków i innych potraw. W przypadku erytrytolu ważne jest jednak zachowanie umiaru, ponieważ większe ilości mogą powodować efekt przeczyszczający.

Jakie właściwości ma stewia i erytrytol?

Stewia i erytrytol to dwa naturalne słodziki, które mogą zrewolucjonizować nasze podejście do słodzenia. Stewia, dzięki swej intensywnej słodyczy, w pełni zastępuje cukier nie dodając do naszej diety żadnych kalorii. Natomiast erytrytol, choć mniej słodki, również cechuje się niską kalorycznością i, co ważne, jest bezpieczny dla naszych zębów. To zdrowe, słodkie alternatywy dla tradycyjnego cukru, które warto znać i stosować.

Mało znane fakty o zdrowych zamiennikach cukru

Zdrowe zamienniki cukru takie jak stewia czy erytrytol to prawdziwe kopalnie ciekawostek! Czy wiedzieliście, że stewia pochodzi z Ameryki Południowej i była używana przez rdzennych mieszkańców jako słodzik i lek od setek lat? A czy słyszeliście, że erytrytol występuje naturalnie nie tylko w owocach, ale i w grzybach oraz fermentowanych produktach, jak wino? Te mało znane fakty tylko potwierdzają, jak fascynujące są te naturalne słodziki!

Korzyści zdrowotne 

Erytrytol i stewia to zdrowe alternatywy dla cukru, które nie tylko są słodkie, ale także dbają o nasze zęby. Erytrytol to taki zwiadowca w świecie słodkości – bakterie w naszej jamie ustnej go nie metabolizują, dzięki czemu unikamy próchnicy. Zresztą, nasz organizm go nie przyswaja – po prostu wydala go w oryginalnej formie. Stewia również jest przyjazna dla naszego uśmiechu, nie przyczyniając się do rozwoju niechcianej próchnicy. Dlatego wybierając te słodziki, nie tylko cieszymy podniebienie, ale i zadbamy o zdrowie naszych zębów!

Bezpieczeństwo i efekty uboczne

Erytrytol i stewia to wprawdzie uznane za bezpieczne alternatywy dla cukru, jednak, jak w każdej dobrej opowieści, jest pewien haczyk – umiar to klucz do sukcesu. Zbyt obfite spożycie tych słodzików może przekształcić nasze brzuchy w małe balony, powodując wzdęcia, a nawet biegunkę czy inne dolegliwości żołądkowe. Dlatego zawsze pamiętajcie – dawkujcie z głową i obserwujcie reakcję swojego ciała na te słodkości. W końcu, zbyt dużo nawet dobrego, może przynieść więcej szkody niż pożytku!

Erytrytol czy stewia? To zależy od Ciebie!

Erytrytol i stewia to dwa popularne zamienniki cukru, które mogą być stosowane jako zdrowsze alternatywy dla tradycyjnego cukru. Erytrytol ma nieco większą kaloryczność, ale nadal jest znacznie mniej kaloryczny niż zwykły cukier. Stewia natomiast jest nie tylko kaloryczna, ale także nie wpływa na poziom cukru we krwi. Oba słodziki mają swoje zalety i mogą być stosowane w różnych potrawach i napojach. Ważne jest jednak zachowanie umiaru i świadome spożycie, aby uniknąć ewentualnych skutków ubocznych. Wybór między erytrytolem a stewią zależy od Twoich preferencji smakowych i celów zdrowotnych. Zapraszamy do eksperymentowania i odkrywania, który słodzik najlepiej spełnia Twoje potrzeby!

FAQ

Dlaczego cukier uważany jest za „białą śmierć”?

Cukier jest nazywany „białą śmiercią” ze względu na jego negatywny wpływ na zdrowie. Nadmierny spożycie cukru prowadzi do otyłości, chorób serca, cukrzycy i innych poważnych problemów zdrowotnych.

Ile kalorii ma erytrytol?

Erytrytol jest niskokalorycznym słodzikiem, dostarczającym jedynie około 0,24 kcal na gram. To oznacza, że jest znacznie mniej kaloryczny niż tradycyjny cukier.

Stewia – dla kogo?

Stewia jest idealna dla każdego, kto szuka naturalnej alternatywy dla cukru. Dzięki zerowej kaloryczności i niewpływaniu na poziom glukozy we krwi, szczególnie polecana jest osobom na diecie, cierpiącym na cukrzycę, czy po prostu pragnącym ograniczyć spożycie cukru.

Sposoby na trwałą rezygnację z cukru

Proste wskazówki, które pomogą ci wyeliminować cukier z diety na zawsze. Może cię zdziwić, że przeciętna osoba w Stanach Zjednoczonych spożywa dziennie 22 łyżeczki cukru – ponad trzy razy więcej niż sugeruje Amerykańskie Towarzystwo Kardiologiczne (AHA). Chociaż cukier nigdy nie był uważany za zdrową żywność, może rzeczywiście szkodzić twojemu zdrowiu, prowadząc do otyłości, cukrzycy typu 2 i chorób serca. Jednak rezygnacja z cukru może być trudna. Trudno go unikać, ponieważ ukrywa się w wielu produktach spożywczych, a ponadto dostarcza niemal uzależniającej przyjemności dzięki wywołanemu przez niego wzrostowi neuroprzekaźnika dopaminy. Ograniczenie spożycia cukru to jeden z trendów żywieniowych, który warto wypróbować. Dowiedz się, jak zrezygnować z cukru i co możesz zrobić, aby utrzymać się przy tej decyzji.

Jak cukier wpływa na organizm?

Kiedy jesz słodkie, bogate w węglowodany jedzenie, twoje ciało uwalnia insulinę – hormon produkowany przez trzustkę. Insulina działa na stabilizację poziomu cukru we krwi. Wzrost stężenia dopaminy i serotoniny w mózgu, zwanych także „hormonami szczęścia”, powoduje tzw. „szczyt cukrowy”. Kiedy poziom cukru we krwi spada, występuje przeciwny efekt – „krach cukrowy”, powodujący zmęczenie, zamglenie umysłu i rozdrażnienie. Co więcej, spożywanie zbyt dużej ilości niektórych rodzajów cukrów może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych. Cukier ma 16 kalorii na łyżeczkę. Może się to wydawać niewiele, ale szybko może przyczynić się do spożycia setek kalorii bez dostarczenia żadnych wartości odżywczych. Dodatkowe kalorie zwiększają ryzyko otyłości, która z kolei prowadzi do cukrzycy typu 2. Badanie przeprowadzone w 2013 roku wykazało, że w przypadku każdych 150 kalorii z dodanego cukru spożywanych w populacji – odpowiednika jednej puszki napoju gazowanego – liczba przypadków cukrzycy wzrastała o 1,1%. Istnieją również badania łączące spożycie cukru z chorobami serca. Badanie z 2014 roku opublikowane w JAMA: Internal Medicine wykazało, że im więcej dodanego cukru spożywała osoba, tym wyższe było ryzyko zgonu z powodu choroby serca. To nie oznacza, że nigdy więcej nie powinieneś sięgnąć po cukier, ale twoje zdrowie z pewnością skorzysta, jeśli ograniczysz jego spożycie, szczególnie niektórych rodzajów cukrów.

Naucz się czytać etykiety

Cukier występuje pod wieloma różnymi nazwami. Inne nazwy cukru, które możesz znaleźć na liście składników to maltaza, sacharoza, syrop kukurydziany o wysokim stężeniu fruktozy (i wszystko inne kończące się na „oza”), melasa, cukier trzcinowy, cukier surowy, syrop, miód, słodzik kukurydziany i koncentraty soku owocowego. Możesz również sprawdzić, ile dodanego cukru zawiera dany produkt, czytając etykietę z informacjami o wartości odżywczej, która zawiera informacje o „cukrach dodanych” i „cukrach całkowitych”. Jeden gram cukru zawiera cztery kalorie, więc jeśli produkt ma 15 gramów cukru na porcję, to już 60 kalorii pochodzi tylko z cukru, nie licząc innych składników.

Unikaj białego cukru

Sposoby na trwałą rezygnację z cukru

Głównym sprawcą, którego należy unikać, jest rafinowany biały cukier – ten, który dodajesz do kawy lub który jest dodawany do pieczywa. Krew szybko wchłania ten prosty cukier, powodując skoki poziomu glukozy we krwi i insuliny, które mogą siać spustoszenie w organizmie. Rafinowany cukier jest również dodawany do niezliczonych produktów spożywczych podczas przetwarzania, od keczupu po chleb, sosy sałatkowe czy kabanosy, pod jedną z wymienionych wcześniej nazw (np. cukier trzcinowy, syrop kukurydziany o wysokim stężeniu fruktozy). Chociaż melasa, miód i syrop klonowy nie zawsze są przetwarzane w sposób, w jaki jest przetwarzany rafinowany biały cukier, mają jednak ten sam szkodliwy wpływ.

Powiedz nie napojom pełnym cukru

Napoje gazowane, soki owocowe, napoje sportowe, mrożona herbata – te i inne słodzone napoje są podstępnymi źródłami dodanego cukru. Jedna puszka coli, na przykład, zawiera dziewięć łyżeczek cukru, co już przekracza o jedną trzecią sugerowane przez AHA dziennie sześć łyżeczek. Napoje słodzone czy napoje na bazie mleka również zawierają dużo dodanego cukru, więc lepiej unikać ich i wybierać zdrowsze alternatywy, takie jak woda, herbaty ziołowe czy domowe koktajle z niewielką ilością cukru.

Nie myśl, że sztuczne słodziki to rozwiązanie

Zastąpienie cukru sztucznymi słodzikami, takimi jak aspartam czy sakaryna, może nie być odpowiedzią na problem z cukrem. Sztuczne słodziki dostarczają słodkiego smaku bez kalorii, więc gdy spożywasz te produkty, głód nie jest zaspokojony, prowadząc do większego apetytu później. Badanie z 2013 roku opublikowane w Trends in Endocrinology & Metabolism wykazało, że picie jednego napoju light dziennie wiąże się z przyrostem masy ciała i cukrzycą. Dlaczego chemiczne słodziki zwiększają głód? To nie jest jasne, ale może mieć to związek z intensywnością słodkości tych produktów. Sztuczne słodziki są wielokrotnie słodsze niż naturalny cukier, co może osłabić Twoje kubki smakowe dla mniej intensywnie słodkich pokarmów, takich jak owoce, zwiększając apetyt na żywność bogatą w cukry i kalorie.

Unikaj przekąsek z prostymi węglowodanami

Sposoby na trwałą rezygnację z cukru

Ciastka, ciasteczka, muffinki, białe pieczywo i inne przekąski wykonane z mąki rafinowanej mają niewiele wartości odżywczych, ale są pełne dodanego cukru, wpływając na poziom cukru we krwi. Tworzy się cykl, w którym sięgamy po pączka czy muffinkę dla energii, która nie trwa długo. Zamiast tego, sięgnij po wersje z pełnoziarnistymi mąkami. Podczas trawienia są one przekształcane w cukier, ale ponieważ są to węglowodany złożone, a nie proste, są wchłaniane wolniej i dostarczają stałej energii.

Nie rzucaj cukru z dnia na dzień

Ponieważ nasze ciała są tak przyzwyczajone do słodyczy, gwałtowne odstawienie cukru może prowadzić do objawów odstawiennych, takich jak bóle głowy, niepokój i wahania nastroju. Kiedykolwiek rezygnowałeś ze swoj porannej kawy czy innego napoju z kofeiną? To właśnie tak wygląda odstawienie cukru, tylko dziesięciokrotnie silniejsze. Lepiej stopniowo się go pozbywać, aby organizm miał czas się dostosować. Innym powodem, aby się nie spieszyć, jest to, że powolne zmiany są bardziej trwałe, zwłaszcza jeśli chodzi o rezygnację z cukru. Jeśli jesteś przyzwyczajony do dodawania słodzika do jedzenia i napojów, daj sobie czas, aby wyjść z tego nawyku. Jeśli zwykle zaczynasz dzień od dwóch łyżeczek cukru lub miodu w herbacie lub kawie, zmniejsz dawkę do jednej łyżeczki na tydzień, a następnie do zera tydzień później – lub słodź napój plasterkiem pomarańczy lub odrobiną mleka. Stosuj tę samą strategię w przypadku cukru dodawanego do płatków śniadaniowych czy syropu klonowego polewanego na naleśniki. Stopniowe zmniejszanie ilości sprawi, że mniej zauważysz, że ograniczasz cukier, a tym samym będziesz mniej narażony na szaleństwo pragnienia słodkości.

Stawiaj na białko i zdrowe tłuszcze

Spożywanie więcej zdrowych tłuszczów (orzechy, oliwa z oliwek, awokado, nabiał) i chudego białka (jajka, indyk, rośliny strączkowe) to dobra strategia, gdy próbujesz zrezygnować z cukru. Zarówno tłuszcze, jak i białko pomagają utrzymać uczucie sytości i energii, zapobiegając wahaniom poziomu cukru we krwi, które prowadzą do trudnych do opracowania zachcianek na cukier – a jedzenie tych produktów jest ogólnie zdrowe. Na śniadanie wybierz posiłek bogaty w białko i tłuszcze, takie jak jajka i awokado, zamiast tradycyjnej kombinacji skrobi i cukru, jak na przykład muffinka czy słodzone płatki śniadaniowe.

Znajdź „dobre” cukry

Rodzaje cukrów, których nie musisz rezygnować, występują naturalnie w żywności, takiej jak fruktoza w owocach i laktoza w produktach mlecznych. Są one dopuszczalne, o ile spożywasz je w ich pierwotnej formie. Owoce, na przykład, zawierają ilość cukru, która jest w lepszej proporcji do ilości błonnika i innych składników odżywczych. Te inne składniki łagodzą szkodliwe działanie cukru. Aby zaspokoić potrzebę słodyczy bez uciekania się do rafinowanych rodzajów cukru, wystarczy przejrzeć swoją półkę z przyprawami. Cynamon lub ekstrakt waniliowy dodany do kawy, płatków śniadaniowych czy wypieków zapewnia słodki smak bez negatywnych skutków cukru i bez dodatkowych kalorii. Inne słodkie przyprawy i zioła, które warto dodać do napojów i posiłków, to cykoria, imbir, gałka muszkatołowa i kardamon. Skórka cytrusów również dodaje owocowej, orzeźwiającej słodyczy.

Poszukaj alternatyw dla cukru

Możesz rozważyć stosowanie zamienników cukru, takich jak stewia, ksylitol czy erytrol, które mają niski indeks glikemiczny i nie powodują skoków poziomu cukru we krwi. Pamiętaj jednak, aby używać ich z umiarem i wybierać zamienniki pochodzenia naturalnego.

Przygotowuj posiłki w domu

Gotowanie w domu daje pełną kontrolę nad tym, co znajduje się w Twoim jedzeniu. Unikasz dodanego cukru w posiłkach spożywanych na mieście i możesz wybierać zdrowsze alternatywy. Dodatkowo, eksperymentując z domowymi przepisami, możesz odkryć smaczne dania, które spełniają Twoje oczekiwania co do smaku, ale są zdrowsze.

Krótkie Podsumowanie

Przeciętna osoba w Stanach Zjednoczonych spożywa około trzy razy więcej cukru niż zalecane, co wiąże się z chorobami serca, otyłością i cukrzycą typu 2. Ponieważ cukier występuje w tak wielu produktach, unikanie go może być trudne. Umiejętność odczytywania etykiet żywieniowych i stosowanie konkretnych strategii może pomóc ci zmniejszyć spożycie cukru i poprawić swoje zdrowie. Jeśli reszta Twojego domu nie ogranicza cukru razem z Tobą, prawdopodobnie zobaczysz słodkie przekąski i produkty z dodatkiem cukru na całej kuchni, kusząc pokusą. Jeśli martwisz się o swoje spożycie cukru lub masz predyspozycje do takich schorzeń jak cukrzyca, porozmawiaj z lekarzem o tym, co możesz zrobić.

Bibliografia:

Nietolerancja fruktozy – dieta, co to za schorzenie i czym się objawia?

Nietolerancja fruktozy objawia się niepożądaną i uciążliwą reakcją organizmu po spożyciu pokarmów dobrze tolerowanych przez inne osoby zdrowe. Są to zazwyczaj dolegliwości żołądkowo-jelitowe, bagatelizowanie takich objawów może prowadzić do poważniejszych konsekwencji i spowodować niewydolność wątroby i nerek. Leczenie objawów polega na stosowaniu diety eliminacyjnej.

Co to jest fruktoza?

Fruktoza jest cukrem prostym zawartym głównie w owocach i miodzie, nazywana jest często cukrem owocowym. Jest to węglowodan występujący w postaci:

  • wolnej, znajduje się między innymi w owocach i miodzie,
  • związanej, jako skutek zachodzących w jelitach procesów hydrolizy sacharozy.

Osoby zdrowe trawią i wchłaniają fruktozę w jelicie cienkim, stamtąd trafia ona do krwiobiegu. Fruktoza w wyniku fermentacji alkoholowej ulega przemianie do alkoholu. Wchłania się o wiele wolniej niż glukoza, dlatego nie jest wykorzystywana przez organizm jako energia podczas wysiłku fizycznego. Nietolerancja fruktozy prowadzi do gromadzenia się cząsteczek cukru w końcowym odcinku jelita, po jakimś czasie ulegają fermentacji, co wywołuje dokuczliwe objawy. Są to takie dolegliwości, jak:

  • bóle brzucha, gazy, nudności
  • uczucie wzdęcia i przelewania się w jelitach.

Co to jest nietolerancja fruktozy i zespół złego wchłaniania fruktozy?

Nietolerancja fruktozy ma często podłoże genetyczne, u osób cierpiących na tę dolegliwość obserwowane jest mniejsze stężenie enzymu potrzebnego do jej strawienia. Zespół złego wchłaniania fruktozy może występować z powody nadmiernej jej ilości w diecie oraz z powodu spożywania fruktanów, czyli polimerów powstałych w wyniku sztucznego łączenia cząsteczek fruktozy, są one wykorzystywane jako dodatek do żywności.

Fruktoza jest również szeroko wykorzystywana w przemyśle farmaceutycznym, jako substytut sacharozy, ze względu na niski indeks glikemiczny może być stosowana przez diabetyków. Wchłanianie fruktozy jest optymalne jeśli znajduje się ona ww właściwych proporcjach z cukrami prostymi takimi jak glukoza i galaktoza. Nietolerancja fruktozy i zespół złego wchłaniania fruktozy związane są z występowaniem hipoglikemii i brakiem tolerancji laktozy, mogą być obserwowane zaburzenia pracy wątroby i nerek. U osób dorosłych nietolerancja fruktozy towarzyszy często współwystępuje z zespołem jelita nadwrażliwego. Wrodzona nietolerancja fruktozy oraz upośledzenie wchłaniania fruktozy występuje najczęściej u niemowląt i dzieci przed ukończeniem 9 roku życia.

Powinno zaciekawić Cię:

W jaki sposób diagnozowana jest nietolerancja fruktozy?

nietolerancja fruktozy dieta

Nietolerancję fruktozy zazwyczaj rozpoznaje  popularnie stosowany i niezawodny wodorowy test oddechowy. Jest to stosunkowo prosty test, który nie generuje dużych kosztów i jest prosty w interpretacji. Przed wykonaniem testu pacjent otrzymuje doustnie pewną dawkę fruktozy, a następnie co kilka godzin badany jest wzrost stężenia jonów wodorowych w wydychanym powietrzu. Z kolei wrodzona nietolerancja laktozy może być rozpoznana za pomocą testów predyspozycji do nietolerancji pokarmowych, do przeprowadzenia takich testów są wykorzystywane próbki krwi. Nietolerancja fruktozy może także współtowarzyszyć występowaniu innej choroby, w takim wypadku najpierw należy rozpocząć leczenie choroby, która wywołała takie objawy. Są to zazwyczaj schorzenia, w których przebiegu dochodzi do uszkodzenia bądź zaniku mikrokosmków jelitowych, choroby jelit są także często przyczyną namnażania się niewłaściwej flory bakteryjnej w ich wnętrzu. Objawy nietolerancji fruktozy są ściśle związane ze zbieraniem nadmiernej ilości gazów w jelitach, przede wszystkim wodoru, dwutlenku węgla, a w niektórych schorzeniach również metanu. Kwasy i gazy mocno podrażniają śluzówkę jelit, co jest związane z nasileniem objawów refluksu żołądkowo-jelitowego.

Nietolerancja fruktozy może być przyczyną powstawania niewłaściwych mechanizmów w pracy układu pokarmowego, co skutkuje powstawaniem chronicznych dolegliwości tego układu. Wrodzona nietolerancja fruktozy powinna być wcześnie rozpoznana, ponieważ jednym z objawów u dzieci może być niechęć do jedzenia i brak apetytu, a to skutkuje opóźnionym rozwojem fizycznym. Nierzadko zdarza się, że z wiekiem objawy nietolerancji fruktozy znikają i nie ma konieczności stosowania diety, ale jest to sytuacja, która nie dotyczy osób, u których wystąpiła wrodzona nietolerancja fruktozy. Podczas dokonywania rozpoznania nietolerancji fruktozy należy brać pod uwagę, że może być ona mylona z występowaniem takich schorzeń, jak kolka brzuszna, zatrucie pokarmowe, wrodzone uszkodzenia wątroby. Niechęć do jedzenia owoców i słodyczy również może wskazywać na tego typu schorzenie.

Pierwsze objawy nietolerancji fruktozy często mogą pojawić się u małych dzieci, kiedy do diety zaczynają być wprowadzane soki owocowe. Źródłem nietolerowanej fruktozy mogą być również mieszanki mlekozastępcze z dodatkiem sacharozy. Do niebezpiecznych objawów nietolerancji fruktozy można zaliczyć:

  • apatię, senność,
  • drgawki,
  • krwotoki,
  • wymioty po spożyciu pokarmu,
  • nawracające zakażenia dróg moczowych,
  • brak apetytu i małych dzieci niewłaściwy rozwój fizyczny,
  • hipoglikemia i uszkodzenie wątroby.

Leczenie nietolerancji fruktozy – na czym polega?

Podstawową metodą leczenia nietolerancji fruktozy jest stosowanie diety eliminacyjnej, powinna być ona pozbawiona fruktozy, sacharozy i sorbitolu. Dieta przy nietolerancji fruktozy powinna być bardzo restrykcyjna, nieprzestrzeganie zaleceń żywieniowych może być bardzo niebezpieczne dla zdrowia. Wyeliminowanie owoców z diety powinna zastąpić odpowiednia suplementacja witaminy c. Z kolei zespół złego wchłaniania fruktozy oraz przy zaburzeniach czynnościowych przewodu pokarmowego nie ma potrzeby stosowania aż tak restrykcyjnego sposobu odżywiania. W codziennej diecie trzeba uwzględnić takie dawki fruktozy, które są dobrze tolerowane przez organizm.

Nietolerancja fruktozy – dieta, czego unikać?

dieta bez fruktozy

Osoby z nietolerancją fruktozy powinny zwrócić uwagę, że znajduje się ona w takich produktach, jak:

  • owoce świeże i suszone,
  • cukier, miód, syrop z agawy, klonowy, daktylowy,
  • napoje alkoholowe.
  • napoje gazowane,
  • soki i nektary owocowe,
  • słodycze, dżemy, marmolady,
  • przetworzone i marynowane mięso,
  • produkty przetworzone i różnego rodzaju dodatki żywnościowe, takie jak ketchup, dania instant, gotowe marynaty, gotowe mieszanki płatków zbożowych, dressingi do sałatek, chipsy i mleko smakowe,
  • żywność dla diabetyków z zawartością sorbitolu i fruktozy.

Trzeba również pamiętać, że fruktoza i glukoza wchodzi w skład sacharozy, a produkty ją zawierające to cukier buraczany, trzcinowy, biały, napoje izotoniczne, coca cola, lody, pieczywo różnego rodzaju oraz produkty konserwowe. Należy również unikać kapusty białej, czerwonej, porów, pomidorów i brukselki, fasoli szparagowej, dyni i cebuli i fasoli.

Nietolerancja fruktozy – dieta, co można jeść?

Osoby z zespołem złego wchłaniania fruktozy mogą spożywać w ograniczonych ilościach cytrusy i świeże owoce grubopestkowe, np. morele, nektarynki i brzoskwinie. Wskazane są także owoce jagodowe, takie jak maliny, truskawki i czarne jagody. Owoców nie wolno spożywać na pusty żołądek, z kolei soki owocowe trzeba rozcieńczać dodatkowo wodą.

Produkty spożywane przy nietolerancji fruktozy to przede wszystkim naturalne mleczne wyroby bez dodatków, czyli mleko i jego przetwory, twaróg, kefir i zsiadłe mleko. Wskazane jest spożywanie serów, ale nie mogą one zawierać zagęszczaczy i polepszaczy smaku. Dieta może również zawierać dania na bazie warzyw, np. rukola, roszponka, liście szpinaku, seler naciowy i korzeniowy, kalafior, brokuły, cukinia, nie można jednak stosować marchewki i pietruszki, a zwłaszcza ugotowanej. Produkty zbożowe, które mają niską zawartość fruktozy to mąka gryczana, bezglutenowe pieczywo, tortille wykonane z kukurydzy, płatki owsiane, chipsy kukurydziane, krakersy, popcorn, makaron, chleb żytni, ale bez dodatku syropu glukozowo-fruktozowego. Do picia może być przeznaczona kawa bez cukru, zielona i czarna herbata, woda mineralna i mleko.

Co to jest syrop glukozowo fruktozowy?

Na liście składników wielu artykułów spożywczych znajdziemy obecność syropu glukozowo-fruktozowego. Jest on bardzo często stosowanym zamiennikiem białego cukru, używanym w przemyśle spożywczym.

Jego szkodliwy wpływ na ludzki organizm znany jest nie od dziś. Zawierają go między innymi napoje słodkie, syropy, słodycze, dżemy, czy jogurty. Co warto wiedzieć o syropie glukozowo-fruktozowym i czemu należy go unikać w codziennej diecie?

Czym jest syrop glukozowo-fruktozowy?

Syrop glukozowo-fruktozowy, nazywany jest też wysokofruktozowym syropem kukurydzianym, to zamiennik cukru, którego używa się w produkcji żywności. Został on wynaleziony w Stanach Zjednoczonych w latach 50. XX wieku, natomiast dopiero w latach 70 zaczął być produkowany na masową skalę.

Stał się on dosyć szybko niezwykle popularny. W przemyśle spożywczym chętnie po niego sięgano, gdyż był on tańszą alternatywą dla cukru. Produkt ten w postaci płynnej pozwalał na sprawniejszy transport, a ponadto łączy się i miesza bez problemu z innymi substancjami.

Sprawdź również:

Wysokofruktozowy syrop kukurydziany ma niską lepkość, nie ulega procesowi krystalizacji oraz przeciwdziała wysychaniu produktów, w których się znajduje. Ta substancja słodząca jest też odporna na działanie drobnoustrojów, jak i przeciwdziała ich rozwojowi. Jest też odporna na niską temperaturę i nie zamarza. Jest to jednak jeden z najbardziej szkodliwych zamienników cukru dla ludzkiego zdrowia.

Jak powstaje syrop glukozowo-fruktozowy?

Syrop glukozowo-fruktozowy powstaje przede wszystkim ze skrobi ziemniaczanej, jednak czasem produkuje się go też z pszenicy. Jest on tworzony w procesie hydrolizy enzymatycznej albo kwasowej skrobi. Na początku w tym procesie produkowany jest wysokoglukozowy, po czym produkt wysokofruktozowy uzyskuje się przez przekształcenie glukozy do fruktozy. W tym procesie dochodzi też do jego oczyszczenie i zagęszczenia poprzez odparowanie wody, dzięki czemu otrzymuje się konsystencje syropu.

Uzyskany w efekcie słodzik to właśnie syrop glukozowo-fruktozowy, który pojawia się też pod innymi nazwami takimi jak: izoglukoza, syrop wysokofruktozowy lub wysokofruktozowy syrop kukurydziany- HFCS, czyli high fructose corn syrup.

Wykorzystany proces przetwórstwa umożliwia na pozyskanie gęstego, bezbarwnego lub słomkowego syropu, o wyjątkowo dobrych właściwościach przemysłowych. Dla producentów ważna jest zwłaszcza niska cena tej substancji, ale też to, że syrop ten nie wysycha i nie krystalizuje się.

Właśnie dlatego, pewne produkty, mogą na dłużej zachować swoją strukturę. Dystrybucję oraz zastosowanie ułatwia też jego lejąca się konsystencją. Ta substancja słodząca dobrze wiąże, skleja, wypełnia i podkreśla walory smakowe produktów.

Syrop wysokofruktozowy- w jakich produktach jest obecny?

co to jest syrop glukozowo fruktozowy

Znajdziemy syrop glukozowo fruktozowy zwłaszcza w różnej maści słodyczach, kolorowych napojach, jak i jogurtach. Jest on też składnikiem napojów alkoholowych, takich jak piwo. Ważne jest więc to, aby przed kupnem danego artykułu zawsze czytać jego etykietę. Syrop glukozowo fruktozowy występuje w:

  • Dżemach, owocach kandyzowanych i wsadach owocowych- obok takich składników jak owoce, substancja żelująca, cukier i regulator kwasowości, często pojawia się też syrop wysokofruktozowy,
  • Piwach, likierach, kolorowych alkoholach- tą substancje słodzącą można też spotkać w smakowych piwach, jak i innych napojach alkoholowych o wyraźnym smaku (np. tequili),
  • Gotowych sosach i dipach- na przykład w popularnych sosach do mięs typu barbecue,
  • Słodyczach, lodach, ciastach- w takich produktach występuje często syrop glukozowy, syrop glukozowo fruktozowy, cukier z trzciny cukrowej, czy też innego typu słodziki,
  • Jogurtach, serkach, deserach mlecznych- uważać trzeba też na wszelkiej maści jogurty, które mogą wydawać się zdrowe, jednak oprócz częstego składnika w nich jakim jest cukier rafinowany, pojawia się też syrop glukozowo fruktozowy,
  • Kolorowych napojach- substancja słodząca występuje zarówno w tych gazowanych, jak i niegazowanych.

Wpływ syropu glukozowo fruktozowego na zdrowie człowieka

Obie substancje, czyli glukozo oraz fruktoza występują naturalne w żywności nieprzetworzonej. Glukoza dostarcza organizmowi energii, jest łatwo metabolizowana w ciele i przechowywana w postaci glikogenu w mięśniach oraz wątrobie.

Fruktoza to monosacharyd, który poprzez przemiany metaboliczne odbywające się w wątrobie jest przekształcany do glukozy. Nadmiar glukozy ulega transformacji do cząsteczek tłuszczu, a więc trójglicerydów, które są odkładane w formie tkanki tłuszczowej.

Warto przeczytać:

Nadmierne spożycie fruktozy może więc doprowadzać do nadwagi i otyłości. Syrop ten okazuje się niebezpieczny zwłaszcza dla młodych osób, które często sięgają po słodycze i kolorowe napoje.

U osób dorosłych nadmierne spożycie syropu wysokofruktozowego może prowadzić do wystąpienia niealkoholowego stłuszczenia wątroby. Przez wzrost stężenie kwasu moczowego, może natomiast powstać dna moczanowa.

Skutki spożywania sporych ilości produktów z tą substancją słodzącą to:

  • wzrost stężenia kwasu moczowego, prowadzącego do rozwinięcia się dny moczanowej,
  • powstanie zaburzeń gospodarki lipidowej,
  • nadciśnienie tętnicze,
  • insulinooporność,
  • cukrzyca typu 2,
  • nadwaga i otyłość,
  • zwiększone ryzyko chorób układu sercowo naczyniowego,
  • kamica nerkowa,
  • próchnica,
  • tworzenie się reaktywnych form tlenu,
  • niealkoholowe stłuszczenie wątroby,
  • zaburzenia ośrodka głodu i sytości.

Czy syrop glukozowo-fruktozowy jest szkodliwy? 

syrop glukozowo fruktozowy co to

Naukowcy do tej pory przeprowadzają badania dotyczące szkodliwości tego zamiennika cukru, który jest obecny w wielu produktach spożywczych. Jak wiadomo, nadmiar węglowodanów prostych w diecie ma zawsze negatywny wpływ na organizm i bez znaczenia jest w tym wypadu ich źródło pochodzenia.

Dla człowieka największym zagrożeniem jest przede wszystkim spożycie artykułów wysokoprzetworzonych, czyli tych bogatych w puste kalorie. Właśnie w nich dominuje roztwór glukozy i fruktozy. Sporadyczne spożycie produktów z syropem wysokofruktozowym oczywiście nie będzie stanowiło aż tak dużego zagrożenia dla zdrowia organizmu.

Substancja ta zaliczana jest do grupy dodatków do żywności o statusie GRAS, a więc jest ona uznawana za bezpieczną i nie ma żadnych wskazań dotyczących jej ograniczeń spożycia. Nie należy jednak zbyt często sięgać po produkty wysoko przetworzone, gdyż mogą one prowadzić do zaburzeń metabolicznych.

Syrop glukozowo fruktozowy a cukier

Syrop glukozowo fruktozowy jest często substancją dodawaną zamiast cukru albo też wraz z nim, jako dodatkowa substancja poprawiająca smak danego produktu. Współcześnie trwają w dalszym ciągu badania tam tym syropem, a naukowcy chcą sprawdzić, czy też on większym złem od cukru, czy może odwrotnie.

Jak na razie wiadomo, wiele zależy od procentowego udziału fruktozy w produkcji syropy. Wszystkie te zawierające jej 55 procent, są gorsze od białego cukru.

Warto pamiętać, iż spożycie jednej porcji produktu (do 300 g) słodzonego syropem glukozowo-fruktozowym jest równoznaczne z dostarczeniem organizmowi maksymalnej możliwej dawki cukrów prostych w diecie na dobę. Producenci słodzików zajmują się też wytwarzaniem izoglukozy z 90-procentową zawartością fruktozy.

Niestety na etykietach nie ma informacji dotyczących rodzaju wykorzystanego syropu, a więc nie można go rozpoznać. Cukier i syrop glukozowo fruktozowy nie różnią się zbytnio, jeśli chodzi o ich szkodliwość. W sprzedaży dostać można wiele zdrowszych zamienników cukru, które nie mają tak niekorzystnego działania na organizm. Jest to między innymi:

  • ksylitol,
  • erytrytol,
  • stewia,
  • maltitol.

Niektóre sklepowe produkty są też słodzone syropem daktylowym, miodem czy też cukrem brązowym.

Syrop glukozowo-fruktozowy – jak pozbyć się go z diety?

Najważniejsze jest to, aby przed zakupem danych produktów spożywczych, zawsze czytać ich etykiety. Chcąc wyeliminować ten słodzik ze swojego codziennego menu, nie należy sięgać zwłaszcza po sklepowe słodycze oraz kolorowe napoje.

Im mniej przetworzone produkty będziemy wybierać, tym lepiej. Dobrze jest kupować tylko naturalne jogurty, do których można dodać w miarę potrzeby świeże owoce. Niepolecane są też soki owocowe, napoje gazowane, czy też smakowe piwa.

Słodycze a trądzik – czy faktycznie jest między nimi zależność?

Jedzenie odgrywa duża rolę w życiu każdego człowieka. Ludzie chętnie sięgają po słodycze i inne słodkie produkty. Cukier jest smaczny, a nawet uzależniający. Nie od dziś wiadomo także, że żywność wpływa na organizm i cerę człowieka. Każdy jest bowiem tym, co je. Czasami po zjedzeniu większej ilości słodkości pojawić się może trądzik. Dlaczego tak się dzieje i czy faktycznie powodem są słodycze? Odpowiedź na to znajduje się w tym artykule.

Trądzik – skąd się bierze?

Trądzik zwykle pojawia się w czasie dojrzewania. Wiąże się wtedy z zachodzącymi w organizmie zmianami hormonalnymi. Niestety może on wystąpić także w późniejszym okresie, u osób, które dojrzewanie mają już dawno za sobą. Warto szukać przyczyn jego występowania i wprowadzić odpowiednie leczenie, ponieważ zaniedbany może spowodować pogorszenie stanu skóry i nieestetyczne blizny.

Trądzik jest jedną z najczęstszych chorób u ludzi. Dzieli się on na trzy rodzaje: trądzik młodzieńczy, różowaty i niemowlęcy. Najczęstszą przyczyną pojawiania się tej choroby są problemy hormonalne i niewłaściwe funkcjonowanie gruczołów łojowych.

Wpływ cukru na trądzik

Badacze dostrzegli powiązanie między spożywaniem słodkich pokarmów a trądzikiem. Jedząc produkty bogate w cukier, organizm zaczyna wytwarzać większe ilości insuliny, która przedostaje się do krwi. To przyczynia się do wzrostu poziomu glukozy, a także do zwiększenia ilości hormonów odpowiedzialnych za zmiany skórne (androgenów). Ich obecność sprzyja zwiększeniu produkcji łoju przez gruczoły na skórze. Wraz z potem stanowią one gęstą wydzielinę, która blokuje kanaliki potowe sprzyjając powstawaniu zaskórników.

Poza tymi działaniami, w wyniku spożywania słodyczy zwiększa się też ilość tłuszczów w wątrobie, co wpływa na niedobory białka, które jest niezbędne do utrzymania równowagi między testosteronem i estrogenem we krwi. Wszelkie zaburzenia w tym aspekcie odpowiadają za występowanie trądziku. Zbyt niski poziom białka w ciele przyczynia się też często do spadku poziomu witaminy A, która jest potrzebna w walce z trądzikiem.

Jakie produkty, poza słodyczami, mogą także wzmagać zmiany skórne?

Poza samymi słodyczami, do których zalicza się wszelkie ciastka, placki, batoniki, cukierki, lizaki, czy nawet słodzone napoje gazowane, warto ograniczać także inne produkty, o równie wysokiej zawartości cukru. Są to:

  • białe pieczywo (pszenny chleb i bułki),
  • makarony,
  • miód,
  • piwo,
  • słodkie owoce (brzoskwinie w zalewie, rodzynki i inne suszone owoce).

Gdy trądzik się pojawił

Wszelkie zmiany skórne wymagają odpowiednich działań. Ważna jest także profilaktyka i pielęgnacja. Wiele działań można wykonać już w warunkach domowych. Najważniejszym punktem jest oczyszczanie twarzy. Należy wykonywać je systematycznie i za pomocą dopasowanych do typu cery kosmetyków. Koniecznie należy też zwrócić uwagę na skład stosowanych produktów. Trądzik nie powinien być bowiem traktowany alkoholem. Innymi równie istotnymi krokami, jakie należy poczynić to: systematyczne tonizowanie twarzy, złuszczanie naskórka (środkami na bazie ziół), unikanie nadmiaru słońca i stosowanie filtrów. Należy też dbać o odpowiednią dietę, w której będzie się ograniczać cukier.